matematikë, dhe më konkretisht në algjebër lineare, një hartë lineare (e quajtur edhe një hartografi lineare, transformim linear, homomorfizëm i hapësirës vektoriale, ose në disa kontekste funksion linear ) është një hartë ndërmjet dy hapësirave vektoriale që ruan veprimet e mbledhjes së vektorit dhe shumëzimit skalar . Të njëjtët emra dhe i njëjti përkufizim përdoren gjithashtu për rastin më të përgjithshëm të moduleve mbi një unazë ; shih homomorfizmin e modulit .

Nëse një hartë lineare është një bijeksion, atëherë ajo quhet një izomorfizëm linear. Në rastin kur , një hartë lineare quhet endomorfizëm linear . Ndonjëherë termi operator linear i referohet këtij rasti, por termi "operator linear" mund të ketë kuptime të ndryshme për konventa të ndryshme: për shembull, mund të përdoret për të theksuar se dhe janë hapësira reale vektoriale (jo domosdoshmërisht me ), ose mund të përdoret për të theksuar këtë është një hapësirë funksioni, e cila është një konventë e zakonshme në analizën funksionale . Ndonjëherë termi funksion linear ka të njëjtin kuptim si harta lineare, ndërsa në analizë jo.

Një hartë lineare nga te gjithmonë harton origjinën e tek origjina e . Për më tepër, ai harton nënhapësira lineare në nënhapësira lineare në (ndoshta të një dimensioni më të ulët); [1] për shembull, ai harton një rrafsh përmes origjinës në një aeroplan përmes origjinës në , një drejtëz përmes origjinës në , ose thjesht origjina në . Hartat lineare shpesh mund të përfaqësohen si matrica, dhe shembuj të thjeshtë përfshijnë transformime lineare të rrotullimit dhe reflektimit.

Në gjuhën e teorisë së kategorive, hartat lineare janë morfizma të hapësirave vektoriale, dhe ato formojnë një kategori të barabartë me atë të matricave .

Përkufizimi dhe pasojat e para

Redakto

Le   dhe   të jenë hapësira vektoriale mbi të njëjtën fushë   . Një funksion   thuhet se është një hartë lineare nëse për çdo dy vektorë   dhe çdo skalar   plotësohen dy kushtet e mëposhtme:

  • Mbledhshmëria / funksionimi i mbledhjes  
  • Homogjeniteti i shkallës 1 / operacioni i shumëzimit skalar  

Kështu, një hartë lineare thuhet se është ruan operacionin . Me fjalë të tjera, nuk ka rëndësi nëse harta lineare zbatohet para (anët e djathta të shembujve të mësipërm) apo pas (anët e majta të shembujve) veprimet e mbledhjes dhe shumëzimit skalar.

Nga vetia e shoqërimit të veprimit të mbledhjes i shënuar si +, për çdo vektor   dhe skalarët   vlen barazia e mëposhtme: [2] [3]   Kështu, një hartë lineare është ajo që ruan kombinime lineare .

Shembuj

Redakto
  • Një shembull prototipik që u jep hartave lineare emrin e tyre, është një funksion  , grafiku i të cilit është një drejtëz përmes origjinës.[4]
  • Në përgjithësi, çdo homoteti   e përqëndruar në origjinën e hapësirës vektoriale është një hartë lineare (këtu c është një skalar).
  • Harta zero   midis dy hapësirave vektoriale (mbi të njëjtën fushë) është lineare.
  • Harta identitet mbi çdo modul është një operator linear.
  • Për numrat realë, harta   nuk është lineare.
  • Për numrat realë, harta   nuk është lineare (por është një transformim afin).
  • Nëse   është një matricë  , atëherë   është një hartë lineare nga    duke çuar një vektor shtyllë   tek vektori shtyllë  .
  • Nëse   është një izometri midis hapësirave të normuara reale të tilla që   atëherë   është një hartë lineare. Ky rezultat përgjithësisht nuk vlen për hapësirat e normuara komplekse.[5]
  • Diferencimi përkufizon një hartë lineare nga hapësira e të gjithë funksioneve të derivueshëm tek hapësira e të gjithë funksioneve. Dhe në të vërtetë,  
  • Një integral i caktuar mbi një interval I është një hartë lineare nga hapësira e të gjithë funksioneve të integrueshëm me vlera reale nga I . Dhe në të vërtetë,  
  • Një integral i pacaktuar (ose antiderivat) me një pikë integrimi të caktuar fillestare përkufizon një hartë lineare nga hapësira e të gjithë funksioneve të integrueshëmme vlera reale në   tek hapësira e të gjithë funksioneve të diferencueshëm me vlera reale në  . Pa një pikë fillimi fikse, integrali i pacaktuar hartëzon në hapësirën e herësit të funksioneve të diferencueshme nga hapësira lineare e funksioneve konstante .
  • Nëse   dhe   janë hapësira vektoriale me dimensione të fundme mbi një fushë F, me dimensione respektive m dhe n, atëherë funksioni hartëzon hartat linerae   drejt matricave n × m në mënyrën e përshkruar tek § Matrices (më poshtë) është një hartë lineare.
  • Pritja matematike e një ndryshoreje rasti (që në fakt është një funksion, dhe si i tillë një element i një hapësire vektoriale) është lineare, sepse për ndryshoret e rastit   dhe   marrim   dhe  , por varianca e një ndryshoreje rasti nuk është lineare.

Matricat

Redakto

Nëse   dhe   janë hapësira vektoriale me dimensione të fundme dhe përcaktohet një bazë për secilën hapësirë vektoriale, pastaj çdo hartë lineare nga   te   mund të përfaqësohet nga një matricë . [6] Kjo është e dobishme sepse lejon llogaritjet konkrete. Matricat japin shembuj të hartave lineare: nëse   është një e vërtetë   matricë, atëherë   përshkruan një hartë lineare   (shih hapësirën Euklidiane ).

Nëse   është një hartë lineare,  

që implikon se funksioni f përcaktohet tërësisht nga vektorët   . Tani le   të jetë bazë për   . Atëherë ne mund të përfaqësojmë çdo vektor   si  

Matricat e një transformimi linear mund të përfaqësohen vizualisht:

  1. Matrica për   në lidhje me   :  
  2. Matrica për   në lidhje me   :  
  3. Matrica e tranzicionit nga   te   :  
  4. Matrica e tranzicionit nga   te   :  
Skeda:Linear transformation visualization.svg
Marrëdhënia midis matricave në një transformim linear

Shembuj në dy dimensione

Redakto

Në hapësirën dydimensionale, hartat lineare R përshkruhen me matrica 2 × 2. Këto janë disa shembuj:

  • rrotullimi
    • me 90 gradë në të kundërt të akrepave të orës:  
    • me një kënd θ në të kundërt të akrepave të orës:  
  • reflektimi
    • përmes boshtit x :  
    • përmes boshtit y :  
    • përmes një drejtëze që krijon një kënd θ me origjinën:  
  • Shkallëzimi me 2 në të gjitha drejtimet:  
  • Harta e prerjes horizontale :  
  • animi i boshtit y nga një kënd θ :  
  • harta e shtrydhjes :  
  • projeksioni në boshtin y :  

Nëse një hartë lineare përbëhet vetëm nga rrotullim, reflektim dhe/ose shkallëzim uniform, atëherë harta lineare është një transformim linear konform .

Zbatimet

Redakto

Një zbatim specifik i hartave lineare është për transformimet gjeometrike, si ato të kryera në grafikën kompjuterike, ku përkthimi, rrotullimi dhe shkallëzimi i objekteve 2D ose 3D kryhet duke përdorur një matricë transformimi . Hartëzimi linear përdoret gjithashtu si një mekanizëm për përshkrimin e ndryshimit: për shembull në llogaritje korrespondojnë me derivatet; ose në relativitet, përdoret si një pajisje për të mbajtur gjurmët e transformimeve vendore të sitemeve të referimit.

Një aplikim tjetër i këtyre transformimeve është në optimizimin e përpiluesit të kodit të ndërthurur dhe në paralelizimin e teknikave të përpiluesit .

  1. ^ Rudin 1991, p. 14

    Here are some properties of linear mappings   whose proofs are so easy that we omit them; it is assumed that   and  :
  2. ^ Rudin 1991, p. 14.
  3. ^ Rudin 1976, p. 206.
  4. ^ "terminology - What does 'linear' mean in Linear Algebra?". Mathematics Stack Exchange. Marrë më 2021-02-17. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  5. ^ Wilansky 2013.
  6. ^ Rudin 1976, p. 210