Alessandro Bastoni
Alessandro Bastoni (lindur më 13 prill 1999) është një futbollist profesionist italian i cili luan si qëndër-mbrojtës për klubin italian Internazionale dhe kombëtaren italiane. Ai njihet për ndyrjet e sakta dhe për lojën me top, si dhe konsiderohet si një nga qëndër-mbrojtësit më të mirë në botë.[2]
Bastoni në vitin 2021 | |||
Të dhënat vetjake | |||
---|---|---|---|
Emri i plotë | Alessandro Bastoni[1] | ||
Datëlindja | 13 prill 1999 | ||
Vendlindja | Casalmaggiore, Itali | ||
Gjatësia | 1.90 m (6 ft 3 in) | ||
Pozicioni | Qëndër-mbrojtës | ||
Të dhënat e klubit | |||
Klubi aktual | Internazionale | ||
Numri | 95 | ||
Karriera me të rinjtë | |||
Cannatese | |||
2006–2016 | Atalanta | ||
Karriera me klube* | |||
Vitet | Klubi | Ndeshje | (Golat) |
2016–2017 | Atalanta | 3 | (0) |
2017– | Internazionale | 125 | (3) |
2017–2018 | → Atalanta (huazim) | 4 | (0) |
2018–2019 | → Parma (huazim) | 24 | (1) |
Karriera ndërkombëtare‡ | |||
2014 | Italia U15 | 7 | (0) |
2014–2015 | Italia U16 | 15 | (1) |
2015–2016 | Italia U17 | 17 | (0) |
2016 | Italia U18 | 3 | (0) |
2017–2018 | Italia U19 | 9 | (2) |
2018–2019 | Italia U21 | 12 | (1) |
2020– | Italia | 19 | (1) |
*Ndeshjet dhe golat me klubet llogariten vetëm për ligën vendase – redaktuar më 7 tetor 2023 ‡ Ndeshjet dhe golat me ekipin kombëtar të redaktuar më 12 shtator 2023 |
Karriera me klube
RedaktoVitet e hershme
RedaktoBastoni ka lindur në Casalmaggiore të Lombordisë dhe e nisi karrierën e tij me ekipin e të rinjëve të klubit lokal Rivarolo Mantovano, e cila kishte babain e tij si trajner.[3] Në moshën 7 vjeç, ai u bë pjesë e akademisë së Atalantës.
Atalanta
RedaktoBastoni shpenzoi disa vite në akademinë e klubit, duke luajtur me ekipin nën-17 para se të bëhej pjesë e ekipit Primavera, me të cilën u bë titullar në qëndër të mbrojtjes. Ai u thirr për herë të parë në ekipin e parë nga trajneri Gian Piero Gasperini; debutimi i tij si profesionist erdhi më 30 nëntor 2016 në moshën 17 vjeç në fitoren 3–0 kundër Pescarës në kupë.[4] Më 22 janar 2017, Bastoni debutoi në Serie A në fitoren minimale 1–0 kundër Sampdorias në Bergamo.[5][6]
Internazionale
RedaktoMë 31 gusht 2017, Inter njoftoi blerjen e Bastonit për 31 milion € si dhe huazimin e tij Atalanta për dy sezonet e ardhshme.[7][8] Pas rikthimit te Atalanta, Bastoni qëndroi në dispozicion të ekipit të parë edhe pse luajti më shumë me ekipin nën-19.
Në verën e vitit 2018, Inter prishi marrëveshjen me Atalantën dhe riktheu Bastonin në ekip, duke e huazuar menjëherë te Parma për një sezon.[9] Lojtari gjithashtu rinovoi kontratën e tij me Zikaltrit deri në qershor 2023.[10] Ai debutoi zyrtarisht më 7 tetor 2018 në fitoren 3–1 kundër Genoas në kampionat.[11] Bastoni e fitoi shpejtë besimin e trajnerit Roberto D'Aversa,[12] duke fituar vendin e titullarit në qëndër të mbrojtjes, aty ku kishte partner portugezin Bruno Alves.[13] Goli i tij i parë në Serie A në barazimin 3–3 kundër Sampdorias më 5 maj 2019.[14]
Bastoni u rikthye te Interi para fillimit të sezonit 2019–20, duke u vendosur nën urdhërat e trajnerit të ri Antonio Conte.[15][16] Ai bëri debutimin e tij me Zikaltrit më 28 shtator në fitoren 3–1 kundër Sampdorias në transfertë.[17][18] Përgjatë sezonit ai zhvilloi performanca të nivelit të lartë, duke shfaqur aftësi teknike, vendosmëri dhe kurajo në lojën e tij,[19] duke lënë në stol veteranin Diego Godín, i cili erdhi në ekip me parametra zero.[20] Më 19 janar 2020, Bastoni shënoi golin e parë me Interin në barazimin 1–1 në transfertë kundër Lecces.[21] Pas kësaj, ai luajti ndeshjen e parë në UEFA Ligën e Evropës në fitoren 2–1 kundër Ludogorets në shtëpi.[22] Më 28 qershor, Bastoni shënoi me kokë në fitoren 2–1 me përmbysje kundër ish klubit të tij Parma.[23] Ai e mbylli sezonin e parë me Inter duke luajtur 33 ndeshje në të gjitha kompeticionet, përfshirë edhe finalen e Ligës së Evropës, të cilën Interi e humbi 3–2 kundër Seviljes.[24]
Në sezonin 2020–21, Bastoni u bë një titullar i padiskutueshëm dhe një nga lojtarët më të rëndësishëm në ekip.[25][26][27] Më 21 tetor, ai luajti ndeshjen e tij të parë në UEFA Ligën e Kampioneve në barazimin 2–2 kundër Borussia Mönchengladbach në fazën e grupeve.[28] Dy muaj më vonë, ai luajti ndeshjen e 50të me klubin në fitoren 2–1 në transfertë kundër Veronës në kampionat.[29] Në kampionat, Bastoni shkëlqeu sëbashku me kolegët e mbrojtjes, Milan Škriniar dhe Stefan de Vrij,[30] një treshe e etiketuar "SDB" nga media italiane,[31] duke ndihmuar Interin që të fitonte Scudetton për herën e 19të në histori.[32] Interi e siguroi kampionatin më 2 maj falë fitores në transfertë kundër Crotone;[33] ky ishte trofeu i parë si profesionist për Bastonin. Falë performances së tij dhe kolegëve të tij në mbrojtje,[31] Interi e mbylli kampionatin me numrin më të vogël të golave të pësuar (35).[34]
Bastoni e ruajti vendin e titullarit në fillimin e sezonit 2021–22 në formacionin 3–5–2 të trajnerit të ri Simone Inzaghi, duke zhvilluar performanca të dalluara.[35][36][37][38] Më 9 janar 2022, në ndeshjen e parë të vitit të ri, Bastoni shënoi me një gjuajtje nga distanca në fitoren 2–1 kundër Lazios në kampionat.[39] Tre ditë më pas, ai fitoi trofeun e dytë me Zikaltrit, Superkupën e Italisë, me Interin që mposhti Juventusin 2–1.[40] Në ndeshjen e rradhës në kampionat kundër Atalantës, Bastoni luajti ndeshjen e tij të 100të me klubin në të gjitha kompeticionet.[41] Më 11 maj, Inter mposhti Juventusin 4–2 për të fituar kupën, e cila ishte trofeu i dytë i sezonit për Bastonin.[42] Në kampionat, ai luajti 31 ndeshje,[43] por Interi i dorëzoi titullin rivalëve të qytetit Milan.[44]
Në sezonin e rradhës, Bastoni fitoi Superkupën e Italisë për herë të dytë rresht, me Interin që fitoi 3–0 kundër Milanit.[45] Më 24 maj, ai fitoi edhe kupën për të dytin vit rresht, duke ndihmuar Interin të fitonte 2–1 me përmbysje kundër Fiorentinës në finale.[46] Bastoni ishte një nga lojtarët më të rëndësishëm në ekip gjatë fushatës në Ligën e Kampioneve, me Interin që arriti në finale për herë të parë që nga viti 2010.[47] Në finale, ai luajti 90 minuta të plota; Inter u mposht minimalisht 1–0 nga Manchester City.[48] Për performancat e tij gjatë turnamentit, Bastoni u emërua në "Ekipin e Sezonit".[49]
Karriera ndërkombëtare
RedaktoTë rinjtë
RedaktoBastoni e nisi karrierën e tij ndërkombëtare me ekkpin nën-15, me të cilën luajti shtatë ndeshje në vitin 2014. Pas kësaj, në vitin 2016, ai mori pjesë në Kampionatin Evropian me ekipin nën-17.[50] Po në atë vit, ai u ftua në ekipin nën-18 nga trajneri Paolo Nicolato, e cili e bëri Bastonin kapiten në ndeshjen e tij të dytë.[51]
Bastoni debutoi me ekipin nën-21 më 11 tetor 2018 në humbjen 1–0 kundër Belgjikës, duke u aktivizuar si zëvëndësues në pjesën e dytë.[52][53] Më 29 mars 2019, Bastoni shënoi golin e parë me ekipin nën-21 në ndeshjen miqësore kundër Kroacisë e cila u mbyll në barazim 2–2.[54] Tre muaj më pas, ai u ftua nga trajneri Luigi Di Biagio si pjesë e ekipit që do të luante në Kampionatin Evropian nën-21.[55] Bastoni luajti tre ndeshje si titullar, me Italinë që u eliminua në fazën e grupeve.[56]
Ekipi i parë
RedaktoBastoni morri thirrjen e parë në ekipin e parë nga trajneri Roberto Mancini për ndeshjet e UEFA Ligës së Kombeve kundër Bosnje dhe Hercegovinës dhe Holandës në shtator 2020.[57] Megjithatë, debutimi i tij erdhi dy muaj më vonë në fitoren 4–0 kundër Estonisë, një ndeshje miqësore të cilën Bastoni e nisi si titullar.[58][59] Në qershor 2021, Bastoni ishte pjesë e ekipit me 23 lojtarë që do të merrte pjesë në UEFA Euro 2020.[60] Ai luajti ndeshjen e parë dhe të vetme në turnament në fitoren 1–0 kundër Uellsit në ndeshjen e tretë të fazës së grupeve; kjo fitore i lejoi ekipit të fitonte grupin me pikë të plota.[61] Më 11 korrik, Bastoni fitoi Kampionatin Evropian pasi Italia mposhti Anglinë 3–2 me penallti pasi koha e rregullt dhe shtesa u mbyllën në barazim 1–1.[62]
Pas largimit të Giorgio Chiellinit nga ekipi kombëtar, Bastoni e zëvëndësoi në formacionin titullar në rolin e qëndër-mbrojtësit.[63] Më 14 qershor 2022, ai shënoi golin e parë ndërkombëtar në humbjen 5–2 në transfertë kundër Gjermanisë në edicionin 2022–23 të Ligës së Kombeve.[64]
Profili i lojtarit
RedaktoBastoni është lojtar këmbë-majtë,[65] e cili e nisi karrierën e tij si mbrojtës krahu. Ai mund të luaj si qendër-mbrojtës, një rol në të cilën është aktivizuar dhe përmirësuar me kalimin e viteve.[59] Bastoni njihet për aftësinë e pasimit dhe kontrollin e topit, aftësi të cilat i kombinon me fizikun dhe shtatlartësinë.[66] Gjatësia e tij e bënë atë një lojtar të rrezikshëm në duelet ajërore.[67] Bastoni konsiderohet një talent dhe një lojtar me prespektivë;[68] në vitin 2020, ai ishte pjesë e listës "Pesëdhjetë për të ardhmen" nga UEFA.[69]
Jeta personale
RedaktoBabai i tij, Nicola, ishte gjithashtu futbollist profesionist i cili luajti si mbrojtës i majtë me Cremonesen.[70] Më 6 tetor 2020, Bastoni rezutoi pozitiv me virusin COVID-19 mes pandemisë së saj në Itali.[71] Më 21 janar 2022, e dashura e tij i dha jetë fëmijës së parë të tyre, një vajzë e quajtur Azzura.[72]
Statistikat e karrierës
RedaktoKlube
Redakto- Redaktuar më 7 tetor 2023[73]
Klubi | Sezoni | Liga | Kupa | Evropa | Tjetër | Gjithsej | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Divizioni | Ndsh | Gola | Ndsh | Gola | Ndsh | Gola | Ndsh | Gola | Ndsh | Gola | ||
Atalanta | 2016–17 | Serie A | 3 | 0 | 1 | 0 | – | – | 4 | 0 | ||
Atalanta (huazim) | 2017–18 | Serie A | 4 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | – | 5 | 0 | |
Gjithsej | 7 | 0 | 2 | 0 | 0 | 0 | – | 9 | 0 | |||
Parma (huazim) | 2018–19 | Serie A | 24 | 1 | 0 | 0 | – | – | 24 | 1 | ||
Internazionale | 2019–20 | Serie A | 25 | 2 | 3 | 0 | 5[a] | 0 | – | 33 | 2 | |
2020–21 | 33 | 0 | 2 | 0 | 6[b] | 0 | – | 41 | 0 | |||
2021–22 | 31 | 1 | 4 | 0 | 8[b] | 0 | 1[c] | 0 | 44 | 1 | ||
2022–23 | 29 | 0 | 4 | 0 | 12[b] | 0 | 1[c] | 0 | 46 | 0 | ||
2023–24 | 7 | 0 | 0 | 0 | 2[b] | 0 | 0 | 0 | 9 | 0 | ||
Gjithsej | 125 | 3 | 13 | 0 | 33 | 0 | 2 | 0 | 173 | 4 | ||
Gjithsej karriera | 156 | 4 | 15 | 0 | 33 | 0 | 2 | 0 | 206 | 5 |
- ^ Të gjitha ndeshjet në UEFA Ligën e Evropës
- ^ a b c d Të gjitha ndeshjet në UEFA Ligën e Kampioneve
- ^ a b Ndeshje në Supercoppa Italiana
Kombëtarja
RedaktoEkipi kombëtar | Viti | Ndsh | Gola |
---|---|---|---|
Italia | 2020 | 3 | 0 |
2021 | 6 | 0 | |
2022 | 8 | 1 | |
2023 | 3 | 0 | |
Gjithsej | 20 | 1 |
Golat me kombëtaren
Redakto- Rezultatet e Italisë të listuara të parat, kolonat e golave tregojnë rezultatin pas çdo goli të shënuar nga Bastoni.[74]
Nr. | Data | Vendi | Ndsh | Kundërshtari | Goli | Rezultati | Kompeticioni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 14 qershor 2022 | Borussia-Park, Mönchengladbach, Gjermani | 15 | Gjermania | 2–5 | 2–5 | UEFA Liga e Kombeve A 2022–23 |
Trofe
RedaktoKlube
Redakto- Internazionale[73]
- Serie A: 2020–21
- Coppa Italia: 2021–22, 2022–23
- Supercoppa Italiana: 2021, 2022
- UEFA Liga e Kampioneve finalist: 2022–23
- UEFA Liga e Evropës finalist: 2019–20
Kombëtarja
Redakto- Italia[73]
Personale
Redakto- Ekipi i Vitit i Serie A: 2020–21[75]
- Ekipi i Sezonit i UEFA Ligës së Kampioneve: 2022–23[49]
- Urdhëra
-
- Klasi i 5të / Kalorës: Cavaliere Ordine al Merito della Repubblica Italiana: 2021[76]
Referime
Redakto- ^ "Comunicato Ufficiale N. 109" (PDF) (në italisht). Lega Serie A. 22 dhjetor 2016. fq. 2. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 14 qershor 2021. Marrë më 14 qershor 2021.
- ^ "The 25 best centre backs in world football - ranked". 90min.com (në anglisht). 9 mars 2020. Marrë më 18 maj 2023.
- ^ "Alessandro Bastoni, Pregiata Oreficeria Atalanta" (në italisht). Alfredo Pedulla. 23 janar 2017. Marrë më 30 janar 2017.
- ^ "Atalanta vs. Pescara 3 – 0" (në anglisht). Soccerway. 30 nëntor 2016. Marrë më 30 janar 2017.
- ^ Stefano Scacchi (23 janar 2017). "Atalanta e il tesoro dei giovani: già vinta la Champions del bilancio" (në italisht). La Repubblica.
- ^ Federico Sala (22 janar 2017). "Atalanta-Sampdoria 1-0: i nerazzurri ripartono, doriani in silenzio stampa" (në italisht). La Repubblica.
- ^ "Transfer news: Inter paid €31m for Bastoni". calciomercato.com (në anglisht). Marrë më 19 janar 2020.
- ^ "Alessandro Bastoni All'Inter Ma Nerazzurro Fino Al 30 Giugno 2019" (në italisht). Atalanta B.C. 31 gusht 2017. Arkivuar nga origjinali më 31 gusht 2017. Marrë më 31 gusht 2017.
- ^ "Inter: Biabiany, Bastoni e Dimarco ufficiali al Parma" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 7 gusht 2018.
- ^ "Alessandro Bastoni renews with Inter until 2023". inter.it (në anglisht). F.C. Internazionale Milano. 14 korrik 2018. Arkivuar nga origjinali më 31 mars 2019. Marrë më 14 korrik 2018.
- ^ "Genoa vs. Parma 1 – 3" (në anglisht). Soccerway. 7 tetor 2018. Marrë më 13 tetor 2023.
- ^ "Parma, D'Aversa cala l'asso Bastoni" (në italisht). Parma Today. 12 nëntor 2018.
- ^ Marco Bernardini (12 dhjetor 2019). "La riconoscenza di Bastoni: "Grazie alla mia famiglia"" (në italisht). Forza Parma.
- ^ "Parma-Sampdoria 3-3: gol e spettacolo al Tardini" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 6 maj 2019.
- ^ "Inter, i convocati per l'Asia: Icardi non c'è, Nainggolan sì" (në italisht). Corriere dello Sport. 16 korrik 2019.
- ^ "Conte trattiene Bastoni: resterà e sarà protagonista all'Inter, Miranda va via". sosfanta.calciomercato.com (në italisht). Arkivuar nga origjinali më 8 gusht 2022. Marrë më 11 maj 2022.
- ^ "Sampdoria-Inter 1-3: sesta vittoria su sei, nel segno di Sanchez (poi espulso)" (në italisht). Eurosport. 28 shtator 2019. Marrë më 11 maj 2022.
- ^ "Bastoni: "Aspettavo da tanto questo giorno"". inter.it (në italisht). F.C. Internazionale Milano. 28 shtator 2019. Marrë më 28 shtator 2019.
- ^ "Inter, Bastoni ha convinto Conte: ha superato Godin nelle gerarchie". Fantacalcio.it (në italisht). Marrë më 11 maj 2022.
- ^ "L'Inter si gode Bastoni, il ragazzo prodigio che ha spodestato Godin" (në italisht). Goal.com. Marrë më 11 maj 2022.
- ^ "Inter fermata sul pari, Roma corsara" (në italisht). UEFA. 19 janar 2020. Marrë më 19 janar 2020.
- ^ "Vittoria, turnover e nessun infortunio: l'Inter sbriga la pratica Ludogorets e vola agli ottavi" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. Marrë më 10 prill 2020.
- ^ "Parma-Inter 1-2, decidono i gol di testa di de Vrij e Bastoni". inter.it (në italisht). F.C. Internazionale Milano. Marrë më 29 qershor 2020.
- ^ "Il Siviglia vince l'Europa League, Inter battuta 3-2". inter.it (në italisht). F.C. Internazionale Milano. 21 gusht 2020. Marrë më 5 korrik 2021.
- ^ Luigi De Stefani (29 gusht 2021). "Balzaretti: "Una difesa con Skriniar, De Vrij e Bastoni non ce l'ha nessuno"". InterLive.it (në italisht). Marrë më 11 maj 2022.
- ^ "Inter: Skriniar, De Vrij, Bastoni il trio intoccabile" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. Marrë më 11 maj 2022.
- ^ "Inter, da Bastoni e Skriniar a Lautaro e De Vrij: con Conte aumenta il valore dei giocatori, che cifre!" (në italisht). Calciomercato.com. Marrë më 11 maj 2022.
- ^ "Inter-Borussia Mönchengladbach 2-2: Lukaku salva i nerazzurri" (në italisht). Goal.com. 21 tetor 2020. Marrë më 22 tetor 2020.
- ^ "Verona-Inter 1-2, il tabellino" (në italisht). Corriere dello Sport. Marrë më 11 maj 2022.
- ^ "Dalla BBC alla SBD: il nuovo muro di Conte la chiave dello scudetto dell'Inter" (në italisht). Sky Sport. 2 maj 2021.
- ^ a b "Dalla BBC alla SBD" (në italisht). Sky Sport. 2 maj 2021.
- ^ Mario Sconcerti (12 prill 2021). "L'analisi di Sconcerti: Inter senza rivali, Milan non pronto. E la corsa al 4º posto non fa crescere la A" (në anglisht). Corriere della Sera. Marrë më 10 maj 2022.
- ^ Alessandro Bocci (2 maj 2021). "L'Inter vince lo scudetto: è campione d'Italia per la diciannovesima volta" (në italisht). Corriere dello Sport. Marrë më 10 maj 2022.
- ^ "La classifica della Serie A per gol subiti" (në italisht). Sky Sport. 24 maj 2021.
- ^ "Adani: "Prestazione Inter fa bene al calcio italiano. Ad Anfield Bastoni e Skriniar hanno fatto salto definitivo"". fcinternews.it (në italisht). Marrë më 27 mars 2022.
- ^ "Colonnese: "Bastoni è di gran lunga il difensore più forte in Italia"". linterista.it (në italisht). Marrë më 27 mars 2022.
- ^ "Dove può ancora migliorare Bastoni" (në italisht). Ultimo Uomo. 12 tetor 2021. Marrë më 27 mars 2022.
- ^ "I segreti di Bastoni, tra campo e famiglia: "Mio padre faceva 130 km per portarmi agli allenamenti"". fanpage.it (në italisht). Marrë më 27 mars 2022.
- ^ "Inter-Lazio LIVE" (në italisht). Sky Sport. Marrë më 27 mars 2022.
- ^ "Festa Inter in Supercoppa: Sanchez punisce la Juve al 121'!" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 12 janar 2022.
- ^ "Bastoni, 100 presenze con l'Inter". inter.it (në italisht). F.C. Internazionale Milano. Marrë më 27 mars 2022.
- ^ "L'Inter batte 4-2 la Juve e vince la Coppa Italia: decisiva la doppietta di Perisic" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 11 maj 2022.
- ^ "Alessandro Bastoni » Serie A 2021/2022". World Football (në anglisht). Marrë më 14 tetor 2023.
- ^ "L'Inter ne fa tre alla Samp. Lo scudetto è andato, ma San Siro canta e ringrazia" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 22 maj 2022.
- ^ "Festa Inter in Supercoppa: Milan travolto 3-0 con le magie di Dzeko e Lautaro!" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 18 janar 2023.
- ^ "Lautaro mostruoso, Fiorentina ribaltata: la Coppa Italia è dell'Inter!" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 24 maj 2023.
- ^ "Inter stroll past Milan to reach 1st Champions League final since 2010". thescore.com (në anglisht). 16 maj 2023. Marrë më 26 shtator 2023.
- ^ "Man City win Champions League: Rodri goal secures victory against Inter and completes treble" (në anglisht). UEFA. 10 qershor 2023. Arkivuar nga origjinali më 11 qershor 2023. Marrë më 10 qershor 2023.
- ^ a b "2022/23 UEFA Champions League Team of the Season" (në italisht). UEFA. 1 korrik 2023. Marrë më 9 tetor 2023.
- ^ Matteo Spini (21 qershor 2016). "Atalanta, dagli Allievi di Melegoni e Bastoni il primo scudetto dopo Favini" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
- ^ "Italy U-18s: 22 Azzurrini Called Up For Slovenia Friendly on 11th August". figc.it (në anglisht). Federata Italiane e Futbollit. 4 gusht 2016. Marrë më 30 janar 2017.
- ^ Alex Frosio (11 tetor 2018). "Under 21, Italia-Belgio 0-1: Amuzu decide il test di Udine" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
- ^ "Bastoni, ottima prova con l'Under 21". laprovinciarc.it (në italisht). 15 tetor 2018.
- ^ Alex Frosio (25 mars 2019). "Under 21, Italia-Croazia 2-2: a segno Bastoni e Locatelli" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
- ^ Stefano Bertocchi (6 qershor 2019). "Europei U-21, i 23 convocati di Di Biagio: ci sono Bastoni, Dimarco e Pinamonti. Presente anche Barella". fcinternews.it (në italisht). Arkivuar nga origjinali më 18 qershor 2019. Marrë më 16 mars 2020.
- ^ Luigi Bolognini (17 qershor 2019). "Due atti di Fede" (në italisht). La Repubblica. fq. 34.
- ^ "Trentasette convocati per le gare con Bosnia e Paesi Bassi, prima chiamata per Bastoni, Locatelli e Caputo". figc.it (në italisht). Federata Italiane e Futbollit. Marrë më 6 shtator 2020.
- ^ "A Grifo brace and goals from Bernardeschi and Orsolini secure a comfortable win against Estonia". figc.it (në anglisht). Federata Italiane e Futbollit. 11 nëntor 2020. Marrë më 12 nëntor 2020.
- ^ a b "Italy 4-0 Estonia: Grifo lights up experimental Azzurri" (në anglisht). Football Italia. 11 nëntor 2020. Marrë më 12 nëntor 2020.
- ^ "Mancini names uncapped striker Raspadori in final Italy Euro 2020 squad" (në anglisht). Reuters. 1 qershor 2021. Marrë më 5 qershor 2021.
- ^ Dafydd Pritchard (20 qershor 2021). "Wales in last 16 despite defeat in Rome" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 20 qershor 2021.
- ^ Phil McNulty (11 korrik 2021). "England lose shootout in Euro 2020 final" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 11 korrik 2021.
- ^ "Chiellini "nomina" Bastoni proprio erede: il ringraziamento social del difensore dell'Inter" (në italisht). Corriere dello Sport. 17 maj 2022. Marrë më 15 qershor 2022.
- ^ "Germania-Italia: altro pasticcio di Donnarumma, il gol non salva Bastoni. Le pagelle azzurre" (në italisht). Tuttosport. 15 qershor 2022. Marrë më 16 qershor 2022.
- ^ Mattia Todisco (11 korrik 2019). "TS - Bastoni unico mancino tra i centrali: resta e va a scuola dai "professori"". fcinternews.it (në italisht). Marrë më 12 nëntor 2020.
- ^ Flavio Fusi (20 tetor 2017). "L'erede della scuola difensiva italiana: intervista a Bastoni" (në italisht). L'Ultimo Uomo. Marrë më 12 nëntor 2020.
- ^ Andrea Morabito (10 mars 2019). "D'Aversa elogia Bastoni: "Giocatore importante, è molto bravo nel gioco aereo"". fcinternews.it (në italisht). Marrë më 12 nëntor 2020.
- ^ "Uefa, tra i 50 giovani più promettenti l'unico italiano è Bastoni. Presenti anche Kulusevski e Leao" (në italisht). Eurosport. 4 janar 2020. Marrë më 12 nëntor 2020.
- ^ "Fifty for the future: UEFA.com's ones to watch" (në anglisht). UEFA. 14 shkurt 2020. Marrë më 12 nëntor 2020.
- ^ Matteo Spini (24 janar 2017). "Atalanta, la storia di Bastoni e Melegoni: debuttanti grazie a Gasperini" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. Marrë më 12 nëntor 2020.
- ^ "COMUNICATO UFFICIALE DI FC INTERNAZIONALE MILANO". inter.it (në italisht). F.C. Internazionale Milano. 6 tetor 2020. Marrë më 7 tetor 2020.
- ^ Guiseppe Greco (21 janar 2022). "Fiocco rosa in casa Inter: è nata la figlia di Alessandro Bastoni". sportface.it (në italisht).
- ^ a b c d "Alessandro Bastoni". Soccerway (në anglisht). Marrë më 11 nëntor 2020.
- ^ a b "Alessandro Bastoni". eu-Football.info (në anglisht). European Football. Marrë më 23 shtator 2022.
- ^ "Lukaku, Ronaldo and Conte win Serie A awards for 2020-21" (në anglisht). Football Italia. 21 mars 2022. Marrë më 21 mars 2022.
- ^ "Mattarella ha conferito onorificenze motu proprio ai giocatori e allo staff della Nazionale vincitrice del campionato europeo". quirinale.it (në italisht). 16 korrik 2021. Arkivuar nga origjinali më 16 korrik 2021. Marrë më 16 korrik 2021.
Lidhje të jashtme
RedaktoWikimedia Commons ka materiale multimediale në lidhje me: Alessandro Bastoni. |
- Profili te uebfaqja zyrtare e Interit
- Alessandro Bastoni Arkivuar 1 shkurt 2021 tek Wayback Machine te TBPlayers