Amerika Jugore
Amerika Jugore
.svg)
| Sipërfaqja | 17,840,000 km2 |
|---|---|
| Popullsia | 423,581,078 (2018) |
| Dendësia | 21.4/km² |
| Shtete | 12-14 |
| Varësi | Të jashtme (2-5) Të brendshme (1-3) |
| Denonimi | Amerikan jugor, Amerikano-jugor |
| Gjuhët | Spanjisht Portugalisht Anglisht Holandisht Frëngjisht dhe shumë të tjerë |
| Zonat Kohore | Nga UTC-2 tek UTC-5 |
| Qytetet më të mëdha |
São Paulo Lima Bogotá Çikago Rio de Zhaneiro Santiago Karakas Buenos Aires Salvador Brazilia Fortaleza |
Amerika Jugore është një kontinent tërësisht në hemisferën perëndimore[a] dhe kryesisht në hemisferën jugore, me një pjesë relativisht të vogël në hemisferën veriore. Mund të përshkruhet gjithashtu si nënrajoni jugor i një kontinenti të vetëm të quajtur Amerikë.
Amerika Jugore kufizohet në perëndim me Oqeanin Paqësor dhe në veri dhe lindje me Oqeanin Atlantik; Amerika Veriore dhe Deti i Karaibeve shtrihen në veriperëndim. Kontinenti në përgjithësi përfshin dymbëdhjetë shtete sovrane: Argjentina, Bolivia, Brazili, Ekuador, Guajana, Kili, Kolumbia, Paraguaj, Peru, Surinami, Uruguaj dhe Venezuela; dy territore të varura: Ishujt Falkland dhe Gjeorgjia Jugore dhe Ishujt Jugorë Sanduiç[b] dhe një territor i brendshëm: Guajana Franceze.[c] Përveç kësaj, ishujt ABC të Mbretërisë së Holandës, Ishulli Askension (varësia e Shën Helena, Askension dhe Tristan da Cunha, një territor i jashtëm britanik), Ishulli Bouvet (varësia e Norvegjisë), Panamaja dhe Trinidad dhe Tobago mund të konsiderohen gjithashtu pjesë të Amerikës së Jugut.
Amerika Jugore ka një sipërfaqe prej 17,840,000 kilometra katrorë (6,890,000 milje katrorë). Popullsia e saj që nga viti 2018 është vlerësuar në më shumë se 423 milionë. Amerika Jugore renditet e katërta për nga sipërfaqja (pas Azisë, Afrikës dhe Amerikës së Veriut) dhe e pesta për nga popullsia (pas Azisë, Afrikës, Evropës dhe Amerikës së Veriut). Brazili është deri tani vendi më i populluar i Amerikës së Jugut, me më shumë se gjysmën e popullsisë së kontinentit, i ndjekur nga Kolumbia, Argjentina, Venezuela dhe Peruja. Në dekadat e fundit, Brazili ka gjeneruar gjithashtu gjysmën e PBB-së së kontinentit dhe është bërë fuqia e parë rajonale e kontinentit.[1]
Shumica e popullsisë jeton pranë brigjeve perëndimore ose lindore të kontinentit, ndërsa pjesa e brendshme dhe jugu i largët janë pak të populluar. Gjeografia e Amerikës Jugore perëndimore dominohet nga malet e Andeve; në të kundërt, pjesa lindore përmban rajone malore dhe ultësira të gjera ku rrjedhin lumenj si Amazon, Orinoco dhe Paraná. Pjesa më e madhe e kontinentit shtrihet në tropikët, me përjashtim të një pjese të madhe të Konit Jugor që ndodhet në gjerësinë gjeografike të mesme.
Pikëpamja kulturore dhe etnike e kontinentit e ka origjinën nga ndërveprimi i popujve indigjenë me pushtuesit dhe emigrantët evropianë dhe, më shumë në nivel lokal, me skllevër afrikanë. Duke pasur parasysh një histori të gjatë të kolonializmit, shumica dërrmuese e amerikanëve të jugut flasin spanjisht ose portugalisht, dhe shoqëritë dhe shtetet janë të pasura me tradita perëndimore. Në krahasim me Evropën, Azinë dhe Afrikën, Amerika Jugore e shekullit të 20-të ka qenë një kontinent paqësor me pak luftëra.
Shtetet dhe territoret
Redakto| Emri | Sipërfaqja (km²) | Popullsia (2018) |
Dendësia e pop. (në km²) |
|---|---|---|---|
| Argjentina | 2,766,890 | 44,361,150 | 14.3 |
| Bolivia | 1,098,580 | 11,353,142 | 8.3 |
| Ishulli Bouvet (Norvegjia) |
49 | 0 | 0 |
| Brazili | 8,514,877 | 209,469,323 | 22 |
| Kili | 756,950 | 18,729,160 | 22 |
| Kolumbia | 1,141,748 | 3,234 | 0.26 |
| Ekuadori | 283,560 | 17,084,358 | 53.8 |
| Ishujt Falkland (Mbretëria e Bashkuar) |
12,173 | 3,234 | 0.26 |
| Guajana Franceze (Franca) |
91,000 | 282,938 | 2.1 |
| Guajana | 214,999 | 779,006 | 3.5 |
| Paraguaji | 406,750 | 6,956,066 | 15.6 |
| Peruja | 1,285,220 | 31,989,260 | 22 |
| Gjeorgjia Jugore dhe Ishujt Jugorë Sanduiç (Mbretëria e Bashkuar) |
3,093 | 20 | 0 |
| Surinami | 163,270 | 575,990 | 3 |
| Uruguaji | 176,220 | 3,449,285 | 19.4 |
| Venezuela | 916,445 | 28,887,118 | 27.8 |
Qeveria dhe politika
Redakto.jpg)
Historikisht, vendet hispanike u themeluan si diktatura republikane të udhëhequra nga caudillos. Brazili ishte i vetmi përjashtim, duke qenë një monarki kushtetuese për 67 vitet e para të pavarësisë, derisa një grusht shteti shpalli një republikë. Në fund të shekullit të 19-të, vendet më demokratike ishin Brazili,[2] Kili, Argjentina dhe Uruguaji.[3]
Të gjitha vendet e Amerikës së Jugut janë republika presidenciale me përjashtim të Surinamit, një republikë parlamentare. Guajana Franceze është një departament përtejdetit francez, ndërsa Ishujt Falkland dhe Gjeorgjia Jugore dhe Ishujt Jugorë Sanduiç janë territore të jashtme britanike. Aktualisht është i vetmi kontinent i banuar në botë pa monarki; Perandoria e Brazilit ekzistonte gjatë shekullit të 19-të dhe pati një përpjekje të pasuksesshme për të krijuar një Mbretëri të Araucanía dhe Patagonia në Argjentinën jugore dhe Kili. Gjithashtu në shekullin e njëzetë, Surinami u krijua si një mbretëri përbërëse e Mbretërisë së Holandës dhe Guajana mbajti monarkun britanik si kreun e shtetit për 4 vjet pas pavarësisë së saj.
Kohët e fundit, është formuar një ent ndërqeveritar i cili synon të bashkojë dy bashkime ekzistuese doganore: Mercosur dhe Komunitetin Andean, duke formuar kështu bllokun e tretë tregtar më të madh në botë.[4] Kjo organizatë e re politike, e njohur si Unioni i Kombeve të Amerikës Jugore, kërkon të vendosë lëvizjen e lirë të njerëzve, zhvillimin ekonomik, një politikë të përbashkët mbrojtëse dhe eliminimin e detyrimeve doganore.
Shënime
Redakto- ^ Përveç ishullit Bouvet, i cili herë pas here është përfshirë si pjesë e Amerikës së Jugut.
- ^ Të dyja të administruara si Territoret e Jashtme Britanike nën Kurorë, të pretenduara nga Argjentina.
- ^ Një departament dhe rajon përtejdetit të Francës.
Referime
Redakto- ^ Schenoni, Luis L. (1 janar 1970). "Unveiling the South American Balance". Estudos Internacionais 2(2): 215–232. (në anglisht). Marrë më 8 dhjetor 2016.
- ^ Lira, Heitor (1977). História de Dom Pedro II (1825–1891): Fastígio (1870–1880) (në portugalisht). Vëll. 2. Belo Horizonte: Itatiaia.
- ^ Tungodden, Bertil; Stern, Nicholas Herbert; Stern, Nicholas; Kolstad, Ivar (2004). Toward Pro-poor Policies: Aid, Institutions, and Globalization (në anglisht). World Bank Publications. fq. 219. ISBN 978-0821353882.
- ^ "Globalpolicy.org" (në anglisht). Globalpolicy.org. 29 tetor 2008. Marrë më 24 tetor 2010.