'''Shqiptarët''' janë një grup etnik dhe [[kombi|komb]] autokton me vendbanim në [[Shqipëri]], Kosovë dhe shtetet përreth.
"Emri i vertetë i ShqypnisëShqipërisë ashtështë "Arbnia" ose "Arbëria". Emri "AlbanieAlbania" qiqë përdoret nga Evropianët i ka lodhë përlodhur së tepërmi auktorët për t'itë gjetëgjetur arsyet dhe rrjedhiminprejardhjen. MeDuke qenë se Grekët nuk mund ta flasin shkronjën b, fjala "Arbenia" kthehet në "Arvania" kurse popullësinëpopullsinë e saj e quejtënquajtën "Arvanit". otomanëtOtomanët germengërmën "V" e këmbyen me 'N' dhe formuen formuan fjalën 'Arnevit' ose 'Arnaut'.
Fjala 'AreArë' dondo të thotthotë Shqypshqip "dheu ku mbillet", dhe fjala "Ban" në Shqypenshqip ashtështë si në gjuhënpersianegjuhën persiane, dondo të thotthotë ai që banbën. AtherëAtëherë del vetiukuptohet se "arbanArban" (Ar-ban) do metë thanëthotë "bujk". Ata që kanë sjellë për herë të parë mjeshtrinë e bujqësisë në Evropë janë kombet arianariane të ardhurardhura nga AzijaAzia e Mesme. Kjo mund të shpjegojë një lidhje të mundshme mes shqiptarëve dhe s'kaarianëve aspaktë dyshimAzisë sesë ShqyptarëtMesme kanëdhe qenësi marrjedhojë kombi shqiptar mund të vjetritjetë më ei vjetri i këtynevendeve kombeveEvropiane.<ref>Sami Frashëri, (Shkrim biografik i Rexhep Mitrovicës për Sami Frashërin, botuar në gazetën " Flamuri", nr 23-24, 1951, 25-26,1952 dhe 31-36 1952). Fazli Hajrizi, Rexhep Mitrovica në Lëvizjen Komëtare, Libri Shkollor, Prishtinë, 2008. ISBN 987-9951-07-690-6, faqe 586</ref>
Ata flasin [[Gjuha shqipe|gjuhën shqipe]] dhe e kanë origjinën në territoret antike të [[Iliria|Ilirisë]] dhe [[Epiri]]t në [[Ballkan]]in perëndimor ([[Evropa|Evropë]]). Shqiptarët janë rreth 13 milionë , megjithëse sot më shumë se gjysma e shqiptarëve jetojnë jashtë [[Shqipërisë]] dhe [[Kosovës]], ndërkohë që pjesa dërrmuese e tyre jeton në Ballkan.
