Wikipedia

Psikologjia pozitive

Psikologjia pozitive është studim i "jetës së shëndoshë", ose i aspekteve pozitive të përvojës njerëzore, që e bën jetën të vlefshme për t'u jetuar. Si një art, përqendrohet në mirëqenien individuale dhe shoqërore.[1]

Psikologjia pozitive filloi si një fushë e psikologjisë në vitin 1998 kur Martin Seligman e zgjodhi atë si temën e mandatit të tij si president i Shoqatës Psikologjike Amerikane.[2][3] Është një reagim kundër psikoanalizës dhe bihejviorizmit, që është përqendruar në "sëmundjen mendore",ndërkohë duke theksuar sjelljen jo adekuate dhe të menduarit negativ. Ajo ndërtohet më tej në lëvizjen humaniste, e cila inkurajoi një theks në: lumturinë, mirëqenien dhe pozitivitetin, duke krijuar kështu themelin për atë që tani njihet si Psikologji pozitive.[4]

Psikologët pozitivë kanë sugjeruar një numër mënyrash me të cilat mund të nxitet lumturia individuale. Lidhjet shoqërore me bashkëshortin/en, familjen, miqtë dhe rrjetet më të gjera përmes punës, klubet ose organizatat shoqërore kanë një rëndësi të veçantë, ndërsa ushtrimi fizik dhe praktika e meditimit gjithashtu mund të kontribuojnë në lumturi. Lumturia mund të rritet me rritjen e të ardhurave financiare, megjithëse mund të rrafshohet në pllajë apo edhe të bjerë kur nuk fitohen më tej.[5]

Përkufizimi dhe supozimet themelore

Redakto

Përkufizimi

Redakto

Martin Seligman dhe Mihaly Csikszentmihalyi e përcaktojnë Psikologjinë pozitive si"... studim shkencor i funksionimit pozitiv të njeriut dhe lulëzimi në nivele të shumta që përfshijnë dimensionet biologjike, personale, relacionale, institucionale, kulturore dhe globale të jetës."[6]

Konceptet themelore

Redakto

Psikologjia pozitive ka të bëjë me eudaimonia (Greqisht: εὐδαιμονία [eu̯dai̯moníaː]), nganjëherë e anglicizuar si eudaemonia ose eudemonia / juːdɪˈmoʊniə /, zakonisht përdoret në kuptimet: lumturi ose mirëqenie), "jetën e shëndoshë" ose lulëzimin, të jetuarit sipas asaj që e mban vlerën më të madhe në jetë - faktorët që kontribuojnë më shumë në një jetë të jetuar mirë dhe përmbushëse. Ndërsa nuk përpiqet për një përcaktim të rreptë të jetës së mirë, psikologët pozitivë bien dakord që njeriu duhet të jetojë një jetë të lumtur, të angazhuar dhe domethënëse në mënyrë që të përjetojë "jetën e shëndoshë". Martin Seligman i referohej "jetës së shëndoshë" si "duke përdorur pikat tuaja të nënshkrimit çdo ditë për të prodhuar lumturi të vërtetë dhe kënaqësi të bollshme".[7]

Psikologjia pozitive plotëson, pa synuar të zëvendësojë ose injorojë, fushat tradicionale të Psikologjisë. Duke theksuar studimin e zhvillimit pozitiv njerëzor, kjo fushë ndihmon për të balancuar qasjet e tjera që përqendrohen në çrregullimin, dhe të cilat mund të prodhojnë vetëm një kuptim të kufizuar. [8] Psikologjia pozitive ka vendosur gjithashtu një theks të rëndësishëm në nxitjen e vetëvlerësimit pozitiv dhe vetë-imazhit (vetë-imazhi/ self-image- është se si e perceptojmë veten apo një numër i vetë-përshtypjeve që janë ndërtuar me kalimin e kohës) megjithëse Psikologët pozitivë me një prirje më pak humaniste kanë më pak të ngjarë të përqendrohen aq qëllimisht në këtë çështje.[9]

Kushti paraprak themelor i Psikologjisë pozitive është se qeniet njerëzore shpesh tërhiqen nga e ardhmja më shumë sesa drejtohen nga e kaluara. Një ndryshim në orientimin tonë ndaj kohës mund të ndikojë në mënyrë dramatike se si mendojmë për natyrën e lumturisë. Seligman identifikoi qëllime të tjera të mundshme: familje dhe shkolla që i lejojnë fëmijët të rriten, vendet e punës që synojnë kënaqësinë dhe produktivitetin e lartë, dhe duke i mësuar të tjerët për Psikologjinë pozitive.[10]

Ata që praktikojnë Psikologji pozitive provojnë ndërhyrje psikologjike që nxisin qëndrime pozitive ndaj përvojave subjektive të dikujt, tipareve individuale dhe ngjarjeve jetësore.[11] Qëllimi është të zvogëlojmë mendimet patologjike që mund të lindin në një mendësi të dëshpruar, dhe, përkundrazi, të zhvillojnë një ndjenjë optimizmi ndaj jetës. Psikologët pozitivë kërkojnë të nxisin pranimin e së kaluarës së dikujt, zemërimin dhe optimizmin për përvojat e ardhshme të një personi, dhe ndjenjën e kënaqësisë dhe mirëqenies në të tashmen.[12]

Konceptet e lidhura janë: lumturia, mirëqenia, cilësia e jetës, kënaqësia, [13] dhe jeta kuptimplotë.

Temat e kërkimit

Redakto

Sipas Seligman dhe Peterson, Psikologjia pozitive merret me tri çështje: emocione pozitive, tipare pozitive individuale dhe institucione pozitive. Emocionet pozitive kanë të bëjnë me kënaqësinë me të kaluarën e dikujt, duke qenë të lumtur në të tashmen dhe të kenë shpresë për të ardhmen. Tiparet pozitive individuale përqendrohen në pikat e forta dhe virtytet e dikujt. Më në fund, institucionet pozitive bazohen në forcat për të përmirësuar një komunitet të njerëzve.[10]

Sipas Peterson, psikologët pozitivë merren me katër tema: (1) përvoja pozitive, (2) tipare psikologjike të qëndrueshme, (3) marrëdhënie pozitive dhe (4) institucione pozitive.[8] Sipas Peterson, temat me interes për studiuesit në këtë fushë janë: gjendjet e kënaqësisë ose rrjedhës ( Në psikologjinë pozitive, një gjendje rrjedhe, "flow state" është gjendje mendore në të cilën një person që kryen një veprimtari është i zhytur plotësisht në një ndjenjë të përqendrimit të energjisë, përfshirjes së plotë dhe kënaqësisë në procesin e veprimtarisë),vlerat, pikat e forta, virtytet, talentet, si dhe mënyrat me të cilat këto mund të promovohen nga sistemet dhe institucionet shoqërore.[14]

Historia

Redakto
 
Për Martin Silligman, Psikologjia (veçanërisht dega e saj pozitive) mund të hetojë dhe promovojë mënyra realiste për të nxitur më shumë mirëqenie tek individët dhe komunitetet.

Origjina

Redakto

Ndërsa titulli zyrtar "Psikologji pozitive", duke iu referuar një disipline specifike në fushën e Psikologjisë, ka ekzistuar vetëm për dy dekadat e fundit[15], konceptet që formojnë bazën e saj kanë qenë të pranishme në ligjërimin fetar dhe filozofik për mijëra vjet. Fusha e Psikologjisë që parashikon përdorimin e termit Psikologji pozitive ka parë studiues të cilët u përqendruan kryesisht në tema që tani do të përfshiheshin nën ombrellën e Psikologjisë pozitive.

Termi "Psikologji pozitive" daton të paktën në vitin 1954, kur botimi i parë i Maslow i Motivimit dhe personalitetit u botua me një kapitull të fundit të titulluar "Drejt një Psikologjie Pozitive".[16] Në botimin e dytë (1970), ai e hoqi atë kapitull, duke thënë në parathënie se "Psikologjia pozitive është të paktën në dispozicion sot edhe pse jo shumë gjerësisht." Ka pasur të dhëna se psikologët që nga vitet '50 janë përqendruar gjithnjë e më shumë në promovimin e shëndetit mendor sesa në trajtimin e thjeshtë të sëmundjes mendore.[17][18] . Që nga fillimi i Psikologjisë, fusha ka adresuar përvojën njerëzore duke përdorur "Modelin e Sëmundjeve", duke studiuar dhe identifikuar konkretisht mosfunksionimin e një individi.

Psikologjia pozitive filloi si një fushë e re e Psikologjisë në vitin 1998 kur Martin Seligman zgjodhi atë si temën e mandatit të tij si president i Shoqatës Psikologjike Amerikane .[19] Në fjalinë e parë të librit të tij Lumturia e vërtetë, Seligman pohoi: "Për gjysmën e shekullit të kaluar Psikologjia është konsumuar vetëm me një temë të vetme - sëmundje mendore",[7] duke u zgjeruar në komentet e Maslow[a] Ai i nxiti psikologët që t'i vazhdojnë misionet e mëparshme të Psikologjisë së rritjes së talentit dhe përmirësimit të jetës normale.[21]

Zhvillimi

Redakto

Samiti i parë pozitiv i Psikologjisë u mbajt në vitin 1999. Konferenca e Parë Ndërkombëtare mbi Psikologjinë pozitive u mbajt në vitin 2002.[21] Më shumë vëmendje iu dha publikut të gjerë në vitin 2006 kur duke përdorur të njëjtën kornizë, një kurs në Universitetin e Harvardit u bë veçanërisht i popullarizuar.[22] Në qershor të vitit 2009, u mbajt Kongresi i Parë Botëror mbi Psikologjinë Pozitive në Universitetin e Pensilvania.[23]

Shoqata Ndërkombëtare e Psikologjisë Pozitive[lidhje e vdekur] (IPPA) është një shoqatë e krijuar kohët e fundit që është zgjeruar në mijëra anëtarë nga 80 vende të ndryshme. Misionet e IPPA përfshijnë: (1) "Ta ndihmojë shkencën e Psikologjisë pozitive në të gjithë globin dhe të sigurojë që fusha vazhdon të mbështetet në këtë shkencë" (2) "Të punojë për zbatimin efektiv dhe të përgjegjshëm të Psikologjisë pozitive në fusha të ndryshme si p.sh. psikologji organizative, këshillim dhe psikologji klinike, biznes, shëndetësi,arsim dhe stërvitje ", (3)" Nxitja e edukimit dhe aftësimit të duhur në këtë fushë ".[24]

Fusha e Psikologjisë pozitive sot është më e përparuar në Shtetet e Bashkuara dhe Evropën Perëndimore. Edhe pse Psikologjia pozitive ofron një qasje të re për studimin e emocioneve dhe sjelljeve pozitive, idetë, teoritë, hulumtimi dhe motivimi për të studiuar anën pozitive të sjelljes njerëzore është aq e vjetër sa njerëzimi.[25]

Ndikimet

Redakto

Disa psikologë humanistë, më së shumti Abraham Maslow, Carl Rogers dhe Erich Fromm, zhvilluan teori dhe praktika që kishin të bënin me lumturinë dhe lulëzimin e njeriut. Kohët e fundit, psikologët pozitivë kanë gjetur mbështetje empirike për teoritë humaniste të lulëzimit. Për më tepër, Psikologjia pozitive ka ecur përpara në një larmi drejtimesh të reja.

Në vitin 1984, Diener publikoi modelin e tij trepalësh të mirëqenies subjektive, duke parashtruar "tre komponentë të veçantë, por shpesh të lidhur me mirëqenien: ndikimi i shpeshtë pozitiv, ndikimi i rrallë negativ, dhe vlerësimet njohëse të tilla si kënaqësia e jetës ". [26] Në këtë model, faktorët njohës, afektivë dhe kontekstualë kontribuojnë në mirëqenien subjektive.[27] Sipas Diener dhe Suh, mirëqenia subjektive është "... bazuar në idenë se si secili person mendon dhe ndihet për jetën e tij / saj, është e rëndësishme".[28]

Modeli Gjashtë faktor i mirëqenies psikologjike nga Carol Ryff u botua fillimisht në vitin 1989, dhe testimi shtesë i faktorëve të tij u botua në vitin 1995. Ai postulon gjashtë faktorë të cilët janë thelbësorë për mirëqenien, përkatësisht vetë-pranimin, rritjen personale, qëllimin në jetë, mjeshtërinë mjedisore, autonominë dhe marrëdhëniet pozitive me të tjerët.[29]

Sipas Corey Keyes, i cili bashkëpunoi me Carol Ryff dhe përdori termin e lulëzimit si një koncept qendror, mirëqenia mendore ka tre përbërës, përkatësisht: hedonic (c.q. subjektiv ose emocional ), mirëqenie psikologjike dhe sociale.[30] Mirëqenia hedonike ka të bëjë me aspektet emocionale të mirëqenies, ndërsa mirëqenia psikologjike dhe sociale, mirëqenia eudaimonike, kanë të bëjnë me aftësi, kompotenca dhe funksionim optimal. [31] Ky model trepalësh i mirëqenies mendore ka marrë një mbështetje të gjerë empirike në të gjitha kulturat.[32][33][34]

Ndikimet në Historinë Antike

Redakto

Ndërsa titulli zyrtar "Psikologji pozitive" ka qenë vetëm rreth dy dekadave të fundit[35] konceptet që e formojnë bazën e kësaj fushe kanë qenë të pranishme në ligjërimin fetar dhe filozofik për mijëra vjet. Fusha e Psikologjisë që parashikon përdorimin e termit Psikologji pozitive ka parë studiues të cilët u përqendruan kryesisht në tema që tani do të përfshiheshin nën ombrellën e Psikologjisë pozitive. Disa e shohin Psikologjinë pozitive si një takim i mendimit Lindor, siç është Budizmi, dhe qasjet psikodinamike perëndimore.[36] Shembuj të tjerë të rrënjëve të pasura historike të Psikologjisë pozitive janë të pranishme në mësimet e Aristotelit, i cili theksoi rëndësinë e lumturisë dhe mirëqenies, të cilën ai e quajti si eudaimonia.

Teoria dhe metodat

Redakto

Artikulli kryesor: Mirëqenia

Nuk ka një teori të pranuar "standard i artë" në Psikologjinë pozitive, megjithatë puna e Seligman citohet rregullisht.[37] Kështu edhe puna e Csikszentmihalyi dhe modeleve më të vjetra të mirëqenies, siç është modeli gjashtë faktor i Carol Ryff i mirëqenies psikologjike dhe modeli trepalësh i Diener për mirëqenien subjektive.

Teoria fillestare: tri shtigje drejt lumturisë

Redakto

Në Lumturinë e vërtetë (2002) Seligman propozoi tri lloje të një jeteje të lumtur që mund të hetohet:[7][37]

  1. Jeta e këndshme : hulumtimi mbi jetën e këndshme, ose "jeta e kënaqësisë", shqyrton sesi njerëzit në mënyrë optimale përjetojnë, parashikojnë dhe shijojnë ndjenjat dhe emocionet pozitive që janë pjesë e jetesës normale dhe të shëndetshme (p.sh., marrëdhëniet, hobi, interesat, argëtimi etj. ). Megjithë vëmendjen e dhënë, Martin Seligman thotë se ky element më kalimtar i lumturisë mund të jetë më pak i rëndësishëm.
  2. Jeta e shëndoshë : hetimi i efekteve të dobishme të zhytjes, thithjes dhe rrjedhës, të ndjera nga individët kur angazhohen në mënyrë optimale me aktivitetet e tyre parësore, është studimi i Jetës së shëndoshë, ose "jeta e angazhimit". Fluksi përjetohet kur ka një ndeshje pozitive midis forcës së një personi dhe detyrës së tyre aktuale, d.m.th., kur dikush ndihet i sigurt për kryerjen e një detyre të zgjedhur ose të caktuar.[b]
  3. Jeta Kuptimplotë : hetimi në Jetën Kupimplote, ose "jeta e lidhjes", pyet pyetjen se si individët marrin një sens pozitiv të mirëqenies, përkatësisë, kuptimit dhe qëllimit nga të qenit pjesë dhe të kontribuojnë përsëri në diçka më të madhe dhe më të përhershme se vetë ata ( psh, natyra, grupet shoqërore, organizatat, lëvizjet, traditat, sistemet e besimit).

PERMA

Redakto

Në Flourish (2011) Seligman argumentoi se kategoria e fundit e tri llojeve të tij të propozuara të një jeteje të lumtur, " jetë domethënëse ", mund të konsiderohet si 3 kategori të ndryshme. Akronimi që rezulton është PERMA : Emocione Pozitive, Angazhim, Marrëdhënie, Kuptim dhe qëllim dhe Arritje.[38]Është një kuptim për pesë elementet e teorisë së mirëqenies së Martin Seligman:[37][39]

  • Emocionet pozitive përfshijnë një gamë të gjerë të ndjenjave, jo vetëm lumturinë dhe gëzimin.[40] Përfshihen emocione si eksitim, kënaqësi, krenari dhe frikë, ndër të tjera. Këto emocione shpesh shihen si të lidhura me rezultate pozitive, siç janë jeta më e gjatë dhe marrëdhëniet më të shëndetshme shoqërore.[41]
  • Angazhimi i referohet përfshirjes në aktivitete që tërhiqen dhe ndërtohen mbi interesat e dikujt. Mihaly Csikszentmihalyi shpjegon angazhimin e vërtetë si rrjedhë, gjendje e përfshirjes së thellë pa mundim,[38] ndjenjë e intensitetit që çon në një ndjenjë ekstazie dhe qartësie.[42] Detyra që po bëhet duhet të kërkojë aftësi më të larta dhe të jetë pak e vështirë dhe sfiduese, por ende e mundur. Angazhimi përfshin pasion dhe përqendrim në detyrën në fjalë dhe vlerësohet në mënyrë subjektive nëse personi i angazhuar ishte zhytur plotësisht, duke humbur vetëdijen.[40]
  • Marrëdhëniet janë thelbësore për të nxitur emocione pozitive[43], pavarësisht nëse ato janë të lidhura me punën, familjare, romantike ose platonike. Ndërsa Christopher Peterson e thotë thjesht, "Njerëzit e tjerë kanë rëndësi." [44] Njerëzit marrin, ndajnë dhe përhapin pozitivitet te të tjerët përmes marrëdhënieve. Ato janë të rëndësishme jo vetëm në periudhat e këqija, por edhe në kohërat e mira. Në fakt, marrëdhëniet mund të forcohen duke reaguar pozitivisht ndaj njëri-tjetrit. Është tipike që gjërat më pozitive ndodhin në prani të njerëzve të tjerë.[45]
  • Kuptimi njihet gjithashtu si qëllim, dhe shtron pyetjen e "pse-së". Zbulimi dhe kuptimi i një “pse-je” të qartë vë gjithçka në kontekst nga puna tek marrëdhëniet deri në pjesët e tjera të jetës.[46] Gjetja e kuptimit është të mësosh se ka diçka më të madhe se vetvetja. Pavarësisht sfidave të mundshme, të punosh me kuptim i shtyn njerëzit të vazhdojnë të përpiqen për një qëllim të dëshirueshëm.
  • Arritjet janë ndjekja e suksesit dhe zotërimit.[40] Për dallim nga pjesët e tjera të PERMA-s, ato ndonjëherë ndiqen edhe kur arritjet nuk rezultojnë në emocione, kuptim ose marrëdhënie pozitive. Duke u vërejtur, arritjet mund të aktivizojnë elementët e tjerë të PERMA-s, siç është krenaria, nën emocione pozitive.[47] Arritjet mund të jenë individuale ose të bazuara në bashkësi, argëtuese ose të bazuara në punë.

Secili nga pesë elementet e PERMA-s u zgjodhën sipas tri kritereve:

  1. Kontribuon në mirëqenien.
  2. Ndiqet për hir të vetes.
  3. Përcaktohet dhe matet veçmas nga elementet e tjera.

Forcat dhe Virtytet Karakterit

Redakto

Artikulli kryesor: Përparësitë dhe Karakteristikat e Karakterit

Shihni gjithashtu: Edukimin e Karakterit, Edukimin e Vlerave dhe Inventarin e Fuqive në Aksion

Zhvillimi i doracakut (2004) të Forcave dhe Virtyteve të Karakterit (CSV- përfaqë ërpjekjen e parë nga Seligman dhe Peterson për të identifikuar dhe klasifikuar tiparet pozitive psikologjike të qenieve njerëzore. Ashtu si Manuali i Diagnostifikimit dhe Statistikave të Çrregullimeve Mendore (MDSÇM) i psikologjisë së përgjithshme, FVK ka mundësuar një kornizë teorike për të asistuar në të kuptuarit forcave dhe të virtyteve, si dhe për zhvillimin e aplikimeve praktike për psikologji pozitive. Ky manual ka identifikuar 6 klasa të virtyteve (pra, "virtyte themelore"), duke përfshirë 24 forca të matshme karakteri.[48]

FVK sugjeroi që këto 6 virtyte kanë një bazë historike në pjesën dërrmuese të kulturave; për më tepër, këto virtyte dhe forca mund të çojnë në lumturi të shtuar kur formohen. Pavarësisht nga shumë kujdes dhe vërejtje të shumta, ky sugjerim i universalitetit lë të kuptohet trefish: 1. Studimi i cilësive pozitive njerëzore zgjeron fushën e studimit psikologjik për të përfshirë mirëqenie mendore, 2. drejtuesit e lëvizjes psikologjike pozitive po sfidojnë relativizmin moral, duke sugjeruar se njerëzit janë " të gatshëm për të evoluar” drejt virtyteve të caktuara, dhe 3. virtyti ka një bazë biologjike.[48]

Organizimi i 6 virtyteve dhe 24 pikave të forta është si më poshtë:

  1. Urtësia dhe njohuria: krijimtaria, kurioziteti, mendja e hapur, dashuria për të mësuar, perspektiva, inovacioni
  2. Guximi: trimëria, këmbëngulja, integriteti, vitaliteti, gjallëria
  3. Njerëzimi: dashuria, ëmbëlsia, intelegjenca sociale
  4. Drejtësia: qytetaria, paanshmëria, udhëheqja
  5. Temperamenti: Falja dhe mëshira, përulësia, maturia, vetëkontrolli
  6. Përsosmëria: vlerësimi i bukurisë dhe përsosmërisë, mirënjohja, shpresa, humori, natyra shpirtërore.

Hulumtimet e fundit sfiduan nevojën për 6 virtyte. Në vend të kësaj, studiuesit sugjeruan se 24 pikat e forta janë grupuar më saktë në vetëm 3 ose 4 kategori: Forcat Intelektuale, Forcat Ndërpersonale dhe Forcat e maturisë [49] ose të altruizmit, Fortësia, Vitaliteti dhe Kujdesi [50] Këto pika të forta dhe klasifikimet e tyre, janë shfaqur në mënyrë të pavarur diku tjetër në letërsinë për vlerat. Paul Thagard përshkroi shembuj; këto përfshinin punëtoritë e Jeff Shrager për të zbuluar zakonet e njerëzve shumë krijues.[51] Disa hulumtime tregojnë se efektet e mirëqenies që duket se vijnë për shkak të gjendjes shpirtërore, në të vërtetë përshkruhen më mirë si rezultat i virtytit.[52]

Rrjedhshmëria

Redakto

Në vitet 1970 Csikszentmihalyi filloi të studionte rrjedhshmërinë, një gjendje thithjeje, ku aftësitë e dikujt përputhen mirë me kërkesat në fjalë. Rrjedhshmëia karakterizohet nga përqendrimi intensiv, humbja e vetëdijës, ndjenja e sfidimit të përsosur (as i mërzitur, as i mbingarkuar), dhe një ndjenjë që "koha po fluturon". Rrjedhshmëria është instiktivisht shpërblyese; mund të ndihmojë gjithashtu në arritjen e qëllimeve (p.sh., fitimi i një loje) ose përmirësimi i aftësive (p.sh.duke u bërë një lojtar më i mirë shahu).[53] Çdokush mund të provojë rrjedhshmërinë, në fusha të ndryshme, të tilla si loja, krijimtaria dhe puna. Rrjedhshmëria arrihet kur sfida e situatës përmbush aftësitë personale të një personi. Një mospërputhje e sfidës për dikë me aftësi të ulëta rezulton në një gjendje ankthi; sfida e pamjaftueshme për dikë me aftësi të larta rezulton në mërzitje.

Aplikimet dhe gjetjet e hulumtimit

Redakto

Hulumtimet në psikologji pozitive, mirëqenie, bekim dhe lumturi, dhe teoritë e Diener, Ryff, Keyes dhe Seligman mbulojnë një gamë të gjerë temash duke përfshirë "biologjike, personale, relacionale, institucionale, kulturore dhe dimensionet globale të jetës".[6] Një meta-analizë mbi 49 studime në vitin 2009 tregoi se Ndërhyrjet Pozitike të Psikologjisë (NPP) prodhuan përmirësime në mirëqenie dhe nivele më të ulëta të depresionit, NPP-të e studiuara përfshinin shkrime të letrave mirënjohëse, të mësuarit e të menduarit optimist, rishikimi i përvojave pozitive të jetës dhe të shoqërohej me të tjerët.[54] Në një meta-analizë të mëvonshme të 39 studimeve me 6,139 pjesëmarrës në vitin 2012, rezultatet ishin pozitive. Tre deri në gjashtë muaj pas një NPP, efektet për mirëqenien subjektive dhe mirëqenien psikologjike ishin akoma të rëndësishme. Sidoqoftë, efekti pozitiv ishte më i dobët sesa në meta-analizën e vitit 2009, autorët arritën në përfundimin se kjo ishte për shkak se ata vetëm përdorën studime me cilësi më të lartë. NPP-të që ata konsideruan përfshinin llogaritjen e bekimeve, praktikimit të mirësisë, krijimin e qëllimeve personale, shfaqjen e mirënjohjes dhe përqëndrimin në pikat e forta personale.[55] Një tjetër vlerësim i NPP-ve të publikuara në 2018 zbuloi se mbi 78% të studimeve të ndërhyrjes janë kryer në vendet perëndimore.[56]

Ilona Boniwell, në librin e saj Psikologjia Pozitive në një lëvozhgë arre, mundësoi përmbledhjen e mëposhtme të hulumtimit aktual. Mirëqenia ka të bëjë me optimizmin, ekstraversinë ( Extroversion-është një tipar personaliteti që karakterizohet zakonisht nga largimi, energjia e lartë dhe / ose bisedimi),lidhjet shoqërore (d.m.th. miqësi të ngushta), të martohesh, të kesh punë bashkëvepruese, fetare ose shpirtërore, kohën e lirë, gjumin dhe ushtrimin e mirë, klasën shoqërore (përmes ndryshimeve të jetesës dhe metodave më të mira të përballimit) dhe shëndetit subjektiv (çfarë ju mendoni për shëndetin tuaj). Mirëqenia nuk ka të bëjë me moshën, tërheqjen fizike, paratë (pasi plotësohen nevojat themelore), gjininë (gratë janë më shpesh në depresion por edhe më shpesh të gëzueshme), niveli arsimor, të paturit fëmijë (megjithëse shtojnë kuptimin e jetës), duke u zhvendosur në një klimë me diell, parandalimi i krimit, strehimi dhe shëndeti objektiv (çfarë thonë mjekët).[57]

Sonja Lyubomirsky, në librin e saj "Si-ja e lumturisë", thotë se për të përmirësuar lumturinë individët duhet të krijojnë zakone të reja; ata mund të kërkojnë emocione të reja, të përdorin shumëllojshmëri dhe kohën e duhur për të parandaluar përshtatjen hedonike dhe t'i kërkojnë të tjerët të motivojnë dhe mbështesin gjatë krijimit të atyre zakoneve të reja.[58] Lyubomirsky jep 12 veprimtari lumturie, siç janë të shijosh jetën, të mësosh të falësh dhe të jetosh në të tashmen, secila prej të cilave mund të bëhet baza për një zakon të ri.

Në Psikologjinë Pozitive: Shkenca e Lumturisë, autorët Compton dhe Hoffman japin "Parashikimet nga lart poshtës të mirëqenies si vetëvlerësimi, optimizmi, vetë-efikasitet, një ndjenjë kuptimi në jetë dhe marrëdhënie pozitive me të tjerët. Tiparet e personalitetit më të lidhura me mirëqenien janë extraversia, pajtueshmëria dhe nivelet e ulëta të neuroticismit .[59]

Në Magazinën e Rehabilitimit Profesional, Kreutzer dhe Mills argumentojnë që parimet e psikologjisë pozitive të zbatohen për të ndihmuar ata që shërohen nga dëmtimi traumatik i trurit (TBR- Traumatic brain injury) bëjnë që praktikat e rehabilitimit të TBI të mbështeten në përmirësimin e individit përmes përfshirjes në praktikat e përditshme, praktikë e cila lidhet dukshëm me parimet e psikologjisë pozitive. [60] Propozimi i tyre për të lidhur psikologjinë pozitive me rehabilitimin profesional me TBI e rehabilitimit profesional (VR-vocational rehabilitation) gjithashtu shikon lumturinë dhe lidhjen e saj me përmirësimet në shëndetin mendor, duke përfshirë rritjen e besimit dhe produktivitetit, si dhe të tjerat. [60] Ndërsa autorët theksojnë se provat empirike për psikologji pozitive janë të kufizuara, ata sqarojnë se përqendrimi i psikologjisë pozitive në sukseset e vogla, optimizmi dhe sjellja prosociale janë premtuese për përmirësime në mirëqenien sociale dhe emocionale të pacientëve me TBI. [60]

Kritika

Redakto

Kirk Schneider, redaktor i Gazetës së Psikologjisë Humaniste, thotë se psikologjia pozitive nuk arrin të shpjegojë sjelljet e fajshme të së kaluarës siç janë ato të kryera nga partia Naziste, marshimet staliniste dhe tubimet e Klan, për të identifikuar, por disa. Ai gjithashtu tregoi një organ hulumtimi që tregon pozitivitet të lartë lidhet me iluzionin pozitiv, i cili në mënyrë efektive shtrembëron realitetin. [61] Shkalla e rënies së pozitivitetit të lartë (e njohur edhe si lulëzim) është e mundur që të bëhet e paaftë për rritjen psikologjike, të paaftë për të reflektuar veten dhe ka tendencë të mbajë paragjykime raciale. Në të kundërt, negativiteti, i cili nganjëherë dëshmohet në depresion të butë dhe të moderuar, është i lidhur me më pak shtrembërim të realitetit. Prandaj, negativiteti mund të luajë një rol të rëndësishëm brenda dinamikës së lulëzimit njerëzor. Për të ilustruar, angazhimi i konfliktit dhe njohja e negativitetit të duhur, përfshirë emocione të caktuara negative si faji, mund të promovojnë më mirë lulëzimin. [62] Në përgjithësi, Schneider dha një perspektivë: "ndoshta lumturia e vërtetë nuk është diçka që ju synoni, por është një nënprodukt i një jete të jetuar mirë   - dhe një jetë e jetuar mirë nuk vendoset në kalibruar të programuar ose mjeshtërisht. " [63] Seligman ka pranuar në punën e tij pikën për iluzionin pozitiv,[64] dhe është gjithashtu një kritik i thjesht të ndjehet mirë me veten përveç realitetit dhe njeh rëndësinë e negativitetit / dysforisë. [64]

Në 2003, Ian Sample, duke shkruar për The Guardian, vuri në dukje se, "psikologët pozitivë gjithashtu qëndrojnë të akuzuar se varrosin kokën në rërë dhe injorojnë atë depresion, madje edhe thjesht njerëz të pakënaqur, kanë probleme reale që kanë të bëjnë me të." Ai citoi gjithashtu Steven Wolin, një psikiatër klinik në Universitetin George Washington, si të thoshte se studimi i psikologjisë pozitive është vetëm një përsëritje e mënyrave më të vjetra të të menduarit, dhe se nuk ka shumë hulumtime shkencore për të mbështetur efikasitetin e kësaj metode. [65] Gable i përgjigjet kritikave për pikëpamjen e tyre të pollyanna-s për botën duke thënë se ata thjesht po sjellin një ekuilibër në një anë të psikologjisë, e cila me sa duket kuptohet. [66] Për të mbrojtur pikëpamjen e tij, Gable tregon për çekuilibrat që favorizojnë hulumtime në mirëqenie psikologjike negative në psikologjinë konjitive, psikologji shëndetësore dhe psikologji sociale.[67]

Barbara S. Held, një profesore në Kolegjin Bowdoin, argumentoi se ndërsa psikologjia pozitive jep kontribute në fushën e psikologjisë, ajo ka gabimet e saj. Ajo ofroi njohuri për temat përfshirë efektet anësore negative të psikologjisë pozitive, negativitetin brenda lëvizjes pozitive të psikologjisë dhe ndarjen aktuale në fushën e psikologjisë të shkaktuar nga mendime të ndryshme të psikologëve mbi psikologjinë pozitive. Përveç kësaj, ajo vuri në dukje mungesën e qëndrueshmërisë së lëvizjes në lidhje me rolin e negativitetit. Ajo gjithashtu ngriti çështje me qasjen thjeshtiste të marrë nga disa psikologë në zbatimin e psikologjisë pozitive. Një qasje "një madhësi i përshtatet të gjithave" nuk është e dobishme për avancimin e fushës së psikologjisë pozitive; ajo sugjeroi një nevojë për ndryshime individuale për t'u përfshirë në zbatimin e saj.[68]

Martin Jack gjithashtu ka pohuar se psikologjia pozitive nuk është unike në qasjen e saj optimiste për të kërkuar mirëqenie emocionale optimale, duke deklaruar se forma të tjera të psikologjisë, siç janë këshillimi dhe psikologjia edukative, janë gjithashtu të interesuar për përmbushjen pozitive të njeriut. Ai vazhdon të përmend se, megjithëse psikologjia pozitive ka shtyrë që shkollat të jenë më të përqendruara nga nxënësit dhe të jenë në gjendje të nxisin vetë-imazhe pozitive tek fëmijët, ai shqetësohet se mungesa e përqendrimit në vetëkontroll mund t'i parandalojë fëmijët të japin kontribute të plota në shoqëria. [69]

Linqet e jashtme

Redakto
Origjina
Burimet
Të llojeve të ndryshme

Referime

Redakto
  1. ^ Seligman, Martin E. P.; Csikszentmihalyi, Mihaly (2000). "Positive psychology: An introduction". American Psychologist (në anglisht). 55 (1): 5–14. doi:10.1037/0003-066X.55.1.5. ISSN 1935-990X. PMID 11392865.
  2. ^ "Time Magazine's cover story in the special issue on "The Science of Happiness", 2005" (PDF). Arkivuar nga origjinali (PDF) më 2006-07-11. Marrë më 2011-02-07. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  3. ^ Tal., Ben-Shahar (2007). Happier : learn the secrets to daily joy and lasting fulfillment. New York: McGraw-Hill. ISBN 978-0071510967. OCLC 176182574. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  4. ^ Srinivasan, T. S. (2015, February 12). The 5 Founding Fathers and A History of Positive Psychology. Retrieved February 4, 2017, from https://positivepsychologyprogram.com/founding-fathers/
  5. ^ Seligman, Martin E. P.; Steen, Tracy A.; Park, Nansook; Peterson, Christopher (2005). "Positive Psychology Progress: Empirical Validation of Interventions". American Psychologist. 60 (5): 410–421. CiteSeerX 10.1.1.465.7003. doi:10.1037/0003-066X.60.5.410. PMID 16045394. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  6. ^ a b Seligman & Csikszentmihalyi 2000. sfn Gabim me: Shënjestrim i shumëfishtë (4×): CITEREFSeligmanCsikszentmihalyi2000 (Ndihmë!)
  7. ^ a b c Seligman 2002.
  8. ^ a b Peterson 2009.
  9. ^ Mruk, Christopher (prill 2008). "The Psychology of Self-Esteem: A Potential Common Ground for Humanistic Positive Psychology and Positivistic Positive Psychology". The Humanistic Psychologist. 36 (2): 143–158. doi:10.1080/08873260802111176. Stampa:Catalog lookup link. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  10. ^ a b Seligman, Martin E.P. "Positive Psychology Center." Positive Psychology Center. University of Pennsylvania, 2007. Web. 12 Mar. 2013.
  11. ^ Seligman, M. E., & Csikszentmihalyi, M. (2014). Positive psychology: An introduction (pp. 279-298). Springer Netherlands.
  12. ^ Shesthra, Arjun (dhjetor 2016). "Positive psychology: Evolution, philosophical foundations, and present growth". Indian Journal of Positive Psychology. 7 (4): 460–465. Stampa:Catalog lookup link. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  13. ^ Graham, Michael C. (2014). Facts of Life: ten issues of contentment. Outskirts Press. fq. 6–10. ISBN 978-1-4787-2259-5. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  14. ^ Peterson 2006.
  15. ^ Seligman, Martin E. P.; Csikszentmihalyi, Mihaly (2000). "Positive psychology: An introduction". American Psychologist (në anglisht). 55 (1): 5–14. doi:10.1037/0003-066X.55.1.5. ISSN 1935-990X. PMID 11392865.
  16. ^ Maslow, Abraham H. (1970). Motivation and Personality (bot. 2nd). New York: Harper & Row. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  17. ^ Secker J (1998). "Current conceptualizations of mental health and mental health promotion" (PDF). Vëll. 13 no. 1. Health Education Research. fq. 58. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 13 korrik 2010. Marrë më 2010-05-18. ... Amongst psychologists ... the importance of promoting health rather than simply preventing ill-health date back to the 1950s (Jahoda, 1958) {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  18. ^ Dianne Hales (2010). "An Invitation to Health, Brief: Psychological Well-Being" (bot. 2010–2011). Wadsworth Cengage Learning. fq. 26. Marrë më 2010-05-18. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  19. ^ "Positive Psychology: The Benefits of Living Positively". World of Psychology (në anglishte amerikane). 2013-03-11. Marrë më 2018-02-19.
  20. ^ Maslow, Motivation and Psychology, p. 354
  21. ^ a b Compton 2005.
  22. ^ Ben-Shahar, Ben (2007) "Happier -Learn the Secrets to Daily Joy and Lasting Fulfillment", First Edition, McGraw-Hill Co.
  23. ^ Reuters, Jun 18, 2009: First World Congress on Positive Psychology Kicks Off Today With Talks by Two of the World's Most Renowned Psychologists
  24. ^ International Positive Psychology Association (IPPA) (2011). international positive psychology association. Retrieved from "Archived copy". Arkivuar nga origjinali më 2013-03-24. Marrë më 2013-03-23. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)Mirëmbajtja CS1: Archived copy si titull (lidhja)
  25. ^ Compton, William C., and Edward Hoffman. Positive Psychology: The Science of Happiness and Flourishing. 2nd ed. Belmont, CA: Wadsworth Cengage Learning, 2013. Print.
  26. ^ Tov & Diener (2013), Subjective Well-Being. Research Collection School of Social Sciences. Paper 1395. http://ink.library.smu.edu.sg/soss_research/1395
  27. ^ Costa Galinha, Iolanda; Pais-Ribeiro, José Luís (2011). "Cognitive, affective and contextual predictors of subjective wellbeing". International Journal of Wellbeing. 2 (1): 34–53. doi:10.5502/ijw.v2i1.3. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  28. ^ Diener, Suh, Ed, Eunkook (2000). Culture and Subjective Well-being. A Bradford Book. fq. 4. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)Mirëmbajtja CS1: Emra të shumëfishtë: lista e autorëve (lidhja)
  29. ^ "Carol Ryff's Model of Psychological Well-being. The Six Criteria of Well-Being". Arkivuar nga origjinali më 3 gusht 2017. Marrë më 23 maj 2020. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  30. ^ Keyes 2002.
  31. ^ Joshanloo, Mohsen (2015-10-23). "Revisiting the Empirical Distinction Between Hedonic and Eudaimonic Aspects of Well-Being Using Exploratory Structural Equation Modeling". Journal of Happiness Studies (në anglisht). 17 (5): 2023–2036. doi:10.1007/s10902-015-9683-z. ISSN 1389-4978.
  32. ^ Robitschek, Christine; Keyes, Corey L. M. (2009). "Keyes's model of mental health with personal growth initiative as a parsimonious predictor". Journal of Counseling Psychology. 56 (2): 321–329. doi:10.1037/a0013954. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  33. ^ Joshanloo, Mohsen; Lamers, Sanne M. A. (2016-07-01). "Reinvestigation of the factor structure of the MHC-SF in the Netherlands: Contributions of exploratory structural equation modeling". Personality and Individual Differences. 97: 8–12. doi:10.1016/j.paid.2016.02.089. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  34. ^ Gallagher, Matthew W.; Lopez, Shane J.; Preacher, Kristopher J. (2009-08-01). "The Hierarchical Structure of Well-Being". Journal of Personality (në anglisht). 77 (4): 1025–1050. doi:10.1111/j.1467-6494.2009.00573.x. ISSN 1467-6494. PMC 3865980. PMID 19558444.
  35. ^ Seligman, Martin E. P.; Csikszentmihalyi, Mihaly (2000). "Positive psychology: An introduction". American Psychologist (në anglisht). 55 (1): 5–14. doi:10.1037/0003-066X.55.1.5. ISSN 1935-990X. PMID 11392865.
  36. ^ Levine, Marvin (2000-05-01). The Positive Psychology of Buddhism and Yoga, 2nd Edition. doi:10.4324/9781410605665. ISBN 9781410605665. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  37. ^ a b c David Sze (2015), The Father of Positive Psychology and His Two Theories of Happiness
  38. ^ a b Sze, David (2015-06-17). "The Father of Positive Psychology and His Two Theories of Happiness". Huffington Post (në anglishte amerikane). Marrë më 2018-02-19.
  39. ^ "The World Question Center 2011— Page 2". Edge.org. Arkivuar nga origjinali më 2011-02-10. Marrë më 2011-02-07. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  40. ^ a b c Seligman 2011.
  41. ^ "The Pursuit of Happiness". Arkivuar nga origjinali më 2015-01-09. Marrë më 2014-12-04. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  42. ^ "Mihaly Csikszentmihalyi TED talk". {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  43. ^ "Healthy Lifestyle Tips". Arkivuar nga origjinali më 31 gusht 2018. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  44. ^ "Other People Matter". {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  45. ^ "Using Positive Psychology in Your Relationships". {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  46. ^ "Why do You do What You Do?". 2013-09-06. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  47. ^ "The Science of a Happy Startup". Arkivuar nga origjinali më 23 shtator 2011. Marrë më 23 maj 2020. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  48. ^ a b Peterson & Seligman 2004.
  49. ^ Shryack, J.; Steger, M. F.; Krueger, R. F.; Kallie, C. S. (2010). "The structure of virtue: An empirical investigation of the dimensionality of the virtues in action inventory of strengths". Personality and Individual Differences. 48 (6): 714–719. doi:10.1016/j.paid.2010.01.007. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  50. ^ Brdr, I.; Kashdan, T.B. (2010). "Character strengths and well-being in Croatia: An empirical investigation of structure and correlates". Journal of Research in Personality. 44: 151–154. doi:10.1016/j.jrp.2009.12.001. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  51. ^ Thagard, P. (2005). How to be a successful scientist. In M. E. Gorman, R. D. Tweney, D. C. Gooding & A. P. Kincannon (Eds.), Scientific and technological thinking (pp. 159- 171). Mawah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
  52. ^ Schuurmans-Stekhoven, James (2011). "Is it God or just the data that moves in mysterious ways? How wellbeing researchers may be mistaking faith for virtue". Social Indicators Research. 100 (2): 313–330. doi:10.1007/s11205-010-9630-7. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  53. ^ Csikszentmihalyi, Mihaly (1990). Flow: The Psychology of Optimal Experience. New York: Harper & Row. ISBN 978-0-06-016253-5. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  54. ^ Nancy L. Sin; Sonja Lyubomirsky (maj 2009). "Enhancing Well-Being and Alleviating Depressive Symptoms With Positive Psychology Interventions:A Practice-Friendly Meta-Analysis". Journal of Clinical Psychology. 65 (5): 467–487, particularly 468, 471, 474, 483. doi:10.1002/jclp.20593. PMID 19301241. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  55. ^ Linda Bolier; etj. (2013). "Positive psychology interventions: a meta-analysis of randomized controlled studies". BMC Public Health. 13 (119): 119. doi:10.1186/1471-2458-13-119. PMC 3599475. PMID 23390882. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)Mirëmbajtja CS1: DOI i lirë i pashënjuar (lidhja)
  56. ^ Hendriks, Tom; Warren, Meg A; Schotanus-Dijkstra, Marijke; Hassankhan, Aabidien; Graafsma, Tobi; Bohlmeijer, Ernst; de Jong, Joop (29 gusht 2018). "How WEIRD are positive psychology interventions? A bibliometric analysis of randomized controlled trials on the science of well-being". The Journal of Positive Psychology. 14 (4): 489–501. doi:10.1080/17439760.2018.1484941. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  57. ^ Positive Psychology in a Nutshell, Ilona Boniwell, Open University Press, 2012, p.44
  58. ^ The How of Happiness, Sonja Lyubomirsky, 2007, Piatkus, p.270-p.294
  59. ^ Positive Psychology The Science of Happiness, William C. Compton and Edward Hoffman, Wadsworth, 2005, p.55-p.62
  60. ^ a b c Mills & Kreutzer 2016.
  61. ^ Schneider, K. (2011). "Toward a Humanistic Positive Psychology". Existential Analysis: Journal of the Society for Existential Analysis. 22 (1): 32–38. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  62. ^ Fredrickson, B. L.; Losada, M. F. (2005). "Positive Affect and the Complex Dynamics of Human Flourishing". American Psychologist. 60 (7): 678–686. doi:10.1037/0003-066X.60.7.678. PMC 3126111. PMID 16221001. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  63. ^ Schneider, Kirk J. (29 nëntor 2010). "Toward a Humanistic Positive Psychology: Why Can't We Just Get Along?". Psychology Today. Marrë më 11 korrik 2018. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  64. ^ a b Seligman 1995.
  65. ^ Sample, I. (19 nëntor 2003). "How to be happy". The Guardian. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  66. ^ Gable, S. L.; Haidt, J. (2005). "What (and why) is positive psychology?". Review of General Psychology. 9 (2): 103. doi:10.1037/1089-2680.9.2.103. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  67. ^ Shesthra, Arjun (dhjetor 2016). "Positive psychology: Evolution, Philosophical Foundations, and Present Growth". Indian Journal of Positive Psychology. 7 (4): 460–465. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  68. ^ Held 2004.
  69. ^ Martin, Jack (2006). "Self Research in Educational Psychology: A Cautionary Tale of Positive Psychology in Action". The Journal of Psychology. 140 (4): 307–16. doi:10.3200/JRLP.140.4.307-316. PMID 16967738. Stampa:Catalog lookup link. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  1. ^ Maslow wrote:

    The science of psychology has been far more successful on the negative than on the positive side. It has revealed to us much about man’s shortcomings, his illness, his sins, but little about his potentialities, his virtues, his achievable aspirations, or his full psychological height. It is as if psychology has voluntarily restricted itself to only half its rightful jurisdiction, the darker, meaner half.[20]

  2. ^ See related concepts: Self-efficacy and play.

Bibliografia

Redakto
Compton, William C. (2005). An Introduction to Positive Psychology. Belmont, California: Wadsworth Publishing. ISBN 978-0-534-64453-6. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
Held, Barbara S. (2004). "The Negative Side of Positive Psychology". Journal of Humanistic Psychology. 44 (1): 9–41. doi:10.1177/0022167803259645. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
Keyes, Corey L. M. (2002). "The Mental Health Continuum: From Languishing to Flourishing in Life". Journal of Health and Social Behavior. 43 (2): 207–222. doi:10.2307/3090197. ISSN 0022-1465. JSTOR 3090197. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
Mills, Ana; Kreutzer, Jeffrey (2016). "Theoretical Applications of Positive Psychology to Vocational Rehabilitation after Traumatic Brain Injury". Journal of Occupational Rehabilitation. 26 (1): 20–31. doi:10.1007/s10926-015-9608-z. ISSN 1573-3688. PMID 26373862. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
Peterson, Christopher (2006). A Primer in Positive Psychology. New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-518833-2. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
Peterson, Christopher (2009). "Positive Psychology". Reclaiming Children and Youth. 18 (2): 3–7. ISSN 1089-5701. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
Peterson, Christopher; Seligman, Martin E. P. (2004). Character Strengths and Virtues: A Handbook and Classification. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-516701-6. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
Seligman, Martin E. P. (1995). The Optimistic Child. Boston, Massachusetts: Houghton Mifflin Company. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
Seligman, Martin E. P. (2002). Authentic Happiness: Using the New Positive Psychology to Realize Your Potential for Lasting Fulfillment. New York: Free Press. ISBN 978-0-7432-2297-6. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
Seligman, Martin E. P. (2004). "Can Happiness Be Taught?". Daedalus. 133 (2): 80–87. doi:10.1162/001152604323049424. ISSN 1548-6192. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
Seligman, M. E. P. (2011). Flourish: A Visionary New Understanding of Happiness and Well-Being. New York: Free Press. ISBN 978-1-4391-9076-0. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
Seligman, Martin E. P.; Csikszentmihalyi, Mihaly (2000). "Positive Psychology: An Introduction". American Psychologist. 55 (1): 5–14. CiteSeerX 10.1.1.183.6660. doi:10.1037/0003-066x.55.1.5. PMID 11392865. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Psikologjia_pozitive&oldid=2687318"