Wikipedia

Uellsi

Uellsi është një nga katër shtetet të cilat së bashku formojnë Mbretërinë e Bashkuar të Britanisë së Madhe dhe Irlandës Veriore. Gjendet në pjesën perëndimore të Britanisë së Madhe, me Anglinë në lindje kurse në perëndim Detin Irlandez dhe Oqeanin Atlantik në perëndim. Uellsi ka një popullatë të vlerësuar prej tre milion dhe është shtet bilingual, me anglishten, e cila flitet nga shumica dhe uellsishten, gjuha vendase.

Cymru (Uellsisht)
Flag of Uellsi
Flamuri
Himni: "Hen Wlad Fy Nhadau"
"Toka e Baballarëve të Mi"
KryeqytetiKardiff(njëkohësisht qyteti më i madh)
Gjuhët zyrtareUellsisht
Anglisht
Forma e qeverisjesLegjislatura parlamentare e transferuar brenda një monarkie kushtetuese
Popullsia
• Përllogaritje
3,153,000[1]
Zona kohoreUTC (Greenwich Mean Time)

Tradicionalisht vend kelt, një identitet i veçantë uellsian shfaqet në shekullin e 15-të, pas largimit të Romakëve nga Britania.[3] Pushtimi i Eduardit në shekullin e 13-të solli shekuj të sundimit anglez, dhe Uellsi eventualisht u aneksua në sistemin juridik anglez me formimin e "Akteve Juridike në Uells 1535-1542". Politikat karakteristike uellsiane u zhvilluan në shekullin e 19-të të cilat eventualisht çuan tek një juridik i transferuar dhe qeveri më 1999, me formimin e Parlamentit kombëtar uellsian në Kardif.

Në agimin e Revolucionit Industrial, zhvillimi i industrive minerare dhe metalurgjike e transformoi vendin nga një shoqëri bujqësore në një komb industrial; Shfrytëzimi i fushës së qymyrit të Uellsit të Jugut shkaktoi një zgjerim të shpejtë të popullsisë së Uellsit. Dy të tretat e popullsisë jetojnë në Uellsin e Jugut, duke përfshirë Kardif, Swansea, Newport dhe luginat e afërta. Tani që industritë tradicionale nxjerrëse dhe të rënda të vendit kanë shkuar ose janë në rënie, ekonomia bazohet në sektorin publik, industritë e lehta dhe të shërbimeve dhe turizmin. Në blegtorinë, duke përfshirë bujqësinë e qumështit, Uellsi është një eksportues neto, duke kontribuar drejt vetë-mjaftueshmërisë bujqësore kombëtare.

Uellsi ndan nga afër historinë e tij politike dhe sociale me pjesën tjetër të Britanisë së Madhe, dhe shumica e popullsisë në shumicën e zonave flasin anglisht si gjuhë të parë, por vendi ka ruajtur një identitet të veçantë kulturor. Të dyja gjuhët uellsisht dhe anglisht janë gjuhë zyrtare; mbi 560,000 uellsisht-folës jetojnë në Uells dhe gjuha flitet nga shumica e popullsisë në pjesë të veriut dhe perëndimit. Nga fundi i shekullit të 19-të e tutje, Uellsi fitoi imazhin e tij popullor si "vendi i këngës", pjesërisht për shkak të traditës eisteddfod. Në shumë ngjarje sportive ndërkombëtare, të tilla si FIFA Kupa e Botës, Kupa Botërore e Rugbit dhe Lojërat e Komonuelthit, Uellsi ka ekipin e vet kombëtar. Në Lojërat Olimpike, atletët e Uellsit garojnë për Mbretërinë e Bashkuar si pjesë e një ekipi të Britanisë së Madhe. Rugby union shihet si një simbol i identitetit të Uellsit dhe një shprehje e ndërgjegjes kombëtare.

EtimologjiaRedakto

Cymry, dhe Cymru është emri për Uellsin në uellsisht. Këto fjalë (të dyja shqiptohen [ˈkəm.rɨ]) e kanë prejardhjen nga fjala britonike combrogi, që do të thotë "bashkatdhetarë"[4] dhe ndoshta kanë hyrë në përdorim para shekullit të 7-të..[5][6] Në letërsi, ato mund të shkruheshin Kymry ose Cymry, pavarësisht nëse i referohej popullit apo atdheut të tyre. Format e latinizuara të këtyre emrave, Cambrian, Cambric dhe Cambria, mbijetojnë si emra të tillë si Malet Kambriane dhe periudha gjeologjike Kambriane.[7]

HistoriaRedakto

Artikulli kryesor: Historia e Uellsit.


Epoka romakeRedakto

 

Pushtimi romak i Uellsit filloi në vitin 48 e.r dhe u deshën 30 vjet për t'u përfunduar; pushtimi zgjati mbi 300 vjet. Fushatat e pushtimit u kundërshtuan nga dy fise vendase: Silures dhe Ordovices. Sundimi romak në Uells ishte një pushtim ushtarak, me përjashtim të rajonit bregdetar jugor të Uellsit të Jugut, ku ka një trashëgimi të romanizimit. I vetmi qytet në Uells i themeluar nga romakët, Caerwent, është në Uellsin juglindor.[8] Si Caerwent ashtu edhe Carmarthen, gjithashtu në Uellsin jugor, u bënë civitate romakë.[9] Uellsi kishte një pasuri të pasur minerale. Romakët përdorën teknologjinë e tyre inxhinierike për të nxjerrë sasi të mëdha ari, bakri dhe plumbi, si dhe sasi më të vogla zinku dhe argjendi.[10] Asnjë industri e rëndësishme nuk ishte vendosur në Uells në këtë kohë; Kjo ishte kryesisht një çështje rrethanash pasi Uellsi nuk kishte asnjë nga materialet e nevojshme në kombinim të përshtatshëm dhe fshati i pyllëzuar malor nuk ishte i përshtatshëm për industrializim. Latinishtja u bë gjuha zyrtare e Uellsit, megjithëse njerëzit vazhduan të flisnin në gjuhën britonike. Ndërsa romanizimi nuk ishte i plotë, klasat e larta filluan ta konsideronin veten romakë, veçanërisht pas vendimit të vitit 212 që u dha shtetësinë romake të gjithë njerëzve të lirë në të gjithë Perandorinë.[11] Ndikimi i mëtejshëm romak erdhi nëpërmjet përhapjes së krishterimit, i cili fitoi shumë ndjekës kur të krishterët u lejuan të adhuronin lirisht; Persekutimi shtetëror pushoi në shekullin e 4-të, si rezultat i nxjerrjes së një dekreti të tolerancës nga Kostandini I në vitin 313.[11]

Historianët e hershëm, duke përfshirë klerikun e shekullit të 6-të, Gildas, e kanë vënë re 383 si një pikë të rëndësishme në historinë e Uellsit.[12] Në atë vit, gjenerali romak Magnus Maximus, e zhveshi Britaninë nga trupat për të nisur një përpjekje të suksesshme për pushtetin perandorak, duke vazhduar të sundonte Britaninë nga Gauli si perandor dhe duke transferuar pushtetin te udhëheqësit lokalë.[13][14] Gjenealogjitë më të hershme të Uellsit përmendin Maximus si themeluesin e disa dinastive mbretërore,[15][16] dhe si babanë e kombit të Uellsit.[12] Ai është dhënë si paraardhësi i një mbreti të Uellsit në Shtyllën e Elisegut, i ngritur gati 500 vjet pasi u largua nga Britania, dhe ai figuron në listat e Pesëmbëdhjetë Fiseve të Uellsit.[17]

PolitikaRedakto

Artikulli kryesor: Sistemi shtetëror në Uells.
 
Dhoma e Debatit e Seneddit të Uellsit

Uellsi është një vend që është pjesë e Mbretërisë së Bashkuar. Kushtetutisht, MB është një shtet unitar de jure, me parlamentin dhe qeverinë e saj në Westminster. Në Dhomën e Ulët ka 40 Anëtarë të Parlamentit që përfaqësojnë zonat elektorale të Uellsit. Zyra e Uellsit është një departament i qeverisë së Mbretërisë së Bashkuar përgjegjës për Uellsin, ministri i të cilit Sekretari i Shtetit për Uellsin ulet në kabinetin e MB-së.

Pas devolucionit në vitin 1997, Akti i Qeverisë së Uellsit 1998 krijoi një asamble të deleguar të Uellsit të njohur tani si Senedd (zyrtarisht "Senedd Cymru" ose "Parlamenti i Uellsit", dhe më parë "Asambleja Kombëtare për Uellsin" deri në vitin 2020). Kompetencat e Sekretarit të Shtetit për Uellsin iu transferuan qeverisë së devoluar më 1 korrik 1999, duke i dhënë asamblesë fuqinë për të vendosur se si shpenzohet dhe administrohet buxheti i qeverisë Westminster për zonat e devoluar. Akti i vitit 1998 u ndryshua nga Akti i Qeverisë së Uellsit 2006, i cili rriti kompetencat e institucionit, duke i dhënë atij kompetenca legjislative të ngjashme me ato të Parlamentit Skocez dhe Asamblesë së Irlandës Veriore. 60 Anëtarë të Seneddit zgjidhen për mandate pesë-vjeçare (katër-vjeçare para vitit 2011) sipas një sistemi shtesë anëtarësh. Ka 40 zona elektorale me një anëtarë, me Anëtarë të Seneddit të zgjedhura drejtpërdrejt. 20 anëtarë të Seneddit të mbetura përfaqësojnë pesë rajone zgjedhore, secila duke përfshirë nga shtatë deri në nëntë zona zgjedhore, duke përdorur përfaqësimin proporcional. Senedd duhet të zgjedhë një ministër të parë (prif weinidog), i cili nga ana tjetër zgjedh ministrat për të formuar Qeverinë e Uellsit.

Qeveria lokaleRedakto

Artikulli kryesor: Qeveria lokale në Uells.

Për qëllime të qeverisjes vendore, Uellsi është ndarë në 22 zona këshilli që nga viti 1996. Këto "zona kryesore" janë përgjegjëse për ofrimin e të gjitha shërbimeve të qeverisjes lokale.[18]

GjeografiaRedakto

Artikulli kryesor: Gjeografia e Uellsit.

EkonomiaRedakto

Artikulli kryesor: Ekonomia e Uellsit.

DemografiaRedakto

Artikulli kryesor: Demografia e Uellsit.

Historia e popullsisëRedakto

Popullsia e Uellsit u dyfishua nga 587,000 në 1801 në 1,163,000 në 1851 dhe kishte arritur në 2,421,000 deri në vitin 1911.[19] Pjesa më e madhe e rritjes erdhi në distriktet e minierave të qymyrit, veçanërisht Glamorganshire, e cila u rrit nga 71,000 në 21,111 në 1801 dhe 1801 në 1801 në 21,000. Kjo rritje mund t'i atribuohet tranzicionit demografik të parë në shumicën e vendeve në industrializim gjatë Revolucionit Industrial, pasi normat e vdekjeve ranë dhe nivelet e lindjeve mbetën të qëndrueshme. Megjithatë, pati edhe migrim në shkallë të gjerë në Uells gjatë Revolucionit Industrial. Anglezët ishin grupi më i shumtë, por kishte edhe një numër të konsiderueshëm irlandezësh dhe një numër më të vogël të grupeve të tjera etnike,[20][21] duke përfshirë italianët, të cilët migruan në Uellsin e Jugut.[22] Uellsi gjithashtu mori imigrim nga pjesë të ndryshme të Komonuelthit Britanik në shekullin e 20-të, dhe komunitetet afrikano-karaibe dhe aziatike i shtohen përzierjes etnokulturore, veçanërisht në Uellsin urban. Shumë prej tyre vetë-identifikohen si uellsian.

Popullsia në vitin 1972 ishte 2.74 milion dhe mbeti gjerësisht statike për pjesën tjetër të dekadës. Sidoqoftë, në fillim të viteve 1980, popullsia ra për shkak të migrimit neto nga Uellsi. Që nga vitet 1980, migrimi neto në përgjithësi ka qenë i brendshëm dhe ka kontribuar më shumë në rritjen e popullsisë sesa ndryshimin natyror. Popullsia rezidente uellsiane në vitin 2011 u rrit me 5 për qind që nga viti 2001 në 3,063,456, nga të cilët 1,504,228 janë burra dhe 1,559,228 gra, sipas rezultateve të regjistrimit të 2011. Uellsi përbënte 4.8 për qind të popullsisë së Mbretërisë së Bashkuar në vitin 2011.

GjuhaRedakto

Artikulli kryesor: Gjuhët e Uellsit.

Uellsi ka dy gjuhë zyrtare; anglishtja dhe uellsishtja. Gjuha uellsiane është një gjuhë indo-evropiane e familjes kelte; gjuhët më të lidhura ngushtë janë kornishtja dhe bretonishtja. Shumica e gjuhëtarëve besojnë se gjuhët keltike mbërritën në Britani rreth vitit 600 pes. Gjuhët britonike pushuan së foluri në Angli dhe u zëvendësuan nga gjuha angleze, e cila mbërriti në Uells rreth fundit të shekullit të tetë për shkak të humbjes së Mbretërisë së Powys. Duke filluar nga vitet 1960, shumë tabela rrugore janë zëvendësuar me versione dygjuhëshe. Organe të ndryshme të sektorit publik dhe privat kanë adoptuar dygjuhësinë në një shkallë të ndryshme dhe (që nga viti 2011) uellsishtja është e vetmja gjuhë zyrtare në çdo pjesë të Mbretërisë së Bashkuar. Anglishtja flitet nga pothuajse të gjithë njerëzit në Uells dhe është gjuha kryesore në pjesën më të madhe të vendit. Ndërrimi i kodeve është i zakonshëm në të gjitha pjesët e Uellsit dhe njihet me terma të ndryshëm, megjithëse asnjë nuk njihet nga gjuhëtarët profesionistë.

Uellsi verior dhe perëndimor ruajnë shumë zona ku uellsishtja flitet si gjuhë e parë nga shumica e popullsisë dhe anglishtja mësohet si gjuhë e dytë. Regjistrimi i vitit 2011 tregoi se 562,016 njerëz, 19.0 përqind e popullsisë uellsiane, ishin në gjendje të flisnin uellsisht, një rënie nga 20.8 përqind e kthyer në regjistrimin e vitit 2001. Edhe pse njëgjuhësia tek fëmijët e vegjël vazhdon, por njëgjuhësia e përjetshme në uellsisht nuk ndodh më.

KulturaRedakto

Artikulli kryesor: Kultura e Uellsit.


ReferimeRedakto

  1. ^ "Mid year estimates of the population" (në anglisht). gov.wales. Marrë më 26 qershor 2020.
  2. ^ "Cymru am byth! The meaning behind the Welsh motto". WalesOnline (në anglisht). 6 shkurt 2015. Marrë më 22 mars 2016.
  3. ^ Davies, John, A History of Wales, Penguin, 1994, Welsh Origins pg 54, ISBN 0-14-014581-8
  4. ^ Davies (1994) p. 69
  5. ^ Phillimore, Egerton (1891). "Note (a) to The Settlement of Brittany". përmbledhur nga Phillimore, Egerton (red.). Y Cymmrodor (në anglisht). Vëll. XI. London: Honourable Society of Cymmrodorion (publikuar 1892). fq. 97–101.
  6. ^ Davies (1994) p. 71, containing the line: Ar wynep Kymry Cadwallawn was.
  7. ^ Chambers 21st Century Dictionary. Chambers Dictionary (në anglisht) (bot. Revised). New Dehli: Allied Publishers. 2008. fq. 203. ISBN 978-81-8424-329-1.
  8. ^ "RCAHMW Coflein: Caerwent Roman City; Venta Silurum" (në anglisht). Marrë më 23 shkurt 2019.
  9. ^ Jones, Barri; Mattingly, David (1990). "The Development of the Provinces". An Atlas of Roman Britain (në anglisht). Cambridge: Blackwell Publishers (publikuar 2007). fq. 154. ISBN 978-1-84217-067-0.
  10. ^ Jones, Barri; Mattingly, David (1990). "The Economy". An Atlas of Roman Britain (në anglisht). Cambridge: Blackwell Publishers (publikuar 2007). fq. 179–196. ISBN 978-1-84217-067-0.
  11. ^ a b Davies (2008) p.915
  12. ^ a b Davies (2008) p.531
  13. ^ Frere, Sheppard Sunderland (1987). "The End of Roman Britain". Britannia: A History of Roman Britain (në anglisht) (bot. 3rd, revised). London: Routledge & Kegan Paul. fq. 354. ISBN 978-0-7102-1215-3.
  14. ^ Giles, John Allen, red. (1841). "The Works of Gildas, The History, Ch. 14". The Works of Gildas and Nennius (në anglisht). London: James Bohn. fq. 13.
  15. ^ Phillimore, Egerton, red. (1887). "Pedigrees from Jesus College MS. 20". Y Cymmrodor (në anglisht). Vëll. VIII. Honourable Society of Cymmrodorion. fq. 83–92.
  16. ^ Phillimore, Egerton (1888). "The Annales Cambriae and Old Welsh Genealogies, from Harleian MS. 3859". përmbledhur nga Phillimore, Egerton (red.). Y Cymmrodor (në anglisht). Vëll. IX. Honourable Society of Cymmrodorion. fq. 141–183.
  17. ^ Rachel Bromwich, editor and translator. Trioedd Ynys Prydein: The Welsh Triads. Cardiff: University of Wales Press, Third Edition, 2006. 441–444
  18. ^ "Local Authorities" (në anglisht). Qeveria e Uellsit. Arkivuar nga origjinali më 30 maj 2014. Marrë më 9 shtator 2010.
  19. ^ Brian R. Mitchell and Phyllis Deane, Abstract of British Historical Statistics (Cambridge, 1962) pp 20, 22
  20. ^ "Industrial Revolution" (në anglisht). BBC. Marrë më 17 tetor 2009.
  21. ^ LSJ Services [Wales] Ltd. "Population therhondda.co.uk. Retrieved 9 May 2006" (në anglisht). Therhondda.co.uk. Arkivuar nga origjinali më 20 maj 2008. Marrë më 17 tetor 2009.
  22. ^ "BBC Wales – History – Themes – Italian immigration" (në anglisht). BBC. Marrë më 17 tetor 2009.
Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Uellsi&oldid=2459936"