Julius Robert Oppenheimer

Julius Robert Oppenheimer ( 22 prill 1904 - 18 shkurt 1967) ishte fizikant teoricien amerikan dhe profesor i fizikës në Universitetin e Kalifornisë, Berkeley . Oppenheimer ishte drejtuesi i luftës në Laboratorin e Los Alamos dhe është në mesin e atyre që janë quajtur si "baballarët e bombës nukleare" për rolin e tyre në Projektin Manhattan, i cili ishte një ndërmarrje e Luftës së Dytë Botërore për të zhvilluar armët e para nukleare . Bomba e parë nukleare u shpërthye me sukses në 16 korrik 1945, në provën e Trinitetit në New Mexico . Oppenheimer më vonë tha se gjatë kësaj ngjarje i kishin ardhur në mendje fjalë e Gita Bhagavad : "Tani unë jam bërë vdekja, shkatërruesi i botëve". Në gusht 1945, këto armët u përdorën në bombardimin e Hiroshimas dhe Nagasakit .

J. Robert Oppenheimer
J. Robert Oppenheimer, c. 1944
U lind në	(1904-04-22)prill 22, 1904 New York City, New York, U.S.
Vdiq	Princeton, New Jersey, ShBA.
Kombësia	Amerikane
Shkollimi	Harvard College Christ's College, Cambridge University of Göttingen
Njohur për	Armët nukleare development Tolman–Oppenheimer–Volkoff limit Oppenheimer–Phillips process Born–Oppenheimer approximation
Bashkëshorti/ja	Katherine "Kitty" Puening ​ ​ (m. 1940)​
Çmimet	Enrico Fermi Award (1963)
Karriera shkencore
Fushat	Fizika teorike
Institucionet	University of California, Berkeley California Institute of Technology Los Alamos Laboratory Institute for Advanced Study
Këshilltarët e doktoraturës	Max Born
Studentët e doktoraturës	Samuel W. Alderson David Bohm Robert Christy Sidney Dancoff Stan Frankel Willis Eugene Lamb Harold Lewis Philip Morrison Arnold Nordsieck Melba Phillips Hartland Snyder George Volkoff
Nënshkrimi
Shënime
Vëllai i fizikantit Frank Oppenheimer

Pasi mbaroi lufta, Oppenheimer u bë kryetar me ndikim i Komitetit të Përgjithshëm Këshillëdhënës së Komisionit të Energjisë Atomike së Shteteve të Bashkuara, që u krijuar rishtazi. Ai e përdori atë pozicion për të lobuar në kontrollin ndërkombëtar të energjisë bërthamore, për të shmangur përhapjen e armëve nukleare dhe garën e armatimit nuklearë me Bashkimin Sovjetik . Pasi provokoi zemërimin e shumë politikanëve me mendimet e tij të shprehura gjatë Frikësimit të Dytë të Kuq (<a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Second_Red_Scare" rel="mw:ExtLink" title="Second Red Scare" class="mw-redirect cx-link" data-linkid="122">Second Red Scare</a>), atij iu hoq leja e sigurisë (për të aksesuar informacione konfidenciale (security clearance) ) në një seancë shumë të reklamuar më 1954, dhe u zhvesh në mënyrë efektive nga ndikimi i tij i drejtpërdrejtë politik; por vazhdoi të ligjërojë, të shkruajë dhe të punojë në fizikë. Nëntë vjet më vonë, Presidenti John F. Kennedy i dha (dhe Lyndon B. Johnson e prezantoi) çmimin Enrico Fermi si një gjest i rehabilitimit politik .

Arritjet e oppenheimerit në fizikë përfshinin përafrimin e Born-Oppenheimer për funksionet e valëve molekulare, punën në teorinë e elektroneve dhe pozitroneve, procesin e Oppenheimer-Phillips në shkrirjen bërthamore dhe parashikimin e parë të tunelizimit kuantik . Me studentët e tij ai dha gjithashtu kontribute të rëndësishme në teorinë moderne të yjeve neutron dhe vrimat e zeza, si dhe në mekanikën kuantike, teorinë kuantike të fushës dhe ndërveprimet e rrezeve kozmike . Si mësues dhe promovues i shkencës, ai mbahet mend si një nga etërit themelues të shkollës amerikane së fizikës teorike që fitoi përparësi botërore në vitet '30. Pas Luftës së Dytë Botërore, ai u bë drejtor i Institutit për Studime të Avancuar në Princeton, New Jersey .