Wikipedia

Karadaku (mal)

mal
(Përcjellë nga Malet e Karadakut)

Karadaku (maqedonisht dhe serbisht: Скопска Црна Гора Karadaku "Mali i Zi i Shkupit") është një varg malor dhe rajon etnogjeorafik në Maqedoninë e Veriut, Kosovë dhe Serbi. Maja më e lartë është Ramno (1,651m) në Maqedoni.

Karadaku
Rajon Etnogjeorafik
ShtetetKosova, Maqedonia e Veriut, Serbi
Sipërfaqja
 • Gjithsej389 km2 (150 sq mi)
Popullsia
 • Gjithsej50.000
 • Dendësia013/km2 (033/sq mi)
pamje nga fshati Kokaj

Gjeografia Redakto

Karadaku shtrihet nga Gryka e Kaçanikut në perëndim - deri në Moravicen e Presheves dhe Gryka e Konçulit në lindje. Në veri shtrihet nga Morava e Binçës deri në Haraçinë në jug. Struktura e relievit është e fragmentuar për shkak të lumenjve të rajonit të cilët zbresin nga pikat e larta dhe mbartin material të gërryer. Për më tepër, përbërja gjeologjike e rajonit është e ndërlikuar pasi ka sedimente të reja në perëndim, shtresa mezozoike në mes dhe paleozoikun e vjetër.shtresa në lindje. Lumenjtë më të rëndësishëm janë Letnica, Golemareka, Karadaku, Pasjani, Lashtica dhe Llapushnica. 31% e rajonit përbëhet nga toka të punueshme, ndërsa 11% përbëhet nga kullota dhe livadhe. Për shkak të mungesës së ushqimit në dispozicion, mbajtja e bagëtive është e kufizuar. Karadaku përbëhet nga maja të larta malore që variojnë nga 700-1650 m. Malet mbulojnë rreth 389 km2 (150 mi katrorë) dhe përbëhen nga rreth 50,000 banorë, me një dendësi prej rreth 120 për km.

Komunat që shtrihen në rajon përfshijnë:

Kosova  :

Kaçanik, Viti, Elez Han, Gjilan, Ranillug, Partesh, Kllokot

Serbia:

Bujanoc, Preshevë

Maqedonia e Veriut:

Çuçer-Sandevë, Likovë, Haraçinë, Butel, Gazi Baba

Historia Redakto

Koha Osmane Redakto

Gjatë periudhës osmane rajoni mbeti jashtë mundësive të administratës së rregullt civile osmane.[1] Pjesa kosovare e rajonit u shndërrua në nahije nga osmanët dhe u quajt Karatonlu, ndërsa pjesa maqedonase u shndërrua në Kaza dhe u quajt Karadak.[2] Në këtë periudhë në rajon u vendosën shumë fise shqiptare, kështu që rreth 8-10% e popullsisë shqiptare i përkiste fisit Berisha,[3] ndërsa pasardhësit e fisit Krasniqi u vendosën në fshatrat Goshincë, Sllupçan, Alashec dhe Runica.[4] Ka edhe pjesëtarë të fisit Mirdita dhe Sopi të cilët u vendosën në rajon.

Pas reformave të Tanzimatit në 1839 dhe shkarkimit të pashallarëve vendas, shqiptarët nga Karadaku dhe Shari, të udhëhequr nga Dervish Cara, ngritën krye në Haraçinë.[5] Në janar të vitit 1844 kryengritësit pushtuan Gostivarin dhe Tetovën. Në shkurt 1844 kryengritësit sulmuan dhe pushtuan të gjithë rajonin, dhe qytetet e Shkupit, Kumanovës, Preshevës, Bujanocit, Vranjës dhe Leskocit.[6]

Gjatë mesit të viteve 1800, shqiptarët katolikë u dëbuan nga autoritetet osmane.[7][8]

Gjatë revoltës shqiptare të vitit 1910, luftëtarët shqiptarë nga Karadaku nën komandën e Idriz Seferit u rebeluan kundër osmanëve dhe arritën t'i mposhtin ata në betejën e Kaçanikut.[9][10] Në vitin 1912, shqiptarët u rebeluan përsëri dhe Luftëtarët nga Karadaku arritën të pushtonin Shkupin.[11][12]

Historia moderne Redakto

Rajoni u bë pjesë e Mbretërisë së Serbisë pas Luftës së Parë Ballkanike. Pas kësaj, rajoni u shndërrua në një fushë beteje midis forcave serbe të mbështetura nga çetnikët dhe kaçakët shqiptarë nën drejtimin e Idriz Seferit dhe Ajet Sopi Bllatës, si dhe kryengritësve maqedonas të IMRO-së.[13][14] Rajoni u pushtua nga Mbretëria e Bullgarisë gjatë Luftës së Parë Botërore dhe u bë pjesë e Mbretërisë së sapokrijuar të Serbëve, Kroatëve dhe Sllovenëve pas përfundimit të saj.

Gjatë periudhës së ndërmjetme, shumë kolonizatorë serbë u vendosën në rajon.[15][16]

Pas pushtimit të Jugosllavisë në vitin 1941 rajoni iu dha Mbretërisë së Bullgarisë, e cila rezultoi në rezistencën shqiptare të udhëhequr nga Mulla Idriz Gjilani.[17][18] Kryengritja e Karadakut më vonë u shtyp kryesisht nga Bullgaria dhe forcat partizane jugosllave pas Operacionit Stracin-Kumanovë dhe Kosovë, por luftimet me intensitet të ulët nën komandën e Hasan Ali Remnikut vazhduan deri në vitin 1951.

Gjatë Luftave Jugosllave, seperatistët serbë të mbështetur ngaJugosllavia kërkuan të krijonin një shtet të shkëputur serb të quajtur "Republika e Karadakut" në ket rajon.[19]

Nga viti 1998 deri në vitin 1999, gjatë Luftës së Kosovës, "Zona Operative e Karadakut" e UÇK-së (e cila përfshinte gjithashtu pjesë të mëdha të Rajonit të Anamoravës) mbeti joaktive, kështu që rajoni pati më pak luftime se pjesët e tjera të Kosovës.[20] Por nga viti 1999 deri në vitin 2001, gjatë kryengritjes shqiptare në Luginën e Preshevës dhe kryengritjes shqiptare në Maqedoni, pjesët serbe dhe maqedonase të rajonit u bënë bastionet kryesore të organizatave separatiste shqiptare UÇK dhe UÇPMB dhe një bastion i nacionalizmit shqiptar, kështu që rajoni pa shumë konflikte të armatosur kundër forcave Jugosllavë dhe Maqedonasë.

Personalitete Redakto

Artikulli Kryesor: Kategoria:Njerëz nga Karadaku

Shih edhe Redakto

Referime Redakto

  1. ^ Lauer, Reinhard; Majer, Hans Georg (2013-12-12). Osmanen und Islam in Südosteuropa (në gjermanisht). Walter de Gruyter. ISBN 978-3-11-026059-5.
  2. ^ "Nexhat Cocaj". Google Docs. Marrë më 2022-12-24. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  3. ^ "Berisha, djepi iliro-arbnor i Alpeve shqiptare". Gazeta Dita (në anglishte amerikane). Arkivuar nga origjinali më 12 janar 2021. Marrë më 2022-05-25.
  4. ^ Naučno društvo Bosne i Hercegovine: Odjeljenje istorisko-filoloških nauka. Vëll. 26. 1965. fq. 199. Arbanasa fisa Krasnića ima u selima: Gošnicu, Slupćanu, Alaševcu, Ruđincu. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  5. ^ La Question Nationale En Europe Du Sud-Est: Genese, Emergence Et Développement de L'Identite Nationale Albanaise Au Kosovo Et En Macedoine Author Bashkim Iseni Publisher Peter Lang, 2008 ISBN 3-03911-320-8, ISBN 978-3-03911-320-0 p.174
  6. ^ Albanische Geschichte: Stand und Perspektiven der Forschung Volume 140 of Südosteuropäische Arbeiten Authors Oliver Jens Schmitt, Eva Anne Frantz Editors Oliver Jens Schmitt, Eva Anne Frantz Publisher Oldenbourg Wissenschaftsverlag, 2009 ISBN 3-486-58980-6, ISBN 978-3-486-58980-1 p. 168
  7. ^ Kott, Marilyn (2016). Catholic Kosovo: A Visitor's Guide to Her People, Churches, Historical Sites, and Her 1,900 Year Journey (në anglisht). ISBN 9781483435213.[lidhje e vdekur]
  8. ^ "NË STUBLLAVAQË GJURMËVE TË MARTIRËVE TË KARADAKUT". www.drita.info (në anglisht). 14 mars 2016. Arkivuar nga origjinali më 21 janar 2022. Marrë më 28 dhjetor 2022.
  9. ^ Elsie 2012, p. 403
  10. ^ Gawrych 2006, p. 177.
  11. ^ Pearsons 2004, p. 24
  12. ^ Skendi 1967, p. 436.
  13. ^ https://upload.wikimedia.org/wikibooks/sq/a/a9/Monografia-komplet-te-gjitha-kapitujt-nga-I--deri-IX.pdf Stampa:Bare URL PDF
  14. ^ Trotsky 1980, p. 117
  15. ^ Clark, Howard (2000). Civil resistance in Kosovo. Pluto Press. fq. 10. ISBN 9780745315690. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  16. ^ Qirezi 2017, p. 54
  17. ^ Elsie, Robert (2013). A Biographical Dictionary of Albanian History (në anglisht). Londër: I.B.Tauris. fq. 172. ISBN 9781780764313.
  18. ^ Elsie, Robert (2010-11-15). Historical Dictionary of Kosovo (në anglisht). Scarecrow Press. ISBN 978-0-8108-7483-1.
  19. ^ Phillips, John (2004-01-01). Macedonia: Warlords and Rebels in the Balkans (në anglisht). Yale University Press. ISBN 978-0-300-10268-0.
  20. ^ Schnabel, Albrecht; Gunaratna, Rohan (2006). Understanding and Managing Insurgent Movements (në anglisht). Marshall Cavendish Academic. ISBN 978-981-210-429-8.
  Ky artikull me tematikë në lidhje me gjeografinë e Kosovës është një faqe cung. Ju mund të ndihmoni Wikipedia-n duke e përmirësuar atë.


Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Karadaku_(mal)&oldid=2578042"