Heinrich Rudolf Hertz

Heinrich Rudolf Hertz (22 shkurt 1857 - 1 janar 1894) ishte një fizikan gjerman i cili provoi në mënyre përfundimtare ekzistencën e valëve elektromagnetike të parashikuar nga ekuacionet e elektromagnetizmit të Xhames Klerk Maxwell. Njësia e frekuencës - ciklit për sekondë - u quajt "hertz" në nder të tij.

Heinrich Rudolf Hertz
U lind në	Heinrich Rudolf Hertz 22 shkurt 1857 Hamburg, Konfederata Gjermane
Vdiq	1 janar 1894 (36 vjet) Bonn, Perandoria Gjermane
Kombësia	Gjerman
Shkollimi	University of Munich University of Berlin
Njohur për	Mekanikë kontakti Rrezatimi elektromagnetik Emagram Antena parabolike Efekti i dritës elektrike Kon hertzian Antena e dipoli hertzian Vektori hertzian Ekuacioni Hertz-Knudsen Parimi i lakimit më të vogël të Hertz
Çmimet	Medalja Matteucci (1888) Medalja Rumford (1890)
Karriera shkencore
Fushat	Elektromagnetizmi Inxhinieria elektrike Mekanikë kontakti
Institucionet	Universiteti i Kielit Universiteti i Karlsruhes Universiteti i Bonit
Këshilltarët e doktoraturës	Hermann von Helmholtz
Studentët e doktoraturës	Vilhelm Bjerknes
Nënshkrimi

Jetëshkrimi

Heinrich Rudolf Hertz lindi në 1857 në Hamburg, atëherë një shtet sovran i Konfederatës Gjermane, në një familje Hanseatike të begatë dhe të kulturuar. Prindërit e tij ishin Gustav Ferdinand Hertzref name="st-andrews">"Biography: Heinrich Rudolf Hertz" (në anglisht). MacTutor History of Mathematics archive. Marrë më 2 shkurt 2013.</ref> dhe Anna Elisabeth Pfefferkorn.

Ndërsa studionte në Gelehrtenschule des Johanneums në Hamburg, Hertz tregoi një aftësi për shkencat, si dhe gjuhët, duke mësuar arabisht dhe sanskritisht. Ai studioi shkenca dhe inxhinieri në qytetet gjermane të Dresdenit, Mynihut dhe Berlinit, ku ai studioi nën Gustav Kirchhoff dhe Hermann von Helmholtz. Në vitin 1880, Hertz mori doktoratën e tij nga Universiteti i Berlinit dhe për tre vitet e ardhshme mbeti për studime post-doktorature nën Helmholtz, duke shërbyer si ndihmësin e tij. Në vitin 1883, Hertz mori një post si pedagog në fizikën teorike në Universitetin e Kielit. Në vitin 1885, Hertz u bë një profesor i rregullt në Universiteti i Karlsruhes.

Në 1886, Hertz u martua me Elisabeth Doll, vajza e Max Doll, një lektor në gjeometri në Karlsruhe. Ata kishin dy vajza: Johanna, e lindur më 20 tetor 1887 dhe Mathilde, e lindur më 14 janar 1891, e cila vazhdoi të bëhej një biologe e shquar. Gjatë kësaj kohe Hertz kreu hulumtimin e tij historik në valët elektromagnetike.

Hertz mori një pozicion të Profesorit të Fizikës dhe Drejtorit të Institutit të Fizikës në Bon më 3 prill 1889, një pozicion që e mbajti deri në vdekjen e tij. Gjatë kësaj kohe ai punoi në mekanikën teorike me punën e tij të botuar në librin Die Prinzipien der Mechanik në neuem Zusammenhange dargestellt (Parimet e mekanikës të paraqitura në një formë të re), botuar pas vdekjes në vitin 1894.

Vdekja

Në vitin 1892, Hertz u diagnostikua me një infeksion (pas një periudhe migrene të rëndë) dhe iu nënshtrua operacioneve për të trajtuar sëmundjen. Ai vdiq pas ndërlikimeve në operacion në përpjekjet për të rregulluar gjendjen e tij që ishte shkaktare e këtyre migrenave, të cilat disa konsiderojnë se ishin një gjendje malinje e kockave. Ai vdiq në moshën 36 vjeç në Bonn, Gjermani më 1894 dhe u varros në Varrezat Ohlsdorf në Hamburg.

Gruaja e Hertz, Elisabeth Hertz (mbiemri i vajzërisë Doll]] (1864–1941), nuk u martua përsëri. Hertz la dy vajza, Johanna (1887–1967) dhe Mathilde (1891–1975). Vajzat e Hertz nuk u martuan kurrë dhe ai nuk ka pasardhës.

Veprat

• Untersuchungen über die Ausbreitung der elektrische Kraft, Berlino 1892
• Die Prinzipien der Mechanik in neuem Zusammenhange dargestellt, J. A. Barth, Leipzig 1894;