Esad pashë Toptani: Dallime mes rishikimesh

[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
v →‎Referimet: Referencat -> Referimet duke përdorur AWB
No edit summary
Rreshti 1:
{{Kutia Politikan
| Emri = Esad pashë KonjufcaToptani
| Figura = Essad Pasha Toptani.jpg
| Madhësia e Figurës = 230px
Rreshti 14:
| Kombësia = Shqiptar
| Profesioni = Ushtarak
|Detyra2=TradhtarMinistër i kombitPunëve të Brendshme|Paraardhësi2=[[Myfid bej Libohova]]|Pasardhësi2=[[Hasan bej Prishtina]]|Fillimi i afatit2=korrik|Mbarimi i afatit2=shtator 1913|Detyra3=KastravecMinistër dhei spiunpunëve të Brendshme dhe i serbiseLuftës|Fillimi i afatit3=14 mars|Mbarimi i afatit3=20 maj 1914|Paraardhësi3=Hasan b. Prishtina|Pasardhësi3=[[Aqif pashë Elbasani]]|Fëmijë=Vetëm me shtrat të parë: Mahmude hanëm (1887 - 1935), Pertefe hanëm.|Bashkëshortja=1...? 2. RrespijaShadija}}
 
'''Esad''' ose '''Esat pashë Toptani''' ([[Turqisht|tr]]. ''Essad Paşa'';<ref>{{Cite web|url=https://www.britannica.com/biography/Essad-Pasa-Toptani|title=Essad Paşa (Toptani) në Enciklopedinë online Britannica|website=britannica.com}}</ref> [[Tirana|Tiranë]], 1863<ref name=":2" />-4 apo 1875'''<ref name=":122">{{Cite book|title=[[Lebenserinnerungen|Kujtime 1885-1925]]|last=Vlora|first=Eqrem bej|authorlink=Eqrem bej Vlora|publisher=IDK|year=2003|isbn=99927-780-6-7|location=Tiranë|pages=604|ref=harvnb|translator=[[Afrim Koçi]]}}</ref>''' - [[Parisi|Paris]], [[13 qershor]] [[1920]]) ka qenë një tradhëtar, ushtarak i Ushtrisë Osmane, deputet shqiptar në Mexhlisin osman, drejtues i [[Rrethimi i Shkodrës (1912-13)|Rrethimit të Shkodrës]] dhe kryeministër shqiptar.
 
== Biografia ==
 
U lind në Tiranë, i biri i Ali [[bej]] Toptanit dhe Vasfije hanëm Alizotit, lindi më 1863. Nga lisi i gjakut pinjoll i [[Toptanajt|familjes feudale]] më të rëndësishme të Tiranës dhe nip i bejlerëve të [[Gjirokastra|Gjirokastrës]], kishte një vëlla, Drilon[[Gani rexhabej Toptani|Gani beun]] dhe tri motra:Kurven Nejbenë, Sabushen dhe Merushen.'''<ref name=":122" />''' Mbaroi Akademinë Ushtarake të Stambollit.<ref name=":2">{{Cite book|title=[[Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet]]|last=Dervishi|first=Kastriot|authorlink=Kastriot Dervishi|publisher=55|year=2012|isbn=9789994356225|location=Tiranë|pages=238-239}}</ref>
 
Me mbështetjen e Halil bej Kraja - sipas [[Syrja bej Vlora|Syrja bej Vlorës]]<ref name=":0">{{Cite book|title=[[Kujtime - Nga fundi i sundimit Osman në Luftën e Vlorës|Kujtime: nga fundi i sundimit osman në Luftën e Vlorës]]|last=Vlora|first=Syrja bej|authorlink=Syrja bej Vlora|publisher=Iceberg|year=2013|isbn=9789928414045|location=Tiranë|pages=74}}</ref> - pa patur asnjë përvojë në ushtri, në vitin e 1893 u emërua komandant regjimentit të xhandarmërisë në [[Vilajeti i Janinës|Vilajetin e Janinës]].<ref name=":3">{{Harvnb|Ikonomi|2016|page=16}}.</ref> Me gjasë për të ftohur gjakrat pas kurthit që i pat ngrehur valiu i Shkodrës Gani beut, që e pat mbajtur deri kur mbërriti lajmi telegrafik te Sulltani dhe urdhri i tij për t'u liruar.<ref>Dushi M., ''Tirana dhe rrethinat e saj'', AQSH F. 431, D. 6, fl. 31</ref>
Rreshti 40:
 
Pas vrasjes së Hasan Riza Pashës mbrëmjen e 30 janarit, Esadi si ushtaraku më i pushtetshëm u bë komandant dhe vali i Shkodrës.<ref>{{Harvnb|Ikonomi|2016|page=61}}.</ref> Deri në prill arriti të mbrojë Shkodrën, duke bërë që ky qytet t'i mbetej Shqipërisë.[[Skeda:ESADPASHAMURDERTheMercuryHobart15Ju.jpg|thumb|left|Lajmërimi në media mbi vdekjen e Esat Toptanit]]
=== Vlora, Durrësi, Princ Vidi ===
Në fund të qershorit të 1913 u emërua ministër i Brendshëm në qeverinë e [[Ismail Qemali|Ismail Qemalit]] dhe ditët e para të korrikut mori kabinetin e lënë nga [[Myfid bej Libohova|Libohova]]. Shkoi në Itali atë verë, ndërkohë në Vlorë zienin intrigat dhe në tarafin e tij ishin radhitur kushërinjtë e tij Toptanë, [[Mehdi bej Frashëri]], [[Dervish Hima]] dhe iu bashkua [[Faik Konica]] me të cilin ishte takuar në Romë. Në tetor të po atij viti ngriti në këmbë qeverinë e vet, të quajtur "Pleqësia e Shqipërisë së Mesme", të cilës Konica i vuri në shërbimin organin e shtypit "Trumbeta e Krujës". Kabllogramet austriake e paraqesin si të vetmen qeveri autoktone shqiptare, e cila ishte e vetmja në gjendje të qeveriste. Nëpërmjet organeve përkatëse Esad Pasha ishte në gjendje të mblidhte taksa, filloi ndërtimin e rrugëve, krijoi një xhandarmëri të disiplinuar dhe emëroi në vendet më të rëndësishme nëpunës që ndiqnin dhe zbatonin urdhrat e tij.<ref>M. Kasmi, ''Shqipëria në arkivat gjermane: Fondet arkivore, përdorimi dhe veçoritë e këtij dokumentacioni'', Shkodër: Shêjzat, 2016. fq. 194. ISNN 2517-9624</ref>
 
=== Lufta për pushtet ===
Më 1914 kryesoi delegacionin shqiptar që i dorëzoi kurorën e fronit shqiptar [[Princ Vidi|Princ Vidit]]. Më 1914 u emërua ministër i Punëve të Brendshme dhe i Luftës. Në Durrës iu organizua një komplot nga oficerët hollandezë, këshilltarët austro-hungarezë dhe disa bejlerë me mbështetjen e Vidit. Me ndërhyrjen e [[Italia|Italisë]], u largua pa u burgosur.
Diplomatët austo-hungarezë i pohuan Esat Pashës se kompetencat që Europa i njihte Qeverisë së Vlorës përfshinin qeverisjen në gjithë Shqipërinë, dhe i kërkuan atij të bashkëpunonte me qeverinë. Konsujt në Vlorë e këshilluan edhe Ismail Qemalin të bashëpunonte me Esat Pashën, prandaj ky i dha postin e Ministrit të Brendshëm. Qemali hoqi dorë nga posti i ministrit të jashtëm dhe ia dorëzoi atë ish-Ministrit të Brendshëm, Myfit Libohova.<ref name= "Akademia2">{{cite book|author=Akademia e studimeve albanologjike|title=Historia e shqiptarëve gjatë shekullit XX|publisher=Botime Albanologjike|year=2017|page=270-271}}</ref>
 
Mirëpo Esat Toptani ishte njeri ambicioz dhe nuk kënaqej me një post vartës prandaj u largua shumë shpejt nga Qeveria e Përkohshme e Vlorës. Pas kthimit nga një vizitë në Romë dhe Vjenë në gusht 1913, ai do të qëndronte fare shkurt në Vlorë. Në shtator u vendos në Shqipërinë e Mesme dhe menjëherë filloi propagandën kundër Ismail Qemalit dhe qeverisë së tij. Ai arriti të shfrytëzojë pakënaqësinë e opozitës me qeverisjen e Qemalit dhe e grumbulloi atë rreth vetes. Kishin filluar të qarukullonin skema për zëvendësimin e kryeministrit shqiptar në një kohë kur klasa politike shqiptare duhej të tregonte unitet. <ref name="Akademia2"/>
Mungesa e qeverisjes pas revoltës së Shqipërisë së Mesme dhe nisjes së [[Lufta e Parë Botërore|Luftës së Parë Botërore]] i dha një mundësi të fundit Esad pashës, i cili ishte jashtë Shqipërisë, që të kthehej. Shpalli shpërndarjen e organeve revolucionare dhe emëroi prefektët e rinj të vendit. Më 21 tetor 1914 ndërmorri reformën e parë agrare në vend, kur nxori urdhërin që t'u konfiskohej toka 50 personave nga oxhaqet bejlere dhe kundërshtarët e tij politikë nga [[Vlorajt]], [[Toptanajt]], [[Biçakçinjtë]] (përjashto [[Dervish bej Biçakçiu|Dervish beun]]), [[Vrionasit]] dhe [[Cakraniotët]]. Urdhër i cili për shkak të rrethanave të kohës, nuk gjeti zbatim.
 
Kryetari i Qeverisë së Përkohshme të Vlorës nuk qëndroi duarkryq. Në shtator shkarkoi mytesarfin e pabindur të Beratit dhe kamejkamin e Peqinit, i cli qe mbështetës i Esat Toptanit. Ministri i Bujqësisë, Abdi Toptani, u shkarkua dhe u zëvendësua nga [[Hasan Prishtina]].<ref name="Akademia3"/>
 
=== Krijimi i Pleqësisë së Durrësit ===
Më 12 tetor, Esat Pashë Toptani formoi Pleqësinë e Durrësit. Pasi forcoi pushtetin në Shqipërinë e Mesme, vëmendja e tij u kthye kundër Qeverisë së Vlorës. Qëllimi i Esat Pashë Toptanit ishte rrëzimi i Qeverisë dhe largimi pa dinjitet i Ismail Qemalit nga drejtimi i shtetit. Kësodore duke përdorur propagandën e shfrenuar kundër Qemalit për të ulur prestigjinin e këtij të fundit, punoi paralelisht për të ngushtuar rrezen ku shtrihej autoriteti i Qeverisë së Vlorës.<ref name="Akademia3"/>
 
Për këtë qëllim bashkëpunoi edhe me vendet fqinje të Shqipërisë. Megjithëse u detyrua nga Austro-Hungaria dhe Italia që të shkëpuste marrëdhëniet me serbët, ai ruajti lidhjet me ta. Por për të rrëzuar Qeverinë e Përkohshme të Vlorës, kërkoi edhe bashkëpunimin e Greqisë.<ref name="Akademia3">{{cite book|author=Akademia e studimeve albanologjike|title=Historia e shqiptarëve gjatë shekullit XX|publisher=Botime Albanologjike|year=2017|page=272-277}}</ref>
 
Nëpërmjet organeve përkatëse Esad Pasha ishte në gjendje të mblidhte taksa, filloi ndërtimin e rrugëve, krijoi një xhandarmëri të disiplinuar dhe emëroi në vendet më të rëndësishme nëpunës që ndiqnin dhe zbatonin urdhrat e tij.<ref>M. Kasmi, ''Shqipëria në arkivat gjermane: Fondet arkivore, përdorimi dhe veçoritë e këtij dokumentacioni'', Shkodër: Shêjzat, 2016. fq. 194. ISNN 2517-9624</ref>
 
Më 1914 kryesoi delegacionin shqiptar që i dorëzoi kurorën e fronit shqiptar [[Princ Vidi|Princ Vidit]]. Më 1914 u emërua ministër i Punëve të Brendshme dhe i Luftës. Në Durrës iu organizua një komplot nga oficerët hollandezë, këshilltarët austro-hungarezë dhe disa bejlerë me mbështetjen e Vidit. Me ndërhyrjen e [[Italia|Italisë]], u largua pa u burgosur.
 
I dha rëndësi gjendjes së pushtimit grek në jug të vendit, kërkoi rihartimin e regjistrave kadastralë të qyteteve ku u dogjën nga revolta e Shqipërisë së Mesme. Në dhjetor të 1915, pasi përzuri përfaqësuesit diplomatikë të [[Viena|Vienës]] dhe [[Sofja|Sofies]] nga Durrësi, i shpalli luftë Austro-Hungarisë. E shtriu qeverisjen në një hapësirë më të madhe se qeveria e Vlorës, derisa hyri ushtria austro-hungareze në territorin shqiptar. I detyruar të largohej, e vendosi qeverinë e tij në [[Selaniku|Selanik]] në krahun e [[Antanta|Antantës]].<ref>{{Harvnb|Dervishi|2012|pages=7-8}}.</ref> Atje rreshtohet përkrah francezëve në [[Frontin e Maqedonisë]], ku me taborrin e tij prej 500 vetësh u lejua të zgjerohej aq sa në një pikë duke rekrutuar shqiptarë të trevave të mbetura në Greqi dhe nga zona e Korçës, trupat e tij numronin në 1 mijë e 300 njerëz. Qershorin e 1916 gazetat shpërndanë nga Stambolli lajmin se një gjykatë ushtarake e kishte dënuar me vdekje.
Line 52 ⟶ 62:
 
===Vrasja ===
Tek e kishte lënë të hante me nipin e tij, [[Xhemil bej Vlora|Xhemil bej Vlorën]] dhe mikneshën e vet Elizën, Esati u vra në rr. Castiglione në Paris pa hanger buk më [[13 qershor]], [[1920]] nga [[Avni Rustemi]] te lumt dora në kushtet e konkurrencës politike në Tiranë.<ref name=":2" /> Ky kishte qëndruar i fshehur pas njërës prej shtyllave të hyrjes së hotelit ''Continental'' në pritje të pashës. Avniu i kishte shkuar nga mbrapa dhe e kishte qëlluar prej njëfarë distance me një revolver Smith & Wesson, që e mbante me vete. Plumbi i kishte depërtuar në qafë pranë shtyllës kurrizore dhe kur ishte rrotulluar me duart lart për t'u mbrojtur, Avniu qëlloi përsëri, në anën e majtë të kraharorit në lartësinë e sqetullës.<ref name=":1" />
 
Mbas një gjyqi të gjatë Avni Rustemi do të lirohej duke u shpallur i pafajshëm nga gjykatat e Shtetit Francez, me një mbrojtje të ngritur prej Anatole de Monzie mbi tezën e krimit të pasionit dhe "me paramendimin e një populli të tërë".<ref name=":1" /> Sipas burimeve të përdorura nga historiani [[Kastriot Dervishi]], atentati që çoi në vrasjen e Toptanit ishte i shtyrë nga kushëriri i tij [[Aqif pashë Elbasani|Aqif Pasha]], si rival politik i atyre kohëve - dhe paratë për ta financuar u nxorrën nga fondet e [[Këshilli i Naltë i Regjencës|Këshillit të Naltë]].<ref>{{cite book|url=https://books.google.al/books/about/Plumba_politik%C3%ABs.html?id=2HgtAQAAIAAJ&redir_esc=y|title=Plumba politikës|author=Kastriot Dervishi|date=2010|publisher="55"|isbn=978-99943-56-43-0|page=46}}</ref>
Line 65 ⟶ 75:
=== Nderime ===
Për kontributin e tij në Luftën Osmano-Greke [[Porta e Lartë]] e shërbleu me urdhërin Osmanije të Klasit të Dytë dhe pak më vonë ai u bë gjeneral-brigade.<ref name=":3" /> Esad pashë Toptani për shërbimin e tij në Frontin e Lindjes si aleat i Antantës, u dekorua me titullin Oficer i Legjionit të Nderit, dhe me Kryqin francez të Luftës.
 
Gjithashtu ne vendlindjen e vet ai mori titullin me te larte nga presidenti i shteteve te bashkuara te shqiperise L.I u nderua me titullin "Tradhtar i kombit"
 
=== Historike ===
Për t'u varrosur pranë ushtarëve, kundër të cilëve luftoi në Shkodër dhe dy vjet më vonë i ndihmoi të shpëtonin nga katastrofa e plotë. Por argumenti i varrit përdoret në valët e pasioneve për ta akuzuar si tradhtar.<ref>{{Harvnb|Ikonomi|2016|page=523}}.</ref>
 
== ReferimetReferime ==
{{reflist|2}}