Trëndafili i Bardhë: Dallime mes rishikimesh
[Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
Faqe e re: Skeda:Scholl-Denkmal, München.jpg|parapamje|right|upright=1.2|Monumenti i "Weiße Rose" përpara [[Universiteti Ludwig Maximilian i Mynihut|Universitetit Ludwig Maximilian të Mynih... |
Lidhje të jashtme të shpëtuara: 2 Lidhje të jashtme të etiketuara si të vdekura: 0) #IABot (v2.0.7 |
||
Rreshti 1:
[[Skeda:Scholl-Denkmal, München.jpg|parapamje|right|upright=1.2|Monumenti i "Weiße Rose" përpara [[Universiteti Ludwig Maximilian i Mynihut|Universitetit Ludwig Maximilian të Mynihut]]]]
'''Trëndafili i Bardhë''' ([[Gjuha gjermane|Gjermanisht]]: '''Weiße Rose''') ishte një grup jo i dhunshëm, [[Rezistenca gjermane ndaj nazizmit|rezistencë]] intelektuale në [[Gjermania Nazite|Rajhun e Tretë]] i udhëhequr nga një grup studentësh përfshirë [[Hans Scholl|Hans]] dhe [[Sophie Scholl]]. Ata ndoqën [[Universiteti Ludwig Maximilian i Mynihut|Universitetin e Mynihut]]. Grupi zhvilloi një fletëpalosje anonime dhe fushatë grafiti që kërkonte kundërshtim aktiv ndaj regjimit [[Gjermania Naziste|nazist]]. Aktivitetet e tyre filluan në [[Mynihu|Mynih]] më 27 qershor 1942 dhe përfunduan me arrestimin e grupit kryesor nga [[Gestapo]] më 18 shkurt 1943.<ref name="n">{{cite web | title=1942/43: The White Rose Resistance Group | language=en | url=http://www.en.uni-muenchen.de/about_lmu/introducing-lmu/history/contexts/09_white_rose/index.html | url-status=
Hans, Sophie Scholl dhe [[Christoph Probst]] u ekzekutuan nga gijotina katër ditë pas arrestimit, më 22 shkurt 1943. Gjatë gjykimit, Sophie ndërpreu gjyqtarin shumë herë. Asnjë të pandehur nuk u dha asnjë mundësi për të folur.
Rreshti 7:
==Anëtarët dhe përkrahësit==
Studentët nga [[Universiteti Ludwig Maximilian i Mynihut|Universiteti i Mynihut]] përbënin thelbin e Trëndafilit të Bardhë: vëllezërit e motrat [[Hans Scholl]] dhe [[Sophie Scholl]], [[Alexander Schmorell]], [[Willi Graf]], [[Christoph Probst]], dhe [[Kurt Huber]], një profesor i [[Filozofia|filozofisë]] dhe [[Muzikologjia|muzikologjisë]]. Ata u mbështetën nga njerëz të tjerë, përfshirë: Otto Aicher, Theodor Haecker, Anneliese Graf, [[Traute Lafrenz]], Katharina Schüddekopf, [[Lilo Ramdohr|Lieselotte "Lilo" Ramdohr]], Jürgen Wittenstein, [[Falk Harnack]], [[Marie-Luise Jahn]], Hubert Furtwängler, Wilhelm Geyer, Manfred Eickemeyer, Josef Söhngen, Heinrich Guter, Heinrich Bollinger, Wilhelm Bollinger, Helmut Bauer, Harald Dohrn, [[Hans Conrad Leipelt]], Gisela Schertling, Rudi Alt, Michael Brink, Lilo Dreyfeldt, Josef Furtmeier, Günter Ammon, Fred Thieler, dhe Wolfgang Jaeger.<ref>[http://white-rose-studies.org/December_27_2011.html The Newsletter of the Center for White Rose Studies: ''Roses at Noon''.]</ref><ref name="history.ucsb.edu">{{cite web|url=http://www.history.ucsb.edu/faculty/marcuse/projects/whiterose/GeorgeWittenstein.htm|title=George Wittenstein biography and links|language=en|first=Harold|last=Marcuse|url-status=
<gallery widths="200px" heights="200px">
|