Wikipedia

Gjuha sarde

Sardenjase ose Sarde ( sardu [ˈsaɾdu], limba sarda [ˈlimba ˈzaɾda] ose lìngua sarda [ˈliŋɡwa ˈzaɾda] ) është një gjuhë neolatine e folur nga sardenjasit në ishullin mesdhetar perëndimor të Sardenjës .

Sarde
Shqiptimiˈsaɾdu
RajoniSardenja
Folës amtare
1 milionë (2010, 2016)[1][2][3]
Familje gjuhësore
Format standarde
Statusi zyrtar
Rregulluar nga
Kodet gjuhësore
ISO 639-1sc
ISO 639-2srd
ISO 639-3srd – inclusive code Sardenjase
Individual codes:
sro – Campidanese Sardinian
src – Logudorese Sardinian
Glottologsard1257
Linguasphere51-AAA-s
Harta gjuhësore e Sardenjës. Sardja është në të verdhë (Logudorese) dhe portokalli (Campidanese).
This article contains IPA phonetic symbols. Without proper rendering support, you may see question marks, boxes, or other symbols instead of Unicode characters. For an introductory guide on IPA symbols, see Help:IPA.
Folës jomtar i dialektit nuoreze të Siniscolas .

Shumë gjuhëtarë romanë e konsiderojnë atë gjuhën që, së bashku me italishten, është më e afërta me latinishten midis të gjithë pasardhëseve të saja gjenealogjike. [10] [11] Megjithatë, gjuha përfshin gjithashtu elementë të një nënshtrese paralatine (kryesisht paleo-sardenjase dhe, në një shkallë shumë më të vogël, punike ), [12] si dhe një mbishtresë bizantino-greke, katalane, spanjolle dhe italiane . Këta elementë e kanë origjinën në historinë politike të Sardenjës, shoqëria indigjene e së cilës përjetoi për shekuj konkurrencë dhe nganjëherë konflikt me një sërë të ardhurish kolonizues: para mesjetës, ishulli ishte për një kohë një zotërim bizantin ; më pas, pas një periudhe të konsiderueshme të vetëqeverisjes me Gjyqtarët, kur sardinishtja përdorej zyrtarisht në përputhje me dëshmitë dokumentare, ajo hyri gjatë mesjetës së vonë në sferën e ndikimit të Iberisë, gjatë së cilës katalanishtja dhe spanjishtja kastiljane u bënë gjuhët prestigjioze të ishullit dhe do të mbetej ashtu deri në shekullin e 18-të; dhe së fundi, nga fillimi i shekullit të 18-të e tutje, nën gjuhën bashkëkohore italiane, [13] duke ndjekur që atëherë politikat gjuhësore të vendit, të cilat, në dëm të gjuhës sarde dhe katalanishtes, çuan në dygjuhësi . [14]

Megjithëse komuniteti që flet gjuhën sarde mund të thuhet se ka "një nivel të lartë të vetëdijes gjuhësore", [15] politikat që nxisin përfundimisht humbjen dhe asimilimin e gjuhës kanë ndikuar ndjeshëm tek ajo, folësit aktualë të së cilës janë zvogëluar dukshëm në numër gjatë shekullit të kaluar. [16] Popullsia etë rriturve në Sardenjë sot nuk do të ishte më në gjendje të zhvillonte një bisedë të vetme në gjuhën etnike, [17] pasi përdoret ekskluzivisht nga 0.6 përqind e totalit, [18] dhe më pak se 15 përqind e gjeneratave të reja janë raportuar t'u ketë kaluar pak gjuhë sarde [19] [20] në një formë të përkeqësuar të përshkruar nga gjuhëtari Roberto Bolognesi si "një zhargon jogramatikor". [21]

Vështrim i përgjithshëm

Redakto

Now the question arises as to whether Sardinian is to be considered a dialect or a language. Politically speaking, of course, it is one of the many dialects of Italy, just like the Serbo-Croatian and the Albanian that are spoken in various Calabrian and Sicilian villages. The question, however, takes on a different nature when considered from a linguistic perspective. Sardinian cannot be said to be closely related to any dialect of mainland Italy; it is an archaic Romance tongue with its own distinctive characteristics, which can be seen in its rather unique vocabulary as well as its morphology and syntax, which differ radically from those of the Italian dialects.

— Max Leopold Wagner[22]

Si një gjuhë ishullore, sardinishtja konsiderohet gjuha romane më konservatore, si dhe një nga gjuhët më individuale brenda familjes; [23] [24] nënshtresa e saj ( Paleo-Sardinian ose Nuragjike) është hulumtuar gjithashtu. Në dëshmitë e para të shkruara, që datojnë në shekullin e XI-të, sardinishtja shfaqet si gjuhë tashmë e dallueshme nga dialektet e Italisë. [25] Një studim i vitit 1949 nga gjuhëtari italo-amerikan Mario Pei, duke analizuar shkallën e ndryshimit nga prindi i një gjuhe ( latinisht, në rastin e gjuhëve romane ) duke krahasuar fonologjinë, lakimin, sintaksën, fjalorin dhe intonacionin, tregoi përqindjet e mëposhtme ( sa më e lartë përqindja, aq më e madhe është largësia nga latinishtja): gjuha sarde 8%, italisht 12%, spanjisht 20%, rumanisht 23,5%, oksitanisht 25%, portugalisht 31% dhe frëngjisht 44%. [26] Shkalla e lartë me të cilën gjuha sarde ka ruajtur bazën e saj latine është vërejtur gjithashtu nga gjeografi francez Maurice Le Lannou gjatë një projekti kërkimor në ishull në 1941. [27]

 
Skicim i gjuhëve romane bazuar në kritere strukturore dhe krahasuese (jo në ato socio-funksionale).

Megjithëse baza leksikore është kryesisht me origjinë latine, gjuha sarde megjithatë ruan një sërë gjurmësh të nënshtresës gjuhësore përpara pushtimit romak të ishullit: disa fjalë dhe veçanërisht toponime rrjedhin nga paleo-sardishtja [28] dhe, në një masë më të vogël, Fenikase - Punike . Këto etyma mund t'i referohen një nënshtrese të hershme mesdhetare, e cila zbulon marrëdhënie të ngushta me baskishten . [29] [30] [31]

  1. ^ Alkire, Ti; Rosen, Carol (2010). Romance languages: a Historical Introduction. New York: Cambridge University Press. fq. 3. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  2. ^ Lubello, Sergio (2016). Manuale Di Linguistica Italiana, Manuals of Romance linguistics. De Gruyter. fq. 499. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  3. ^ AA. VV. (2016). Calendario Atlante De Agostini 2017. Novara: Istituto Geografico De Agostini. fq. 230. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  4. ^ Massimo Pittau (2005). Grammatica del sardo illustre. Sassari: Carlo Delfino Editore. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  5. ^ Francesco Corda (1994). Grammatica moderna del sardo logudorese: con una proposta ortografica, elementi di metrica e un glossario. Cagliari: Edizioni della Torre. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  6. ^ Antonio Lepori (1979). Prontuario di grammatica sarda: variante campidanese. Cagliari: Litografia C.U.E.C. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  7. ^ "Arrègulas po ortografia, fonètica, morfologia e fueddàriu de sa norma campidanesa de sa lìngua sarda" (PDF). Quartu S. Elena: Alfa Editrice. 2009. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  8. ^ Bartolomeo Porcheddu (2012). Grammàtica de sa limba sarda comuna. Ossi: LogoSardigna. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  9. ^ "Limba Sarda Comuna. Normas linguìsticas de referèntzia a caràtere isperimentale pro sa limba sarda iscrita de s'Amministratzione regionale" (PDF). Regione Autonoma della Sardegna. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 5 korrik 2023. Marrë më 18 qershor 2023. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  10. ^ Carlo Tagliavini (1982). Le origini delle lingue neolatine. Bologna: Patron. fq. 122. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  11. ^ Henriette Walter (1994). L'Aventure des langues en Occident. Paris: Robert Laffont. fq. 158. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  12. ^ Antonio Mele, Edoardo Murgia (2015). Termini prelatini della lingua sarda tuttora vivi nell'uso. Olzai: Ilienses. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  13. ^ Mereu, D. (2020). Cagliari Sardinian. Journal of the International Phonetic Association, 50(3), 389–405. doi:10.1017/S0025100318000385
  14. ^ The Oxford guide to the Romance languages. Oxford: Oxford University Press. 2016. fq. 272. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  15. ^ Durk Gorter; Heiko F. Marten; Luk Van Mensel. Minority Languages in the Linguistic Landscape. Palgrave Macmillan. fq. 112. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  16. ^ "Sebbene in continua diminuzione, i sardi costituiscono tuttora la più grossa minoranza linguistica dello stato italiano con ca. 1.000.000 di parlanti stimati (erano 1.269.000 secondo le stime basate sul censimento del 2001)". Sergio Lubello (2016). Manuale Di Linguistica Italiana, Manuals of Romance linguistics. De Gruyter. fq. 499. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  17. ^ Andrea Costale, Giovanni Sistu (2016). Surrounded by Water: Landscapes, Seascapes and Cityscapes of Sardinia. Cambridge Scholars Publishing. fq. 123. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  18. ^ "ISTAT, lingue e dialetti, tavole". {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  19. ^ La Nuova Sardegna, 04/11/10, Per salvare i segni dell'identità – di Paolo Coretti
  20. ^ Corongiu, Giuseppe (2010). La politica linguistica per la lingua sarda, in Maccani, Lucia; Viola, Marco. Il valore delle minoranze. La leva ordinamentale per la promozione delle comunità di lingua minoritaria. Trento: Provincia Autonoma di Trento. fq. 122. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  21. ^ Roberto Bolognesi (2000). "Un programma sperimentale di educazione linguistica in Sardegna" (PDF). fq. 126. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 26 mars 2023. Marrë më 18 qershor 2023. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  22. ^ "Sorge ora la questione se il sardo si deve considerare come un dialetto o come una lingua. È evidente che esso è, politicamente, uno dei tanti dialetti dell'Italia, come lo è anche, p. es., il serbo-croato o l'albanese parlato in vari paesi della Calabria e della Sicilia. Ma dal punto di vista linguistico la questione assume un altro aspetto. Non si può dire che il sardo abbia una stretta parentela con alcun dialetto dell'italiano continentale; è un parlare romanzo arcaico e con proprie spiccate caratteristiche, che si rivelano in un vocabolario molto originale e in una morfologia e sintassi assai differenti da quelle dei dialetti italiani" (Wagner 1951:90–91). He was writing in 1951, several decades before Sardinian, or Italy's eleven other minority languages, would be officially recognized by the Parliament with the passing of Law 482 in 1999.
  23. ^ "Sardinian is an insular language par excellence: it is at once the most archaic and the most individual among the Romance group." Rebecca Posner, John N. Green (1982). Language and Philology in Romance. The Hague, Paris, New York: Mouton Publishers. fq. 171. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  24. ^ Corsale, Andrea; Sistu, Giovanni (2019). Sardegna: geografie di un'isola. Milano: Franco Angeli. fq. 187. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  25. ^ The Oxford guide to the Romance languages. Oxford: Oxford University Press. 2016. fq. 270. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  26. ^ Pei, Mario (1949). "A New Methodology for Romance Classification". WORD. 5 (2): 135–146. doi:10.1080/00437956.1949.11659494. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  27. ^ "Il fondo della lingua sarda di oggi è il latino. La Sardegna è il solo paese del mondo in cui la lingua dei Romani si sia conservata come lingua viva. Questa circostanza ha molto facilitato le mie ricerche nell'isola, perché almeno la metà dei pastori e dei contadini non conoscono l'italiano." Maurice Le Lannou (1941–1979). Manlio Brigaglia (red.). Pastori e contadini in Sardegna. Cagliari: Edizioni della Torre. fq. 279. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  28. ^ "Prima di tutto, la neonata lingua sarda ingloba un consistente numero di termini e di cadenze provenienti da una lingua originaria preromana, che potremmo chiamare "nuragica"." Salvatore Tola (2006). La Letteratura in Lingua sarda. Testi, autori, vicende. Cagliari: CUEC. fq. 9. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  29. ^ Atti del VI [i.e. Sesto] Congresso internazionale di studi sardi. 1962. fq. 5. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  30. ^ Giovanni Lilliu (1988). La civiltà dei Sardi. Dal Paleolitico all'età dei nuraghi. Nuova ERI. fq. 269. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  31. ^ Yakov Malkiel (1947). Romance Philology. Vëll. 1. fq. 199. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Gjuha_sarde&oldid=2719364"