Giannitsa (Greqisht: Γιαννιτσά) është qyteti më i madh në njësinë rajonale të Pellës dhe kryeqyteti i komunës Pella, në rajonin e Maqedonisë QendroreGreqinë veriore.

Giannitsa
Γιαννιτσά
Pezodromos Giannitsa.jpg
Jenixhe Vardarit is located in Greqia
Giannitsa
Giannitsa
Jenixhe Vardarit is located in Ballkani
Jenixhe Vardarit
Jenixhe Vardarit is located in Europe
Jenixhe Vardarit
Koordinatat: 40°47′N 22°24′E / 40.783°N 22.400°E / 40.783; 22.400Coordinates: 40°47′N 22°24′E / 40.783°N 22.400°E / 40.783; 22.400
VendiGreqia
Rajoni administrativMaqedonia e Qendrore
Njësi rajonalePella
KomunaPella
Lartësia mbidetare
42 m (138 ft)
Popullsia
 (2011)
 • Gjithsej63.122
Zona kohoreUTC+2 (EET)
 • Verës (DST)UTC+3 (EEST)
Kodet postare
581 00
Prefiksi23820-2
TargatEE
Faqja zyrtarewww.giannitsa.gr/

Qyteti u themelua si Yenice-i Vardar rreth viteve 1383 – 1387.[1] Nganjëherë quhej Evrenos Beg yöresi 'qyteti i Evrenos Beut'.[2]

Emri turk, në formën Yenitsa (Γενιτσά), u përdor deri në shkurt 1926 kur emri i tij u helenizua si Giannitsa (Γιαννιτσά).[3]

Rreth 7 km (4 mi) nga Giannitsa janë rrënojat e Pellës së lashtë, vendlindja e Aleksandrit të Madh dhe kryeqyteti i Maqedonisë së lashtë.

HistoriaRedakto

ParahistoriaRedakto

Në zonën e “Tregut të Vjetër”, në kodrën jugore të qytetit, ndodhej një vendbanim i neolitit të hershëm (fundi i mijëvjeçarit të 7-të deri në fillim të mijëvjeçarit të 6-të p.e.s.). Giannitsa ishte e banuar edhe gjatë epokës së bronzit dhe hekurit. Gjetjet e rastësishme, si monedha, mbishkrime dhe skulptura tregojnë se zona ishte e banuar gjatë periudhës helenistike (323-30 pes). Në kohët e lashta, zona quhej Bottiaea.[4] Në afërsi të qytetit u prezantuan qytetet antike Pella dhe Kyrros dhe qendra mesjetare metropolitane e Giannitsa.[5]

OsmaneRedakto

 
Kartolina e Giannitsa, rreth vitit 1900.

Ndonëse në afërsi kishte ndoshta një kështjellë bizantine para-ekzistuese, rëndësia e qytetit të Giannitsa fillon me themelimin e tij nga Gazi Evrenos rreth viteve 1383 – 1387. Giannitsa u bë baza e ndjekësve të Gazi Evrenos që pushtuan Maqedoninë dhe më vonë Shqipërinë. Qyteti ishte një qendër e rëndësishme kulturore osmane dhe zonë e shenjtë në shekujt e 15-të dhe 16-të. Duke filluar nga mesi i shekullit të 15-të, Giannitsa u bë një qendër e letërsisë dhe e arteve. Nën Ahmet Beun, një pasardhës i Gazi Evrenos, u themeluan shumë xhami, shkolla, shtëpi pune dhe projekte bamirësie.[6]

Luftërat ballkanikeRedakto

 
Ushtarët grekë në liqen gjatë Luftërave Ballkanike (1912-1913).

Giannitsa "ruajti karakterin e saj të theksuar turk deri në vitin 1912" dhe anëtarët e familjes Evrenos jetonin në qytet në një pallat të madh në qendër të qytetit deri atëherë.[7]Luftën e Parë Ballkanike, Beteja e Jenixhes (20 tetor 1912) ishte një nga betejat më të rëndësishme që Ushtria Helene zhvilloi.

ReferimeRedakto

  1. ^ M. Kiel, „Yenice-i Vardar. A forgotten Turkish cultural center in Macedonia of the 15th and 16th century“, Studia Byzantina et Neohellenica Neerlandica 3 (1971): 311 – 316.
  2. ^ Encyclopedia of Islam, 2nd edition, s.v. Ewrenos
  3. ^ Institute for Neohellenic Research, "Name Changes of Settlements in Greece" Genitsa/Giannitsa
  4. ^ "Ο ΝΕΟΛΙΘΙΚΟΣ ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ" (në greqisht). Marrë më 13 janar 2016.
  5. ^ Христосков, Радослав (2019). "Крепостите на Енидже Вардар в пътеписа на Евлия Челеби – "просто легенда" или наследство от Античността и Средновековието". „Македонски преглед“ (në greqisht). София: МНИ. XLІI (1): 41–42, 44, 47–48.
  6. ^ "Ιστορία Γιαννιτσών". PellaNet Online (në greqisht). Marrë më 13 janar 2016.
  7. ^ Vasilis Demetriades, "The Tomb of Ghāzī Evrenos Bey at Yenitsa and Its Inscription", Bulletin of the School of Oriental and African Studies (University of London) 39 (1976), 2: 328–332; Eleni Kanetaki, "The Still Existing Ottoman Hamams in the Greek Territory", Middle East Technical University Journal of the Faculty of Architecture 21 (2005), 1-2: 81–110, citing M. Kiel, "Yenice-i Vardar. A forgotten Turkish cultural center in Macedonia of the 15th and 16th century", Studia Byzantina et Neohellenica Neerlandica 3 (1971): 300–329.