Auroku
Auroku (Latin: Bos primigenius) është një specie e zhdukur e bagëtive, që konsiderohet si paraardhësi i egër i bagëtive shtëpiake moderne. Me një lartësi të shpatullave deri në 180 cm (71 në) të demave dhe 155 cm (61 në) te lopët, kjo ishte një nga barngrënësit më të mëdhenj në Holocen ; kishte brirë masive të zgjatur dhe të gjerë që arrinin 80 cm (31 në) në gjatësi. Individi i fundit i këtij lloji për herë të fundit është parë në Poloni në vitin 1627.
Vështrim
RedaktoAuroku ishte pjesë e megafaunës së Pleistocenit . Ndoshta ka evoluar në Azi dhe ka migruar në perëndim dhe në veri gjatë periudhave të ngrohta ndërglaciale . Fosilet më të vjetra të njohura të aurok të gjetura në Indi dhe Afrikën e Veriut datojnë në Pleistocenin e Mesëm dhe në Evropë në periudhën ndërglaciale të Holsteinit . Siç tregohet nga mbetjet fosile në Evropën Veriore, ai arriti në Danimarkë dhe në Suedinë jugore gjatë Holocenit . aurok ranë gjatë Holocenit të vonë për shkak të humbjes së habitatit dhe gjuetisë, dhe u zhdukën rreth shekullit të 17-të.
Auroku është përshkruar në pikturat e shpellave paleolitike, petroglifet neolitike, relievet e Egjiptit të lashtë dhe figurinat e epokës së bronzit . Ajo simbolizonte fuqinë, fuqinë seksuale dhe aftësinë në fetë e Lindjes së Afërt të lashtë . Brirët e tij përdoreshin në blatime kushtimi, si trofe dhe brirë pijesh .
Dy ngjarje të zbutjes së aurok ndodhën gjatë Revolucionit Neolitik . Njëra i dha rritje bagëtive shtëpiake ( Bos taurus ) në Gjysmëhënën pjellore në Lindjen e Afërt që u fut në Evropë nëpërmjet Ballkanit dhe bregdetit të Detit Mesdhe . Hibridizimi midis aurok dhe bagëtive të hershme shtëpiake ndodhi gjatë Holocenit të hershëm. Zbutja e aurok indiane çoi në bagëtinë zebu ( Bos indicus ) që u hibridizuan me bagëtitë e hershme taurine në Lindjen e Afërt rreth 4000 vjet më parë. Disa raca moderne të bagëtive shfaqin karakteristika që të kujtojnë aurok, të tilla si ngjyra e errët dhe shiriti i lehtë i ngjalës përgjatë pjesës së pasme të demave, ngjyra më e lehtë e lopëve ose një formë briri si auroku.
Etimologjia
RedaktoQë të dyja "aur" dhe "ur" janë fjalë gjermanike ose kelte që do të thotë "ka i egër". [1] [2] Në gjermanishten e vjetër të lartë, kjo fjalë u ndërthur nga ohso ('ka') në ūrohso, e cila u bë aurok e hershme moderne. [3] Fjala latine "urus" është përdorur për kaun e egër që nga Luftërat Galike e tutje. [2] [4]
Përdorimi i formës së shumësit aurochsennë anglisht është një paralele e drejtpërdrejtë e shumësit gjerman Ochsen dhe rikrijon të njëjtin dallim me analogji si anglishtja njëjës ox dhe shumësi oxen . [5] "aurok" është termi njëjës dhe shumës i përdorur për t'iu referuar kafshës. [6]
Shpërndarja dhe habitati
Redakto
aurok u shpërndanë gjerësisht në Afrikën e Veriut, Mesopotami dhe në të gjithë Evropën në stepën Pontiko-Kaspike, Kaukaz dhe Siberinë Perëndimore në perëndim dhe në Gjirin e Finlandës dhe Liqenin Ladoga në veri. [7]
Brirët fosile që i atribuohen aurok u gjetën në depozitat e Pleistocenit të Vonë në një lartësi prej 3,400 m (11200 ft) në skajin lindor të rrafshnaltës tibetiane afër lumit Heihe në kontenë Zoigê që datojnë rreth 26,620±600 vjet PB. Shumica e fosileve në Kinë u gjetën në fusha nën 1,000 m (3300 ft) në Heilongjiang, Yushu, Jilin, Mançuria verilindore, Mongolia e Brendshme, afër Pekinit, Qarku Yangyuan në provincën Hebei, Datong dhe Dingcun në provincën Shanxi, Qarku Huan në Gansu dhe në provincat Guizhou . [8] Fosilet e ADN-së së lashtë në aurok të gjetura në Kinën Verilindore tregojnë se aurok mbijetuan në rajon deri në të paktën 5000 vjet PB. [9] Fosilet u gërmuan gjithashtu në Gadishullin Korean, [10] dhe në arkipelagun japonez . [11] [12]
Peizazhet në Evropë ndoshta përbëheshin nga pyje të dendura gjatë pjesës më të madhe të mijëra viteve të fundit. aurok ka të ngjarë të kenë përdorur pyjet bregore dhe ligatinat përgjatë liqeneve. [13] Poleni i shkurreve kryesisht të vogla të gjetura në sedimentet fosile me mbetje aurok në Kinë tregojnë se preferonte rrafshnalta me bar të butë ose kullota në kufi me tokat pyjore . [8] Mund të ketë jetuar edhe në kullota të hapura. [14] Në periudhën e ngrohtë të Atlantikut të Holocenit, ai u kufizua në kufijtë e mbetur të hapur dhe të pyjeve, ku konkurrenca me bagëtinë dhe njerëzit gradualisht u rrit duke çuar në një rënie të njëpasnjëshme të aurok. [15]
Zhdukja
RedaktoAuroku indian ( B. p. namadicus ) u zhdukën gjatë qytetërimit të Luginës së Indus, me gjasë për shkak të humbjes së habitatit, të shkaktuar nga zgjerimi i blegtorisë dhe ndërthurja me zebu shtëpiake. [16] [17] Mbetjet e tij të fundit të njohura u datuan në 3,800 YBP, duke e bërë atë të parën nga tre nënllojet e aurok që u zhduk. [18]
Auroku afrikan ( B. p. mauritanicus ) mund të kenë mbijetuar të paktën deri në periudhën romake, siç tregohet nga fosilet e gjetura në Buto dhe Faiyum në deltën e Nilit . [19]
Auroku euroaziatik ( B. p. primigenius ) ishte i pranishëm në Suedinë jugore gjatë optimumit klimatik të Holocenit deri në të paktën 7800 vjet PB. [20] Në Danimarkë, zhdukja e parë lokale e njohur e aurok ndodhi pas rritjes së nivelit të detit në ishujt danezë të sapoformuar rreth 8,000-7,500 vjet P.E. [21] Fosili i fundit i njohur i aurok në Britaninë e Madhe daton në 3,245 vjet PB, dhe ndoshta është zhdukur 3,000 vjet më parë. [22]
Gjuetia e tepruar filloi dhe vazhdoi derisa pothuajse u zhduk. Zhdukja graduale e aurok në Evropën Qendrore ishte në të njëjtën kohë me prerjen e trakteve të mëdha pyjore midis shekujve 9 dhe 12. [7]
Nga shekulli i 13-të, aurok ekzistonin vetëm në një numër të vogël në Evropën Lindore, dhe gjuetia e tyre u bë një privilegj i fisnikëve dhe më vonë mbretërve. [3] Numri i tyre në Hungari ra që të paktën nga shekulli i 9-të dhe u zhduk në shekullin e 13-të. [23] [24]
Gjetjet nga të dhënat nënfosile tregojnë se aurokët e egër mund të kenë mbijetuar në Transilvaninë veriperëndimore deri në shekullin e 14-të deri në shekullin e 16-të, në Moldavinë perëndimore ndoshta deri në fillim të shekullit të 17-të, [25] [26] dhe në Bullgarinë verilindore dhe rreth Sofjes maksimumi deri në shekullin e 17-të. . [27] Një bri aurok i gjetur në një vend mesjetar në Sofje tregon se ai mbijetoi në Bullgarinë perëndimore deri në gjysmën e dytë të shekullit të 17-të deri në gjysmën e parë të shekullit të 18-të, megjithëse këto të dhëna janë gjetur se rrjedhin nga bagëtitë shtëpiake ( Bos taurus taurus ). [28]
Tufa e fundit e njohur e aurokut jetonte në një pyll moçal në pyllin Jaktorów të Polonisë. Numri i tyre zbiti nga rreth 50 individë në mesin e shekullit të 16-të në katër individë deri në vitin 1601. Individi i fundit i llojit aurok ka vdekur në vitin 1627 nga shkaqe natyrore. [29]
Shih edhe
RedaktoReferime
Redakto- ^ Partridge, E. (1983). "Urus, Uri gallica". Origins: A Short Etymological Dictionary of Modern English. New York: Greenwich House. fq. 523. ISBN 978-0-517-41425-5.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ a b Lewis, C. T. & Short, C. (1879). "ūrus". A Latin Dictionary. Oxford: Clarendon Press. fq. 1936.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ a b Van Vuure, C. (2005). Retracing the Aurochs: History, Morphology and Ecology of an extinct wild Ox. Sofia: Pensoft Publishers. ISBN 954-642-235-5.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ McDevitte, W. A. (1869). "Book 6, Chapter 28". The Gallic Wars by Julius Caesar. Harper's New Classical Library. Përkthyer nga Bohn, W. S. (bot. First). New York: Harper & Brothers.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Crystal, D. (2003). The Cambridge Encyclopedia of the English Language (bot. Second). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-53033-4.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Campbell, D.I. & Whittle, P.M. (2017). "Three Case Studies: Aurochs, Mammoths and Passenger Pigeons". Resurrecting Extinct Species. Cham: Palgrave Macmillan. fq. 29–48. doi:10.1007/978-3-319-69578-5_2. ISBN 978-3-319-69578-5.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ a b Heptner, V.G.; Nasimovich, A.A. & Bannikov, A.G. (1988). "Aurochs, primitive cattle". Mlekopitajuščie Sovetskogo Soiuza. Moskva: Vysšaia Škola [Mammals of the Soviet Union]. Vëll. Volume I. Artiodactyla and Perissodactyla. Washington DC: Smithsonian Institution and the National Science Foundation. fq. 539–549.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ a b Zong, G. (1984). "A record of Bos primigenius from the Quaternary of the Aba Tibetan Autonomous Region" (PDF). Vertebrata PalAsiatica. 22 (3): 239–245. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 27 shtator 2007.
{{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Cai, D.; Zhang, N.; Zhu, S.; Chen, Q.; Wang, L.; Zhao, X.; Ma, X.; Royle, T.C.; Zhou, H. & Yang, D.Y. (2018). "Ancient DNA reveals evidence of abundant aurochs (Bos primigenius) in Neolithic Northeast China" (PDF). Journal of Archaeological Science. 98: 72–80. Bibcode:2018JArSc..98...72C. doi:10.1016/j.jas.2018.08.003. Arkivuar (PDF) nga origjinali më 2022-10-09.
{{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Jo, Y.-S.; Baccus, J.T. & Koprowski, J. (2018). Mammals of Korea. Seoul: Magnolia Press. ISBN 978-89-6811-369-7.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Kurosawa Y. "モノが語る牛と人間の文化 - ② 岩手の牛たち" (PDF). LIAJ. Oshu city Cattle Museum (109): 29–31. Arkivuar (PDF) nga origjinali më 2022-10-09. Marrë më 6 prill 2016.
{{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Hasegawa, Y.; Okumura, Y. & Tatsukawa, H. (2009). "First record of Late Pleistocene Bison from the fissure deposits of the Kuzuu Limestone, Yamasuge, Sano-shi, Tochigi Prefecture, Japan" (PDF). Bulletin of Gunma Museum of Natural History (13): 47–52. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 24 shtator 2015. Marrë më 6 prill 2016.
{{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Van Vuure, T. (2002). "History, morphology and ecology of the Aurochs (Bos primigenius)". Lutra. 45 (1): 1–16. CiteSeerX 10.1.1.534.6285.
{{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Beutler, A. (1996). "Die Großtierfauna Europas und ihr Einfluss auf Vegetation und Landschaft". Natur und Kulturlandschaft. 1: 51–106.
{{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Schulz, E. & Kaiser, T.M. (2007). "Feeding strategy of the Urus Bos primigenius Bojanus, 1827 from the Holocene of Denmark". Courier Forschungsinstitut Senckenberg. 259: 155–164.
{{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Chen, S.; Lin, B.-Z.; Baig, M.; Mitra, B.; Lopes, R. J.; Santos, A. M.; Magee, D. A.; Azevedo, M.; Tarroso, P.; Sasazaki, S.; Ostrowski, S.; Mahgoub, O.; Chaudhuri, T. K.; Zhang, Y.-p.; Costa, V. (2010). "Zebu Cattle are an exclusive legacy of the South Asia Neolithic". Molecular Biology and Evolution. 27 (1): 1–6. doi:10.1093/molbev/msp213. PMID 19770222.
{{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Rangarajan, M. (2001). India's Wildlife History. Delhi, India: Permanent Black. fq. 4. ISBN 978-81-7824-140-1.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Turvey, S.T.; Sathe, V.; Crees, J.J.; Jukar, A.M.; Chakraborty, P. & Lister, A.M. (2021). "Late Quaternary megafaunal extinctions in India: How much do we know?" (PDF). Quaternary Science Reviews. 252: 106740. Bibcode:2021QSRv..25206740T. doi:10.1016/j.quascirev.2020.106740.
{{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Linseele, V. (2004). "Size and size change of the African aurochs during the Pleistocene and Holocene". Journal of African Archaeology. 2 (2): 165–185. doi:10.3213/1612-1651-10026.
{{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Magnell, O. (2017). "Climate Change at the Holocene Thermal Maximum and Its Impact on Wild Game Populations in South Scandinavia". përmbledhur nga Monks, G.G. (red.). Climate Change and Human Responses. Vertebrate Paleobiology and Paleoanthropology. Dordrecht: Springer. fq. 123–135. doi:10.1007/978-94-024-1106-5_7. ISBN 978-94-024-1105-8.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Gravlund, P.; Aaris-Sørensen, K.; Hofreiter, M.; Meyer, M.; Bollback, J.P. & Noe-Nygaard, N (2012). "Ancient DNA extracted from Danish aurochs (Bos primigenius): genetic diversity and preservation". Annals of Anatomy. 194 (1): 103–111. CiteSeerX 10.1.1.392.4989. doi:10.1016/j.aanat.2011.10.011. PMID 22188739.
{{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Clutton-Brock, J. (1989). "Five thousand years of livestock in Britain". Biological Journal of the Linnean Society. 38 (1): 31–37. doi:10.1111/j.1095-8312.1989.tb01560.x.
{{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Bartosiewicz, L. (2006). "Interdisciplinary analysis of an Iron Age Aurochs horn core from Hungary: a case study". Acta Archaeologica Academiae Scientiarum Hungaricae. 57 (1–3): 153–163. doi:10.1556/AArch.57.2006.1-3.10.
{{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Bartosiewicz, L. (1997). "A horn worth blowing? A stray find of Aurochs from Hungary". Antiquity. 71 (274): 1007–1010. doi:10.1017/S0003598X00085902.
{{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Bejenaru, L.; Stanc, S.; Popovici, M.; Balasescu, A. & Cotiuga, V. (2013). "Holocene subfossil records of the auroch (Bos primigenius) in Romania". The Holocene. 23 (4): 603–614. Bibcode:2013Holoc..23..603B. doi:10.1177/0959683612465448.
{{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Németh, A.; Bárány, A.; Csorba, G.; Magyari, E.; Pazonyi, P.; Pálfy, J. (2017). "Holocene mammal extinctions in the Carpathian Basin: a review" (PDF). Mammal Review. 47 (1): 38–52. doi:10.1111/mam.12075. Arkivuar (PDF) nga origjinali më 2022-10-09.
{{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Boev, Z. (2016). "Subfossil vertebrate fauna from Forum Serdica (Sofia, Bulgaria), 16–18th Century AD". Acta Zoologica Bulgarica. 68 (3): 415–424.
{{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Boev, Z. (2021). "The last Bos primigenius survived in Bulgaria (Cetartiodactyla: Bovidae)". Lynx. New Series. 52: 139–142. doi:10.37520/lynx.2021.010.
{{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Rokosz, M. (1995). "History of the Aurochs (Bos taurus primigenius) in Poland" (PDF). Animal Genetics Resources Information. 16: 5–12. doi:10.1017/S1014233900004582. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 14 janar 2013.
{{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!)