Xhemal Aranitasi
Xhemal Aranitasi (turqisht: Cemal Aranit Paşa, Aranitas, 25 janar 1886 – Stamboll, 13 mars 1961) ka qenë ushtarak i Perandorisë Osmane dhe pas pavarësisë i shërbeu shtetit shqiptar ku u bë gjeneral dhe komandant i përgjithshëm i Ushtrisë Mbretërore Shqiptare.
Gjeneral Xhemal Araniti | |
|---|---|
.jpg) | |
| Lindur më | 25 Janar 1886 Aranitas, Vilajeti i Janinës, Perandoria Osmane |
| Vdekur më | 13 Mars 1961 Stamboll, Turqi |
| Në aleancë me |  Ushtria Mbretërore Shqiptare |
| Shërbimi/ | Stafi Mbretëror Shqiptar |
| Vite shërbimi | 1920 – 1939 |
| Grada | Gjeneral |
| Betejat/luftrat | Lufta e Shkodrës Pushtimi italian i Shqipërisë |
| Çmimet | Urdhëri i Skënderbeut |
Biografia
RedaktoU lind në Aranitas të kazasë së Mallakastrës, i biri i Ibrahim Aranitasit, një kolonel i Ushtrisë Perandorake Osmane dhe Esma Jahobegajt. Ai u diplomua nga Shkolla e Mesme Ushtarake në Manastir, dhe më pas në akademinë ushtarake në Stamboll.
Gjatë luftërave ballkanike ai luftoi në Ushtrinë Osmane, si drejtues i një njësie mitralierie.
Gjatë Luftës së Parë Botërore, kur pjesa më e madhe e territorit të Shqipërisë u pushtua nga Ushtria Austro–Hungareze, ai shërbeu në komunën Aranitas si komandant i xhandarmërisë.
Në vitin 1920 ai u bashkua me Ushtrinë Mbretërore Shqiptare dhe katër vjet më vonë ai ishte një komandant batalioni. Në vitin 1925, me gradën nënkolonel, ai u bë komandant i përgjithshëm i Ushtrisë Mbretërore Shqiptare. Megjithëse vendimet kryesore për Ushtrinë u morën nga oficerë me origjinë të huaj, të tillë si Gustav von Myrdacz dhe Leon Ghilardi, Xhemal Aranitasi ishte shqiptari i vetëm vendas nominalisht në staf. Në vitin 1929 ai u gradua në gjeneral. Ai shërbeu si ndihmës i Mbretit Zog para se kjo detyrë të merrej nga Mehmet bej Konica.
Në vitin 1939, si ministër i Luftës, përballë luftës me Mbretërinë e Italisë, Aranitasi ndaloi botimin në shtyp të mobilizimit popullor dhe gjithashtu ndaloi lëshimin e armëve për popullatën civile. Më 6 prill 1939, në prag të pushtimit të Shqipërisë nga Ushtria Mbretërore Italiane, u largua nga vendi dhe u vendos në Turqi, ku jetoi deri në fund të jetës së tij.
Atij iu dha Shiriti i Madh i Urdhërit të Skënderbeut.