Wikipedia

Harry Kane

futbollist anglez

Harry Edward Kane (lindur më 28 korrik 1993) është një futbollist profesionist anglez i cili luan si sulmues për klubin gjerman Bayern München dhe me kombëtaren angleze. Kane është një golashënues i shquar dhe konsiderohet si një nga sulmuesit më të mirë në botë.[2][3] Ai është golashënuesi më i mirë në historinë e Tottenhamit dhe Anglisë, si dhe golashënuesi i dytë më i mirë në historinë e Premier Ligës.[4] Ai ka shënuar mbi 350 gola për klubet dhe ekipin kombëtar.

Harry Kane

Kane me Anglinë në Kupën e Botës 2018
Të dhënat vetjake
Emri i plotëHarry Edward Kane
Datëlindja28 korrik 1993 (31 vjeç)
VendlindjaWalthamstow, Angli
Gjatësia1.88 m (6 ft 2 in)[1]
PozicioniSulmues
Të dhënat e klubit
Klubi aktual
Bayern München
Numri9
Karriera me të rinjtë
1999–2001Ridgeway Rovers
2001–2002Arsenal
2002–2004Ridgeway Rovers
2004Watford
2004–2009Tottenham Hotspur
Karriera me klube*
VitetKlubiNdeshje(Golat)
2009–2023Tottenham Hotspur317(213)
2011→ Leyton Orient (huazim)18(5)
2012→ Millwall (huazim)22(7)
2012–2013→ Norwich City (huazim)3(0)
2013→ Leicester City (huazim)13(2)
2023–Bayern München32(36)
Karriera ndërkombëtare‡
2010Anglia U176(3)
2010–2012Anglia U1914(6)
2013Anglia U203(1)
2013–2015Anglia U2114(8)
2015–Anglia98(66)
*Ndeshjet dhe golat me klubet llogariten vetëm për ligën vendase – redaktuar më 4 maj 2024
‡ Ndeshjet dhe golat me ekipin kombëtar të redaktuar më 14 korrik 2024

Kane e nisi karrierën e tij si profesionist te Tottenhami në vitin 2009. Në vitet në vazhdim, ai u huazua në ekipe të ndryshme si Leyton Orient, Millwall, Leicester City dhe Norwich City. Ai u bë një lojtar i rëndësishëm i Tottenhamit në vitin 2014 nën drejtimin e trajnerit Mauricio Pochettino, dhe në sezonin e tij të parë të plotë në klub fitoi çmimin PFA Lojtari i Ri i Vitit. Në sezonet 2015–16 dhe 2016–17 ai ishte golashënuesi më i mirë i kampionatit, duke fituar edhe çmimin PFA Lojtari i Vitit i Tifozëve. Kane zhvilloi sezonin e tij më të mirë në aspektin e statistikave në sezonin 2017–18, duke shënuar 41 gola në 48 ndeshje në të gjitha kompeticionet. Në sezonin e ardhshëm, ai luajti në finalen e UEFA Ligës së Kampioneve kurse në sezonin 2020–21 u shpall golashënuesi dhe asistuesi më i mirë në kampionat. Në vitin 2023, Kane u transferua te Bayern München për 110 million €, duke u bërë transferimi më i shtrenjtë në historinë e Bundesligës.

Kane ka shënuar 58 gola në 84 ndeshje me Anglinë. Ai ka luajtur mbi 30 ndeshje me ekipet e moshave. Ai debutoi me ekipin e parë në mars 2015 në moshën 21 vjeç, duke shënuar brënda 80 sekondash. Ai ishte protagonist në fushatën e suksesshme kualifikuese të ekipit në Euro 2016, si dhe mori pjesë edhe në turnament. Kane u emërua kapiten para nisjes së Kupës së Botës 2018, të cilën ai e përfundoi si golashënuesi më i mirë me gjashtë gola, duke fituar Këpucën e Artë; Anglia u rendit në vendin e katërt, duke regjistruar pozicionin më të mirë që nga viti 1990. Dy vite më pas në Euro 2020, Kane udhëhoqi Anglinë në finale, e cila ishte e para në këtë turnament dhe e para në një turnament madhor që nga viti 1966.

Jeta e hershme

Redakto

Harry Edward Kane lindi më 28 korrik 1993[5] në Walthamstow të Londrës nga prindërit Kim (née Hogg) dhe Patrick Kane dhe ka një vlla më të madh, Charlie.[6][7][8] Ai është me origjinë irlandeze nga babai i tij, i cili është nga Galway.[9][10] Familja e tij lëvizi në Chingford aty ku Kane ishte pjesë e Larkswood Primary Academy deri në vitin 2004,[11] kurse më vonë shkoi te Chingford Foundation School (aty ku më parë ka qënë pjesë David Beckham).[12] Ai e nisi karrierën e futbollit që në moshë të re, duke u bërë pjesë e klubit lokal, Ridgeway Rovers, në vitin 1999 kur ai ishte gjashtë vjeç.[13] Kane foli për rolin e futbollit në familjen e tij:

Unë mendoj se genet sportive vijnë nga ana e familjes së nënës sime, megjithëse kjo temë është një debat i nxehtë në familjen Kane. Babait ndoshta nuk do t'i pëlqejë që unë e thash këtë, por mendoj se gjyshi im Eric nga ana e mamasë sime ishte një futbollist mjaft i mirë dhe luajti në një nivel të mirë.[14]

Kane gjithashtu shtoi: "Shumica e familjes sime ishin tifozë të Spurs dhe unë u rrita 15 minuta larg fushës, kështu që gjithmonë do të isha një tifoz i Spurs".[14] Ai deklaroi se Teddy Sheringham ishte idhulli i tij i fëmijërisë, duke e parë atë si "finalizues të madh" dhe si një model.[15] Jermain Defoe dhe David Beckham kanë qënë lojtarë të tjerë që kanë influencuar Kane në fëmijëri.[16] Kane gjithashtu ka folur për admirimin e tij për sulmuesin brazilian Ronaldo, duke shtuar se ai i shijonte videot e tij në YouTube: "Ai ishte një nga të parët që pash dhe mendova: 'Uau. Ai është golashënues, unë dua të jem golashënues."[17]

Karriera me klube

Redakto

Tottenham Hotspur

Redakto

2004–2010: Karriera me të rinjtë

Redakto

Kane e nisi karrierën e tij futbollistike me klubin lokal Ridgeway Rovers, kurse më pas kaloi te akademia e Arsenalit kur ai ishte tetë vjeç. Ai u hoq nga akademia pas vetëm një sezoni për shkak se ishte "pak mbipeshë" dhe "jo atletik" sipas Liam Brady, i cili në atë kohë ishte në krye të akademisë.[18] Trajneri Arsène Wenger deklaroi në vitin 2015 se ai ishte i zhgënjyer që klubi vendosi të largonte Kane.[19] Ai më pas zhvilloi një provë te Tottenham Hotspur, e cila fillimisht nuk ishte e suksesshme,[20] duke bërë që ai të kthehej te klubi i tij i parë, Ridgeway Rovers. Në vitin 2004, në moshën njëmbëdhjetë vjeç, Kane j'u bashkua akademisë së Watfordit për një provë disa javore, duke lënë mbresë në ndeshjen kundër Tottenhamit, gjë që bëri që Tottenhami t'i jepte një tjetër mundësi.[21][22] Ai luajti si mesfushor në sezonin e tij të parë me Tottenhamin, fillimisht në një pozicion të tërhequr, kurse më pas u aktivizua si mesfushor-sulmues.[20]

Në fillimet e tij te Tottenhami, Kane nuk u dallua si lojtar pasi ai nuk ishte as i madh fizikish edhe as i shpejtë, por trajnerët që punuan me të vunë re se ai kishte dëshirë për të përmirësuar çdo aspekt të lojës së tij.[7] Disa vite pasi ishte bërë pjesë e akademisë, Kane pati një rritje të madhe fizike që e bëri atë të gjatë dhe fizikisht të fortë.[23] Në sezonin 2008–09, ai luajti me ekipin nën-16 në turnamentin Copa Chivas në Meksikë dhe turnamentin Bellinzona në Zvicër, duke shënuar tre gola.[24] Në korrik 2009, në ditën e ditëlindjes së tij të 16të, Kane firmosi një kontratë shkolle me Tottenhamin.[25]

Në sezonin 2009–10, Kane luajti 22 ndeshje me ekipin nën-18, duke shënuar 18 gola.[26] Ai gjithashtu ishte në stol në dy ndeshje të ekipit të parë në këtë sezon.[27] Dy dyja ndeshjet ishin pjesë e Kupës së Ligës: e para më 27 tetor 2009 kundër Evertonit dhe e dyta kundër Bolton Wanderers më 24 shkurt 2010.[28][29]

2010–2014: Huazimet e ndryshme në Angli

Redakto

Kane firmosi kontratën e parë si profesionist me klubin në korrik 2010.[30] Më 7 janar 2011, ai u huazua te Leyton Orient deri në fund të sezonit 2010–11.[31] Trajneri Russell Slade ishte "i lumtur" me mbërritjen e tij, duke deklaruar: "Besoj se ai do ketë ndikim me ne në muajt në vazhdim."[32] Ai bëri debutimin e tij me Orient më 15 janar në barazimin 1–1 kundër Rochdale, duke u aktivizuar si zëvëndësues në minutën e 73të në vend të Scott McGleish.[33] Një javë më vonë, Kane shënoi golin e tij të parë si profesionist kundër Sheffield Wednesday në ndeshjen e tij të parë si titullar; ai shënoi në minutën e 57të pas një krosimi të Dean Cox, duke ndihmuar Orient të fitonte 4–0.[34][35] Më 12 shkurt, ai shënoi një dopietë në fitoren 4–1 kundër Bristol Rovers, pasi ishte aktivizuar si zëvëndësues në minutën e 70të.[36] Ai e mbylli sezonin me pesë gola të shënuar në 18 ndeshje.[37]

Më 25 gusht 2011, Kane luajti ndeshjen e tij të parë zyrtare me Tottenhamin, duke u aktivizuar si titullar në ndeshjen kualifikuese të UEFA Ligës së Evropës kundër Hearts; gjatë ndeshjes, e cila u mbyll në barazim pa gola, ai fitoi një penallti të cilën nuk mundi t'a shënojë.[38] Ai luajti gjashtë ndeshje në Ligën e Evropës në atë sezon, duke shënuar edhe golin e parë me klubin që erdhi në fitoren 4–0 kundër Shamrock Rovers më 15 dhjetor 2011.[39]

Më 29 dhjetor, Kane dhe shoku i skuadrës Ryan Mason u dërguan në huazim te klubi i Championship, Millwall deri në përfundim të sezonit 2011–12.[40] Pasi bëri debutimin e tij kundër Bristol City, trajneri Kenny Jackett tha se ai bëri një "debutim shumë të mirë" dhe se ishte "i pafat që nuk shënoi". Ai gjithashtu shtoi se Kane është një "përforcim i rëndësishëm" për klubin për pjesën e dytë të sezonit. Kane shënoi shtatë gola në 14 ndeshjet e fundit të sezonit.[32] Ai e mbylli sezonin me nëntë gola në 27 ndeshje dhe u emërua "Lojtari i Sezonit" nga klubi.[41] Media vuri në dukje ecurinë pozitive të Kane në fundin e sezonit si një nga faktorët kryesor që ndihmoi Millwall të siguronte qëndrimin në Championship.[42]

Kane ishte pjesë e Tottenhamit në fazën përgatitore të sezonit 2012–13, duke shënuar një tregolësh në fitoren 6–0 kundër Southend United më 10 gusht 2012.[43] Ai bëri debutimin e tij në Premier Ligë më 18 gusht kundër Newcastle United; ai hyri në minutat e fundit të ndeshjes, me Tottenhamin që u mposht 2–1.[44][32]

Më 31 gusht, Kane u huazua te klubi tjetër i Premier Ligës, Norwich City, për një sezon.[45] Ai debutoi më 15 shtator në një ndeshje kundër West Ham United e cila u mbyll në barazim pa gola.[46] Kane theu kockën metarale në një ndeshje të Kupës së Ligës kundër Doncaster Rovers në ndeshjen e tij të dytë me klubin.[47] Kane u rikthye te Tottenhami për t'u rikuperuar nga ky dëmtim, dhe u rikthye në aksion për Norwichin më 29 dhjetor në humbjen 4–3 kundër Manchester Cityt.[48] Për shkak se Tottenhami nuk kishte mjaftueshëm lojtarë në sulm, Kane u rikthye nga huazimi në shkurt 2013, katër muaj më herët.[49]

Njëzetë ditë pasi ishte rikthyer te Tottenhami, Kane u bë pjesë e Leicester Cityt deri në fund të sezonit si përforcim për të ndihmuar klubin të ngjitej në elitë.[50] Ai debutoi më 26 shkurt duke shënuar një nga tre golat e fitores kundër Blackburn Rovers.[51] Kane u aktivizua në 13 ndeshje me Leicester, përfshirë tetë si zëvëndësues; ekipi arriti deri në gjysëm-finalen e play-off, por u eliminua nga Watfordi.[52]

Kane shënoi golin e tij të parë për Tottenhamin në White Hart Lane në një ndeshje të Kupës së Ligës kundër Hull City; goli i tij e dërgoi ndeshjen në kohën shtesë dhe më pas te penalltitë, ku Tottenhami fitoi 8–7, me Kane që shënoi një nga penalltitë.[53] Më 7 prill 2014, Kane u aktivizua për herë të parë si titullar në Premier Ligë ngs trajneri Tim Sherwood në fitoren 5–1 kundër Sunderlandit, duke shënuar edhe golin e tij të parë në Premier Ligë.[54] Në ndeshjen e rradhës, ai shënoi kundër West Bromwich Albion, duke ndihmuar ekipin të merrte një barazim pasi ishte në disavantazh të tre golave.[55] Ai shënoi në ndeshjen e tretë rresht më 19 prill, këtë herë në fitoren 3–1 në derbin e Londrës kundër Fulhamit.[56]

2014–2015: PFA Lojtari i Ri i Vitit

Redakto
 
Kane (majtas) në aksion me Tottenhamin kundër Çelsit.

Kane luajti ndeshjen e tij të parë të sezonit 2014–15 si zëvëndësues kundër West Ham United në ndeshjen hapëse të kampionatit, duke asistuar golin e fitores së shënuar nga Eric Dier.[57] Ai shënoi në të dyja ndeshjet kundër ekipit qipriot AEL Limassol në fazën play-off të Ligës së Evropës: në ndeshjen e parë ai shënoi golin e fitors në minutën e 80të kurse në ndeshjen e dytë shënoi një nga golat e fitores 3–0, duke humbur edhe një penallti.[58] Kane shënoi një gol në minutat e fundit të fitores 3–1 kundër Nottingham Forestit në Kupën e Ligës në 24 shtator.[59] Më 23 tetor, Kane shënoi tregolëshin e parë në karrierë në fitoren 5–1 kundër Asteras Tripolit në fazën e grupeve të Ligës së Evropës.[60] Në minutat e fundit të ndeshjes, ai u detyrua të luante si portier pas përjashtimit me karton të kuq të Hugo Lloris dhe mbarimit të zëvëndësimeve; ai pësoi një gol me goditje dënimi nga Jerónimo Barrales.[60]

Më 2 nëntor, Kane hyri si zëvëndësues në pjesën e dytë në ndeshjen kundër Aston Villës dhe regjistroi golin e parë në Premier Ligë në minutën e 90të, duke i dhënë fitoren 2–1 ekipit.[61] Trajneri Mauricio Pochettino, i cili zëvëndësoi Sherwoodin pas një nisje negative të sezonit, deklaroi se goli i Kane e shpëtoi nga shkarkimi.[62] Kane më pas u bë titullar i rregullt në formacionin e Pochettinos; një javë më vonë, ai luajti ndeshjen e parë si titullar në Premier Ligë në humbjen 2–1 kundër Stoke Cityt,[63] kur më 23 nëntor, në ndeshjen e rradhës të tij si titullar, ai shënoi në fitoren 2–1 në transfertë ndaj Hull Cityt.[64] Nga 14 dhjetori e deri më 26, Kane shënoi në tre fitore me rezultatin 2–1 rresht, respektivisht kundër Swansea Cityt,[65] Burnley[66] dhe Leicester Cityt.[67] Më 1 janar 2015, Kane shënoi dy gola si dhe fitoi një penallti në fitoren 5–3 nga rivalëve dhe ekipit kryesues Çelsit,[68] e cila u pasua nga një dygolësh tjetër në suksesin 3–0 kundër West Bromwich Albion më 31 janar.[69] Tre ditë para ndeshjes me West Bromwich, Kane asistoi golin e Christian Eriksen në barazimin 2–2 kundër Sheffield United, duke ndihmuar Tottenhamin të kualifikohej në finalen e Kupës së Ligës.[70] Në fund të muajit, ai u emërua Lojtari i Muajit i Premier Ligës, duke e fituar këtë çmim për herë të parë në karrierë.[1]

Më 2 shkurt 2015, Kane rinovoi kontratën e tij me klubin deri në qershor 2020.[71] Pesë ditë më vonë, ai shënoi të dy golat e fitores 2–1 me përmbysje kundër Arsenalit në derbin e veriut të Londrës, duke regjistruar golin e 21të dhe të 22të në të gjitha kompeticionet.[72] Ai gjithashtu shënoi në ndeshjet kundër West Hamit dhe Liverpoolit, duke u shpallur sërisht Lojtari i Muajit në Premier Ligë;[1] ai u bë lojtari i katërt në historinë e Premier Ligës që e fiton këtë çmim në dy muaj rresht.[73] Tottenhami e humbi finalen e Kupës së Ligës kundër Çelsit më 3 mars,[74] të cilën Kane e përshkroi si "ndjesia më e keqe në botë".[75] Njëzet ditë më vonë, Kane regjistroi tregolëshin e parë në Premier Ligë në fitoren 4–3 kundër ish ekipit të tij Leicester City;[76] ai u ngjit në kuotën e 19 golave, duke u bërë kryegolashënuesi i kampionatit.[77]

Më 5 prill, Kane luajti ndeshjen e tij të parë si kapiten në barazimin pa gola kundër Burnley në Turf Moor.[78] Dy javë më vonë, ai shënoi golin e 30të të sezonit në suksesin 3–1 ndaj Newcastle United në St James' Park, duke u bërë lojtari i parë i Tottenhamit që e arrin këtë shifër që nga Gary Lineker në sezonin 1991–92.[79] Pas kësaj, Kane ishte një nga dy sulmuesit, sëbashku me Diego Costën e Çelsit, që u emërua në PFA Ekipin e Vitit të Premier Ligës.[80] Ai gjithashtu fitoi çmimin PFA Lojtari i Ri i Vitit.[81] Më 24 maj, Kane shënoi golin e vetëm të fitores në transfertë kundër Evertonit që konfirmoi vendin e pestë në renditje për Tottenhamin dhe kualifikimin në fazën e grupeve të Ligës së Evropës. Ky ishte goli i tij i 21të në kampionat, duke barazuar rekordin e Teddy Sheringham, Jürgen Klinsmann dhe Gareth Bale për golat e shënuar në një sezon të Premier Ligës për Tottenhamin.[82]

2015–2016: Këpuca e Artë në Premier Ligë

Redakto
 
Kane duke luajtur si kapiten. Ai mori fanellën me numrin 10 në nisjen e sezonit 2015–16.

Në fazën përgatitore të ekipit në Australi, Kane tërhoqi një numër të madh tifozësh gjatë vizitës së tij në qëndrën tregtare të Westfield Sydney, duke bërë që klubi të dërgonte një makinë për t'a larguar.[83] Më 29 korrik, Tottenhami u ftua për ndeshjen All-Star të MLS, duke u mposhtur me rezultatin 2–1; Kane shënoi golin e vetëm të ekipit të tij në minutën e 37të.[84]

Kane ndryshoi numrin e fanellës nga 18 në 10, numër që ishte mbajtur për herë të fundit nga sulmuesi Emmanuel Adebayor. Në një intervistë me The Daily Telegraph, ai tha se e ndryshoi numrin "për t'u bërë një legjendë e klubit".[85] Kane ishte sulmuesi i vetëm i ekipit para nisjes së sezonit, me Adebayor dhe Roberto Soldado që ishin në shitje. Ai gjithashtu ishte edhe kapiteni i tretë pas Hugo Lloris dhe Jan Vertonghen.[83] Kane shënoi golin e parë zyrtar të sezonit më 26 shtator në fitoren 4–1 me përmbysje kundër Manchester Cityt, duke i dhënë fund ecurisë negative me 748 minuta pa shënuar.[86] Tetë ditë më vonë, ai shënoi një autogol pas një goditje këndi të Jonjo Shelvey, me Tottenhamin që mori një barazim 2–2 pasi fillimisht ishin në disavantazh.[87]

Më 25 tetor, Kane shënoi tre gola, përfshirë një penallti të cilën e fitoi vetë, në fitoren 5–1 kundër Bournemouth në Dean Court.[88] Ai shënoi edhe në fitoren 3–1 kundër Aston Villës tetë ditë më vonë, duke arritur në shifrën e pesë golave.[89] Më 8 nëntor, ai i dha avantazhin ekipit në ndeshjen me Arsenalin, edhe pse ndeshja në fund u mbyll në barazim;[90] ai mposhti Petr Čech me një gjuajtje direkte pas një vertikalizimi nga Danny Rose.[91]

Tetëmbëdhjetë ditë më pas, ai shënoi golin e nëntë në gjashtë ndeshjet e fundit, të vetmin e fitores kundër Qarabağ FK, duke kualifikuar Tottenhamin në fazën me eliminim direkt të Ligës së Evropës.[92] Ndeshja e tij e 100të me klubin erdhi më 19 dhjetor në suksesin në transfertë ndaj Southampton, duke shënuar një nga dy golat e ndeshjes.[93] Një javë më vonë, ai shënoi dy gola në fitoren 3–0 kundër ish klubit të tij Norwich City; ai arriti në shifrën 27 gola në Premier Ligë për vitin 2015, duke thyer rekordin e klubit të vendosur nga Sheringham.[94] Më 10 janar 2016, ai shënoi golin e 50të për klubin në barazimin 2–2 kundër Leicester në raundin e tretë të Kupës FA.[95]

Kane u shpall Lojtari i Muajit i Premier Ligës në mars 2016, pasi shënoi pesë gola në katër ndeshje, përfshirë një "gol me hark nga jashtë zone" kundër Arsenalit, të cilin ai e përshkroi si një nga "golat më të bukur teknik" që kishte shënuar.[1][96] Kane mē pas shënoi në barazimin 1–1 kundër Liverpoolit në Anfield, duke regjistruar golin e 22të në kampionat, çka e bëri atë lojtarin me më shumë gola në një sezon në Premier Ligë për Tottenhamin.[97]

Kane u shpall fitues i Këpucës së Artë të Premier Ligës, duke shënuar 25 gola, një më shumë se rivalët e tij Sergio Agüero dhe Jamie Vardy.[98] Ai gjithashtu u emërua në PFA Ekipin e Vitit për të dytin sezon rresht,[99] si dhe e ndihmoi Tottenhamin t'a mbyllte kampionatin në vendin e tretë, vend që solli kualifikimin në UEFA Ligën e Kampioneve.[100]

2016–2017: Vendi i dytë në ligë dhe Këpuca e Artë e dytë

Redakto
 
Kane (në qëndër) me shokët e ekipit para ndeshjes në Premier Ligës kundër Manchester United në Old Trafford, dhjetor 2016.

Kane e nisi ndeshjen e parë të sezonit si kapiten në mungesë të Hugo Lloris; Tottenhami mposhti minimalisht Crystal Palace me një gol të Victor Wanyama të asistuar nga Kane.[101] Ai shënoi golin e parë të sezonit në javën e katërt të Premier Ligës, të katërtin e fitores 4–0 kundër Stoke Cityt në transfertë.[102]

Më 14 shtator, Kane bëri debutimin e tij në Ligën e Kampioneve në disfatën 2–1 kundër Monacos në Wembley Stadium.[103] Katër ditë më vonë, ai shënoi golin e fitores kundër Sunderlandit; ai u zëvendësua në pjesën e dytë pasi ndrydhi kyçin pasi tentoi një ndërhyrje ndaj Papy Djilobodjit.[104] U raportua se ai kishte dëmtuar ligamentet e kyçit dhe se koha e rikuperimit do të ishte gjashtë deri në tetë javë.[105] Pasi humbi pesë ndeshje në kampionat dhe tre në fazën e grupeve të Ligës së Kampioneve, Kane u rikthye në barazimin 1–1 kundër Arsenalit, duke shënuar me penallti.[106] Më 22 nëntor, Kane shënoi golin e parë në Ligën e Kampioneve në ndeshjen e kthimit kundër Monacos në Stade Louis II, që nuk mjaftoi për të shmangur humbjen 2–1 dhe eliminimin nga kompeticioni.[107]

Më 1 dhjetor, Kane firmosi një kontratë të re me Tottenhamin deri në vitin 2022.[108] Një muaj më vonë, ai luajti ndeshjen e tij të 100të në Premier Ligë,[109] duke shënuar edhe golin e parë të vitit 2017 kundër Watfordit në minutën e 27të, e cila u ndoq nga një gol i dytë në minutën e 33të.[110] Më 14 janar, ai shënoi një tregolësh në fitoren 4–0 kundër West Bromwich.[111] Tregolëshi i tij i rradhës erdhi në fitoren 4–0 kundër Stoke Cityt më 26 shkurt;[112] ishte tregolëshi i tij i tretë në nëntë ndeshjet e fundit në Premier Ligë, dhe i dyti në dy ndeshjet e fundit, duke arritur edhe 100 gola në karrierën e tij me klube.[113] Në fund të muajit ai mori sërisht çmimin "Lojtari i Muajit i Premier Ligës" për herë të katërt në karrierë.[1]

Në mars, ai pësoi një dëmtim në kyç gjatë ndeshjes së Kupës FA kundër Millwall.[114] Ai u rikthye si titullar për herë të parë pas dëmtimit më 15 prill në takimin ndaj Bournemouth, duke shënuar golin e 20të të sezonit në Premier Ligë, që e bëri atë lojtarin e katërt në historinë e kompeticionit që shënon 20 gola në tre sezone rresht pas Alan Shearer, Thierry Henry dhe Ruud van Nistelrooy.[115]

Më 20 prill, Kane u emërua në PFA Ekipin e Vitit për të tretin sezon rresht.[116] Ai gjithashtu u nominua për çmimet PFA Lojtari i Vitit i Lojtarëve dhe PFA Lojtari i Ri i Vitit.[117][118] Dy ditë më pas, ai shënoi në humbjen 4–2 kundër Çelsit në gjysëm-finalen e Kupës FA në Wembley Stadium, që do të thoshte se Tottenhami do të mbyllte një tjetër sezon pa trofe.[119] Në ndeshjen e fundit në White Hart Lane më 14 maj, Kane shënoi të dytin e fitores 2–1 kundër Manchester United.[120] Me dy ndeshje nga fundi, Kane ishte në kuotën e 22 golave, dy më pak se Romelu Lukaku. Megjithatë, pasi shënoi shtatë gola në dy ndeshjet e fundit, respektivisht katër në fitoren 6–1 kundër Leicester Cityt[121] dhe tre në fitoren 7–1 kundër Hull Cityt,[122] Kane e mbylli sezonin me 29 gola në Premier Ligë, duke u bërë lojtari i pestë në histori që fiton Këpucën e Artë për të dytin sezon rresht.[123]

2017–2018: Viti i rekordeve

Redakto
 
Kane gjatē një ndeshje para-sezonale në Nissan Stadium në Nashville, Tennessee, korrik 2017.

Kane e nisi sezonin e ri pa shënuar në tre ndeshjet e para, por më pas regjistroi dopieta në tre nga katër ndeshjet e rradhës në të gjitha kompeticionet.[124][125][126] Goli i tij i parë sezonal që erdhi kundër Evertonit më 9 shtator ishte goli i 100të me Tottenhamin në ndeshjen e 169të.[127] Më 26 shtator, Kane shënoi tregolëshin e parë në Ligën e Kampioneve në fitoren 3–0 kundër ekipit qipriot APOEL në fazën e grupeve.[128] Kane u shpall Lojtari i Muajit i Premier Ligës për herë të pestë në shtator 2017, dhe e quajti këtë muaj – gjatë së cilës shënoi 13 gola në 10 ndeshje – si më të mirin e karrierës së tij.[129]

Më 23 dhjetor, Kane shënoi një tregolësh në fitoren 3–0 në transfertë ndaj Burnley, duke barazuar rekordin e Alan Shearer për numrin e golave të shënuar në Premier Ligë në një vit (36).[130] Ai e theu rekordin në ndeshjen e rradhës kundër Southamptonit, duke shënuar një tjetër tregolësh me Tottenhamin që fitoi 5–2 në shtëpi; ai e mbylli vitin me 39 gola në Premier Ligë.[131] Tregolëshi ndaj Southamptonit ishte i gjashti për të në vitin 2017 (i teti në të gjitha kompeticionet), duke u bërë lojtari i parë në historinë e Premier Ligës që e arrin këtë numër.[132] Ai e mbylli vitin kalendarik ai golashënuesi më I mirë me 56 gola, duke thyer dominimin shtatë vjeçar të Lionel Messit dhe Cristiano Ronaldos.[133]

Në janar 2018, Kane shënoi dy gola në fitoren 4–0 në shtëpi kundër Evertonit, duke u bërë golashënuesi më i mirë i Tottenhamir në epokën e Premier Ligës; rekordi më parë mbahej nga Sheringham me 97 gola.[134] Më 4 shkurt, ai shënoi me penallti në minutat shtesë për t'i dhënë Tottenhamit një barazim 2–2 kundër Liverpoolit në transfertë, duke arritur në kuotën e 100 golave në Premier Ligë. Ai e arriti këtë shifër në vetëm 141 ndeshje, duke u bërë lojtari i dytë më i shpejtë pas Alan Shearer (126).[135] Në përfundim të sezonit, ai u emërua në PFA Ekipin e Vitit për të katërtën herë rresht, duke ndarë sulmin me Mohamed Salah dhe Sergio Agüeron.[136] Më 8 qershor, Kane firmosi një kontratë të re me klubin deri në qershor 2024.[137]

2018–2019: Finalist i Ligës së Kampioneve

Redakto

Kane e nisi sezonin duke luajtur në ndeshjen hapëse të Premier Ligës kundër Newcastle United dhe shënoi golin e parë një javë më pas kundër Fulhamit; me këtë gol, ai i dha fund tabusë së mos shënimit të një goli në Premier Ligë në muajin gusht.[138] Në ndeshjen e rradhës, Kane shënoi në një fitore 3–0 kundër Manchester United; ky ishte goli i tij i parë në Old Trafford si dhe fitorja e tretë në histori e Tottenhamit në këtë stadium, dhe më e madhja në 46 vite.[139][140] Më 1 janar 2019, Kane shënoi në një ndeshje kundër Cardiff City duke u bërë lojtari i parë në Premier Ligë që shënon kundër të gjitha ekipeve me të cilat është ndeshur.[141] Dymbëdhjetë ditë më vonë, ai dëmtoi ligamentin e kyçin të këmbës gjatë një ndeshje kundër Manchester United, duke humbur disa ndeshje të rëndësishme si pasojë, përfshirë edhe ndeshjen në shtëpi të raundit të 16-tave të Ligës së Kampioneve.[142]

Ai u rikthye në aksion më 23 shkurt në ndeshjen ndaj Burnley, duke e nisur si titullar; në minutën e 65të ai shënoi golin e barazimit të përkohëshëm edhe pse në fund Tottenhami u mposht 2–1.[143] Pas kësaj, Kane shënoi golin e vetëm në fitoren minimale kundër Borussia Dortmundit në transfertë në ndeshjen e dytë të raundit të 16-tave të Ligës së Kampioneve, me Tottenhamin që u kualifikua në çerek-finale me rezultatin e përgjithshëm 4–0. Kjo ishte çerek-finalja e dytë e klubit në histori dhe ky gol e bëri Kane golashënuesin më të mirë të klubit në kompeticionet evropiane me 24 gola.[144] Më 9 prill, në ndeshjen e parë të çerek-finales së kompeticionit kundër Manchester Cityt, Kane pësoi një tjetër dëmtim në kyç, duke mbyllur para kohe sezonin e tij në Premier Ligë.[145] Ai u rikthye në kohë për finalen e Ligës së Kampioneve kundër Liverpoolit më 1 qershor, duke luajtur si titullar për 90 minuta, një vendim që shkaktoi debate në media,[146][147] me Tottenhamin që u mposht 2–0.

2019–2020: Sezon i kushtëzuar nga dëmtimet

Redakto

Kane shënoi dy gola në fitoren 3–1 kundër Aston Villës në ndeshjen hapëse të sezonit të ri; goli i tij ishte i pari në stadiumin e ri të Tottenhamit.[148] Më 1 janar 2020, Kane pësoi një dëmtim të rëndë në tendinën e pjesës së jashtme të gjurit në humbjen minimale në transfertë kundër Southamptonit;[149] ai u operua dhe qëndroi jashtë fushës për disa muaj.[150] Për shkak të Pandemisë së COVID-19 e cila i shtyu të gjitha ndeshjet e kampionatit, Kane nuk luajti asnjë ndeshje deri më 19 qershor.[151] Katër ditë më vonë, ai luajti ndeshjen e 200të me Tottenhamin në të gjitha kompeticionet, duke shënuar në një fitore 2–0 kundër West Hamit; ky ishte goli i tij i parë për vitin 2020.[152][153]

2020–2021: Këpuca e Artë e tretë dhe Organizatori i Sezonit

Redakto

Kane shënoi golin e parë të sezonit në ndeshjen e Ligës së Evropës kundër Lokomotiv Plovdiv, duke ndihmuar ekipin të fitonte 2–1 pasi Plovdiv kishte dy lojtarë të përjashtuar me karton të kuq.[154] Goli i tij i parë në kampionat erdhi në fitoren 5–2 kundër Southamptonit; ai gjithashtu asistoi të katër golat e tjerë të shënuar nga Son Heung-min. Kjo ishte hera e parë që një lojtar kishte asistuar të njëjtin shok ekipi katër herë. Ai u bë gjithashtu lojtari i gjashtë (dhe anglezi i parë) që asiston katër gola në një ndeshje të Premier Ligës.[155]

Kane shënoi një tregolësh kundër Maccabi Haifa në raundin play-off të Ligës së Evropës më 1 tetor, duke kualifikuar ekipin në fazën e grupeve.[156] Tre ditë më vonë, ai shënoi dy gola në fitoren 6–1 kundër Manchester United në transfertë, e cila ishte fitorja më e madhe e Tottenhamit në Old Trafford dhe rezultati më i mirë që nga viti 1932.[157][158] Ai shënoi golin e 200të me klubin në ndeshjen e tij të 300të në një fitore 3–1 kundër ekipit bullgar Ludogorets në fazën e grupeve të Ligës së Evropës.[159] Më 6 dhjetor, Kane shënoi në fitoren 2–0 në derbin e Londrës Veriore kundër Arsenalit, duke u bërë golashënuesi më i mirë i derbit me 11 gola.[160] Ky ishte gjithashtu goli i tij i 100të në ndeshjet në shtëpi për Tottenhamin dhe i 250ti në karrierë.[161]

Më 2 janar 2021, Kane fillimisht shënoi me penallti dhe më pas asistoi në një fitore 3–0 kundër Leeds United në shtëpi. Ky ishte goli dhe asisti i tij i 10të sezonal, numra të cilat e bënë atë lojtarin e parë në pesë ligat e mëdha që arrin shifra dyshifrore në gola dhe asist për këtë sezon.[162] Më 7 mars, Kane shënoi një dopietë në fitoren 4–1 kundër Crystal Palace; goli i tij i dytë u asistua nga Son Heung-min, i cili ishte goli i 14të i shënuar nga kombinimet midis tyre, që vendosi një tjetër rekord në Premier Ligë.[163] Më 23 maj, Kane shënoi në fitoren 4–2 kundër Leicester Cityt për t'a mbyllur sezonin me 23 gola në Premier Ligë, duke fituar Këpucën e Artë të tretë në karrierë.[164] Ai gjithashtu fitoi çmimin Organizatori i Sezonit si lojtari me më shumë asiste. Kane u bë lojtari i parë që fiton çmimet e Këpucës së Artë dhe Organizatorit të Sezonit që nga krijimi i këtij të fundit në vitin 2018.[165]

2021–2022: Dëshira për t'u larguar nga klubi

Redakto
 
Kane në aksion në një ndeshje të UEFA Ligës së Konferencave kundër Mura; ai shënoi tre gola në këtë ndeshje.

Sezoni 2021–22 parapriu me një çështje rreth dëshirës së Kane për t'u larguar nga klubi, duke thënë se ai kishte një "marrëveshje zotërinjsh" me presidentin Daniel Levy që do t'a lejonte atë të largohej në verë.[166] Kjo marrëveshje nuk u zbatua dhe Levy injoroi interesimin e Manchester Cityt për lojtarin,[167][168] përfshirë edhe një ofertë 127 milion £ për të.[169] Kane nuk mori pjesë në fazën përgatitore si dhe nuk luajti në dy ndeshjet e para të sezonit.[170][171] Ai debutoi më në fund më 22 gusht duke u aktivizuar si zëvëndësues kundër Wolverhampton Wanderers.[172] Kane njoftoi dëshirën e tij për të qëndruar te Tottenhami më 25 gusht pasi tratativa për t'u transferuar te Manchester City nuk u konkretizua; ai deklaroi: "Do të qëndrojë te Tottenhami këtë verë dhe do të përqëndrohem 100% për të ndihmuar ekipin të arrij sukses."[173] Një ditë më pas, Kane debutoi në UEFA Ligën e Konferencave kundër Paços de Ferreira, duke shënuar dy gola dhe kualifikuar ekipin në fazën e grupeve.[174] Më 30 shtator, në ndeshjen e dytë të fazës së grupeve të këtij kompeticioni, Kane shënoi tre gola në 20 minuta në fitoren 5–1 kundër ekipit slloven Mura.[175] Ky ishte tregolëshi i parë i shënuar në historinë e Ligës së Konferencave, duke e bërë atë si lojtarin e parë që ka shënuar tre gola në një ndeshje të të tre kompeticioneve madhore të UEFA-s.[176]

Më 17 tetor, Kane shënoi golin e tij të parë në Premier Ligë për sezonin 2021–22 në një fitore 3–2 në transferë kundër Newcastle United.[177] Goli i tij i dytë erdhi më 19 dhjetor në barazimin 2–2 në shtëpi kundër Liverpoolit.[178] Më 19 shkurt 2022, Kane shënoi një dopietë, përfshirë edhe golin e fitores në minutën e 95të, në ndeshjen emocionuese kundër Manchester Cityt e cila u mbyll me fitoren 3–2 të Tottenhamit.[179] Kjo ishte humbja e parë e Cityt në kampionat pas 15 ndeshjesh. Një javë më pas, Kane shënoi dhe asistoi golin e Son në ndeshjen ndaj Leeds United; kjo ishte hera e 37të që ata kishin kombinuar sëbashku për të shënuar, duke vendosur një rekord të ri në Premier Ligë.[180] Më 16 mars, Kane shënoi një nga dy golat e fitores 2–0 kundër Brighton në transfertë; ky ishte goli i tij i 95të në ndeshjet si vizitor në Premier Ligë, duke thyer rekordin e Wayne Rooney.[181]

2022–2023: Golashënuesi më i mirë i Tottenhamit dhe viti i fundit në klub

Redakto

Kane e nisi sezonin duke shënuar në minutën e 96të të derbit të Londrës kundër Çelsit në Stamford Bridge, duke i dhuruar një barazim 2–2 Tottenhamit.[182] Ky ishte goli i tij i 184të në Premier Ligë me Tottenhamin, duke barazuar rekordin e Sergio Agüeros për numrin e golave të shënuar me një klub të vetëm.[183] Ai e theu rekordin në ndeshjen e rradhës, duke shënuar golin e vetëm në fitoren minimale kundër Wolverhampton Wanderers.[184] Më 5 shkurt 2023, Tottenhami njoftoi se Kane ishte bërë golashënuesi më i mirë në historinë e klubit, duke parakaluar Jimmy Greaves me golin e tij të 267të (i 200ti në Premier Ligë) të shënuar kundër Manchester Cityt në shtëpi.[185] Megjithatë, ky fakt u kundërshtua pasi Tottenhami nuk kishte llogaritur dy golat e shënuar nga Greaves në FA Charity Shield 1962, që do t'a kishin vendosur në shifrën e 268 golave.[186][187][188] Më 11 mars, Kane shënoi golin e tij të 269të dhe 270të në fitoren 3–1 kundër Nottingham Forest duke u bërë de facto golashënuesi më i mirë i historisë së klubit.[189] Ai e mbylli sezonin me 30 gola të shënuar në Premier Ligë, duke u renditur i dyti mbrapa Erling Haaland; ai u bë lojtari i parë që shënon 30 gola në dy sezone të ndryshme në Premier Ligë me formatin me 38 ndeshje.[190]

Pas largimit të Karim Benzemas nga Real Madridi më 6 qershor, trajneri Carlo Ancelotti i kërkoi klubit të fillonte negociatat për transferimin e Kane.[191][192] Në fund të muajit, Bayern München bëri një ofertë 70 milion £ për lojtarin, i cili ishte në vitin e fundit të kontratës; kjo ofertë u refuzua.[193] Në korrik, Kane ishte pjesë e ekipit për fazën përgatitore,[194] kurse presidenti i nderit i Bayernit Uli Hoeneß deklaroi se kishte pasur bisedime midis klubit dhe këshilltarëve të lojtarit, duke shtuar se Kane dëshiron të transferohet te Bayern München.[195][196][197] Më 6 gusht, Kane shënoi katër gola në fitoren 5–1 kundër Shakhtar Donetsk në ndeshjen e parafundit miqësore para nisjes së Premier Ligës.[198] Një ditë më pas, Tottenhami refuzoi një tjetër ofertë nga Bayerni,[199] i cila ishte 86 milion £ sipas raportimeve.[200] Më 10 gusht, u raportua se Bayern München dhe Tottenhami kishin arritur një marrëveshje paraprake për transferimin e Kane për më shumë se 100 million € (86.4 milion £).[201] Largimi i tij u konfirmua edhe nga trajneri i ri Ange Postecoglou në një konferencë për shtyp.[202] Më 12 gusht, Kane postoi një video lamtumire në Instagram duke falenderuar stafin dhe tifozët për kohën e tij te Tottenhami.[203] Tottenhami gjithashtu lëshoi një deklaratë për shtyp duke falenderuar Kane për shërbimin e tij.[204] Presidenti i klubit Daniel Levy deklaroi se Kane dëshironte një sfidë të re dhe vendosi të mos e rinovonte kontratën aktuale me klubin.[205]

Bayern München

Redakto

Pasi Bayern München dhe Tottenhami arritën marrëveshjen për transferimin e lojtarit më 10 gusht, Kane ra dakort për kushtet personale dhe fluturoi në Mynih në ditë më pas.[206] Më 12 gusht, Bayerni zyrtarizoi transferimin kurse Kane firmosi një kontratë katër-vjeçare.[207][208] Kane u bë transferimi më i shtrenjtë në historinë e Bundesligës, duke kushtuar 100 milion € plus 10 milion € bonuse, duke thyer transferimin e Lucas Hernandez te Bayerni për 80 milion € në vitin 2019.[209][210] Ai u në anglezi i tretë në historinë e klubit, pas Owen Hargreaves dhe Omar Richards.[211]

Kane debutoi në të njëtën ditë kur u zyrtarizua si lojtar, duke u aktivizuar si zëvëndësues në minutën e 64të kundër RB Leipzig në Superkupën e Gjermanisë, me Bayernin që u mposht 3–0.[212] Ai shënoi golin e parë në ndeshjen hapëse të Bundesligës si dhe asistoi golin e Leroy Sanés duke ndihmuar ekipin të fitonte 4–0 kundër Werder Bremenit në transfertë.[213] Më 27 gusht, Kane shënoi dopietën e parë si futbollist i Bayernit në fitoren 3–1 kundër Augsburgut në Allianz Arena,[214] duke u bërë lojtari i tretë i klubit, pas Gustav Jung dhe Adolfo Valencia, që shënon tre gola në dy ndeshjet e para në kampionat.[215]

Karriera ndërkombëtare

Redakto

2010–2015: Të rinjtë

Redakto
 
Kane në stërvitje me Anglinë nën-19 në UEFA Kampionatin Evropian nën-19 2012.

Në janar 2010, Kane u thirr nga ekipi nën-17 i Anglisë për të luajtur në Turnamentin Algarve në Portugali.[216] Ai humbi UEFA Kampionatin Evropian nën-17 për shkak të një sëmundje, me Anglinë që u shpall fitues në mungesë të tij.[217] Ai shënoi gjithsej tre gola në gjashtë ndeshje me ekipin nën-17.[218] Kane më pas u bë pjesë e ekipit nën-19 dhe shënoi dy gola në fitoren 6–1 kundër Shqipërisë më 8 tetor 2010.[219] Kane luajti një rol të rëndësishëm me ekipin nën-19 që arriti në gjysëm-finalen e Kampionatit Evropian nën-19 në Estoni në verën e vitit 2012. Ai shënoi golin e fitores kundër Francës në ndeshjen e tretë të fazës së grupeve duke kualifikuar ekipin në gjysëm-finale.[220] Ai luajti 14 ndeshje dhe shënoi 6 gola me ekipin nën-19.[221][218]

Më 28 maj 2013, Kane ishte pjesës e listës me 23 lojtarë të thirrur nga trajneri Peter Taylor për të luajtur në Kupën e Botës nën-20.[222] Ai debutoi më 16 qershor në fitoren 3–0 kundër Uruguajit në ndeshjen e fundit miqësore para fillimit të turnamentit.[223] Kane asistoi golin e Luke Williams në ndeshjen hapëse të grupit kundër Irakut më 23 qershor.[224] Ai më pas shënoi në ndeshjen e dytë kundër Kilit pas një asisti të Ross Barkley, duke ndihmuar ekipin të barazonte.[225] Anglia e mbylli grupin E në vendin e fundit, duke u eliminuar nga turnamenti. Më 13 gusht, Kane bëri debutimin e tij me ekipin nën-21 në një ndeshje kundër Skocisë.[221] Ai u aktivizua si zëvëndësues në minutën e 58të duke ndihmuar Anglinë të fitonte 6–0.[226] Më 10 tetor, ai shënoi një tregolësh kundër San Marinos në kualifikueset e UEFA Kampionatit Evropian nën-21 2015.[227]

Kane u emërua në ekipin që do të merrte pjesë në Kampionatin Evropian nën-21 2015 në Republikën Çeke, pavarësisht kundërshtimeve nga trajneri i klubit të tij Mauricio Pochettino.[228] Ai u aktivizua në të gjitha ndeshjet e ekipit, duke luajtur në çdo minutë, me Anglinë që u eliminua në fazën e grupeve duke u renditur në vendin e fundit.[229][230][231]

2015–2018: Debutimi me ekipin e parë dhe turnamentet e para madhore

Redakto

Kane kishte mundësi për të luajtur me Republikën e Irlandës për shkak se babai i tij ka lindur në Galway,[10] por në gusht 2014, ai deklaroi se donte të bëhej pjesë e kombëtares angleze.[232]

 
Kane në aksion me Anglinë në një ndeshje miqësore kundër Francës.

Pas një ecurie të mirë me Tottenhamin në sezonin 2014–15, Kane mori ftesën e parë në mars 2015 nga trajneri Roy Hodgson për ndeshjet kualifikuese të Euro 2016 kundër Lituanisë dhe ndeshjen miqësore kundër Italisë.[233] Ai debutoi në Wembley Stadium kundër Lituanisë, duke shënuar me kokë pas një krosimi të Raheem Sterling 80 sekonda pasi kishte hyrë në fushë si zëvëndësues.[234] Një ditë para ndeshjes me Italinë, Hodgson konfirmoi se Kane do t'a niste takimin si titullar në sulm përkrah Wayne Rooneyt;[235] ai luajti 90 minuta të plota në barazimin 1–1 në Torino.[236]

Në ndeshjen e tij të rradhës më 5 shtator, Kane shënoi një nga golat e fitores 6–0 kundër San Marinos, fitore e cila kualifikoi Anglinë në UEFA Euro 2016.[237] Ai shënoi golin e tretë me ekipin kombëtar në ndeshjen e rradhës kualifikuese kundër Zvicrës tre ditë më pas, të cilën Anglia e fitoi 2–0.[238] Në ndeshjen e fundit kualifikuese kundër Lituanisë, Kane kontriboi në një nga golat e fitores 3–0 të Tre Luanëve; gjuajtja e tij përfundoi në shtyll dhe më pas goditi portierin lituanez Giedrius Arlauskis, i cili shkaktoi autogol. Anglia e mbylli grupin kualifikues duke i fituar të dhjeta ndeshjet.[239]

Më 22 maj 2016, Kane shënoi golin e parë të fitores 2–1 kundër Turqisë por më pas humbi edhe një penallti, duke u bërë lojtari i parë që humbet një penallti për Anglinë që nga Frank Lampard në vitin 2010, dhe i pari që godet jashtë porte që nga Peter Crouch në vitin 2006.[240] Në Kampionatin Evropian që u mbajt në Francë, Kane u caktua si lojtari që do të ekzekutonte goditjet nga këndi për ekipin, një vendim që u kritikua nga analistët,[241] por qê u mbrojt nga trajneri Hodgson, i cili tha se Kane ishte më i miri për atë rol.[242]

Më 10 qershor 2017, Kane luajti ndeshjen e tij të parë si kapiten në ndeshjen kualifikuese të Kupës së Botës 2018 kundër Skocisë në Hampden Park, duke shënuar një gol në minutat shtesë që i dha ekipit një barazim 2–2.[243] Më 5 tetor, ai shënoi golin e fitores kundër Sllovenisë që vulosi kualifikimin e Anglisë në Kupën e Botës 2018.[244]

2018–2020: Shiriti i kapitenit dhe Këpuca e Artë e Kupës së Botës

Redakto
 
Kane duke luajtur në ndeshjen e raundit të 16-tave të Kupës së Botës 2018 kundër Kolumbisë.

Kane u emërua në ekipin me 23 lojtar që do të luanin në Kupën e Botës 2018 dhe u vendos si kapiten.[245][246] Ai shënoi dy gola në fitoren 2–1 kundër Tunizisë në ndeshje e parë të fazës së grupeve.[247] Në ndeshjen e dytë më 24 qershor, Kane shënoi një tregolësh në fitoren 6–1 kundër Panamasë, e cila ishte një fitore rekord për Anglinë në një Kupë Bote.[248][249] Ai u bë lojtari i tretë i Anglisë që shënon tre gola në një ndeshje të Kupës së Botës pas Geoff Hurst në finalen e edicionit 1966 dhe Gary Lineker në edicionin 1986.[250]

Kane shënoi golin e gjashtë të turnamentit në ndeshjen kundër Kolumbisë në raundin e 16-tave. Ndeshja u mbyll në barazim 1–1 dhe Anglia u kualifikua pas fitoi 4–3 me penallti; kjo ishte hera e parë që Anglia fitonte një ndeshje në Kupën e Botës nga gjuajtjet e penalltive.[251] Anglia e mbylli turnamentin në vendin e katërt pasi humbi finalen e vogël 2–0 kundër Belgjikës.[252] Kane fitoi Këpucën e Artë si golashënuesi më i mirë i turnamentit me gjashtë gola, duke u bërë lojtari i parë anglez që arrin këtë gjë që nga Gary Lineker në vitin 1986.[253][254]

Shtatori 2018 solli krijimin e një turnamentit të ri të quajtur UEFA Liga e Kombeve. Anglia luajti ndeshjen e parë në këtë turnament më 8 shtator kundër Spanjës; Kane luajti 90 minuta si kapiten, pa mundur të shmangë humbjen 2–1.[255] Në ndeshjen e kthimit më 15 tetor, Kane asistoi dy nga tre golat e fitores 3–2 në Estadio Benito Villamarín.[256] Më 14 nëntor, para fillimit të ndeshjes miqësore kundër Shteteve të Bashkuara, Kane i dhuroi Wayne Rooneyt Këpucën e Artë të Anglisë si nderim për 53 golat e shënuar nga ai që e bënë golashënuesin më të mirë të të gjitha kohërave të Anglisë. Në intervistën pas ndeshje, Rooney deklaroi se ai dëshironte që Kane t'ja çmimin pasi besonte se ai do t'a thyente rekordin e tij.[257] Tre ditë më pas, Anglia mposhti Kroacinë 2–1 dhe u kualifikua në fazën finale; Kane fillimisht asistoi golin e Jesse Lingard dhe më pas shënoi vetë të dytin.[258]

2021–2023: Finalist i Euro 2020 dhe golashënuesi më i mirë i Anglisë

Redakto

Në Kualifikueset e UEFA Euro 2020, Kane ishte kapiteni i Anglisë në ndeshjen e 1000të të Tre Luanëve kundër Malit të Zi, duke udhëhequr ekipin drejt fitores me një tregolësh. Ai arriti në kuotën e 31 golave me ekipin kombëtar, duke u bërë golashënuesi i gjashtë më i mirë në histori.[259] Kjo fitore gjithashtu vulosi kualifikimin e Anglisë në UEFA Euro 2020.[260] Kane u dallua gjatë kësaj faze kualifikuese, duke shënuar në çdo ndeshje; ai e mbylli fushatën me 12 gola, duke barazuar rekordin e ekipit kombëtar për numrin e golave të shënuar në një vit.[261]

Në turnament, Kane shënoi në fitoren 2–0 kundër Gjermanisë në raundin e 16-tave më 29 qershor 2021. Ky ishte goli i tij i parë në një Kampionat Evropian.[262] Ai shënoi edhe dy të tjerë në fitoren 3–0 kundër Ukrainës në çerek-finale më 3 korrik.[263] Në gjysëm-finale kundër Danimarkës, Kane shënoi golin e fitores, duke e kualifikuar Anglinë në finale, e cila ishte e para në një turnament madhor që nga finalja e FIFA Kupës së Botës 1966.[264] Në finale, Anglia u mposht me penallti nga Italia pasi koha e rregullt dhe shtesa u mbyll në barazim 1–1; Kane shënoi penalltinë e tij, por pa mundur të shmangte humbjen 3–2.[265]

 
Kane në Kupën e Botës 2022, 21 nëntor 2022.

Në dy ndeshjet e fundit kualifikuese të Kupës së Botës 2022, Kane shënoi dy tregolësha rresht (një tregolësh perfekt ndaj së parës dhe katër gola ndaj së dytës), respektivisht në fitoren 5–0 në shtëpi kundër Shqipërisë[266] dhe fitoren 10–0 në transfertë kundër San Marinos.[267] Anglia u kualifikua në turnament si fitues i grupit. Në qershor 2022, në fazën fillestare të Ligës së Kombeve, Kane shënoi në ndeshjen e grupit kundër Gjermanisë, duke u bërë lojtari i dytë në historinë e Anglisë, pas Wayne Rooneyt, që shënon 50 gola.[268] Në Kupën e Botës 2022, Kane shënoi dy gola, duke barazuar rekordin e Rooneyt; Anglia u eliminua nga Franca në çerek-finale, ndeshje në të cilën Kane shënoi golin e vetëm të ekipit të tij por humbi edhe një penallti.[269]

Më 23 mars 2023, Kane shënoi në fitoren 2–1 të Anglisë kundër Italisë në kualifikueset e Euro 2024; kjo ishte fitorja e parë e Tre Luanëve në tokën e Italisë që nga viti 1961.[270] Ky ishte goli i tij i 54të me Anglinë, i cili e bëri atë golashënuesin më të të gjitha kohërave të ekipit kombëtar.[271] Kane e arriti këtë rekord duke luajtur 39 ndeshje më pak se Rooney dhe duke pasur një mesatare 0.7 gola për ndeshje.[272]

Profili i lojtarit

Redakto

Zhvillimi

Redakto

I pyetur për Kane, ish trajneri i tij në fëmijëri Alex Inglethorpe ka deklaruar:

Kur ai erdhi për herë të parë në në ekipin nën-18 vjeç kur ishte 15 vjeç, ai u dallua në kuptimin që dukej paksa i çuditshëm. Ai lëvizte paksa çuditshëm, ishte pak i rëndë. Por duke parë më afër, ai kishte shumë aftësi, një teknikë të shkëlqyer. Unë mendoj se ai i habiti njerëzit se sa i mirë ishte. Taktikisht ai ishte shumë fleksibël. Ai shpesh luante në mesfushë. Mbaj mend që e pashë një herë duke luajtur si një mesfushor mbrojtës.[7]

Kane hasi vështirësi në akademinë e Tottenhamit në vitet e tij të para të adoleshencës. Disa faktor për këtë gjë ishin mungesa e zhvillimit fizik dhe shpejtësia. Megjithatë, ai fitoi respektin e trajnerëve me teknikën e tij dhe dëshirën për t'u përmirësuar.[7]

Në shkurt 2013, Talksport shkruajti se Kane luante më mirë si sulmues i dytë, pavarësisht se mund të luante në qëndër ose edhe në krah.[273] Ata gjithashtu shtuan se ai preferonte të gjuante brënda zone edhe pse mund të gjuante saktësisht edhe nga distanca.[273] Raporti vuri në dukje se pavarësisht shpejtësisë së tij, Kane nuk ishte efikas në duelet ajërore, duke qënë një nga faktorët e mungesës së golave gjatë kohës së tij te Norwich.[273] Kane e nisi karrierën e tij si profesionist te Tottenhami fillimisht duke u huazuar në klube te ndryshme në Angli dhe si rezerva e sulmuesit spanjoll Roberto Soldado. Ai filloi të dallohej gjatë sezonit 2014–15 nën drejtimin e trajnerit Mauricio Pochettino.[7] Me Pochettinon, Kane deklaroi se loja e tij u përmirësua falë stërvitjes së fortë teknik të kërkuar nga trajneri.[274] Ai gjithashtu u përpoq të arrijë përfitime margjinale në mënyrë që të maksimizonte potencialin e tij duke ndryshuar aspekte të ndryshme të stërvitjes dhe përgatitjeve të tij, si dhe të ushqyerit.[275]

Stili i lojës dhe analiza

Redakto

Ish trajneri i Tottenhamit David Pleat e përshkroi Kane "si një qëndër-sulmues tradicional".[276] Clive Allen, një tjetër trajner i tij te Tottenhami, komentoi: "një gjë që do t'a them për të, që fatkeqsisht nuk e thua për shumë futbollistë të rinjë, është se ai kishte pasion për lojën. Ai e do futbollin, do të luajë, do të shënoj gola."[276] Ish trajneri i tij te ekipi nën-21 Les Ferdinand krahasoi lëvizjet e tij me ato të Teddy Sheringham dhe forcën dhe saktësinë e gjuajtjeve me atë të Alan Shearer.[7]

Kane është një sulmues i gjatë dhe fizik[277][278] dhe stili i tij i lojës është krahasuar me atë të legjendes gjermane Jürgen Klinsmann, të cilën Kane e quajti si kompliment në një intervistë në shkurt 2015.[279] Në mars 2015, presidenti i Federatës Angleze Greg Dyke e quajti Kane një pikë referimi për klubet që prodhojnë lojtarë të rinjë anglez.[83] Po në atë muaj Shearer deklaroi se tre sulmuesit më të mirë të ligës ishin Kane, Diego Costa dhe Sergio Agüero.[280] Në fillimet e karrierës, Kane u kritikua për përfshirjen e pakët në lojën ajërore dhe mungesën e shpejtësisë,[281] të cilat i përmirësoi me kalimin e kohës, duke shënuar shumë gola me kokë në vitet në vazhdim.[282]

Pas fitores së Tottenhamit kundër Çelsit në janar 2015, blogeri Chris Miller shkruajti: "Askush nuk e mendoi se ai do të ishte lojtari që do të bënte atë lloj performance kundër Çelsit."[7] Një muaj më pas, BBC Sport shkruajti se Kane ishte në nivelin e tij më të mirë në rolin e sulmuesit të vetëm, duke shtuar se "kontrolli i topit" që ai zotëron e bën të përshtatëm për të luajtur edhe në pozicione të tjera.[276] Analisti i Match of the Day Danny Murphy deklaroi se ekipi i Anglisë duhet ndërtuar rreth Kane: "Po has vështirësi të gjej një dobësi në lojën e djalit."[283] Gazetari i ESPN, Michael Cox deklaroi: "Kane në fillim ishte një golashënues i pastër, kurse tani është një lojtar i gjithanshëm, duke luajtur ndonjëherë si mesfushor-sulmues". Ai vuri gishtin te kontributi i lojtarit në lojën e ekipit në Kupën e Botës 2018, duke shtuar se Kane "kontriboi jashtëzakonisht në prapavijë dhe se loja e tij me kurriz nga porta ishte më mbreslënëse se kurr."[284]

Pavarësisht se njihet më së miri për finalizimin dhe golat e shumtë, Kane gjithashtu shquhet për vizionin, teknikën, kombinimet dhe pasimet, aftësi këto që e lejonë të zbresi më thellë në fushë, të sjelli shokët e ekipit përpara dhe të krijojë raste shënimi për ta;[285] me këto aftësi ai është i aftë të luaj si "numër 9 fallco" ose në rolin e mesfushorit sulmues, i quajtur ndryshe numri 10.[286][287][288] Në vitin 2022, Sam McGuire i Opta Sports e etiketoi sulmuesin si "numri 9 më krijues në botë".[289] Kane është lavdëruar për kontributin e tij në mbrojtje[290] si dhe është një specialist në gjuajtjet e penalltive.[291][292]

Në vitin 2020, Kane filloi të kritikohej rreth një "taktike" ku ai qëllimisht shkonte mbrapa mbrojtësve kundërshtar që kërcenin për t'a goditur topin me kokë, duke bërë që ata të rrëzoheshin mbrapsht në fushë, gjë që mund të shkaktonte dëmtime serioze.[293] Pasi bëri të njëjtën gjë ndaj lojtarit të Brighton & Hove Albion, Adam Lallana, duke fituar edhe një penallti, Kane u kritikua nga ish lojtari i Arsenalit, Martin Keown, i cili deklaroi: "Ai e shikon kundërshtarin e tij, e di se çfarë do të bëjë dhe i qëndron nga mbrapa. Mendoj së është lojë e rrezikshme nga Harry Kane dhe ai e di se çfarë bënë dhe unë mendoj se ajo nuk ishte penallti."[294] Megjithatë, kjo taktikë u mbrojt nga lojtari i Crystal Palace, Gary Cahill, i cili tha: "Mendoj se është pjesë e futbollit. Mendoj se një element i asaj është të jesh i zgjuar dhe me përvoj dhe t'a dish se në çfar momenti mund të fitosh një faull.[295]

Jashtë futbollit

Redakto

Jeta personale

Redakto

Në një intervistë të dhënë në shkurt 2015, Kane deklaroi se ishte në një marrëdhënje me Katie Goodland, të cilën e kishte njohur që në shkollë të mesme.[296] Ai i tregoi Esquire: "Ne kemi shkuar në shkollë bashkë dhe ajo e ka parë të gjithë karrierën time. I duket pak çmenduri. Ajo ka dal edhe në gazeta, duke nxjerrë qentë shëtitje."[297] Më 1 korrik 2017, Kane njoftoi përmes faqes së tij në Twitter se ata ishin fejuar,[298] kurse në qershor 2019 njoftoi se ishin martuar.[299]

Çifti njoftoi ardhjen në jetë të fëmijës së tyre të parë, një vajzë, në janar 2017.[300] Vajza e tyre e dytë lindi në gusht 2018.[301] Në dhjetor 2020, erdhi në jetë djali i tyre i parë,[302] kurse i dyti erdhi në gusht 2023.[303]

Kane dhe Goodland kanë dy qenë të rracës labrador, të quajtur Brady dhe Wilson, në nder të dy lojtarëve të futbollit amerikan, Tom Brady dhe Russell Wilson.[304] Kane ka cituar Brady 6, një dokumentar rreth Tom Bradyt, si një frymëzim për zhvillimin e tij si futbollist.[305] Në vitin 2019, Kane shfaqi një interes për të nisur një karrierë në NFL në "10 ose 12 vite".[306]

Kane nuk konsumon alkool gjatë sezonit të futbollit dhe që nga viti 2017 ka punësuar një shef për dietën e tij ushqimore.[307] Ai luan golf në kohën e tij të lirë.[297]

Ai u emërua Anëtar i Urdhrit më të Shkëlqyer të Perandorisë Britanike (MBE) në nderimet për vitin e ri 2019 për kontributin e tij në futboll.[308]

Më 10 tetor 2022, Kane hapi "Fondacionin Harry Kane", e cila 'kërkon të ndryshojë perceptimet për shëndetin mendor duke normalizuar bisedat dhe duke promovuar zakone pozitive për t'i dhënë fund stigmës rreth temës'. Për të shënuar këtë rast, Kane u shfaq në CBeebies' Bedtimes Stories.[309]

Media dhe sponsorizimi

Redakto

Në gusht 2023, Kane nisi një marrëveshje sponsorizimi me kompaninë e këpucëve sportive Skechers,[310] pasi marrëveshja e tij me kompaninë e veshjeve dhe pajisjeve sportive Nike përfundoi.[311] Pasi Kane shënoi golin e tij të 100të në Premier Ligë, Nike lançoi edicionin special të këpucëve Hypervenom 3 HK.[311] Në vitin 2018, ai ishte pjesë e reklamës së Nike, 'Nothing Beats A Londoner', sëbashku me sportistë të tjerë të qytetit, përfshirë kampionin olimpik Mo Farah dhe lojtarin e Çelsit Eden Hazard, duke shfaqur diversitetin e Londrës.[312] Para fillimit të UEFA Euro 2016, Kane u shfaq në reklamën e Mars Bars dhe Beats by Dr. Dre, në këtë të fundit sëbashku me Antoine Griezmann, Mario Götze dhe Cesc Fàbregas.[313]

Kane është pjesë video lojës FIFA nga EA Sports; ai ishte pjesë e Ekipit të Vitit në FIFA 18, duke j'u bashkuar Lionel Messit dhe Cristiano Ronaldos në sulm.[314] Kane dhe Camila Cabello njoftuan fituesin e çmimit "Artisti solo më i mirë ndërkombëtar mashkull" në Çmimet Brit 2018 në the O2 Arena më 21 shkurt.[315]

Më 14 maj 2020, Kane njoftoi se do të sponsorizonte fanellat e Leyton Orient, klubit të tij të parë si profesionist, për sezonin e ardhshëm me qëllim për të ndihmuar klubin të kalonte Pandeminë e COVID-19.[316] Kjo marrëveshje e pazakontë, e para e këtij lloji në futbollin anglez, mori miratimin e Premier Ligës, Ligës Angleze të Futbollit dhe Asociacionit të Futbollit, dhe sponsorizimi është dhuruar për bamirësi, e cila do të marri 10% të të ardhurave nga shitja e bluzave përkatëse – fanella e parë tregon një mesazh falënderimi për punonjësit e vijës së parë të NHS që trajtojnë pandeminë, kurse fanella e dytë mban një logo të Haven House Children's Hospice ndërsa fanella e tretë përmban organizatën bamirëse të shëndetit mendor Mind.[317][318]

Statistikat e karrierës

Redakto

Klube

Redakto
Redaktuar më 2 shtator 2023[227][319]
Ndeshjet dhe golat sipas klubit, sezonit dhe kompeticionit
Klubi Sezoni Liga Kupa Kupa e Ligës Evropa Tjetër Gjithsej
Divizioni Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola
Tottenham Hotspur 2010–11 Premier League 0 0 — 0 0 0 0 — 0 0
2011–12 Premier League 0 0 — 0 0 6[a] 1 — 6 1
2012–13 Premier League 1 0 — — 0 0 — 1 0
2013–14 Premier League 10 3 0 0 2 1 7[a] 0 — 19 4
2014–15 Premier League 34 21 2 0 6 3 9[a] 7 — 51 31
2015–16 Premier League 38 25 4 1 1 0 7[a] 2 — 50 28
2016–17 Premier League 30 29 3 4 0 0 5[b] 2 — 38 35
2017–18 Premier League 37 30 4 4 0 0 7[c] 7 — 48 41
2018–19 Premier League 28 17 1 1 2 1 9[c] 5 — 40 24
2019–20 Premier League 29 18 0 0 0 0 5[c] 6 — 34 24
2020–21 Premier League 35 23 2 1 4 1 8[a] 8 — 49 33
2021–22 Premier League 37 17 3 3 5 1 5[d] 6 — 50 27
2022–23 Premier League 38 30 2 1 1 0 8[c] 1 — 49 32
Gjithsej 317 213 21 15 21 7 76 45 — 435 280
Leyton Orient (huazim) 2010–11 League One 18 5 0 0 — — — 18 5
Millwall (huazim) 2011–12 Championship 22 7 5 2 — — — 27 9
Norwich City (huazim) 2012–13 Premier League 3 0 1 0 1 0 — — 5 0
Leicester City (huazim) 2012–13 Championship 13 2 — — — 2[e] 0 15 2
Bayern München 2023–24 Bundesliga 3 3 0 0 — 0 0 1[f] 0 4 3
Gjithsej karriera 376 230 27 17 22 7 76 45 3 0 504 299
  1. ^ a b c d e Të gjitha ndeshjet në UEFA Ligën e Evropës
  2. ^ Tre ndeshje dhe dy gola në UEFA Ligën e Kampioneve, dy ndeshje në UEFA Ligën e Evropës
  3. ^ a b c d Të gjitha ndeshjet në UEFA Ligën e Kampioneve
  4. ^ Të gjitha ndeshjet në UEFA Ligën e Konferencave
  5. ^ Të gjitha ndeshjet në play-offin e Championship
  6. ^ Ndeshje në DFL-Supercup

Kombëtarja

Redakto
 
Kane duke luajtur me Anglinë në Kupën e Botës 2018.
Redaktuar më 19 qershor 2023[320]
Ndeshjet dhe golat sipas ekipit kombëtar dhe vitit
Ekipi kombëtar Viti Ndsh Gola
Anglia 2015 8 3
2016 9 2
2017 6 7
2018 12 8
2019 10 12
2020 6 0
2021 16 16
2022 13 5
2023 4 5
Gjithsej 84 58

Trofe

Redakto

Klube

Redakto
Tottenham Hotspur[227]

Kombëtarja

Redakto
Anglia[227]

Personale

Redakto

Referime

Redakto
  1. ^ a b c d e f g h "Harry Kane: Overview" (në anglisht). Premier League. Marrë më 17 qershor 2023.
  2. ^ "Harry Kane: Tottenham and England forward 'the best striker in the world', says David Villa". Sky Sports (në anglisht). Marrë më 27 qershor 2020.
  3. ^ "Ranked! The 10 best strikers in the world". FourFourTwo (në anglisht). 27 nëntor 2019. Marrë më 27 qershor 2020.
  4. ^ Associated Press (20 gusht 2022). "Harry Kane Sets Premier League Record". Sports Illustrated (në anglisht).
  5. ^ "Harry Kane". 11v11.com (në anglisht). AFS Enterprises. Marrë më 6 dhjetor 2017.
  6. ^ "Harry Kane" (në anglisht). Tottenham Hotspur F.C. Marrë më 30 gusht 2023.
  7. ^ a b c d e f g Jim White (9 janar 2015). "Harry Kane's incredible journey from Arsenal reject to Tottenham hero". The Daily Telegraph (në anglisht). Londër. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 6 dhjetor 2017.
  8. ^ John Dunne (27 mars 2015). "One day I'll play for England: London schoolboy's dream is about to come true". Evening Standard (në anglisht). Londër. Marrë më 2 shkurt 2018.
  9. ^ Jack Beresford. "5 things you never knew about Harry Kane's surprising Irish roots". The Irish Post (në anglisht). Marrë më 26 qershor 2018.
  10. ^ a b "Let's forget about Harry Kane for Ireland, he's after getting an England call-up". the42.ie (në anglisht). The 42. 28 mars 2015. Marrë më 30 gusht 2023.
  11. ^ Natalie Glanvill (16 korrik 2015). "New sporting talent unearthed at Harry Kane's primary school". East London and West Sussex Guardian (në anglisht). Marrë më 2 shkurt 2018.
  12. ^ "Hall of Fame". Chingford Foundation School PE Department (në anglisht). 18 shkurt 2015. Marrë më 3 maj 2017.
  13. ^ "World Cup 2018: Harry Kane – the making of England & Tottenham striker" (në anglisht). BBC Sport. 2 korrik 2018. Marrë më 9 korrik 2018.
  14. ^ a b Frank Worrall (18 maj 2017). "Chapter 1: Beginnings". Harry Kane – The Biography (në anglisht). John Blake Publishing Ltd. ISBN 9781786065384.
  15. ^ Simon Peach (25 prill 2014). "Harry Kane: Teddy Sheringham has been a great role model for me". The Independent (në anglisht). Londër. Arkivuar nga origjinali më 9 maj 2022. Marrë më 2 shkurt 2018.
  16. ^ Dale O'Donnell (20 maj 2015). "Tottenham striker Harry Kane's childhood heroes consisted of Sheringham, Beckham and Defoe". HITC (në anglisht). Marrë më 25 nëntor 2018.
  17. ^ "Harry Kane: I love to watch Brazilian Ronaldo on YouTube". Sky Sports (në anglisht). Marrë më 29 gusht 2018.
  18. ^ Daniel Zeqiri (12 shkurt 2018). "Liam Brady: Arsenal released Harry Kane because he was 'a bit chubby'" [Liam Brady: Arsenali e hoqi Harry Kane sepse ai ishte "pak mbipeshë"]. The Daily Telegraph (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 9 korrik 2018.
  19. ^ David Hytner (6 nëntor 2015). "Arsène Wenger: I was angry when I found out Arsenal had let Harry Kane go" [Arsene Wenger: U nevrikosa kur e mora vesh që Arsenali e largoi Kane]. The Guardian (në anglisht). Londër. Marrë më 8 nëntor 2015.
  20. ^ a b Frank Worrall (18 maj 2017). "Chapter 1: Beginnings". Harry Kane – The Biography (në anglisht). John Blake Publishing Ltd. ISBN 9781786065384.
  21. ^ Gerry Cox (27 dhjetor 2015). "Record-breaking Kane proves that Watford's loss was Tottenham's emphatic gain" [Kane i rekordeve provon se humbja e Watfordit ishte fitorja e madhe e Tottenhamit]. The Daily Telegraph (në anglisht). Londër. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 2 shkurt 2018.
  22. ^ Tom Moore (5 shkurt 2018). "Tottenham's Harry Kane reveals how Watford helped catapult him to stardom" [Harry Kane i Tottenhamkt zbulon se si Watford e ndihmoi ta katapultonte atë në yll]. Hertfordshire Mercury (në anglisht). Marrë më 9 korrik 2018.
  23. ^ "Harry Kane: Tottenham star on how to make it as a top striker". Sky Sports (në anglisht). Marrë më 27 qershor 2020.
  24. ^ "Unearth themselves a striking gem" (në anglisht). Footballfancast. 10 shtator 2010. Arkivuar nga origjinali më 21 prill 2015. Marrë më 21 mars 2015.
  25. ^ Frank Worrall (18 maj 2017). "Chapter 1: Beginnings". Harry Kane – The Biography (në anglisht). John Blake Publishing Ltd. ISBN 9781786065384.
  26. ^ "Tottenham unearth themselves a striking gem" (në anglisht). FootballFanCast.com. 10 shtator 2010. Arkivuar nga origjinali më 3 dhjetor 2013. Marrë më 15 janar 2011.
  27. ^ "Tottenham: Results/matches: 2009/10" (në anglisht). Soccerbase. Marrë më 2 shkurt 2018.
  28. ^ "Tottenham 2–0 Everton" (në anglisht). BBC Sport. 27 tetor 2009. Marrë më 11 janar 2015.
  29. ^ Les Roopanarine (24 shkurt 2010). "Tottenham 4–0 Bolton" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 11 janar 2015.
  30. ^ "Kane in O's loan" (në anglisht). Tottenham Hotspur F.C. 7 janar 2011. Marrë më 31 mars 2016.
  31. ^ "Leyton Orient sign Harry Kane & Andrew Whing" (në anglisht). BBC Sport. 7 janar 2011.
  32. ^ a b c "From Leyton Orient to Tottenham's first team via Millwall: Charting the rise of Harry Kane". Sky Sports (në anglisht). Marrë më 18 gusht 2015.
  33. ^ "Rochdale 1–1 Leyton Orient" (në anglisht). BBC Sport. 15 janar 2011.
  34. ^ "Leyton Orient 4–0 Sheffield Wednesday" (në anglisht). BBC Sport. 22 janar 2011.
  35. ^ "Four-star Orient stun Owls". Sky Sports (në anglisht). Marrë më 18 gusht 2015.
  36. ^ "Leyton Orient 4–1 Bristol Rovers" (në anglisht). BBC Sport. 12 shkurt 2011.
  37. ^ "Harry Kane timeline: How has the Spurs starlet gone from peripheral figure to England goalscorer?". Daily Mirror (në anglisht). Londër. Marrë më 18 gusht 2015.
  38. ^ Sam Lyon (24 gusht 2011). "Tottenham 0–0 Hearts" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 11 janar 2015.
  39. ^ Marc Higginson (15 gusht 2011). "Shamrock Rovers 0–4 Tottenham" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 11 janar 2015.
  40. ^ "Millwall agree loans for Tottenham's Ryan Mason and Harry Kane" (në anglisht). BBC Sport. 29 dhjetor 2011. Marrë më 11 janar 2015.
  41. ^ a b Jay Taylor (27 prill 2012). "Millwall boss Jackett hands award to Spurs loanee Kane". News at Den (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 16 dhjetor 2017. Marrë më 16 dhjetor 2017.
  42. ^ David Hytner (9 mars 2017). "How Harry Kane's loan saved Millwall from relegation and made him a man". The Guardian (në anglisht). Londër. Marrë më 19 qershor 2018.
  43. ^ "Southend United finished pre-season with an embarrassing 6–0 defeat to a Tottenham Hotspur XI at Roots Hall on Friday night" (në anglisht). Southend United F.C. 10 gusht 2012. Marrë më 23 tetor 2014.
  44. ^ "Losing start for Villas-Boas". Sky Sports (në anglisht). 18 gusht 2012. Marrë më 24 tetor 2014.
  45. ^ "From Leyton Orient to Tottenham's first team via Millwall: Charting the rise of Harry Kane". Sky Sports (në anglisht). Marrë më 21 mars 2015.
  46. ^ Jimmy Smallwood (15 shtator 2012). "Norwich 0–0 West Ham" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 24 tetor 2014.
  47. ^ "Foot fracture for Kane". Belfast Telegraph (në anglisht). 28 shtator 2012. Marrë më 19 qershor 2018.
  48. ^ David Cuffley (31 dhjetor 2012). "Photo gallery: Defeat to Manchester City sees Norwich City end 2012 where they began". Norwich Evening News (në anglisht). Marrë më 2 shkurt 2018.
  49. ^ "Tottenham recall striker Harry Kane from Norwich". The Independent (në anglisht). Londër. 1 shkurt 2013. Arkivuar nga origjinali më 9 maj 2022. Marrë më 24 tetor 2014.
  50. ^ "Harry Kane: Leicester City sign Tottenham striker" (në anglisht). BBC Sport. 21 shkurt 2013. Marrë më 12 maj 2013.
  51. ^ Richard Rae (26 shkurt 2013). "Resurgent Leicester City punish lacklustre Blackburn Rovers". The Guardian (në anglisht). Londër. Marrë më 19 qershor 2018.
  52. ^ Mandeep Sanghera. "Watford 3–1 Leicester (agg 3–2)" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 21 mars 2015.
  53. ^ "Tottenham 2–2 Hull (8–7 on pens)" (në anglisht). BBC Sport. 30 tetor 2013. Marrë më 23 tetor 2014.
  54. ^ Saj Chowdhury (7 prill 2014). "Tottenham 5–1 Sunderland" (në anglisht). BBC Sport.
  55. ^ Andy Cryer (12 prill 2014). "West Bromwich Albion 3–3 Tottenham Hotspur" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 19 prill 2014.
  56. ^ Mandeep Sanghera (19 prill 2014). "Tottenham Hotspur 3–1 Fulham" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 19 prill 2014.
  57. ^ Gary Rose (16 gusht 2014). "West Ham 0–1 Tottenham" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 16 gusht 2014.
  58. ^ Jonathan Jurejko (28 gusht 2014). "Tottenham 3–0 AEL Limassol (agg 5–1)" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 23 tetor 2014.
  59. ^ "Tottenham Hotspur 3–1 Nottingham Forest" (në anglisht). BBC Sport. 24 shtator 2014. Marrë më 23 tetor 2014.
  60. ^ a b Steve Canavan (23 tetor 2014). "Tottenham Hotspur 5–1 Asteras Tripolis" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 23 tetor 2014.
  61. ^ Mike Whalley (2 nëntor 2014). "Aston Villa 1–2 Tottenham Hotspur" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 25 gusht 2023.
  62. ^ "Mauricio Pochettino: Harry Kane Saved Me From Sack at Tottenham" (në anglisht). Eurosport. 16 shtator 2017. Marrë më 25 gusht 2023.
  63. ^ "Tottenham Hotspur 1–2 Stoke City" (në anglisht). BBC Sport. 9 nëntor 2014. Marrë më 25 gusht 2023.
  64. ^ Andy Cryer (23 nëntor 2014). "Hull City 1–2 Tottenham Hotspur" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 25 gusht 2023.
  65. ^ "Swansea City 1–2 Tottenham Hotspur" (në anglisht). BBC Sport. 14 dhjetor 2014. Marrë më 26 gusht 2023.
  66. ^ "Tottenham Hotspur 2–1 Burnley" (në anglisht). BBC Sport. 20 dhjetor 2014. Marrë më 26 gusht 2023.
  67. ^ "Leicester City 1–2 Tottenham Hotspur" (në anglisht). BBC Sport. 26 dhjetor 2014. Marrë më 26 gusht 2023.
  68. ^ Stephan Shemilt (1 janar 2015). "Tottenham 5–3 Chelsea" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 2 janar 2015.
  69. ^ Tim Oscroft (31 janar 2015). "West Brom 0–3 Tottenham" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 31 janar 2015.
  70. ^ Tom Rostance (28 janar 2015). "Sheff Utd 2–2 Tottenham" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 2 shkurt 2015.
  71. ^ "Harry Kane signs new five-year deal with Tottenham" (në anglisht). BBC Sport. 2 shkurt 2015. Marrë më 2 shkurt 2015.
  72. ^ Phil Dawkes (7 shkurt 2015). "Tottenham 2–1 Arsenal" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 7 shkurt 2015.
  73. ^ "Tottenham: Harry Kane wins second Player of the Month award" (në anglisht). BBC Sport. 13 shkurt 2015. Marrë më 13 mars 2015.
  74. ^ a b Phil McNulty (1 mars 2015). "Chelsea 2–0 Tottenham Hotspur" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 16 dhjetor 2017.
  75. ^ "Harry Kane: Tottenham's League Cup defeat to Chelsea was the worst feeling in the world". Evening Standard (në anglisht). Londër. 2 mars 2015. Marrë më 27 gusht 2015.
  76. ^ Mandeep Sanghera (21 mars 2015). "Tottenham 4–3 Leicester" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 21 mars 2015.
  77. ^ Tom Oliver (21 mars 2015). "Harry Kane becomes the Premier League's top scorer with hat-trick for Tottenham against Leicester City". Metro (në anglisht). Londër. Marrë më 21 mars 2015.
  78. ^ "Battling Burnley blunt Tottenham's edge to deny captain Harry Kane". The Guardian (në anglisht). Londër. 6 prill 2015.
  79. ^ "Newcastle 1 Tottenham 3, match report: Harry Kane takes goal tally to 30 for the season". The Daily Telegraph (në anglisht). Londër. 19 prill 2015. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022.
  80. ^ a b "Chelsea's Eden Hazard named PFA Player of the Year" (në anglisht). BBC Sport. 26 prill 2015. Marrë më 16 dhjetor 2017.
  81. ^ a b "Tottenham striker Harry Kane named PFA Young Player of the Year". Goal.com (në anglisht). 26 prill 2015. Marrë më 26 prill 2015.
  82. ^ Alistair Magowan (24 maj 2015). "Everton 0–1 Tottenham" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 24 maj 2015.
  83. ^ a b c David Hytner (7 gusht 2015). "Harry Kane: I achieved so much ... stuff I wanted to do in a career, I did in a season". The Guardian (në anglisht). Londër. Marrë më 27 gusht 2015.
  84. ^ Simon Borg (30 korrik 2015). "MLS All-Stars 2, Tottenham Hotspur 1: 2015 AT&T MLS All-Star Game" (në anglisht). Major League Soccer. Arkivuar nga origjinali më 26 dhjetor 2019. Marrë më 19 qershor 2018.
  85. ^ Jason Burt (14 gusht 2015). "Harry Kane: 'I want to become a Tottenham legend and change the image of players representing England'". The Daily Telegraph (në anglisht). Londër. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 25 gusht 2015.
  86. ^ Mandeep Sanghera (26 shtator 2015). "Tottenham 4–1 Man City" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 26 shtator 2015.
  87. ^ Phil Dawkes (4 tetor 2015). "Swansea 2–2 Tottenham" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 4 tetor 2015.
  88. ^ "Bournemouth 1–5 Tottenham" (në anglisht). BBC Sport. 25 tetor 2015. Marrë më 25 tetor 2015.
  89. ^ "Tottenham 3–1 Aston Villa" (në anglisht). BBC Sport. 2 nëntor 2015. Marrë më 2 nëntor 2015.
  90. ^ Marc Higginson (8 nëntor 2015). "Arsenal 1–1 Tottenham" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 8 nëntor 2015.
  91. ^ Liam Daniel Pierce (8 nëntor 2015). "Harry Kane scored gorgeous one-touch goal off of an even more beautiful long ball" (në anglisht). Vice News. Arkivuar nga origjinali më 23 korrik 2016. Marrë më 8 nëntor 2015.
  92. ^ Saj Chowdhury (26 nëntor 2015). "FK Qarabag 0–1 Tottenham" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 26 nëntor 2015.
  93. ^ Phil Dawkes (19 dhjetor 2015). "Southampton 0–2 Tottenham" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 19 dhjetor 2015.
  94. ^ Tim Oscroft (26 dhjetor 2015). "Tottenham 3–0 Norwich" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 26 dhjetor 2015.
  95. ^ "Tottenham 2–2 Leicester" (në anglisht). BBC Sport. 10 janar 2016. Marrë më 11 janar 2016.
  96. ^ "Kane: Screamer against Arsenal the best of my 150 PL goals" (në anglisht). Premier League. Marrë më 25 tetor 2021.
  97. ^ "Harry Kane joins elite group of Premier League goalscorers". Sky Sports (në anglisht). 4 prill 2016. Marrë më 4 prill 2016.
  98. ^ "Tottenham's Harry Kane clinches Premier League Golden Boot". Sky Sports (në anglisht). 15 maj 2016.
  99. ^ a b "PFA awards: Leicester and Spurs dominate Premier League team" (në anglisht). BBC Sport. 21 prill 2016. Marrë më 6 dhjetor 2017.
  100. ^ Luke Edwards (19 maj 2016). "Spurs striker Harry Kane positive with progress despite end of season collapse". The Daily Telegraph (në anglisht). Londër. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 16 maj 2016.
  101. ^ "Harry Kane shows promising signs in a new role as Tottenham edge past Crystal Palace". The Daily Telegraph (në anglisht). Londër. 21 gusht 2016. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022.
  102. ^ "Stoke City 0–4 Tottenham Hotspur" (në anglisht). BBC Sport. 10 shtator 2016.
  103. ^ Chris Flanagan (14 shtator 2017). "Why Harry Kane's Dortmund brace could be a genuine watershed moment". FourFourTwo (në anglisht). Marrë më 6 tetor 2017.
  104. ^ "Harry Kane: Tottenham give no time frame over striker's ankle injury" (në anglisht). BBC Sport. 20 shtator 2016.
  105. ^ "Tottenham's Harry Kane faces two months out with ankle injury – reports" (në anglisht). ESPN FC. 19 shtator 2016.
  106. ^ Daniel Taylor (6 nëntor 2016). "Harry Kane spot-on to claim draw for Tottenham at Arsenal on return". The Guardian (në anglisht). Londër.
  107. ^ "Monaco 2 Tottenham 1: Spurs out of Champions League as superb Hugo Lloris let down badly by team-mates". The Daily Telegraph (në anglisht). Londër. 22 nëntor 2016. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022.
  108. ^ "New deal for Kane" (në anglisht). Tottenham Hotspur F.C. 1 dhjetor 2016. Marrë më 1 dhjetor 2016.
  109. ^ "Harry Kane equals Thierry Henry's goal record after 100 Premier League games". The Daily Telegraph (në anglisht). Londër. 1 janar 2017. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022.
  110. ^ "Who scored the first Premier League goal of 2017? The answer is Harry Kane!". Hertfordshire Mercury (në anglisht). Hertford. 1 janar 2017. Arkivuar nga origjinali më 20 janar 2023. Marrë më 28 gusht 2023.
  111. ^ "Tottenham Hotspur 4–0 West Brom" (në anglisht). BBC Sport. 14 janar 2017. Marrë më 14 janar 2017.
  112. ^ "Tottenham Hotspur 4–0 Stoke City" (në anglisht). BBC Sport. 26 shkurt 2017.
  113. ^ "King Kane marches on – Tottenham boss in 100-goal salute to Harry the great". The Standard (në anglisht). Hong Kong. 28 shkurt 2017.
  114. ^ James Whaling (13 mars 2017). "Harry Kane leaves White Hart Lane on crutches and in protective boot as Pochettino sweats over striker's injury". Daily Mirror (në anglisht). Londër. Marrë më 19 qershor 2018.
  115. ^ Sean Kearns (15 prill 2017). "Harry Kane becomes just the fourth player in Premier League history to score 20+ goals in three consecutive seasons". Metro (në anglisht). Londër. Marrë më 2 shkurt 2018.
  116. ^ a b "PFA teams of the year: Chelsea and Tottenham dominate Premier League XI" (në anglisht). BBC Sport. 20 prill 2017. Marrë më 16 dhjetor 2017.
  117. ^ "Men's PFA Players' Player of the Year 2017" (në anglisht). Professional Footballers' Association. 13 prill 2017. Marrë më 2 shkurt 2018.
  118. ^ "Men's PFA Young Player of the Year 2017" (në anglisht). Professional Footballers' Association. 13 prill 2017. Marrë më 2 shkurt 2018.
  119. ^ "Chelsea 4–2 Tottenham" (në anglisht). BBC Sport. 22 prill 2017.
  120. ^ Caroline Chapman (14 maj 2017). "Tottenham Hotspur 2–1 Manchester United" (në anglisht). BBC Sport.
  121. ^ Tom Rostance (18 maj 2017). "Leicester City 1–6 Tottenham Hotspur" (në anglisht). BBC Sport.
  122. ^ Alex Bysouth (21 maj 2017). "Hull City 1–7 Tottenham Hotspur" (në anglisht). BBC Sport.
  123. ^ Luke Brown (21 maj 2017). "Tottenham striker Harry Kane wins the Premier League's Golden Boot for the second season in a row". The Independent (në anglisht). Londër. Arkivuar nga origjinali më 9 maj 2022. Marrë më 22 maj 2017.
  124. ^ "Everton 0–3 Tottenham" (në anglisht). BBC Sport. 9 shtator 2017.
  125. ^ Barney Ronay (14 shtator 2017). "Harry Kane's masterclass of craft and energy drags Tottenham to victory". The Guardian (në anglisht). Londër. Marrë më 2 shkurt 2018.
  126. ^ Matt Law (23 shtator 2017). "West Ham 2 Tottenham 3: Harry Kane wins battle of the strikers as Mauricio Pochettino declares 'I am in love with him'". The Daily Telegraph (në anglisht). Londër. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 2 shkurt 2018.
  127. ^ "Kane reaches 100 Spurs goals – in 12 games fewer than Henry for Arsenal". FourFourTwo (në anglisht). 9 shtator 2017. Marrë më 2 shkurt 2018.
  128. ^ David Hytner (26 shtator 2017). "Harry Kane's slick hat-trick smooths Tottenham's path past Apoel Nicosia". The Guardian (në anglisht). Londër. Marrë më 26 shtator 2017.
  129. ^ Jack Rosser (14 shtator 2017). "Harry Kane hails September as his best ever month after Premier League award". Evening Standard (në anglisht). Londër. Marrë më 14 tetor 2017.
  130. ^ "Kane scores hat-trick as Spurs win at Burnley" (në anglisht). BBC Sport. 23 dhjetor 2017. Marrë më 23 dhjetor 2017.
  131. ^ Peter Smith (26 dhjetor 2017). "Harry Kane's record breaking 2017: The stats you need to know about the Tottenham star's year". Sky Sports (në anglisht). Marrë më 2 shkurt 2018.
  132. ^ Caroline Chapman (26 dhjetor 2017). "Tottenham Hotspur 5–2 Southampton" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 2 shkurt 2018.
  133. ^ Alex Young (26 dhjetor 2017). "Tottenham's Harry Kane the first player to score more goals than Lionel Messi or Cristiano Ronaldo in nearly a decade". Evening Standard (në anglisht). Londër. Marrë më 26 dhjetor 2017.
  134. ^ Jacob Steinberg (13 janar 2018). "Tottenham outclass uninspired Everton as Harry Kane reaches new milestone". The Observer (në anglisht). Londër. Marrë më 2 shkurt 2018.
  135. ^ Tom Dutton (10 shkurt 2018). "Tottenham star Harry Kane to wear special boots against Arsenal to mark 100 Premier League goals". Evening Standard (në anglisht). Londër. Marrë më 19 qershor 2018.
  136. ^ a b "Manchester City players dominate PFA team of the year" (në anglisht). BBC Sport. 18 prill 2018. Marrë më 5 maj 2018.
  137. ^ "Harry Kane: Tottenham striker signs new contract until 2024" (në anglisht). BBC Sport. 8 qershor 2018. Marrë më 8 qershor 2018.
  138. ^ "Tottenham Fulham Match Report" (në anglisht). BBC Sport. 18 gusht 2018. Marrë më 18 gusht 2018.
  139. ^ Sam Wallace (27 gusht 2018). "Lucas Moura piles misery on Jose Mourinho as Tottenham expose Manchester United's brittle defence". The Daily Telegraph (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 28 gusht 2018.
  140. ^ Sean O'Brien (27 gusht 2018). "Manchester United 0–3 Tottenham Hotspur: Visitors end Old Trafford hoodoo in style to pile pressure on Jose Mourinho" (në anglisht). Talksport. Marrë më 28 gusht 2018.
  141. ^ Tony Mogan (2 shkurt 2018). "Harry Kane's Premier League goal record: The Tottenham star's best strikes from remarkable 28 team tally". Evening Standard (në anglisht). Londër.
  142. ^ "Harry Kane: Tottenham striker out until March with ankle injury" (në anglisht). BBC Sport. 15 janar 2019.
  143. ^ "Burnley 2–1 Tottenham" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 27 shkurt 2019.
  144. ^ Luke Brown (5 mars 2019). "Dortmund vs Tottenham result: Five things we learned as Harry Kane goal send Spurs to quarter-finals". The Independent (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 9 maj 2022.
  145. ^ Matt Law (10 prill 2019). "Harry Kane fearing worst over ankle injury but is desperate to be fit for England's Nations League campaign". The Daily Telegraph (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022.
  146. ^ Jason Burt (1 qershor 2019). "Harry Kane gamble backfires for Tottenham but striker not alone in wilting in Madrid heat". The Daily Telegraph (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022.
  147. ^ Miguel Delaney (2 qershor 2019). "Champions League final: Why the decision to start Harry Kane ultimately proved irrelevant for Tottenham". The Independent (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 9 maj 2022.
  148. ^ Neil Johnston (10 gusht 2019). "Tottenham Hotspur 3:1 Aston Villa" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 10 gusht 2019.
  149. ^ "Harry Kane suffers hamstring injury in Tottenham's defeat at Southampton". Sky Sports (në anglisht). 1 janar 2020.
  150. ^ David Hytner (9 janar 2020). "Harry Kane needs surgery and is out until April, Tottenham confirm". The Guardian (në anglisht).
  151. ^ "Tottenham v Man Utd: Harry Kane, Son Heung-min & Moussa Sissoko to start" (në anglisht). BBC Sport. 18 qershor 2020.
  152. ^ Louise Taylor (24 qershor 2020). "José Mourinho hails 'fundamental' Harry Kane as Moyes hits out at VAR". The Guardian (në anglisht).
  153. ^ "Harry Kane: 'I want to reach 200 Premier League goals'" (në anglisht). BBC Sport. 23 qershor 2020.
  154. ^ "Lokomotiv Plovdiv 1–2 Tottenham Hotspur" (në anglisht). BBC Sport. 17 shtator 2020. Marrë më 20 shtator 2020.
  155. ^ Gary Rose (20 shtator 2020). "Southampton 2–5 Tottenham Hotspur" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 20 shtator 2020.
  156. ^ "Mourinho: Kane scores so many hat-tricks he probably doesn't keep the balls anymore!". Goal.com (në anglisht). 2 tetor 2020.
  157. ^ "Harry Kane stars in Tottenham's 6–1 thrashing of hapless Manchester United". The Guardian (në anglisht). 4 tetor 2020.
  158. ^ "Manchester United 1 : 6 Tottenham Hotspur" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 4 tetor 2020.
  159. ^ Louise Taylor (5 nëntor 2020). "Harry Kane makes it 200 goals in 300 Spurs games during win at Ludogorets". The Guardian (në anglisht).
  160. ^ Phil McNulty (6 dhjetor 2020). "Tottenham 2–0 Arsenal" (në anglisht). BBC Sport.
  161. ^ "Tottenham 2–0 Arsenal: Kane and Son seal north London bragging rights to send Spurs top". Sports Max (në anglisht). 6 dhjetor 2020. Arkivuar nga origjinali më 17 maj 2021. Marrë më 7 dhjetor 2020.
  162. ^ "Kane and Son still have Tottenham believing anything is possible" (në anglisht). ESPN FC. 2 janar 2021. Marrë më 2 janar 2021.
  163. ^ "Tottenham's Kane and Son break goalscoring record in Premier League" (në anglisht). ESPN FC. 7 mars 2021. Marrë më 8 mars 2021.
  164. ^ "Harry Kane: Tottenham striker wins Premier League Golden Boot award for third time". Sky Sports (në anglisht). 23 maj 202.
  165. ^ "Kane wins double with Golden Boot and Playmaker awards" (në anglisht). Premier League. 23 maj 2021. Marrë më 27 maj 2021.
  166. ^ Dan Kilpatrick (18 maj 2021). "Harry Kane hoping 'gentleman's agreement' will allow him to leave this summer" (në anglisht). Evening Standard.
  167. ^ Jason Burt (19 gusht 2021). "Daniel Levy playing hardball leaves Harry Kane stuck but he should not be vilified" (në anglisht). The Daily Telegraph. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022.
  168. ^ Ed Aarons (25 gusht 2021). "Harry Kane finds out the hard way Daniel Levy is not for turning" (në anglisht). The Guardian.
  169. ^ "Harry Kane confirms he is staying at Spurs after accepting City deal is dead". The Guardian (në anglisht). 26 gusht 2021. Marrë më 20 shkurt 2022.
  170. ^ Phil McNulty (15 gusht 2021). "Tottenham Hotspur 1–0 Manchester City" (në anglisht). BBC Sport.
  171. ^ Charlie Eccleshare (18 gusht 2021). "Harry Kane has not travelled for Tottenham's game against Pacos de Ferreira". The Athletic (në anglisht).
  172. ^ Paul Doyle (22 gusht 2021). "Nuno Espírito Santo praises Harry Kane for helping Tottenham to win at Wolves" (në anglisht). The Guardian.
  173. ^ "Harry Kane announces he is to stay at Tottenham". Sky Sports (në anglisht). 26 gusht 2021.
  174. ^ "Tottenham Hotspur 3–0 Paços de Ferreira" (në anglisht). BBC Sport. 27 gusht 2021.
  175. ^ Nick Ames. "Harry Kane's 20-minute hat-trick sinks Mura and drags Spurs from their rut" (në anglisht). The Guardian.
  176. ^ "Europa Conference League round-up: Kane trebles up, Roma sail on" (në anglisht). UEFA. 30 shtator 2021.
  177. ^ "Newcastle 2–3 Tottenham:Harry Kane nets first league goal of season to help spoil Toon party" (në anglisht). Evening Standard. 18 tetor 2021.
  178. ^ David Hytner (19 dhjetor 2021). "Son earns Tottenham point in thrilling draw with 10-man Liverpool" (në anglisht). The Guardian.
  179. ^ "Man City 2-3 Tottenham: Harry Kane gives Spurs stunning late win over Premier League leaders" (në anglisht). BBC Sport. 19 shkurt 2022.
  180. ^ "Tottenham's Harry Kane, Son Heung-Min become Premier League's all-time top scoring partnership" (në anglisht). ESPN FC. 26 shkurt 2022.
  181. ^ "Who has the most away goals in Premier League history? Harry Kane sets new English top flight record" (në anglisht). Sporting News. 17 mars 2022. Marrë më 25 maj 2022.
  182. ^ Nick Ames (14 gusht 2022). "Kane snatches draw for Spurs at Chelsea as clashing Conte and Tuchel see red" (në anglisht). The Guardian.
  183. ^ Conor Laird (14 gusht 2022). "Harry Kane equals Sergio Aguero's all-time Premier League record with strike vs Chelsea". 101 Great Goals (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 26 gusht 2022. Marrë më 30 gusht 2023.
  184. ^ "Tottenham vs Wolves: Harry Kane breaks Premier League goal record in 1-0 win". ITV News (në anglisht). 20 gusht 2022.
  185. ^ "Kane passes Greaves as Spurs' all-time top scorer" (në anglisht). BBC Sport. 5 shkurt 2023. Marrë më 5 shkurt 2023.
  186. ^ "Stats prove Kane has not actually equalled Greaves' all-time Tottenham goalscoring record". talkSPORT (në anglisht). 24 janar 2023.
  187. ^ "Harry Kane: Tottenham striker could hit 200 Premier League goals against Arsenal and break Jimmy Greaves' goal record". Sky Sports (në anglisht). Marrë më 30 gusht 2023.
  188. ^ "MSN: "Tottenham REFUSE to budge on Harry Kane matching their scoring record"". msn.com (në anglisht). Marrë më 30 gusht 2023.
  189. ^ Martyn Herman (11 mars 2023). "Kane double helps Tottenham lift gloom with win over Forest". Reuters (në anglisht). Marrë më 11 mars 2023.
  190. ^ "How Harry Kane Keeps Getting Better in a Tottenham Team That is Getting Worse" (në anglisht). Opta Analyst. 28 maj 2023. Marrë më 28 maj 2023.
  191. ^ "Harry Kane: Real Madrid want Tottenham striker to replace Karim Benzema" (në anglisht). BBC Sport. 5 qershor 2023. Marrë më 5 qershor 2023.
  192. ^ "Transfer news: Spurs to resist Kane approach" (në anglisht). BBC Sport. 30 maj 2023. Marrë më 5 qershor 2023.
  193. ^ "Bayern set to make improved offer for Kane" (në anglisht). BBC Sport. 28 qershor 2023.
  194. ^ "Kane in Spurs tour squad but Lloris left out" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 30 gusht 2023.
  195. ^ "Bayern's Hoeness confident of Kane deal" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 30 gusht 2023.
  196. ^ "Harry Kane: Top European clubs holding out for Tottenham striker" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 30 gusht 2023.
  197. ^ "Kane in Spurs tour squad but Lloris left out" (në anglisht). BBC Sport. 14 korrik 2023. Marrë më 30 gusht 2023.
  198. ^ "Harry Kane scores four as Tottenham beat Shakhtar; Harry Maguire booed as Manchester United draw" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 30 gusht 2023.
  199. ^ "Harry Kane: Tottenham reject latest Bayern Munich offer for England captain" (në anglisht). BBC Sport. 7 gusht 2023.
  200. ^ "Tottenham reject £86m Harry Kane bid from Bayern Munich" (në anglisht). The Guardian. 7 gusht 2023.
  201. ^ "Harry Kane transfer news: Bayern Munich agree deal in principle with Tottenham for striker" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 10 gusht 2023.
  202. ^ ANGE POSTECOGLOU'S FIRST PREMIER LEAGUE PRESS CONFERENCE // BRENTFORD V TOTTENHAM HOTSPUR (në anglisht), marrë më 11 gusht 2023
  203. ^ "Harry Kane on Instagram: "Hard to put into words how to say goodbye to a club and fans who have done so much for me in my career. You will always be in my heart. Thank you Tottenham, thank you Tottenham fans. 💙"". Instagram (në anglisht). Marrë më 12 gusht 2023.
  204. ^ "Harry Kane departs to Bayern Munich" (në anglisht). Tottenham Hotspur F.C. Marrë më 12 gusht 2023.
  205. ^ "Levy says Kane was 'clear he wanted a fresh challenge'" (në anglisht). BBC Sport. 12 gusht 2023.
  206. ^ "Harry Kane: Tottenham striker arrives in Germany to finalise move to Bayern Munich" (në anglisht). Sky News. 11 gusht 2023.
  207. ^ "FC Bayern sign Harry Kane" (në anglisht). FC Bayern München. 12 gusht 2023. Marrë më 12 gusht 2023.
  208. ^ "Bayern Munich sign England striker Harry Kane from Tottenham Hotspur". Bundesliga (në anglisht). 12 gusht 2023. Marrë më 12 gusht 2023.
  209. ^ "Bayern München: Verhandelt Tottenhams Harry Kane mit einem anderen Verein?". bild.de (në gjermanisht). 10 gusht 2023. Marrë më 12 gusht 2023.
  210. ^ "Bayern Munich sign Lucas Hernandez from Atletico Madrid for club-record fee". Sky Sports (në anglisht). Marrë më 12 gusht 2023.
  211. ^ "English Stars Who Played for Bayern Munich As Harry Kane Nears Germany Switch" (në anglisht). Sports Brief. 10 gusht 2023.
  212. ^ "Harry Kane makes Bayern Munich debut in German Super Cup defeat by RB Leipzig" (në anglisht). BBC Sport. 12 gusht 2023. Marrë më 12 gusht 2023.
  213. ^ Steve Sutcliffe (18 gusht 2023). "Werder Bremen 0–4 Bayern Munich: Harry Kane scores and assists on Bundesliga debut" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 18 gusht 2023.
  214. ^ Tom Rostance (27 gusht 2023). "Harry Kane: England captain scores twice as Bayern Munich beat Augsburg" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 27 gusht 2023.
  215. ^ "Cool and clinical: Harry Kane the goal machine" (në anglisht). FC Bayern München. 27 gusht 2023. Marrë më 27 gusht 2023.
  216. ^ "U17 squad announced" (në anglisht). Thefootballnetwork.net. 23 janar 2010.
  217. ^ David Hytner (25 mars 2015). "Harry Kane is an inspiration to all the young England players coming through". The Guardian (në anglisht). Londër. Marrë më 30 mars 2015.
  218. ^ a b "Harry Kane's matches". besoccer.com (në anglisht). Marrë më 1 qershor 2023.
  219. ^ "England U19 6 Albania U19 1" (në anglisht). england-mad.co.uk. 8 tetor 2010. Arkivuar nga origjinali më 17 mars 2012. Marrë më 15 janar 2011.
  220. ^ "Tottenham striker Kane delighted to be in England scoring form in U19 Euros" (në anglisht). Tribal Football. 11 korrik 2012. Arkivuar nga origjinali më 2 prill 2015. Marrë më 21 mars 2015.
  221. ^ a b "Harry Kane" (në anglisht). The Football Association. Arkivuar nga origjinali më 16 mars 2016. Marrë më 21 mars 2015.
  222. ^ "Final squad named" (në anglisht). The Football Association. 28 maj 2013. Marrë më 17 qershor 2013.
  223. ^ "Training win for Three Lions" (në anglisht). The Football Association. 16 qershor 2013. Marrë më 17 qershor 2013.
  224. ^ "England v Iraq" (në anglisht). The Football Association. 23 qershor 2013. Marrë më 24 qershor 2013.
  225. ^ "All square in Antalya" (në anglisht). The Football Association. 26 qershor 2013. Marrë më 26 qershor 2013.
  226. ^ "England Under-21s beat Scotland U21s 6–0". Sky Sports (në anglisht). Marrë më 21 mars 2015.
  227. ^ a b c d "Harry Kane" (në anglisht). Soccerway. Marrë më 2 shtator 2023.
  228. ^ "England Under-21s: Harry Kane in European Championship squad" (në anglisht). BBC Sport. 20 maj 2015. Marrë më 20 maj 2015.
  229. ^ "Portugal begin with win against England" (në anglisht). UEFA. 18 qershor 2015. Marrë më 23 gusht 2015.
  230. ^ "England beat Sweden through late Lingard goal" (në anglisht). UEFA. 21 qershor 2015. Marrë më 23 gusht 2015.
  231. ^ "Italy beat England but Sweden deny them semi spot" (në anglisht). UEFA. 24 qershor 2015. Marrë më 23 gusht 2015.
  232. ^ "Blow for Martin O'Neill as Harry Kane rules out playing for the Republic of Ireland". Irish Independent (në anglisht). Dublin. 29 gusht 2014. Marrë më 2 shkurt 2018.
  233. ^ Jamie Bradbury (19 mars 2015). "Harry Kane earns first call-up to England senior squad" (në anglisht). The Football Association. Marrë më 19 mars 2015.
  234. ^ Phil McNulty (27 mars 2015). "England 4–0 Lithuania" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 29 maj 2016.
  235. ^ "Tottenham's Harry Kane to start for England against Italy" (në anglisht). BBC Sport. 20 mars 2015. Marrë më 30 mars 2015.
  236. ^ "Italy 1–1 England" (në anglisht). BBC Sport. 31 mars 2015. Marrë më 31 mars 2015.
  237. ^ Phil McNulty (5 shtator 2015). "San Marino 0–6 England" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 29 maj 2016.
  238. ^ Phil McNulty (8 shtator 2015). "England 2–0 Switzerland" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 29 maj 2016.
  239. ^ "Lithuania 0–3 England" (në anglisht). BBC Sport. 12 tetor 2015. Marrë më 12 tetor 2015.
  240. ^ Chris Bevan (22 maj 2016). "England 2–1 Turkey" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 29 maj 2016.
  241. ^ Peter Smith (13 qershor 2016). "Why is Harry Kane on corners? England striker's new role criticised". Sky Sports (në anglisht). Marrë më 28 qershor 2016.
  242. ^ John Cross (13 qershor 2016). "England boss Roy Hodgson defends using striker Harry Kane to take corner kicks 9". Daily Record (në anglisht). Glasgow. Marrë më 28 qershor 2016.
  243. ^ Phil McNulty (10 qershor 2017). "Scotland 2–2 England" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 11 qershor 2017.
  244. ^ Daniel Taylor (5 tetor 2017). "Harry Kane late strike against Slovenia secures England's World Cup place". The Guardian (në anglisht). Londër. Marrë më 6 tetor 2017.
  245. ^ "England World Cup squad: Trent Alexander-Arnold in 23-man squad" (në anglisht). BBC Sport. 16 maj 2018. Marrë më 17 maj 2018.
  246. ^ "Harry Kane to captain England at World Cup in Russia". Sky sports (në anglisht). 22 maj 2018. Marrë më 22 maj 2018.
  247. ^ Daniel Taylor (19 qershor 2018). "Kane double ensures England defeat Tunisia in World Cup opener". The Guardian (në anglisht). Londër. Marrë më 19 qershor 2018.
  248. ^ "England 6–1 Panama: Live blog" (në anglisht). FIFA. Arkivuar nga origjinali më 12 qershor 2018. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  249. ^ "World Cup: England set new records in 6–1 victory over Panama" (në anglisht). BBC Sport. 24 qershor 2018. Marrë më 16 korrik 2018.
  250. ^ "England thrash Panama to reach last 16" (në anglisht). Nr. 24 qershor 2018. BBC Sport. 24 qershor 2018.
  251. ^ "World Cup 2018: England beat Colombia 4–3 on penalties" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 4 korrik 2018.
  252. ^ "World Cup 2018: England finish fourth after Belgium defeat" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 14 korrik 2018.
  253. ^ "England captain Harry Kane wins Golden Boot as World Cup ends". Sky News (në anglisht). Marrë më 15 korrik 2018.
  254. ^ "World Cup 2018 golden boot final standings: Harry Kane wins after finishing as top scorer". The Daily Telegraph (në anglisht). 15 korrik 2018. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 15 korrik 2018.
  255. ^ "UEFA Nations League". Sky Sports (në anglisht). Marrë më 1 shtator 2023.
  256. ^ "UEFA Nations League". Sky Sports (në anglisht). Marrë më 1 shtator 2023.
  257. ^ "Wayne Rooney: Harry Kane will beat my England scoring record". Goal.com (në anglisht). Marrë më 1 shtator 2023.
  258. ^ "UEFA Nations League". Sky Sports (në anglisht). Marrë më 1 shtator 2023.
  259. ^ Tom Doyle (14 nëntor 2019). "Harry Kane becomes England's highest-ever goalscoring captain". Evening Standard (në anglisht). Londër.
  260. ^ Jack Rathborn (14 nëntor 2019). "England vs Montenegro: 5 things we learned as Harry Kane hat-trick helps Three Lions clinch Euro 2020 spot". The Independent (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 9 maj 2022.
  261. ^ "Kosovo 0–4 England: Gareth Southgate's side end emphatic qualification campaign on a high". Sky Sports (në anglisht). Marrë më 1 shtator 2023.
  262. ^ "England end 55-year wait for knockout win over Germany" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 29 qershor 2021.
  263. ^ "England thrash Ukraine to make last four" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 3 korrik 2021.
  264. ^ Phil McNulty (7 korrik 2021). "England reach Euro 2020 final" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 7 korrik 2021.
  265. ^ Phil McNulty (11 korrik 2021). "Euro 2020 final: England beaten by Italy on penalties" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 14 nëntor 2021.
  266. ^ "Anglia mposht bindshëm Shqipërinë". Gazeta Enigma. 12 nëntor 2021. Marrë më 1 shtator 2023.
  267. ^ "Harry Kane helps himself to four as England hit San Marino for 10". The Irish Times (në anglisht). Marrë më 20 dhjetor 2021.
  268. ^ Chris Wright (8 qershor 2022). "Harry Kane nets 50th England goal: What are some of his best?" (në anglisht). ESPN FC.
  269. ^ "Anguish for Kane on night he levels England record" (në anglisht). BBC Sport. 11 dhjetor 2022. Marrë më 14 dhjetor 2022.
  270. ^ Phil McNulty (23 mars 2023). "Italy 1 : 2 England" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 24 mars 2023.
  271. ^ "Harry Kane breaks Wayne Rooney's all-time England goalscoring record" (në anglisht). BBC Sport. 24 mars 2023. Marrë më 24 mars 2023.
  272. ^ David Hytner (24 mars 2023). "Harry Kane reels in Rooney for England goals record like a hunter with its prey" (në anglisht). The Guardian.
  273. ^ a b c Lee Roden (4 shkurt 2013). "Is this Tottenham starlet the man to solve the club's striker crisis?" (në anglisht). Talksport. Arkivuar nga origjinali më 12 tetor 2017. Marrë më 8 shkurt 2015.
  274. ^ "Pochettino key to my improvement – Kane" (në anglisht). BBC Sport. 13 mars 2015.
  275. ^ Dominic Fifield (4 tetor 2017). "Harry Kane turns to kitchen rather than training ground for England recipe". The Guardian (në anglisht). Londër. Marrë më 2 shkurt 2018.
  276. ^ a b c Phil McNulty (10 shkurt 2015). "Harry Kane: England's next number nine?" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 11 shkurt 2015.
  277. ^ Bruce Schoenfeld (27 mars 2019). "Harry Kane wants to conquer the Premier League ... then the NFL" (në anglisht). ESPN FC. Marrë më 6 tetor 2019.
  278. ^ Sam Tremlett (18 shtator 2018). "Player Profile: Harry Kane". World Soccer (në anglisht). TI Media. Marrë më 6 tetor 2019.
  279. ^ Kevin Palmer (5 shkurt 2015). "Harry Kane flattered by Jurgen Klinsmann comparisons" (në anglisht). ESPN FC. Marrë më 8 shkurt 2015.
  280. ^ "Shearer on the Barclays Premier League's top four strikers" (në anglisht). Premier League. 9 mars 2015. Arkivuar nga origjinali më 11 mars 2015. Marrë më 9 mars 2015.
  281. ^ "Harry Kane isn't especially fast, powerful or good in the air. In other words, he could be the new" (në anglisht). Eurosport. 7 maj 2015. Marrë më 29 tetor 2021.
  282. ^ Lewis Jones (19 dhjetor 2020). "Back Harry Kane to score with a header at 10/1 – Jones Knows" (në anglisht). Sky Sports. Marrë më 29 tetor 2021.
  283. ^ "Harry Kane: Build England around striker – Murphy" (në anglisht). BBC Sport. 8 shkurt 2015. Marrë më 8 shkurt 2015.
  284. ^ Michael Cox (17 gusht 2018). "Harry Kane's versatility for Tottenham makes him more than a pure goal scorer" (në anglisht). ESPN FC. Marrë më 17 gusht 2018.
  285. ^ Paul Hayward (22 shkurt 2015). "Tottenham striker Harry Kane's all-round ability is as key as his finishing in England cause". The Daily Telegraph (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 6 tetor 2019.
  286. ^ Blake Thomsen (22 tetor 2015). "Unlucky Tottenham striker Harry Kane is poised for a goal-scoring binge". Sports Illustrated (në anglisht). Marrë më 6 tetor 2019.
  287. ^ Harry Edwards (24 mars 2019). "Harry Kane's role change for England & Spurs explained" (në anglisht). Squawka. Marrë më 6 tetor 2019.
  288. ^ "Roles reinvented: Seven players who have undergone a tactical readjustment this season" (në anglisht). Squawka. 14 dhjetor 2020. Marrë më 29 tetor 2021.
  289. ^ Devs Someoddpilot (10 dhjetor 2022). "How Harry Kane Turned Into the Most Creative Number 9 in the World". The Analyst (në anglisht). Marrë më 19 shkurt 2023.
  290. ^ Alan Shearer (22 dhjetor 2020). "Why Kane is the ultimate team player – Shearer analysis" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 29 tetor 2021.
  291. ^ Peter Smith (23 shtator 2018). "Harry Kane: The Premier League's top penalty taker". Sky Sports (në anglisht). Marrë më 1 korrik 2020.
  292. ^ "Harry Kane: England striker takes up to '50 penalties' a practice session" (në anglisht). BBC Sport. 7 shtator 2019. Marrë më 1 korrik 2020.
  293. ^ Wayne Farry (7 dhjetor 2020). "Fans call for officials to take action on Harry Kane's 'dangerous' signature move". JOE.co.uk (në anglisht). Maximum Media. Marrë më 18 dhjetor 2020.
  294. ^ Alex Young. "Harry Kane guilty of 'dangerous play' to win Tottenham a penalty against Brighton, says Martin Keown". Evening Standard (në anglisht). Londër. Marrë më 18 dhjetor 2020.
  295. ^ Malik Ouzia. "Gary Cahill backs Harry Kane over controversial aerial challenges: 'They're just part of football'". Evening Standard (në anglisht). Londër. Marrë më 18 dhjetor 2020.
  296. ^ David Churchill (16 qershor 2016). "Tottenham and England star Harry Kane: My family is a team game — and I'd like to be a father myself one day". Evening Standard (në anglisht). Londër. Marrë më 5 tetor 2017.
  297. ^ a b Sam Parker (3 qershor 2015). "Harry Kane: "To Score At Wembley Is What You Dream About As A Kid"". Esquire (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 9 qershor 2021. Marrë më 27 gusht 2015.
  298. ^ "Harry Kane engaged to Kate Goodland" (në anglisht). beIN Sports. 1 korrik 2017. Marrë më 6 tetor 2017.
  299. ^ "Harry Kane Marries His Childhood Sweetheart and 'Best Friend'". Sky News (në anglisht). 22 qershor 2019. Marrë më 15 gusht 2019.
  300. ^ Jack Pitt-Brooke (8 janar 2017). "Tottenham vs Aston Villa: Harry Kane left out of Spurs match-day squad to be with newly-born daughter". The Independent (në anglisht). Londër. Arkivuar nga origjinali më 9 maj 2022.
  301. ^ "Tottenham and England striker Harry Kane celebrates arrival of his second child". ITV News (në anglisht). 8 gusht 2018. Marrë më 8 gusht 2018.
  302. ^ "Harry Kane and wife Kate celebrate birth of baby boy" (në anglisht). SBNation.com. 31 dhjetor 2023. Marrë më 4 shtator 2023.
  303. ^ "Harry Kane erneut Vater geworden: Erstes Tor, viertes Kind" (në gjermanisht). Der Spiegel. 21 gusht 2023. ISSN 2195-1349. Marrë më 21 gusht 2023.
  304. ^ Danielle Joynson (9 shtator 2015). "Tottenham Hotspur star Harry Kane 'helps pet dogs pass obedience course'". Sports Mole (në anglisht). Marrë më 25 korrik 2016.
  305. ^ Grant Wahl. "Football meets Fútbol: The mutual admiration of global stars". Sports Illustrated (në anglisht). Marrë më 9 shkurt 2019.
  306. ^ "Harry Kane wants to be NFL kicker 'in 10 or 12 years'" (në anglisht). National Football League. Marrë më 7 qershor 2019.
  307. ^ Jack Pitt-Brooke (4 tetor 2017). "Harry Kane credits 2017 form to new nutrition regime as he is named temporary England captain". The Independent (në anglisht). Londër. Arkivuar nga origjinali më 9 maj 2022. Marrë më 2 shkurt 2018.
  308. ^ "Harry Kane receives his MBE from Prince William" (në anglisht). SBNation.com. 29 dhjetor 2018. Marrë më 5 shtator 2023.
  309. ^ "Harry Kane: England and Tottenham striker to read bedtime story on CBeebies" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 10 tetor 2022.
  310. ^ "Harry's Skechers Deal" (në anglisht). FootballBoots. 17 gusht 2023. Marrë më 18 gusht 2023.
  311. ^ a b "Nke Celebrates Harry Kane's 100th Premier League Goal with Special-Edition Hypervenom 3 HK" (në anglisht). Nike.com. Marrë më 27 qershor 2018.
  312. ^ "Nike advert, 'Nothing Beats A Londoner': Michael Dapaah, Harry Kane and Skepta in new ad highlighting London's diversity". The Independent (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 9 maj 2022. Marrë më 27 qershor 2018.
  313. ^ Thomas Bristow (6 qershor 2016). "Harry Kane stars in awesome new advert alongside Antoine Griezmann and Mario Gotze". Daily Mirror (në anglisht). Londër. Marrë më 27 qershor 2016.
  314. ^ Daniel Mackrell (24 janar 2018). "FIFA 18 Team of the Week 19 announced featuring Neymar and Eden Hazard". Metro (në anglisht). Londër. Marrë më 19 qershor 2018.
  315. ^ "Harry Kane presents Brit with Camila Cabello, trolled by Arsenal fan host" (në anglisht). ESPN FC. 21 shkurt 2018. Marrë më 22 shkurt 2018.
  316. ^ "Harry Kane: England captain donates Leyton Orient shirt sponsorship to good causes" (në anglisht). BBC Sport. 14 maj 2020.
  317. ^ "WATCH: Harry Kane on Good Morning Britain" (në anglisht). Leyton Orient F.C. 15 maj 2020.
  318. ^ "Spurs and England captain Harry Kane pays for Leyton Orient sponsorship". ITV News (në anglisht). 15 maj 2020.
  319. ^ "Harry Kane" (në anglisht). World Football. Marrë më 2 shtator 2023.
  320. ^ "Harry Kane" (në anglisht). European Football. Marrë më 21 qershor 2023.
  321. ^ "PFA Premier League Team of the Year: Kevin de Bruyne one of six Manchester City players picked" (në anglisht). BBC Sport. 4 qershor 2021. Marrë më 4 qershor 2021.
  322. ^ "Erling Haaland: Manchester City forward wins PFA men's Player of the Year award" (në anglisht). BBC Sport. 29 gusht 2023. Marrë më 29 gusht 2023.
  323. ^ "Tottenham Hotspur Player of the Year 1987 to 2021". My Football Facts (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 11 maj 2019. Marrë më 11 korrik 2021.
  324. ^ "Club awards | Kane's treble, Sonny takes Goal of the Season" (në anglisht). Tottenham Hotspur F.C. 20 maj 2023. Marrë më 21 maj 2023.
  325. ^ "Harry Kane wins PFA Fans' Premier League Player of the Season award". Sky Sports (në anglisht). 27 maj 2017. Marrë më 2 shkurt 2018.
  326. ^ "Harry Kane wins FSF Player of the Year" (në anglisht). Football Supporters' Federation. Arkivuar nga origjinali më 12 qershor 2018. Marrë më 20 mars 2018.
  327. ^ "Harry Kane voted 2018 England Men's Player of the Year" (në anglisht). The Football Association. 18 janar 2019. Marrë më 20 shkurt 2019.
  328. ^ "Luka Modric wins World Cup Golden Ball; Mbappe and Courtois also honoured" (në anglisht). ESPN FC. 15 korrik 2018. Marrë më 28 gusht 2018.
  329. ^ "Fan Dream Team and prize winners revealed!" (në anglisht). FIFA. 23 korrik 2018. Marrë më 28 gusht 2018.
  330. ^ "IFFHS WORLD'S BEST TOP GOAL SCORERS 2011 TO 2020" (në anglisht). IFFHS. 22 janar 2021.
  331. ^ "London Football Awards 2018 winners in full: Harry Kane, Ryan Sessegnon, Roy Hodgson and more". Evening Standard (në anglisht). Londër. Marrë më 4 maj 2021.
  332. ^ "Harry Kane: Tottenham star wins Player of the Year at London Football Awards 2021". London Evening Standard (në anglisht). 27 prill 2021. Marrë më 4 maj 2021.

Lidhje të jashtme

Redakto
 
Wikimedia Commons ka materiale multimediale në lidhje me: Harry Kane.


Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Harry_Kane&oldid=2718883"