Sultan bin Abdulaziz Al Saud

Sultan bin Abdulaziz Al Saud (Arabisht: سلطان بن عبدالعزيز آل سعود‎; 5 janar 1928 - 22 tetor 2011) ishte anëtar i familjes mbretërore saudite. Ai ishte ministër i mbrojtjes nga viti 1963 deri në vdekjen e tij më 2011 dhe Princi i Kurorës i Arabisë Saudite nga viti 2005 deri më 2011.

Sultan bin Abdulaziz Al Saud
Princi i Kurorës i Arabisë Saudite Zëvendës i Parë i Kryeministrit
Mbretërimi	1 gusht 2005 – 22 tetor 2011
Paraardhës	Abdullah bin Abdulaziz
Pasardhës	Najef bin Abdulaziz
Mbretërimi	22 tetor 1963 – 22 tetor 2011
Paraardhës	Muhammed bin Saud
Pasardhës	Selman bin Abdulaziz
Mbretërimi	22 shkurt 1947 – 24 dhjetor 1953
Paraardhës	Nasser bin Abdulaziz
pasardhës	Najef bin Abdulaziz
Emri i plotë Abdulaziz ibn Abdul Rahman ibn Feisal ibn Turki ibn Abdullah ibn Muhammed El Saudi
Shtëpia	Shtëpia e Saudit
I ati	Mbreti Abdulaziz
E ëma	Hassa bint Ahmed Al Sudairi
U lind	5 janar 1928 Riadi, Mbretëria e Hixhazit dhe Nexhdit
Vdiq	22 tetor 2011 (83 vjet) New York City, New York, Shtetet e Bashkuara
Varrimi	Varreza El Oud

Jeta e hershme dhe edukimi

Sultan lindi më 5 janar 1928 në Riad, Mbretëria e Hixhazit dhe Nexhdit. Ai ishte djali i 15-të i Mbretit Abdulaziz dhe nëna e tij ishte Hassa bint Ahmed Al Sudairi. Ai ishte i dyti nga Sudairi Seven. Princi Sultan, së bashku me shumë vëllezër të tij, morën arsimimin e tij të hershëm në fe, kulturë moderne dhe diplomaci në oborrin mbretëror.

Eksperienca e hershme

Karriera e tij në shërbimin publik filloi në vitin 1940 kur ai u bë një zëvendës i guvernatorit ose emirit të atëhershëm të Riadit, Princ Nasser. Në vitin 1947, Princi Sultan zëvendësoi Princin Nasser si guvernator të Riadit. Princi Sultan gjithashtu ndihmoi përpjekjet e Mbretit Abdulaziz për të krijuar një sistem administrativ kombëtar të bazuar në ligjin Islam të Sheriatit gjatë kësaj periudhe. Në vitin 1947, Princi Sultan mbikëqyri ndërtimin e ARAMCO-s për lidhjen hekurudhore të Mbretërisë midis Dammam dhe Riadit. Ai u emërua si ministri i parë i bujqësisë së mbretërisë më 1953. dhe ministër i transportit më 1955.

Pas vrasjes së kryeministrit libanez, Riad es-Solh, Ibn Saud dërgoi Princin Sultan në Bejrut për t'i dhënë ngushëllime familjes së kryeministrit të ndjerë.

Megjithëse përvoja e drejtpërdrejtë ushtarake e Princ Sulltanit ishte e shkurtër, duke kryesuar Gardën Mbretërore në Riad në fillim të viteve 1950, ai ndjeu një lidhje të përjetshme me ushtrinë dhe kauzën e pavarësisë saudite që në moshë të hershme. Gjeneralmajori Carl von Horn, komandanti suedez i misionit vëzhgues të OKB-së gjatë luftës civile në Jemen, e përshkroi Princin Sultan si "një të ri të paqëndrueshëm dhe emocional" në ditët e para.

Ministri i Mbrojtjes dhe Aviacionit

Në vitin 1963, Princi i Kurorës Feisal emëroi Princin Sultan si ministër të mbrojtjes dhe aviacionit. Ai kryesoi zhvillimin e forcave të armatosura saudite. Gjatë mbretërimit të mbretit Feisal, Princi Sultan ishte veçanërisht i interesuar për Jemenin. Ndikimi i tij ra nën sundimin e mbretit Halid.

Në fillim të mbretërimit të mbretit Feisal më 1964 Princi Sultan u bë anëtar i këshillit i cili ishte krijuar nga mbreti për të drejtuar çështjet e trashëgimisë. Në fund të vitit 1966 Princi Sultan mbijetoi një atentat nga jemenasit revolucionarë të cilët u ndihmuan nga inteligjenca egjiptiane.

Sultan bleu tanke, aeroplanë luftarakë, raketa dhe AWACS (sisteme paralajmërimi dhe kontrolli ajror). Sidoqoftë, si rezultat i problemeve të asimilimit të teknologjisë brenda forcave të saj të armatosura, një pjesë relativisht e lartë e pajisjeve ushtarake është e ruajtur ose nën mirëmbajtje, pavarësisht se një pjesë e madhe e buxhetit të mbrojtjes 34 miliard dollarë të saudit është shpenzuar për mirëmbajtjen e pajisjeve ushtarake. Sultan pretendohet se u bë jashtëzakonisht i pasur nga shantazhet e bëra nga bizneset perëndimore që merreshin me kontrata mbrojtjeje miliarda dollarëshe. Ai ishte i përfshirë në shumë skandale, përfshirë marrëveshjen Al Yamamah. Sidoqoftë, ndikimi i tij mbeti i papenguar derisa shëndeti i tij filloi të përkeqësohej. Gjatë mandatit të tij, Arabia Saudite u bë importuesi më i madh i armëve në SHBA. Ai ishte një ithtar i fortë i partneritetit SHBA-Saudite.

Po ashtu, Sultan autorizoi një marrëveshje me British Aircraft Corporation (BAC) në vitin 1965. Programi i tij, i quajtur Operacioni Magjik Qilim, tregtonte 16 milion £ për gjashtë Lightnings të dorës së dytë, gjashtë Hawker Hunter dhe një sërë lëshuesish raketash që shkonin te Forcave Ajrore Mbretërore Saudite. Geoffrey Edwards shërbeu si ndërmjetës zyrtar. Pilotët britanikë erdhën gjithashtu, të kontraktuar privatisht. Princi Sulltan ishte një ekspert i luftës civile në Jemen dhe përfshirjes Sovjetike në Bririn e Afrikës më 1985.

Në vitin 1996, Princi Sultan kundërshtoi planet e Pentagonit për të zhvendosur trupat amerikane në vende më të sigurta pas bombardimeve komplekse të Dhahranit. Ai vizitoi Iranin në maj 1999 që ishte vizita e parë zyrtare e një ministri saudit që nga viti 1979.

Sultan bin Abdulaziz Al Saud dhe Kryeministri i Holandës Ruud Lubbers në Airport Schiphol më 15 qershor 1989.

Zëvendës i Dytë i Kryeministrit

Më 13 qershor 1982, pas vdekjes së mbretit Halid dhe Princi i Kurorës Fehd u bë mbret, Princi Sultan u emërua zëvendës i dytë i kryeministrit. Kundërshtimi për emërimin e tij si zëvendës kryeministër i dytë erdhi veçanërisht nga dy gjysmë vëllezër, Musaid dhe Bandar, të dy, si Abdullah, lindën në 1923 dhe për këtë arsye, ishin më të vjetër se Princi Sulltan, i cili lindi më 1931. Kundërshtimi i Princit Musaid u injorua lehtësisht që kur djali i tij, Faisal bin Musaid, kishte vrarë mbretin Feisal. Sidoqoftë, interesat e Bandar bin Abdulaziz ishin shumë më të vështira për t'u injoruar. Kështu, ai u dëmshpërblye dhe mosmarrëveshja u zgjidh.

Princi Sultan, në dhjetor 1995, u përpoq të merrte pushtetin përmes mbështetjes së ulemave kur Princi i Kurorës Abdullah ishte në Oman për një samit të Këshillit të Bashkëpunimit të Gjirit. Sidoqoftë, përpjekja e tij për grusht shteti dështoi.

Princi Sultan ishte një nga anëtarët e Këshillit të Familjes Al Saud themeluar nga Princi i Kurorës Abdullah në qershor 2000 për të diskutuar çështje private të tilla si aktivitetet e biznesit të princërve dhe martesat e princeshës me individë që nuk ishin anëtarë të Shtëpisë së Saudit.

Vdekja dhe varrimi

Gjykata Mbretërore Saudite njoftoi më 22 tetor 2011 se Princi Sultan vdiq në agim të një sëmundjeje të paspecifikuar. Sipas raporteve të medias, Princi Sultan kishte luftuar me kancerin dhe kishte kërkuar trajtim mjekësor në Shtetet e Bashkuara që nga mesi i qershorit 2011. Ai kishte një operacion kirurgjik në Nju Jork në korrik 2011. Zyrtarë amerikanë pa emër të cituar nga The New York Times deklaruan se ai vdiq në Spitalin Presbiterian të Nju Jorkut në Manhattan.

Trupi i tij u dërgua nga New York City në Riad më 24 tetor 2011. Varrimi i tij u mbajt në xhaminë Imam Turki bin Abdullah në Riad më 25 tetor 2011 në prani të Mbretit Abdullah bin Abdulaziz. Ai u varros në varrezat El Oud në Riad.

Udhëheqës të ndryshëm, përfshirë presidentin e Afganistanit, Faruk esh-Sharaa, nënkryetari i atëhershëm i Sirisë, ministri i jashtëm iranian dhe kreu i këshillit ushtarak në pushtet të Egjiptit, morën pjesë në varrim. Për më tepër, shtetarë të tjerë shkuan në Riad për të shprehur ngushëllimet e tyre, të tilla si Zëvendës Presidenti i SHBA-së Joe Biden, presidenti pakistanez Asif Ali Zardari dhe kryeministri malajzian Naxhib Razak.