Zejneb bint Xhahsh (arabisht: زينب بنت جحش; rr. 590–641), ishte kushërira e parë[1] dhe gruaja e Muhamedit dhe për këtë arsye konsiderohet nga myslimanët si Nëna e Besimtarëve.[2] Ajo kishte qenë më parë e martuar me djalin e birësuar të Muhamedit Zejd ibn Harithe.

Zejneb bint Xhahsh
Nëna e Besimtarëve
زينب بنت جحش
Lindirr. 590
Vdiqrr. 640/641 (51 vjet)
Medina, Hexhaz, Kalifati Rashidun
(sot Arabia Saudite)
Vendi i prehjesXhenet el-Baki
Njohur përGruaja e profetit islam Muhamedit, Nëna e Besimtarëve
Bashkëshorti/ja
  • Burri i parë i panjohur (kishte vdekur më 622)
  • Zejd ibn Harithe (martuar rreth vitit 625 – divorcuan më 627)
  • Muhamedi (u martuan më 627 – deri në vdekjen e tij më 632)
Prind/ër
Të afërm
FamiljaBanu Asad (nga lindja)
Ehl el-Bejt (nga martesa)

Jeta e hershme

Redakto

Babai i Zejnebit ishte Xhahsh ibn Rijab, një emigrant nga fisi Assad ibn Huzejme i cili ishte vendosur në Mekë nën mbrojtjen e fisit Umeje. Nëna e saj ishte Umejme bint Abdulmutalib, një anëtare e fisit Hashim të fisit Kurejsh dhe një motër e babait të Muhamedit.[3]:33 Prandaj Zejneb dhe pesë vëllezërit e motrat e saj ishin kushërinjtë e parë të Muhamedit.

Zejnebja thuhej se shpejt e humbiste durimin, por gjithashtu shpejt qetësohej.[4] Ajo ishte një lëkurëpunuese e aftë. Ajo vazhdoi me këtë linjë pune gjatë gjithë jetës së saj, edhe pasi nuk kishte më nevojë për para.[3]:74, 77

Emri i burrit të saj të parë nuk dihet, por ai kishte vdekur në vitin 622.[5]:180 Në atë kohë Zejnebja, e cila ishte bërë muslimane, ishte në mesin e atyre që shoqëruan vëllain e saj Abdullahunhixhret për në Medine.[6]

Martesa e parë

Redakto

Kushtet e martesës

Redakto

Rreth vitit 625 Muhamedi i propozoi Zejnebit që ajo të martohej me djalin e tij të birësuar, Zejd ibn Harithe. Zejdi kishte lindur në fisin Kalb, por si fëmijë ai ishte rrëmbyer nga tregtarët e skllevërve. Ai ishte shitur te një nipi i Hatixhe bint Huvejlid, i cili nga ana e saj ia kishte dhënë si dhuratë martese burrit të saj Muhamedit. Pas disa vitesh, Muhamedi e kishte dënuar Zejdin dhe e kishte adoptuar si djalin e tij.[5]:6–10

Zejnebja, e mbështetur nga vëllai i saj Abdullah, në fillim e refuzoi propozimin me arsyetimin se, "Unë jam e veja e një kurejshit."[5]:180 Është pohuar se këto dallime shoqërore ishin pikërisht arsyeja pse Muhamedi donte të rregullonte martesën:

"Profeti e dinte mirë se qëndrimi i një personi në sytë e Allahut është gjëja më e rëndësishme se sa statusi i tij/saj në sytë e njerëzve... martesa e tyre do të tregonte se nuk ishin ata që ishin paraardhësit e tyre, por përkundrazi. qëndrimi i tyre në sytë e Allahut, kjo ishte me rëndësi."[7]

Është sugjeruar gjithashtu se ai dëshironte të vendoste legjitimitetin dhe të drejtën për trajtim të barabartë të të birësuarëve.[8] Në të kundërt, Montgomery Watt thekson se Zejdi ishte i lartë në vlerësimin e Muhamedit.

"Ajo vështirë se mund të kishte menduar se ai nuk ishte mjaftueshëm i mirë. Ajo ishte një grua ambicioze, megjithatë, dhe mund të ketë shpresuar tashmë të martohej me Muhamedin; ose ajo mund të ketë dashur të martohej me dikë me të cilin Muhamedi nuk donte që familja e tij të ishte kaq e lidhur ngushtë."[9]

Kur Muhamedi përmend një varg të ri të Kur’anit:

Nuk është për besimtarin dhe besimtaren – kur Perëndia dhe Pejgamberi i Tij e caktojnë një gjë – ata të bëjnë zgjedhje në atë gjë. Kush e kundërshton Perëndinë dhe Pejgamberin e Tij, ai me siguri ka humbë.,[10]

Zejnebja u pajtua dhe u martua me Zejdin.[2][11] Muhamedi personalisht e pagoi dokën prej 160 dirhemë në të holla, një mantel dhe mbulesë, një parzmore, 50 mudd drithë dhe 10 mudd hurma[12]

Kushtet e divorcit

Redakto

Martesa zgjati më pak se dy vjet.[13]

Historiani i shekullit të 9-të Taberiu jep dy rrëfime të pavarura për një vizitë që Muhamedi bëri në shtëpinë e Zejdit. Perdja e lëkurës së flokëve që shërbente si dera e përparme e Zejdit u hodh mënjanë, duke zbuluar aksidentalisht Zejnebin e veshur vetëm në turnin e saj. Zejnebja u ngrit të vishej vetë, duke e këshilluar Muhamedin se Zejdi nuk ishte në shtëpi, por ai ishte i mirëpritur ta vizitonte. Megjithatë, ai nuk hyri. Ai thirri me vete: "Falënderimi i takon Allahut që i kthen zemrat!" dhe më pas u largua.[5]:181[14]:1–4

Kur Zejdi erdhi në shtëpi, Zejnebja i tregoi se çfarë kishte ndodhur. Zejdi shkoi te Muhamedi, duke i thënë: "Profet, kam dëgjuar për vizitën tënde. Ndoshta ti e admiron Zejneben, kështu që unë do ta divorcoj". Muhamedi u përgjigj: "Jo, ki frikë Allahun dhe mbaje gruan tënde."[14]:2[15] Pas kësaj pati konflikt mes çiftit dhe Zejnebja e mbylli Zejdin nga dhoma e gjumit.[5]:181

Megjithatë, kjo histori është refuzuar nga shumica e dijetarëve myslimanë[16][17][18] kryesisht për shkak të mungesës së zinxhirit të transmetimit dhe mungesës së plotë nga ndonjë hadith autentik. Disa komentatorë[19] e kanë parë absurde që Muhamedi befas të vihej në dijeni për bukurinë e Zejnebesë një ditë pasi e kishte njohur atë gjatë gjithë jetës së saj. Nëse bukuria e saj do të kishte qenë arsyeja që Muhamedi të martohej me të, ai në radhë të parë do të ishte martuar vetë me të, në vend që ta rregullonte martesën e saj me Zejdin.[20]

Për më tepër, vlerësimet historiografike sugjerojnë se vetë rrëfimi "i goditur nga dashuria" ishte një trillim që u zhvillua mbi një shekull pas vdekjes së Muhamedit.[21][22]

Zejdi u divorcua nga Zejnebja në dhjetor 626.[5]:182

Referime

Redakto
  1. ^ Gwynne, Paul (2013). Buddha, Jesus and Muhammad: A Comparative Study (në anglisht). John Wiley & Sons. ISBN 978-1118465493.
  2. ^ a b Abdulmalik ibn Hisham. Notes to Ibn Ishaq's "Life of the Prophet", Note 918. Translated by Guillaume, A. (1955). The Life of Muhammad, p. 793. Oxford: Oxford University Press.
  3. ^ a b Muhammad ibn Saad, Kitab al-Tabaqat al-Kabir. Translated by Bewley, A. (1995). Volume 8: The Women of Madina. London: Ta-Ha Publishers.
  4. ^ Muslim 31:5984.
  5. ^ a b c d e f Muhamed ibn Xherir el-Taberi. Tarikh al-Rusul wa'l-Muluk. Translated by Landau-Tasseron, E. (1998). Volume 39: Biographies of the Prophet's Companions and Their Successors. Albany: State University of New York Press.
  6. ^ Muhamed ibn Is'hak. Sirat Rasul Allah. Translated by Guillaume, A. (1955). Life of Muhammad, p. 215. Oxford: Oxford University Press.
  7. ^ Thomson, A. (2012). The Wives of the Prophet Muhammad, pp. 61-62. London: Ta-Ha Publishers Ltd.
  8. ^ Caesar E. Farah, Islam: Beliefs and Observances, p.69
  9. ^ Watt, W. M. (1956). Muhammad at Medina, p. 331. Oxford: The Clarendon Press.
  10. ^ Kuran 33:36
  11. ^ Al-Jalalayn, Tafsir on Q33:36-38.
  12. ^ Ismail ibn Umar ibn Kathir. Al-Sira al-Nabawiya. Translated by Le Gassick, T. (2000). The Life of the Prophet Muhammad, vol. 3 p. 198. Reading, U.K.: Garnet Publishing.
  13. ^ Maududi (1967), vol. 4, p. 112-3
  14. ^ a b Muhammad ibn Jarir al-Tabari. Tarikh al-Rasul wa’l-Muluk. Translated by Fishbein, M. (1997). Volume 8: The Victory of Islam. Albany: State University of New York Press.
  15. ^ Shih Sahih al-Bukhari 9:93:516.
  16. ^ Ibn Al-’Arabi, Ahkam Al-Quran (3/1543)
  17. ^ Sirat-Un-Nabi, by Allama Shibli Nu'Mani
  18. ^ Qadhi, Yasir, Seerah of Prophet Muhammad 69 - The Prophet's Marriage to Zaynab (në anglisht), arkivuar nga origjinali më 2021-12-22, marrë më 2020-05-02
  19. ^ For example Qadi Iyad ibn Musa al-Yahsubi
  20. ^ "The Prophet's Marriage to Zaynab bint Jahsh". Islam Today (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 6 prill 2015. Marrë më 2015-05-02.
  21. ^ Ashraf, Hasan. "The Prophet's ﷺ Marriage to Zaynab bint Jaḥsh: A Reexamination from a Historiographic Perspective HISTORY LIFE OF THE PROPHET (SEERAH) The Prophet's ﷺ Marriage to Zaynab bint Jaḥsh: A Reexamination from a Historiographic Perspective". Yaqeen Institute (në anglisht). Marrë më 12 prill 2022.
  22. ^ "Prophet Muhammad and Zainab: Background to the Marriage | ICRAA". ICRAA.org (në anglisht). 2018-05-01. Marrë më 2022-07-10.