Wikipedia

Shkenca e komunikimit

Shkenca e komunikimit është një disiplinë akademike që merret me proceset e komunikimit dhe sjelljes njerëzore, modelet e komunikimit në marrëdhëniet ndërpersonale, ndërveprimet shoqërore dhe komunikimin në kultura të ndryshme. [1] Komunikimi zakonisht përcaktohet si dhënia, marrja ose shkëmbimi i ideve, i të dhënave, sinjaleve ose mesazheve përmes mediave të përshtatshme, duke u mundësuar individëve ose grupeve, të kërkojnë informacion, të japin informacion ose të shprehin emocione në mënyrë efektive. [2] [3]

Përmbledhje

Redakto

Studimet e komunikimit janë një shkencë sociale që përdor metoda të ndryshme të hetimit empirik dhe analizës kritike për të zhvilluar një grup njohurish që përfshin një sërë temash, duke u nisur nga biseda ballë për ballë në një nivel individual të bashkëveprimit e deri te sistemet e komunikimit social dhe kulturor në një nivel makro. [4] [5]

Teoricienët e komunikimit shkencor përqendrohen kryesisht në rafinimin e kuptimit teorik të komunikimit, duke ekzaminuar statistikat në mënyrë që të ndihmojnë në vërtetimin e pretendimeve. Gama e metodave shkencore sociale për të studiuar komunikimin është duke u zgjeruar. Studiuesit e komunikimit mbështeten në një larmi teknikash cilësore dhe sasiore. Kthesat gjuhësore dhe kulturore të mesit të shekullit XX çuan në qasje gjithnjë e më interpretuese, hermeneutike dhe filozofike drejt analizës së komunikimit. [6] Në të kundërt, fundi i viteve 1990 dhe fillimi i viteve 2000 kanë përjetuar ngritjen e teknikave të reja analitike, matematikore dhe llogaritëse rigoroze. [7]

Si fushë studimi, komunikimi zbatohet në gazetari, biznes, masmedia, marrëdhëniet me publikun, marketingun, transmetimin e lajmeve dhe televizionit, komunikimin ndërpersonal dhe ndërkulturor, arsimin, administratën publike - dhe më gjerë. [8] [9] Ndërsa të gjitha sferat e veprimtarisë njerëzore dhe të bartjes ndikohen nga bashkëveprimi midis strukturës së komunikimit shoqëror dhe angazhimit individual, [10] [11] studimet e komunikimit gradualisht kanë zgjeruar fokusin e saj në fusha të tjera, të tilla si shëndetësia, mjekësia, ekonomia, ushtria dhe institucionet penale, interneti, kapitali shoqëror dhe roli i veprimtarisë komunikuese në zhvillimin e njohurive shkencore.[12] [13] [14] [15] [16] [17]

Shih edhe

Redakto

Literatura

Redakto
  • Carey, James. 1988 Communication as Culture.
  • Cohen, Herman. 1994. The History of Speech Communication: The Emergence of a Discipline, 1914-1945. Annandale, VA: Speech Communication Association.
  • Gehrke, Pat J. 2009. The Ethics and Politics of Speech: Communication and Rhetoric in the Twentieth Century. Carbondale, IL: Southern Illinois University Press.
  • Gehrke, Pat J. and William M. Keith, eds. 2014. A Century of Communication Studies: The Unfinished Conversation. New York: Routledge.
  • Packer, J. & Robertson, C, eds. 2006. Thinking with James Carey: Essays on Communications, Transportation, History.
  • Peters, John Durham and Peter Simonson, eds. 2004. Mass Communication and American Social Thought: Key Texts 1919-1968.
  • Wahl-Jorgensen, Karin 2004, 'How Not to Found a Field: New Evidence on the Origins of Mass Communication Research', Journal of Communication, September 2004.

Referime

Redakto
  1. ^ Calhoun, Craig (2011). "Communication as Social Science (and More)". International Journal of Communication. 5: 1479–1496 – nëpërmjet EBSCOhost. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  2. ^ Ferguson, Sherry Devereaux (mars 2014). Communication in everyday life : personal and professional contexts. Lennox Terrion, Jenepher, 1963-. Don Mills, Ontario, Canada. ISBN 978-0-19-544928-0. OCLC 861207333. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)Mirëmbajtja CS1: Mungon shtëpia botuese te vendodhja (lidhja)
  3. ^ Bauer, Talya (2015). Organizational Behavior. Boston, MA: FlatWorld. fq. 227–242. ISBN 978-1-4533-7118-3. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  4. ^ Craig, Robert T. (1999-05-01). "Communication Theory as a Field". Communication Theory (në anglisht). 9 (2): 119–161. doi:10.1111/j.1468-2885.1999.tb00355.x. ISSN 1050-3293.
  5. ^ Goffman, Erving (1959). The presentation of self in everyday life (bot. Anchor books). Garden City, New York. ISBN 978-0-385-09402-3. OCLC 256298. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)Mirëmbajtja CS1: Mungon shtëpia botuese te vendodhja (lidhja)
  6. ^ Hayes, Andrew F. (2005). Statistical methods for communication science. Mahwah, N.J.: Lawrence Erlbaum Associates. ISBN 978-1-4106-1370-7. OCLC 320950289. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  7. ^ Shannon, C. E. (2001-01-01). "A mathematical theory of communication". ACM SIGMOBILE Mobile Computing and Communications Review (në anglisht). 5 (1): 3–55. doi:10.1145/584091.584093.
  8. ^ Mifsud, Mari Lee (2019-04-03). "To the humanities: what does communication studies give?". Review of Communication. 19 (2): 77–93. doi:10.1080/15358593.2019.1599411. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  9. ^ Severin, Werner J. (Werner Joseph) (2001). Communication theories : origins, methods, and uses in the mass media. Tankard, James W. (bot. 5th). New York: Addison Wesley Longman. ISBN 0-8013-3335-0. OCLC 43397110. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  10. ^ Goffman, Erving (1959). The presentation of self in everyday life (bot. Anchor books). Garden City, New York. ISBN 978-0-385-09402-3. OCLC 256298. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)Mirëmbajtja CS1: Mungon shtëpia botuese te vendodhja (lidhja)
  11. ^ Trenholm, Sarah, 1944- (2013). Interpersonal communication. Jensen, Arthur, 1954- (bot. 7th). Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-982750-3. OCLC 739914833. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)Mirëmbajtja CS1: Emra shifrorë: lista e autorëve (lidhja) Mirëmbajtja CS1: Emra të shumëfishtë: lista e autorëve (lidhja)
  12. ^ Griffin, Emory A. (2018-03-05). A first look at communication theory. Ledbetter, Andrew,, Sparks, Glenn Grayson (bot. Tenth). New York, NY. ISBN 978-1-260-13243-4. OCLC 1010662990. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)Mirëmbajtja CS1: Mungon shtëpia botuese te vendodhja (lidhja)
  13. ^ Solymar, L. (Laszlo) (1999). Getting the message : a history of communications. Oxford: Oxford University Press. ISBN 0-19-850333-4. OCLC 40602884. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  14. ^ Mifsud, Mari Lee (2019-04-03). "To the humanities: what does communication studies give?". Review of Communication. 19 (2): 77–93. doi:10.1080/15358593.2019.1599411. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  15. ^ Griffin, Emory A. (2018-03-05). A first look at communication theory. Ledbetter, Andrew,, Sparks, Glenn Grayson (bot. Tenth). New York, NY. ISBN 978-1-260-13243-4. OCLC 1010662990. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)Mirëmbajtja CS1: Mungon shtëpia botuese te vendodhja (lidhja)
  16. ^ Bannerman, Sara; Haggart, Blayne (2014-10-27). "Historical Institutionalism in Communication Studies: Historical Institutionalism in Communication Studies". Communication Theory (në anglisht). 25 (1): 1–22. doi:10.1111/comt.12051.
  17. ^ Jefferson D. Pooley, “The New History of Mass Communication Research,” in History of Media and Communication Research: Contested Memories, edited with David Park (New York: Peter Lang, 2008)
Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Shkenca_e_komunikimit&oldid=2491103"