Irredentizmi bullgar
Iredentizmi bullgar është një term për të identifikuar territorin e lidhur me një shtet historik kombëtar dhe një lëvizje moderne irredentiste nacionaliste bullgare në shekujt 19 dhe 20, e cila do të përfshinte pjesën më të madhe të Maqedonisë, Trakisë dhe Moezisë.
Historia
Redakto- Artikulli kryesor: Rilindja Kombëtare Bullgare
Shteti më i madh i propozuar bullgar u sugjerua nën Traktatin e Shën Stefanit në vitin 1878.
Çështja e irredentizmit dhe nacionalizmit mori një rëndësi më të madhe pas Traktatit të Shën Stefanit. Ajo krijoi një Principatë të Bullgarisë, me territor që përfshinte pjesën më të madhe të Moezisë - rrafshin midis Danubit dhe vargmaleve malore të Ballkanit (Stara Planina), rajonet e Sofjes, Pirot, dhe Vranje në Luginën e Moravës, Trakisë - Trakia Veriore, pjesët e Trakisë Lindore, dhe pothuajse të gjithë Maqedoninë. Ky traktat hodhi bazat për shumë nga pretendimet e mëvonshme për një Bullgari të Madhe. Megjithatë, Traktati i Shën Stefanit ishte një paraprak dhe kufijtë e Bullgarisë së sapokrijuar u vendosën në Traktatin e Berlinit. Ai pa territorin e mëparshëm të ndarë në tre - Principata e Bullgarisë, krahina autonome e Rumelisë Lindore dhe Maqedonia, e cila mbeti nën kontrollin osman.
Në fillim të shekullit të 20-të, kontrolli mbi Maqedoninë ishte një pikë kyçe e mosmarrëveshjes midis Perandorisë Osmane, Bullgarisë, Greqisë dhe Serbisë, të cilët luftuan si Luftën e Parë Ballkanike të 1912-1913, ashtu edhe Luftën e Dytë Ballkanike të vitit 1913. Zona u luftua më tej për gjatë Fushatës Maqedonase të Luftës së Parë Botërore (1915–1918).
Pak para se të hynte në Luftën e Dytë Botërore, Bullgaria kishte siguruar në mënyrë paqësore kthimin e Dobrujës Jugore nga Rumania në Traktatin e Krajovës.[1] Gjatë Luftës së Dytë Botërore, disa nga territoret në fjalë iu shtuan për pak kohë Bullgarisë nga Gjermania Naziste, si një shpërblim për Bullgarinë, e cila kishte luftuar me Gjermaninë si një nga Fuqitë e Boshtit. Atij iu dha territori në Greqi, përkatësisht Maqedonia Lindore dhe pjesë të Trakisë Perëndimore, si dhe Maqedonia Jugosllave (Maqedonia e Vardarit).[2] Me përjashtim të Dobrujës Jugore, këto lëshime u përmbysën me fitoren e Aleatëve (d.m.th. në Konferencën e Paqes në Paris të vitit 1947).
Galeria
Redakto-
Eksarkati Bullgar (1870–1913). -
Bullgaria sipas Konferencës së Kostandinopojës të vitit 1876. -
Traktati i Shën Stefanit (1878) që tregon kufijtë e Bullgarisë. -
Fushatat bullgare gjatë Luftës së Parë Botërore (1915-1918). -
Bullgaria gjatë Luftës së Dytë Botërore (1941-1944).
Referime
Redakto- ^ "Bulgaria During World War II" (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 2007-02-03. Marrë më 2007-02-12.
- ^ Bulgaria During the Second World War, Marshall Lee Miller, Stanford University Press, 1975, ISBN 0804708703, p. 128.