Njësia administrative Shupenzë
41°19′N 20°15′E / 41.32°N 20.25°E
Njësia administrative Shupenzë |
|---|
Komuna Shupenzë ose Shupenza është një komunë në Rrethin e Bulqizës në Shqipëri.
Vendbanimet
Redakto| Komuna Shupenzë |
|---|
| Shupenzë · Bllacë · Boçovë · Gjuras · Homesh · Kovashicë · Mazhicë · Okshatinë · Shtushaj · Topojan · Vlashaj · Zogjaj |
| redaktoni kutinë |
Gjeografia
RedaktoFshati Shupenzë gjendet në koordinata gjeografike 41° 31” 48’ V dhe 20° 25” 25’ L, në lartësinë 513 m. mbi nivelin e detit.
Historia
RedaktoShupenza është qendra e Komunës dhe përfshin fshatrat e Grykës së Vogël, e cila përmendet për herë të parë më 1272, pronë e fisnikut arbër sevast Pal Gropa.[1]
Më 1467, fshatrat e Grykës së Vogël bënin pjesë në Vilajetin e Dibrës së Sipërme si Topojani (Topoliani) 19 hane, Okshatina (Ohshatina) 15, Homeshi (Homish) 14 hane, Kovashica (Kovaçiça) 24, Boçeva (Boçiva) 6, Shupenza (Shipançi) 3, Stushaj (Sushani) 9 dhe Bllaca (Blaçe) 13) dhe disa të tjerë në vilajetin e Gollobordës Çerenec (Ciranci) 14 hane, Gjoricë (Koriça) 2, Viçisht (Viçishta) 4 dhe Golovisht (Kolovishta) me 5 hane.[2] Numri i pakët i banorëve ishte rrjedhojë e luftrave që ky popull kishte zhvilluar për 25 vjetë kundër pushtuesve osmanë.
Gjatë shek. XVIII – XIX, Gryka e Vogël ruajti vetëqeverisjen e saj si një ndër Malet e Dibrës. Më 1872, forcat ushtarake osmane të drejtuara nga Demir pasha dhe Osman aga sulmuan Grykën e Vogël. Malësorët organizuan qëndresën në Zogje, në kullën e Lam Dacit. Në ndihmë të tij shkuan dhe malësorët e Luznisë.[3] Më 1878, Gryka e Vogël kishte 4 429 banorë myslimanë.[4]
Më 1903, Mali i Grykës së Vogël kishte 16 fshatra me 600 shtëpi. Po aq frymë shkonin në luftë.[5]
Më 1916, gjatë pushtimit austro – hungarez, Katundet e Epra (Gjuras, Bllacë, Zogje, Kovashicë, Stushën, Mazhicë e Topojan) me qendër në Zogje kishin 1 686 banorë, kurse fshatrat e Fushës (Okshatinë, Boçevë, Vlashe, Shupenzë, Çerenec, Gjoricë, Viçisht dhe Golevisht) me qendër Homeshin kishin 2 773 banorë.[6] Më 1927, Gryka e Vogël u përfshi në nënprefekturën e Peshkopisë me 17 fshatra, 1 035 shtëpi dhe 6 672 banorë, të gjithë myslimanë.[7]
Burimet
Redakto- ^ H. Inalçik, Les regious de Kruja et de la Dibra autour de 1467 (d’apres les documents ottomans). ] Studia albanica, Nr. 2, 1968, f. 96
- ^ Ali Hoxha, Defteri emëror, i vilajetit të Dibrës i vitit 1467 dhe disa mendime rreth vlerës së tij historike. ] Dibra dhe dibranët, I, “Migjeni“ Shkodër, Peshkopi 1981, f. 64 – 71
- ^
Demir pasha moj divane: “Ku i çon topat n’ato male?” “T’i ma Lami me shishane. Demir pasha po shkon Gjumës, ia shef Lamit çatin’e kullës. Pyet pasha : “Kush asht n’at kullë?” “Asht Lam Daci me do cull. Me do cull me do gjem t’ri. Thoni pashës : Mir se t’vijë! Nuk jan’ cullë po jan luznak, Dibra pushkën ka zanat.”
H. Kolgjegja, Folklor nga Dibra, 7, Tiranë 1990, nr. 22, f. 51 – 52
- ^ Sipas këtij autori, Mali i Grykës së Vogël ndahej në Bajrakun e Zogajve me 1 656 banorë dhe Bajrakun e Homeshit me 2 773 banorë, të gjithë myslimanë. - F. Seiner, Ergebnisse karte .., 111. ] P. Bartl, Myslimanët shqiptarë .., vep. e cit., f 81
- ^ S. Jastrebov, Ptuvije zapiski, Srpska Kralevska Akademija: “Spomenik”, XLI, 36, Beograd, Drzhavna shtamparija kralevine Srbije, 1904, f. 120 – 143, 221 – 225
- ^ Seiner, vep. e cit., p. 109 – 112 ] P. Bartl, Myslimanët .., vep. e cit., f. 80 – 81
- ^ Teki Selenica, Shqipëria më 1927, Tiranë 1928
Shiko edhe
Redakto
|
Ky artikull me tematikë në lidhje me gjeografinë e Shqipërisë është një faqe cung. Ju mund të ndihmoni Wikipedia-n duke e përmirësuar atë. |