Serbia e Jugut (1919–22)
Serbia e Jugut (serbisht: Јужна Србија Južna Srbija) ishte një provincë (pokrajina) e Mbretërisë së Serbëve, Kroatëve dhe Sllovenëve që ekzistonte ndërmjet viteve 1919 dhe 1922. Ajo përfshinte territoret moderne të Sandžak (pjesë të Serbisë dhe Malit të Zi), Kosovës dhe Maqedonisë së Veriut. Termi “Serbia e Vjetër”, historikisht është përdorur në politikën, letërsinë dhe shkencën serbe për trevat e krahinës. Termi vazhdoi të përdoret për Vardar Banovina dhe Zeta Banovina pas shpërbërjes së saj.
| Serbia e Jugut Јужна Србија Južna Srbija | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pokrajina e Mbretërisë së Serbëve, Kroatëve dhe Sllovenëve | |||||||||||
| 1919–1922 | |||||||||||
 Serbia e Jugut brenda Mbretërisë së Serbëve, Kroatëve dhe Sllovenëve (në të gjelbër e hapur) | |||||||||||
| Qendra | Skoplje, Prizren | ||||||||||
| Popullsia | |||||||||||
• 1921 | 1,700,000 | ||||||||||
| Historia | |||||||||||
| Historia | |||||||||||
• Themeluar më | 1919 | ||||||||||
• Riorganizmi | 1922 | ||||||||||
| |||||||||||
Historia Redakto
Krahina u krijua në vitin 1919, pas krijimit të Jugosllavisë më 1 dhjetor 1918. Serbia i kishte zgjeruar shumë kufijtë e saj gjatë Luftërave Ballkanike. Krahina u shpërbë në vitin 1922 dhe territoret e saj u riorganizuan në Vardar Banovina dhe Zeta Banovina. Termi më pas përdorej në mënyrë të folur për ato territore.[1]
Ekonomia Redakto
Krahina e Serbisë së Jugut, si rajon kryesisht malësor, kishte kushte të favorshme për zhvillimin e blegtorisë siç ilustrohet nga statistikat për rritjen e numrit të blegtorisë.[2] Numri i bagëtive tejkalonte 13% të numrit të përgjithshëm të të gjithë Jugosllavisë.[2] Rivendosja e blegtorisë, e cila ishte shkatërruar gjatë viteve të luftës, ishte synimi parësor i Ministrisë së Ekonomisë.[2]
Demografia Redakto
Në vitin 1921, krahina kishte rreth 1.7 milionë banorë.[3] Pas Luftës së Parë Botërore në Maqedoninë e Vardarit dhe të ashtuquajturat Western Outlands, popullsia vendase bullgare/maqedonase nuk u njoh si komunitet i veçantë dhe u bë subjekt i politikës shtetërore të serbizimit.[4][5][6]
Referime Redakto
- Institut za noviju istoriju Srbije (2007). Srbi i Jugoslavija: država, društvo, politika : zbornik radova (në serbisht). In-t za noviju istoriju Srbije. ISBN 9788670050556.
- Mil R. Gavrilović (1933). Privreda Južne Srbije (në serbisht). "Nemanja" zadužbinska štamparija Vardarske banovine.
- Милослав Стојадиновић (1929). Naše selo (në serbisht). b. i.
Referime Redakto
- ^ Čedomir Popov (2000). Istorija srpske državnosti: Srbija u Jugoslaviji (në serbisht). Srpska akademija nauka i umetnosti. fq. 163.
Јужна Србија, која обухвата Вардарску и Зетску бановину
- ^ a b c Institut za noviju istoriju Srbije 2007, f. 170.
- ^ Stojan M. Protić (1921). Vladin predlog ustava: jedna kritika (në serbisht). Pantić i drug. fq. 54.
- ^ Poulton, Hugh (2003). "Macedonians and Albanians as Yugoslavs". In Djokić, Dejan (ed.). Yugoslavism: Histories of a Failed Idea, 1918–1992. C. Hurst & Co. Publishers. p. 123. ISBN 9781850656630.
- ^ Papavizas, George C. (2015). Claiming Macedonia: The Struggle for the Heritage, Territory and Name of the Historic Hellenic Land, 1862-2004. McFarland. pp. 92-93, ISBN 9781476610191.
- ^ Horowitz, Shale (2004). "Structural Sources of Post-Communist Market Reform: Economic Structure, Political Culture, and War". International Studies Quarterly (në anglisht). 48 (4): 765. doi:10.1111/j.0020-8833.2004.00324.x.