Xhenazeja

Varrimet në Islam (të quajtura جنازة "Janazah" në arabisht) ndjekin rite mjaft specifike, megjithëse ato i nënshtrohen interpretimit rajonal dhe ndryshimit në zakone. Megjithatë, në të gjitha rastet, sheriati (ligji fetar islam) bën thirrje për varrimin e trupit sa më shpejt të jetë e mundur, i paraprirë nga një ritual i thjeshtë që përfshin larjen dhe mbulimin e trupit, pasuar nga namazi. Varrimi zakonisht bëhet brenda 24 orëve nga vdekja për të mbrojtur të gjallët nga çdo çështje sanitare, me përjashtim të rastit të një personi të vrarë në betejë ose kur dyshohet për lojëra të ndyra; në ato raste është e rëndësishme të përcaktohet shkaku i vdekjes para varrimit. Djegia e trupit është rreptësisht e ndaluar në Islam.

Një Xhenaze – varrim musliman në Durrës, Shqipëri, 1908)

Ritualet e zakonshme islame të varrimit

Ritualet e varrimit normalisht duhet të zhvillohen sa më shpejt të jetë e mundur dhe përfshijnë:

• Larja kolektive e trupit të vdekur, përveç në rrethana të jashtëzakonshme, si në betejën e Uhudit.
• Mbështjellja e trupit të vdekur me një leckë të bardhë pambuku ose liri.
• Namazi i Xhenazes (صلاة الجنازة).
• Varrimi i trupit të pajetë në një varr.
• Pozicionimi i të ndjerit në mënyrë që koka të jetë e kthyer nga Meka.

Larja e trupit

Kufoma lahet (gusl), me qëllim që të pastrohet fizikisht i vdekuri. Mënyra e saktë, metoda, stili dhe aksesorët e përdorur për larjen e kufomës mund të ndryshojnë sipas vendndodhjes dhe pozicionit të përkohshëm, me përjashtim të faktit që ajo duhet të bëhet me ujë të nxehtë. Larja e trupit të vdekur është një ritual thelbësor i sunnetit të profetit islam Muhamed, dhe për rrjedhojë është pjesë e sheriatit islam. Kjo duhet të ndodhë sa më shpejt që të jetë e mundur pas vdekjes, mundësisht brenda disa orësh.

Praktika është që ta lani trupin një numër tek (të paktën një herë) me një leckë që mbulon avretin e tij (pjesë të trupit që duhet të fshihen sipas Sheriatit).

"Larësit" janë zakonisht anëtarë të rritur të familjes së ngushtë, të cilët janë të së njëjtës gjini me të ndjerin. Në rastet e vdekjeve të dhunshme ose aksidenteve, ku i ndjeri ka pësuar trauma ose gjymtim, objektet e morgut e riparojnë trupin dhe e mbështjellin me një qefin për të minimizuar rrjedhjen e lëngjeve përpara se t'ia dorëzohet për t'u larë vajtuesve.

Qefini

Kufoma zakonisht mbështillet me një leckë të thjeshtë (kafan). Kjo bëhet për të respektuar dinjitetin dhe privatësinë e të ndjerit me familjen ndonjëherë të pranishme. Specifikat e këtij rituali, duke përfshirë materialin, stilin dhe ngjyrën e rrobave, mund të ndryshojnë midis rajoneve. Sidoqoftë, qefini duhet të jetë i thjeshtë dhe modest. Është për këtë arsye që myslimanët në përgjithësi kanë preferuar të përdorin pëlhurë të bardhë pambuku për të shërbyer si qefin. Burrat mund të përdorin vetëm tre copa leckë dhe gratë pesë copa.

Trupi mund të mbahet në këtë gjendje për disa orë, duke u lejuar dashamirësve të përcjellin respektet dhe ngushëllimet e tyre.

Namazi i xhenazes

Myslimanët e komunitetit mblidhen për të bërë lutjet e tyre kolektive për faljen e të vdekurve. Ky lutje në përgjithësi është quajtur si namazi i xhenazes.

Namazi i xhenazes është si vijon:

1. Thuhet tekbiri i parë ("Allahu ekber"), pastaj kërkohet strehim tek Allahu nga shejtani i mallkuar. Pastaj ju thuhet Besmeleja dhe lexohet kaptina el-Fatihah.
2. Pastaj thuhet tekbiri i dytë dhe dërgon salavate mbi Profetin siç bën njeriu në fund të namazit.
3. Pastaj thuhet tekbiri i tretë dhe bën dua për të vdekurin.
4. Pastaj thuhet tekbiri i katërt dhe ndalon për pak kohë, pastaj thua një teslim në të djathtë, duke thënë "Es-selamu alejkum ue rahmetullah".