Flavius Jovinus

Flavius Jovinus
Flavius Jovinus
	Portrait assumed to be of Jovinus, on his sarcophagus ; Reims, musée Saint-Remi.

Flavius Jovinus (rreth 310-370 pas Krishtit), ishte një gjeneral romak dhe konsull i Perandorisë Romake Perëndimore . Ai ishte me origjinë galike ose gjermanike, i lindur dhe i varrosur në Durocortorum ( Reims i sotëm). ^[1]

Ai u emërua Magister equitum në Gali nga perandori Julian . ^[2] Ai u bë magjistër militum nën perandorin Jovian (363-364), mbajti gradën e tij nën Valentinianin I (364-375) dhe shtyu disa inkursione të alemanëve, si ai i vitit 366 në Scarponna (Dieulouard) . Në vitin 367 u bë konsull .

Biografia

Jovinus u emërua Magister equitum (kreu i kalorësisë) në Gali nga perandori Julian . Kur në 363 perandori Jovian dëshiron ta zëvendësojë atë me një nga njerëzit e tij, Jovinus shpallet (perandor ???) nga legjionet në Gali, por ai refuzon vjollcën dhe qetëson trupat e tij. Një Jovian mirënjohës e rivendos atë si magjister militum (komandant i lartë ushtarak). ^[3] ^[4] Në tre raste në vitin 366, ai luftoi me Alemanët që kishin kaluar Rhein : në Scarponna (Dieulouard), në një lumë ^[5] (me gjasë Moselle ) dhe më në fund në Châlons en Champagne . Në 367 ai u bë konsull i Perandorisë Romake perëndimore së bashku me Lupicinus .

Pasi u konvertua në krishterim, ai lejon të ndërtojë kishën e Saint-Agricole dhe Saint-Vital në vendndodhjen e kishës aktuale të abacisë Saint-Nicaise de Reims. Në këtë kishë ai u varros në vitin 370, në një sarkofag mermeri të bardhë Marmara që e kishte sjellë nga Italia. Sarkofagu me përmasa 1.48 mx 2.85 mx 1.33 m peshon afërsisht 2 tonë metrikë dhe është zbukuruar me një skenë të gjuetisë së luanit dhe një skenë të të vdekurit që përgatitet të largohet. Që nga viti 1958 ndodhet në muzeun e arkeologjisë de Saint-Rémi në Reims. Megjithatë, që nga viti 1880, vërtetimi i varrit për Jovinus është i diskutueshëm.

Ai i atribuohet gjithashtu themelimit të Joigny ( Joviniacum ) dhe Joinville .

Shih edhe

Referime

^ Jean-Yves Sureau, Les Rues de Reims, mémoire de la ville, Reims, 2002.
^ Ammianus Marcellinus, Res gestae, XXI 8,3
^ Ammianus Marcellinus, Res gestae, XXV 8,11
^ Biographie universelle ou dictionnaire historique. Vëll. 3. Paris: Furne. 1833. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!).
^ Ammianus Marcellinus, Res gestae, XXVII 2

[1] Jean-Yves Sureau, Les Rues de Reims, mémoire de la ville, Reims, 2002.

[2] Ammianus Marcellinus, Res gestae, XXI 8,3

[3] Ammianus Marcellinus, Res gestae, XXV 8,11

[4] Biographie universelle ou dictionnaire historique. Vëll. 3. Paris: Furne. 1833. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!).

[5] Ammianus Marcellinus, Res gestae, XXVII 2

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]