Niko Stillo: Dallime mes rishikimesh
| [redaktim i pashqyrtuar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
Arianit (diskuto | kontribute) v ketegorizim si i gjallë using AWB |
|||
Rreshti 15:
{{Leter Tabela Fund}}
'''Niko Stillo''', ''([[Greqisht]]: Νίκος Στύλος/Níkos Stílos)'' është aktivist, [[autodidakt]], autor çam ortodoks nga [[Greqia]]. Që nga viti 1973 jeton dhe vepron në Gjermani.
== Biografia ==
Niko Stillo u lind më 1946 në fshatin [[Ftina|Ftinë]] në Qarkun i Prevezës. Ai është i quajtur ndryshe si djali i Ftinës të Çamofshatrave mbi Prevezë dhe është endur nëpër disa vende evropiane duke iu futur studimeve ekonomike derisa përfundon në Gjermani si mjeshtër i interierëve të brendshëm të restoranteve.
Prindërit e tij flisnin në gjuhën shqipe në familje. Gjuhën greke Niko e mësoi në një moshë pak të rritur, gjatë kohës që filloi të ndiqte shkollën fillore, shkollën e letrave, siç i thoshin shqiptarët e Greqisë, gjuhës zyrtare greke vite të shkuara.
Rreshti 25:
Në krahinën e tij, njëri fshat dallonte nga fshati tjetër në gjuhë. Diku flitej shqip, diku greqisht edhe me tutje vllahisht.
Me idenë e një gjuhe të përbashkët, fanatikët të udhëhequr nga mësuesit e shkollave, gjetën terren për realizimin e qëllimeve të tyre. Mësuesit grekë numëronin fjalët e dëgjuara nga fëmijët që vinin nga familjet me origjinë shqiptare në gjuhën shqipe dhe i qëllonin me shkop në duar. Me gjithë kërkesat dhe metodat e rrepta për të mos folur gjuhën e prindërve, moshatarët e Niko Stilos e mësuan gjuhën e prindërve, shqipen.
Kur ishte në gjimnaz e mundonte pyetja se, ç’janë këta shqiptarët, këta arvanitasit. Me vite, njëra-tjetra, librat, ambienti i ndryshëm nga ai familjar dhe shkollor etj, dhanë një përgjigje. Gjeti shkrime 500, 800 vite para Krishtit. Mësoi se ajo gjuha e vjetër është shqipja. Duke lexuar gramatikat më të lashta greke të mbijetuara, i bëri përshtypje që në 12 vjetët e shkollës nuk kishte dëgjuar qoftë edhe një fjalë për to.
Duke u angazhuar gjithnjë e më tepër me temën e [[arvanitas]]ve (shqiptarëve), gjeti fjalorin më të vjetër të gjuhës shqipe të [[Frang Bardhi]]t “[[Dictionarium Latino-Epiroticum]]”. Arriti në përfundimin se librat me të cilat ishte informuar në shkollë, jo vetëm nuk shkruanin të vërtetën, por përpiqeshin edhe ta mbulonin atë. U njoh me epigrame të palexuara të pellgut Mesdhetar të shkruara me alfabetin grek, prej atyre që perëndimorët i quajnë etruske, e vetëm një pakicë studiuesish i konsiderojnë ato se bëhet fjalë për gjuhën e shqiptarëve.
Rreshti 55:
[[Kategoria:Biografi shqiptarësh]]
[[
[[
[[Kategoria:Autodidaktë]]
[[Kategoria:Gjermani]]
[[Kategoria:Çamëri]]
[[Kategoria:Greqi]]
[[Kategoria:Njerëz që jetojnë]]
| |||