Hekurudha Fushë Kosovë - Shkup
Hekurudha Fushë Kosovë–Shkup (maqedonisht Железничка пруга Косово Поље–Скопје) është një linjë hekurudhore që lidh Kosovën dhe Maqedoninë e Veriut.
Historia
RedaktoLinja kalon në drejtimin veri-jug, fillimisht përmes luginës së lumit Nerodimka dhe më vonë përmes grykës së Kaçanikut nga jugu i Kosovës deri në kryeqytetin e Maqedonisë së Veriut . Historikisht njihet edhe si i ashtuquajturi Pista e Kosovës. Në territorin e Kosovës është i regjistruar me numrin 63 dhe në territorin e Maqedonisë së Veriut me numrin 84 .
Linja filloi të ndërtohej pasi hekurudha nga Selaniku arriti në kryeqytetin e sotëm të Maqedonisë së Veriut, Shkup. Punimet e ndërtimit të linjës përfunduan në vitin 1874, pasi ajo u lidh me rrjetin hekurudhor osman nga jugu. Nga Shkupi ajo u vazhdua për në Kosovë dhe përfundoi në Mitrovicë të Kosovës. Kjo ishte linja e parë hekurudhore e ndërtuar jo vetëm në territorin e Kosovës por edhe në gjithë trojet shqiptare. Linja u krijua fillimisht si seksion jugor i të ashtuquajturës Hekurudha Orientale, ndërtimi i së cilës do të lidhte Vjenën dhe Stambollin, dy kryeqytetet e perandorive të mëdha ( Austro-Hungaria dhe Perandoria Osmane ). Ndërtimi i saj u financua nga Compagnie gènèrale pour exploitation des chemines de fer de la Turquie d'Europe, pronari kryesor i së cilës ishte Baroni Moris Hirsch . Ndërtimi i linjës mundësoi zhvillim më të mirë ekonomik të pjesës jugore të Kosovës, falë hekurudhës u krijua edhe një vendbanim i vogël Ferizaji i cili së shpejti dë të bëhej një qytet i vërtetë.
Linja u dëmtua rëndë gjatë Luftës së Parë Botërore, por u rivendos shpejt si ndërtim prioritar. [1] Pikërisht nëpër këtë linjë hekurudhore dikur kalonte treni Akropolis që lidhte Athinën me Mynihun.
Stacione
Redakto- Stacioni hekurudhor në Fushë Kosovë
- Miradia e Poshtme
- Lipjan
- Fushlot
- Bablaku
- Kodrion
- Ferizaj
- Gurëz
- Kaçaniku i vjetër
- Stagovë
- Kaçaniku
- Elez Han
- Kufiri shtetëror
Shih edhe
RedaktoReferime
Redakto- ^ Yugoslavia and Macedonia Before Tito (në anglisht). I. B. Tauris. fq. 253. ISBN 978-1-78453-338-0.