Zef Skiro Di Maxho
Zef Skiro Di Maxho, ose Zef Skiro Maji, (11 janar 1944, Hora e Arbëreshëvet) është një poet, dramaturg, shkrimtar, gazetar, përkthyes, eseist, atdhetar shqiptar e Italisë, përfaqësuesi më i shquar bashkëkohor i letërsisë arbëreshe-shqiptare.
Zef Skiro Di Maxho | |
Emri | Zef |
Mbiemri | Skiro Di Maxho |
Lindur më | 11 janar, 1944 |
Lindur në | Hora e Arbëreshëvet, Itali |
Kombësia | Shqiptar |
Profesioni | Poet, Shkrimtar, Dramaturg, Gazetar, Atdhetar |
Jetëshkrimi
RedaktoZef Skiro Di Maxho lindi më 11 janar të vitit 1944 në Hora e Arbëreshëvet, Sicili, Itali. Studioj letërsin klasike në Universitetin e Palermës, ku ai u diplomua me një tezë mbi poemë "Këthimi" i Zef Skiroit, mbikqyrur nga Prof. Ati Zef Valentini. Profesor i letrave, ai mësoi në krahinën e Torinos, dhe për njëzet vjet në "Shkollën e mesme Dhimitër Kamarda" të Horës së Arbëreshëvet.
Mësues i letërsisë për shumë vite, ka kultivuar pasionin e tij për teatrin, dhe ai themeloi teatrin arbëresh. Zef Skiro Di Maxho, pas punës së bashku me priftin atdhetar shqiptar Gjergji Skiro, është kryedrejtor i revistës "Mondo Albanese" (Bota Shqiptare). Shquar për tonin e tij ironik e shpesh sarkastik, ka shkruar rreth dhjetë libra poetikë, ndër të cilat vlen të përmenden: “Nëpër udhat e parrajsit shqipëtarë e t'arbreshë”, “Poemë gjysmëserioze arbëreshe Orëmira”, “Për tokën fisnike të Horës”.
Tituj të veprave
RedaktoPoemë
Redakto- Nëpër udhat e parrajsit shqipetarë dhe t’Arbëreshë (1974)
- Fatosat: trimat e rihnj arbëreshë apo arsyeja e gjëravet (1977)
- Lufta e mivet me brethqit (1975)
Mbledhja e poeziRedakto
|
TeatriRedakto |
Shih edhe këtu
RedaktoLidhje të jashtme
Redakto- Truall-uji dhe vetëdija e mallit (Rreth poezisë së Zef Skiro di Maxhos)[lidhje e vdekur][lidhje e vdekur]
- Ishuj - Poeti i Itakës arbëreshe
- Veprimtaria kulturore Arkivuar 16 tetor 2011 tek Wayback Machine