Vangjel Grabocka

Vangjel (Vangjo ose Vangjush, siç njihet nga të gjithë) Grabocka ka lindur më 15 prill 1913 në fshatin Grabockë të Korçës, në një familje patriote. Familja e tij do të shpërngulet në drejtim të Korçës kur ai ishte fare i vogël. Që në moshë të re fillon punën si çirak në shtypshkronjë, ku u bë përgjegjës i saj dhe qëndroi atje për më se 25 vjet. Më 22 korrik të vitit 1950 do të jetë një nga themeluesit e teatrit profesionist “Andon Zako Çajupi” të qytetit të Korçës.

Ndihmoni që kjo pjesë dhe pjesa Vangjo Grabocka të bashkohen në një artikull të vetëm. {{{2}}}

Ndihmoni që kjo pjesë dhe pjesa Vangjel Graboska të bashkohen në një artikull të vetëm. {{{2}}}

Në këtë teatër ai ka interpretuar më se 200 role, këtu mund të përmendim rolet e tij si në pjesë të shkruara nga autorë shqiptarë ashtu edhe të huaj, si: Armiku i Popullit e Ibsenit, Lulja e kujtimit e Foqion Postolit, Hijet e natës e Vedat Kokonës, Kopraci e Molierit, Doktor pa dashka, Këneta e Fatmir Gjatës etj. Në vitin 1980 del në pension, por nuk shkëputet nga aktrimi, si në teatër, ashtu edhe në kinematografi.

Në kinematografi ka luajtur rreth 25 role, kryesisht role të dyta ose episodike. Karriera e tij fillon me një rol episodik në të parin film tërësisht shqiptar, Tana, në vitin 1958. Me tej do të vazhdonin interpretimet e tij të arrira në shumë role, si: roli i Bamkë Qylollarit në filmin [[I teti në bronz] në vitin 1970, roli i Dine Çobanit në filmin Përballimi në vitin 1976, roli i Rushanit në filmin Streha e re në vitin 1977, roli i gjyshit të Gonit në filmin televiziv Me hapin e shokëve në vitin 1979, roli i Idriz Cenkos në filmin serial televiziv Agimet e stinës së madhe në vitin 1981, roli i kryeplakut në filmin Kush vdes në këmbë, roli i xha Gores në filmin [[Asgjë nuk harrohet] në vitin 1985.

I martuar me zonjën Eleni Grabocka, kanë katër vajza. Ndahet nga jeta dhe familja e dashur në vitin 2008.

Për meritat e tij artistike Vangjel Grabocka është vlerësuar më titullin “Artisti i Merituar”.