[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
v fix
vNo edit summary
Rreshti 5:
==Historia==
[[File:Mycenae ruins dsc06390.jpg|thumb|left|318px|Pamje nga Akropoli ose qytetit të sipërm]]
===Nga Neoliti deri te Periudha e Mesme e BronxitBronzit===
Mikena, një sit akropoli, ishte vazhdimisht e banuar që nga [[Neoliti]] i Hershëm (NH) përgjatë Periudhës së Hershme Helladike (PHH) dhe Periudhës së Mesme Helladike (PMH); veglat e shumëngjyrëshe të Neolitit të Hershëm përbëhen nga dëshmitë e hershme të qeramikës së zbuluar deri tani.<ref>Kim S. Shelton: MESOHELLADIKA: The Greek Mainland in the Middle Bronze Age (Bulletin de Correspondance Hellénique: Supplément, Volume 52); kapitulli "Living and Dying in and Around Middle Helladic Mycenae"; redaktorë Anna Philippa-Touchais, Gilles Touchais, Sofia Voutsaki dhe James Wright; [[2010]], [[Athina]], École française d’Athènes, Isbn 978-2-86958-210-1, fq. 58</ref> Materiali qeramik shtrihet në të gjithë Periudhat e Hershme Helladike I midis EHIII u zbulua në vitet [[1877]]–[[1878]] nga Stamatakis në një thellësi të vogël në varrin e gjashtë me pus në Varrin rrethor A; Më tej materiali i PHH dhe PMH u gjet nën muret dhe dyshemenë e pallatit, në majë të akropolit dhe jashtë Portës së Luanëve në zonën e varrezave të vjetra.<ref name="Forsén51–52">Jeannette Forsén: [https://books.google.com/books?id=TlMtAAAAIAAJ The Twilight of the Early Helladics]; Partille, Sweden, [[1992]], Paul Aströms Förlag, isbn 91-7081-031-1, te pjesa "Mycenae – Argolid (A:5)", fq. 51–52</ref> Një vendbanim i PHH–PMH u zbulua pranë një pusi me ujë të pijshëm në majë të kodrës Kalkani në jug-perëndim të akropolit.<ref name="Forsén51–52"/> Varret e para ose kodërvarret të shfaqura në PMH (rreth 1800–1700 p.e.s.) në tatëpjetën e akropolit, që ishte të paktë pjesërisht i rrethuar nga mure të hershme rrethore.<ref name="Forsén51–52"/>
 
===Periudha e Vonë e BronxitBronzit===
Gjatë periudhës së BronxitBronzit, modeli i vendbanimit në Mikenë ishte një kodër e fortifikuar e rrethuar nga fshatra të vegjël dhe ndërtime rezidenciale, në kontrast me banimin e dendur në brengdet (psh. [[Argosi]]). Që kur Mikena u bë kryeqyteti i një shteti që drejtonte, ose dominonte, shumë nga bota e Mesdheut lindor, sunduesit duhet të kenë vendosur fortesën e tyre në këtë rajon më pak të populluar dhe më të largët për vlerat e saj mbrojtëse. Që atëherë ka pak dëshmi në sit me përmbajtje të datueshme (të tilla si një skarabeo (artifakt) egjiptian) dhe pasi asnjë dendrologji nuk është kryer akoma mbi mbetjet e atyshme, i janë atribuar kulturës materiale të Periudhës Helladike.
 
[[File:Replicas of Mycenaean swords and cups.jpg|thumb|Kopje Muzeale të shpatave dhe kupave mikenase]]
Rreshti 49:
===Rënia===
[[File:Homeric Greece-en.svg|thumb|left|333px|Greqia homerike]]
Nga viti 1200 p.e.s., fuqia e Mikenës ishte në rënie dhe në shekullin e XII p.e.s. ra plotësisht. Shkatërrimi i Mikenës bën pjesë në Shkatërrimin e Përgjithshëm të Epokës së BronxitBronzit në Greqinë kontinentale dhe përtej. Brenda një kohe të shkurtër rreth vitit 1200 p.e.s., gjithë komplekset e pallateve të Greqisë jugore u dogjën, duke përfshirë dhe Mikenën. Kjo i është tradicionalisht nga studiuesit i është atribuar pushtimit dorik nga veriu, megjithëse shumë historianë nu besojnë se ky pushtim e shkaktoi shkatërrimin e qendrave mikenase. Zhvendosja e popullsisë së ikur për në ish kolonitë mikenase në Anatoli dhe gjetkë, ku ata më vonë u bënë pjesë e dialektit jonik.
Emily Vermeule sugjeron se shkatërrimi i rrjetit tregëtar në fund të shekullit të XIII p.e.s. ishte katastrofik për Greqinë dhe kjo u pasua nga arrdhja e Popujve misteriozë të Detit, që shkaktuan kaos në [[Deti Egje|Egje]].<ref>{{cite journal|last=Vermeule|first=Emily Townsend|title=The Fall of the Mycenaean Empire|journal=Archaeology|volume=13|number=1|date=mars 1960|publisher=Archaeological Institute of America|doi=10.2307/41663738|page=67}}</ref> Sipas dëshmive egjiptiane, "Popujt e Detit" shkatërruan [[Perandoria Hitite|Perandorinë Hitite]] pastaj sulmuan [[Dinastia XIX Egjiptiane|Dinastinë e XIX]] dhe [[Dinastia XX Egjiptiane|të XX]] të Egjiptit, (rreth 1300–1164 p.e.s.). Ata mund të lidhen me shkatërrimin e qendrave mikenase (regjistrat e [[Pilosi]]t përmendin një sulëm detar). Gjithësesi në fund të Periudhës së V.H. IIIB, mikenasit ndërmorën një ekspeditë kundër Trojës, që nënkupton se deti ishte i sigurt dhe pa të dhëna shkatërrimi në ishujt e [[Deti Egje|Egjeu]]t.<ref>George Emmanuel Mylonas: [https://books.google.com/books?id=wozpAAAAMAAJ Mycenae and the Mycenaean Age]; [[1966]], Princeton, NJ; Princeton University Press, fq. 230–231</ref>
Një tjetër teori përcakton thatësirën si shkakun kryesor mbrapa rënies mikenase, por nuk ka të dhëna klimatologjike për ta dëshmuar këtë. Manolis Andronikos pohon se konfliktet e brendshme duke përfshirë rebelimet shoqërore ishin shkaku i vetëm pas shkatërrimit të siteve mikenase,<ref>{{cite journal|last=Andronikos|first=Manolis|script-title=el:Η 'Δωρική Εισβολή' και τα Αρχαιολογικά Ευρήματα|journal=Hellenika|volume=13|year=1954|pages=221–240}}</ref> por kjo është kundërshuar nga fakti se gjithë qendrat mikenase në Greqi u shkatërruan pothuajse njëkohësisht.<ref>V. Desborough: The Cambridge Ancient History II (2); kapitulli "The End of Myceanean Civilization and the Dark Ages: The Archaeological Background", redaktorë I.E.S. Edwards, C.J. Gadd, N.G.L. Hammond dhe E. Sollberger, [[1975]], [[Cambridge]], Cambridge University Press, fq. 658–677</ref> George E. Mylonas vëreu se pas vitit 1200 p.e.s., u bënë disa përpjekje për rikuperim në Mikenë. Ai beson se në [[Argolida|Argolidë]] kishte luftime të brendshme dhe kjo u ndoq nga pushtimi dorik. Duket se Dorët lëvizën drejt jugut gradualisht në klane të vegjël, deri sa arritën të vendoseshin vetë.<ref>George Emmanuel Mylonas: [https://books.google.com/books?id=wozpAAAAMAAJ Mycenae and the Mycenaean Age]; [[1966]], Princeton, NJ; Princeton University Press, fq. 232</ref>
Amos Nur argumenton se tërmetet luajtën një rol madhor në shkatërrimin e Mikenës dhe shumë qyteteve të tjera në fund të Epokës së BronxitBronzit.<ref>Amos Nur: Apocalypse: [https://books.google.com/books?id=eB-vLaTz5UIC Earthquakes, Archaeology and the Wrath of God]; [[2008]], Princeton, NJ; Princeton University Press, isbn 978-0-69-101602-3, në kapitullin 8: Earthquake Storms and the Catastrophic End of the Bronze Age, fq. 224–245</ref> Gjithësesi, asnjë dëshmi përfundimtare nuk është paraqitur për të konfirmuar ndonjë teori se pse akropoli mikenas dhe të tjerë përgjatë Greqisë ranë pothuajse njëkohësisht në këtë kohë.
Cilado qoftë arsyeja, nga Periudha e V.H. IIIC (faza e fundit e të cilës quhet "Submikenase" apo "nënmikenase"), Mikena nuk ishte më një fuqi e rëndësishme. Qeramika dhe stilet dekorues ishin ndryshuar me shpejtësi me artizanatin dhe artet e bukura që ju nënshtruan rënies. Megjithëse vendbanimet ishin reduktuar në mënyrë domethënëse në madhësi, akropoli mbeti i zënë por nuk e rifitoi asnjëherë rëndësinë e mëparshme.