Wikipedia

Ruud van Nistelrooy

Rutgerus Johannes Martinus van Nistelrooij (lindur më 1 korrik 1976), i njohur gjërësisht si Ruud van Nistelrooy, është një trajner holandez futbolli dhe ish futbollist profesionist i cili është trajneri i përkohëshëm i klubit anglez Manchester United. Van Nistelrooy konsiderohet një nga sulmuesit më të mirë të gjeneratës së tij, duke u shpallur golashënuesi më i mirë në UEFA Ligën e Kampioneve në tre sezone të ndryshme, si dhe është golashënuesi i gjashtë më i mirë me 56 gola. Ai gjithashtu është shpallur golashënuesi më i mirë në tre kampionate të ndryshme. Në vitin 2004, ai u përfshi në listën e 100 lojtarëve më të mirë të të gjitha kohërave, të quajtur FIFA 100.[3]

Ruud van Nistelrooy

Van Nistelrooy në vitin 2017
Të dhënat vetjake
Emri i plotëRutgerus Johannes Martinus van Nistelrooij[1]
Datëlindja (1976-07-01) 1 korrik 1976 (48 vjeç)
VendlindjaOss, Holandē
Gjatësia1.88 m (6 ft 2 in)[2]
PozicioniSulmues
Të dhënat e klubit
Klubi aktual
Manchester United
(trajner i përkohshëm)
Karriera me të rinjtë
1981–1990Nooit Gedacht
1990–1991RKSV Margriet
1991–1993Den Bosch
Karriera me klube*
VitetKlubiNdeshje(Golat)
1993–1997Den Bosch69(17)
1997–1998Heerenveen31(13)
1998–2001PSV Eindhoven67(62)
2001–2006Manchester United150(95)
2006–2010Real Madrid68(46)
2010–2011Hamburger SV36(12)
2011–2012Málaga28(4)
Gjithsej449(249)
Karriera ndërkombëtare
1997–1998Holanda U214(0)
1998–2011Holanda70(35)
Skuadra të menaxhuara
2021–2022Jong PSV
2022–2023PSV Eindhoven
2024–Manchester United (i përkohëshëm)
*Ndeshjet dhe golat me klubet llogariten vetëm për ligën vendase

Van Nistelrooy e nisi karrierën e tij në Holandë te Den Bosch në vitin 1993, duke u transferuar te Heerenveeni në vitin 1997. Ai më pas fitoi famë te PSV Eindhoven, duke fituar dy tituj të Eredivisies. Performancat e tij tërhoqën vëmëndjen e Manchester United, të cilët siguruan kartonin e tij në vitin 2000. Megjjthatë, një dëmtim i sulmuesit bëri që transferimi të kryhej një vit më vonë për 19 milion £, një rekord në Britani në atë kohë. Koha e tij në Old Trafford ishte e suksesshme, duke i fituar të gjithë trofetë vendor si dhe çmimin Sir Matt Busby Lojtari i Vitit dy herë. Ai shënoi 150 gola në vetëm 219 ndeshje për klubin, duke u bërë edhe golashënuesi rekord i tyre në kompeticionet evropiane, por e humbi vendin e titullarit në vitin e fundit. Në vitin 2006, Van Nistelrooy u transferua te Real Madridi. Pavarësisht se periudha e tij në Madrid u kushtëzua nga dëmtimet, ai arriti të fitojë dy tituj të La Ligas si dhe një superkupë. Në janar 2010, ai u transferua te Hamburger në Gjermani si dhe e mbylli karrierën te Málaga në Spanjë.

Në nivel ndërkombëtar, Van Nistelrooy luajti 70 ndeshje dhe shënoi 35 gola me kombëtaren holandeze. Ai mori pjesë në dy edicione të UEFA Kampionatit Evropian (2004 dhe 2008) si dhe në FIFA Kupën e Botës 2006.

Karriera me klube

Redakto

Vitet e para

Redakto

Van Nistelrooy lindi në Oos të Holandës dhe e nisi karrierën e tij në vitin 1993 në moshën 17 vjeç me Den Bosch në Eerste Divisie. Ai fillimisht luante si mesfushor qëndror por u zhvendos në rolin e sulmuesit pasi luajti dy ndeshje kundër klubeve lokale Nooit Gedacht dhe RKSV Margriet.[4][5] Pasi shënoi 12 gola në sezonin 1996–97, ai u transferua te Heerenveeni për 360,000 €, duke regjistruar 13 gola në 31 ndeshje në sezonin e tij të vetëm në klub.

PSV Eindhoven

Redakto

Në verën e vitit 1998, Van Nistelrooy u transferua te PSV Eindhoven për 6.3 milion €, duke u bërë transferimi më i shtrenjtë në futbollin holandez.[4] Ai ishte fillimisht një lojtar rezervë nën drejtimin e trajnerit Bobby Robson,[4] por arriti të shënonte 31 gola në 34 ndeshje, duke u shpallur golashënuesi më i mirë në Eredivisie dhe i dyti në Evropë. Më 25 nëntor 1998, Van Nistelrooy shënoi tregolëshin e parë në Ligën e Kampioneve kundër HJK Helsinkit në fazën e grupeve.[6][7] Ai e mbylli sezonin duke fituar çmimin Futbollisti Holandez i Vitit.[8] Në sezonin e ardhshëm, ai fitoi sërisht kampionatin, duke shënuar 29 gola.[9]

Në verën e vitit 2000, Van Nistelrooy ishte gati të transferohej te Manchester United për 18.5 milion £.[10] Katër ditë pas arritjes së marrëveshjes, ai do të prezantohej, por shqetësimi në gju që ndjente bëri që klubi ta anullonte transferimin.[11][12] PSV gjithashtu refuzoi teste të mëtejshme mjekësore për lojtarin.[13] Një ditë pas kësaj, ai këputi ligamentet e kryqëzuara anteriore të gjurit, duke qëndruar jashtë fushave për një vit.[14][15]

Manchester United

Redakto

Transferimi

Redakto

Në prill 2001, Van Nistelrooy firmosi një kontratë pesë-vjeçare me klubin pasi kaloi me sukses vizitat mjeksore.[16] Klubi pagoi 19 milion £ për kartonin e tij; i pyetur për këtë, Van Nistelrooy deklaroi: "Çmimi nuk është i madh për mua, më motivon sepse do të thotë që United ka besim të madh te unë."[17] Sipas një interviste të Alex Ferguson me The Daily Telegraph, ai tregoi se djali i tij, Darren, i cili më parë kishte qënë në provë te Heerenveeni, e luti babain e tij të firmoste me Van Nistelrooy, duke thënë: "Duhet të firmosësh me Van Nistelrooy menjëherë, ai është i jashtëzakonshëm. E kemi parë."[17] Stafi i Fergusonit dërgoi përfaqësues për të parë Van Nistelrooy në ndeshjen e rradhës të PSV-së dhe klubi firmosi me të një ditë më pas.[17]

2001–2003: Titulli i Premier Ligës dhe Këpuca e Artë

Redakto

Van Nistelrooy bëri debutimin e tij me ekipin më 12 gusht 2001 në humbjen 2–1 kundër Liverpoolit në FA Charity Shield, duke shënuar në minutën e 51të.[18] Një javë më pas, ai luajti ndeshjen e parë në Premier Ligë duke shënuar një dopietë në fitoren 3–2 kundër Fulhamit në Old Trafford.[19] Më 17 tetor, ai shënoi golat e parë në Ligën e Kampioneve në humbjen 3–2 kundër Deportivo La Coruñas në fazën e grupeve.[20]

Më 22 dhjetor, Van Nistelrooy shënoi tregolëshin e parë në Premier Ligë në suksesin 6–1 kundër Southamptonit.[21] Në FA Cup, ai e nisi si zëvëndësues ndeshjen e raundit të tretë kundër Aston Villës për shkak të një dëmtimi në kofshë. Megjithatë, ai hyri si zëvëndësues në pjesën e dytë dhe shënoi dy gola në tre minuta që rezultuan vendimtar në përmbysjen dhe fitimin e ndeshjes me rezultatin 3–2.[22]

Në sezonin e tij të parë në Angli, Van Nistelrooy shënoi 23 gola në 31 ndeshje. Ai gjithashtu barazoi rekordin e Mark Stein, Alan Shearer dhe Thierry Henry duke shënuar në tetë ndeshje rresht në kampionat. Ai gjithashtu shënoi dhjetë gola në Ligën e Kampioneve si dhe u shpall fitues i çmimit PFA Lojtari i Vitit i Lojtarëve.

Në sezonin 2002–03, Van Nistelrooy fitoi Këpucën e Artë të Premier Ligës si golashënuesi më i mirë i kampionatit me 25 gola. Goli i tij në ndeshjen e fundit kundër Evertonit bëri që ai t'a mbyllte sezonin me një gol më shumë se Thierry Henry.[23] Gjatë këtij sezoni, ai regjistroi tregolësha kundër Newcastle United,[24] Fulhamit[25] dhe Charlton Athletic.[26] Van Nistelrooy shënoi në secilën nga tetë ndeshjet e fundit të kampionatit, duke ndihmuar United të shpallej kampion. Ai gjithashtu u nderua me çmimin Lojtari i Sezonit i Premier Ligës.[27][28] Van Nistelrooyt i'u dha merita si udhëheqësi i ekipit drejt titullit si dhe mesatarja e shënimit të tij u quajt "e jashtëzakonshme".[29] Në Ligën e Kampioneve, ai shënoi 12 gola në 9 ndeshje[30] dhe u shpall sulmuesi më i mirë në Evropë nga UEFA.[31]

2003–2004: 100 gola dhe suksesi në FA Cup

Redakto

Van Nistelrooy e nisi sezonin 2003–04 duke shënuar dy gola në dy ndeshjet e para në kampionat. Ai vendosi një rekord të ri si lojtari që kishte shënuar në dhjetë ndeshje rresht në Premier Ligë,[32] e cila u thye në vitin 2015 nga Jaime Vardy i Leicester Cityt.[33] Më 21 shtator, në barazimin pa gola kundër Arsenalit, një ndeshje e etiketuar si Beteja e Old Trafford, Van Nistelrooy ishte në qëndër të një incidenteve më famëkeqe midis dy klubeve. Pasi humbi një penallti në minutën e fundit që do t'i kishte fituar ndeshjen Unitedit,[34] Van Nistelrooy u sulmua nga Martin Keown, e cila nisi një sherr midis lojtarëve të të dy ekipeve; pesë lojtarë të Arsenalit përfshirë Keown u pezulluan dhe u gjobitën kurse klubi u gjobit me një gjobë rekord prej 175,000 £.[35][36] Gjatë ndeshjes, Van Nistelrooy gjithashtu pësoi një ndërhyrje të gabuar nga Patrick Vieira, i cili u përjashtua me kartonin e dytë të verdhë. Trajneri Wenger dhe Vieira e akuzuan Van Nistelrooy se kishte shkelur këmbën e Vieiras dhe kishte bërë hile.[37][38] Holandezi më pas u mbrojt nga Ferguson, i cili hodhi poshtë akuzat e Wenger dhe Vieiras.[39]

Më 27 shtator, Van Nistelrooy shënoi një tregolësh në fitoren 4–1 kundër Leicester Cityt.[40] Goli i tij i 100të me klubin erdhi në fitoren dramatike 4–3 kundër Evertonit në shkurt 2004.[41] Ai ishte protagonisti kryesor në ecurinë e ekipit në FA Cup; ai fillimisht shënoi një dopietë në fitoren 4–2 kundër Manchester Cityt,[42] të cilën e ndoqi me një tjetër dopietë në fitoren 2–1 me përmbysje kundër Fulhamit në çerek-finale.[43] Ai shënoi edhe dy gola të tjerë, përfshirë një me penallti, në fitoren kundër Millwallit në finale.[44]

2004–2006: Golashënuesi më i mirë në Evropë dhe largimi

Redakto

Van Nistelrooy humbi një pjesë sezonit 2004–05 për shkak të një dëmtimi, por u shpall sërisht golashënuesi më i mirë në Ligën e Kampioneve me tetë gola. Mē 15 shtator 2004, Van Nistelrooy shënoi një dygolësh në barazimin 2–2 kundër Lyonit,[45] duke arritur në kuotën e 30 golave në kompeticionet evropiane me klubin. Ai theu rekordin e legjendës Denis Law, i cili deklaroi: "Jam i lumtur për Ruud. Nuk mund t'i ndodhte një njeriu më të mirë."[46]

Më 24 tetor, Arsenali u rikthye në Old Trafford për një tjetër ndeshje dramatike. Ata vinin si fituesit e Premier Ligës pa asnjë humbje, të quajtur The Invincibles (të pamposhturit) si dhe me një rekord prej 49 ndeshjesh pa humbje.[47] United fitoi 2–0 falë një goli të Van Nistelrooy, i cili shleu gabimin e sezonit të kaluar, dhe një goli të Wayne Rooney.[48][49] Ai më pas u pezullua me tre ndeshje për një ndërhyrje të gabuar nga Ashley Cole të cilën gjyqtari nuk e kishte parë.[50] Në Ligën e Kampioneve, ai shënoi plot katër gola në fitoren 4–1 kundër Sparta Pragës në fazën e grupeve.[51] Më 17 maj 2005, ai shënoi një dopietë në gjysëm-finalen e FA Cup kundër Newcastle United.[52] Manchester United fitoi ndeshjen 4–1 dhe kaloi në finale, ku u mposht me penallti nga Arsenali.[53]

Van Nistelrooy e nisi sezonin 2005–06 duke shënuar në katër ndeshjet e para të Premier Ligës. Ai e mbylli sezonin me 21 gola, por këtë herë e humbi Këpucën e Artë kundrejt Henry. Më 26 shkurt 2006, Van Nistelrooy u la në stol për finalen e Kupës së Ligës kundër Wigan Athletic,[54][55] duke hapur zërat se kishte një mosmarrëveshje midis tij dhe trajnerit Ferguson, të cilën ai e mohoi.[56] Pas kësaj, ai u la në stol për gjashtë ndeshjet e rradhës në kampionat, duke u rikthyer si titullar kundër West Ham United dhe Bolton Wanderers; ai shënoi golin e fitores në të dyja ndeshjet. Pavarësisht kësaj, dyshimet për të ardhmen e tij u rritën pasi u la në stol për ndeshjen e fundit të sezonit kundër Charlton Athletic.[57] Ferguson deklaroi se Van Nistelrooy nuk ishte i lumtur me këtë vendim dhe u largua nga stadiumi tre orë para nisjes së ndeshjes.[58] Më 9 maj 2006, u raportua se përjashtimi i tij nga ekipi erdhi pas një zënke me portugezin Cristiano Ronaldo gjatë një seance stërvitore. Sipas raportimeve, Van Nistelrooy kritikoi Ronaldon për tendencën e tij për të mbajtur topin në vend që të pasonte, e cila shkaktoi një sherr. Gjatë sherrit, Van Nistelrooy u dëgjua duke i thënë Ronaldos: "Çfarë do të bësh? Do t'i ankohesh babit?" Van Nistelrooy i'u referua ndihmës-trajnerit portugez të ekipit, Carlos Queiroz,[59] por Ronaldo, i cili shpërtheu në lot, e mori të mirëqënë, duke menduar se ai e kishte me babain e tij, i cili kishte ndërruar jetë disa muaj më parë.[60] Van Nistelrooy i kërkoi falje Fergusonit për sjelljen e tij në muajt e fundit.[61]

Van Nistelrooy u largua nga Old Trafford në verën e vitit 2006. Ai regjistroi 150 gola në 219 ndeshje, 38 prej të cilave në kompeticionet evropiane. Rekordi i tij për numrin e golave në Evropë me United u thye nga Rooney. Goli i tij i fundit me klubin erdhi më 1 prill në fitoren kundër Boltonit.[62]

Real Madrid

Redakto

2006–2007: Debutimi në Spanjë dhe Pichichi

Redakto

Më 15 korrik 2006, Ferguson konfirmoi se Van Nistelrooy do të transferohej në Spanjë te Real Madridi. Dy javë më vonë, klubi konfirmoi transferimin dhe holandezi firmosi një kontratë tre-vjeçare. Reali pagoi 14 milion € për kartonin e tij.[63]

Van Nistelrooy debutoi me ekipin në fitoren 1–0 në miqësoren kundër ekipit italian Reggina.[64] Më 10 shtator, ai shënoi një tregolësh në fitoren 4–1 kundër Levantes në ndeshjen e tij të dytë në La Liga. Pas kësaj, ai shënoi katër gola një tjetër fitore 4–1, këtë herë kundër Osasunës në nëntor. Në gjashtë muajt e parë të sezonit 2006–07, Van Nistelrooy ishte shok ekipi me Ronaldo Nazárion, të cilin e konsideroi lojtarin më të mirë me të cilin ai kishte luajtur.[65] Ai e mbylli sezonin e parë në Madrid duke fituar çmimin Pichichi ai golashënuesi më i mirë i La Ligës me 25 gola në 37 ndeshje.[66] Real Madridi e fitoi kampionatin për herë të 30të nē histori.[67] Gjatë fundit të sezonit, Van Nistelrooy barazoi rekordin e Hugo Sánchez për ndeshjet rresht me gol në La Liga, duke shënuar në shtatë ndeshje rresht.[68]

2007–2010: Dëmtimet e vazhdueshme dhe largimi

Redakto

Sezoni 2007–08 ishte i vështirë për Van Nistelrooy, i cili pësoi disa dëmtime. Në janar 2008, ai firmosi një kontratë të re deri në qershor 2010.[69] Dy muaj më pas, ai kreu një operacion në kyçin e këmbës, që e mbajti jashtë fushave për dy muaj.[70] Ai u rikthye në aksion më 7 maj në El Clásicon kundër Barcelonës, duke shënuar me penallti vetëm dy minuta pasi hyri në fushë si zëvëndësues.[71] Ai regjistroi 20 gola në 33 ndeshje në të gjitha kompedicionet, me Realin që fitoi një tjetër titull të La Ligës.[72]

Në nëntor 2008, klubi njoftoi se Van Nistelrooy do të humbiste pjesën e mbetur të sezonit 2008–09 pasi kirurgjia eksploruese artroskopike zbuloi një menisk pjesërisht të këputur në gjurin e tij të djathtë, e cila do të duhej gjashtë deri në nëntë muaj për t'u shëruar pas një operacioni të dytë për të rregulluar dëmin.[73][74] Ai udhëtoi në Shtetet e Bashkuara për t'u takuar me specialistin Richard Steadman, i cili e kishte operuar holandezin në të njëjtin gju në vitin 2000.[75] Në momentin e pësimit të dëmtimit, Van Nistelrooy kishte regjistruar 10 gola dhe 2 asiste në 12 ndeshje me ekipin. Pas dëmtimit, Van Nistelrooy u hoq nga ekipi për pjesën e mbetur të sezonit dhe numri i tij u mor nga Dani Parejo.[76]

Van Nistelrooy u rikthye në aksion më 24 gusht 2009 duke u aktivizuar në minutat e fundit të ndeshjes miqësore para-sezonale kundër Rosenborgut.[77] Më 20 shtator, në ndeshjen e tretë të kampionatit kundër Xeres, Van Nistelrooy luajti ndeshjen e parë zyrtare që nga dëmtimi që pësoi vitin e kaluar; ai hyri në fushë në minutën e 80të dhe asistoi golin e francezit Karim Benzema një minutë më vonë si dhe shënoi në minutën e 88të.[78] Megjjthatë, ai pësoi një dëmtim në kofshë që e mbajti jashtë fushave për një muaj.[79] Van Nistelrooy u rikthye sërisht më 27 tetor në humbjen 4–0 kundër Alcorcón në Kupën e Mbretit, duke zëvëndësuar kapitenin Raúl në minutën e 71të.[80]

Hamburger SV

Redakto

Më 23 janar 2010, Van Nistelrooy firmosi një kontratë deri në qershor 2011 me klubin gjerman Hamburger SV.[81][82] Ai luajti ndeshjen e parë me klubin më 6 shkurt në barazimin 3–3 kundër 1. FC Köln në kampionat, duke hyrë në fushë në dy minutat e fundit.[83] Ai regjistroi dy golat e parë me klubin një javë më pas në fitoren 3–1 kundër Stuttgartit, duke shënuar në minutat 75të dhe 77të pasi kishte hyrë si zëvëndësues disa minuta më parë.[84] Më 11 mars 2010, Van Nistelrooy shënoi golin e parë në UEFA Ligën e Evropës në fitoren 3–1 kundër ekipit belg Anderlecht në ndeshjen e parë të raundit të 16-tave.[85]

Van Nistelrooy e nisi sezonin e ri duke shënuar një tregolësh në fitoren 5–1 kundër Torgelower SV Greif në raundin e parë të kupës.[86] Ai gjithashtu shënoi dy gola të tjerë në ndeshjen hapëse të kampionatit kundër Schalkes, duke i dhënë ekipit fitoren. Gjatë merkatos së dimit, Van Nistelrooy u lidh me një rikthim te Reali pas dëmtimeve të sulmuesve Gonzalo Higuaín dhe Karim Benzema. Rikthimi i tij mori miratimin e trajnerit José Mourinho,[87] kurse Van Nistelrooy deklaroi se do ta konsideronte një rikthim në Madrid nëse klubi spanjoll do të bënte ofertë.[88] Oferta e Real Madridit u refuzua nga Hamburger, që deklaroi se holandezi do të qëndronte te klubi deri në fund të kontratës.[89] Pavarësisht pakënaqësisë për mos kryerjen e tratativës, Van Nistelrooy deklaroi se do të vazhdonte t'i pērkushtohej klubit.[90]

Më 16 prill 2011, Van Nistelrooy pësoi një dëmtim në kofshë në ndeshjen kundër Hannover 96 qē e mbajti jashtë fushë deri në ndeshjen e fundit të sezonit.[91] Ai u rikthye në ndeshjen e fundit të kampionatit kundër Borussia Mönchengladbach, duke u aktivizuar si zëvëndësues në minutën e 68të.[92] Ai e mbylli sezonin shtatë gola dhe dy asiste në 25 ndeshje.[93]

Málaga

Redakto

Më 1 qershor 2011, Van Nistelrooy u rikthye në Spanjë dhe firmosi një kontratën një-vjeçare me klubin e La Ligës, Málaga, si lojtar i lirë.[94] Ai u prit nga 15,000 tifozë gjatë prezantimit të tij në Stadiumin La Rosaleda.[95] Debutimi i tij erdhi në humbjen 2–1 kundër Seviljes në ndeshjen hapëse të sezonit 2011–12.[96][97]

Van Nistelrooy shënoi golin e parë me klubin më 1 tetor në fitoren kundër Getafes.[98] Ai i shënoi të njëjtit kundërshtar më 21 dhjetor në Kupën e Mbretit, duke mposhtur portierin kundërshtar me një gjuajtje volley; Málaga u kualifikua në raundin tjetër me rezultatin e përgjithshëm 3–2.[99] Pas kësaj, ai shënoi dopieta në ndeshjet kundër Espanyol dhe Racing Santander;[100][101] golat kundër Racing Santander ishin të fundit në karrierën e tij.[97] Ai luajti ndeshjen e fundit në karrierë më 13 maj kundër Sporting Gijón, duke zëvëndësuar në minutën e 75të autorin e golit të vetëm të ndeshjes Salomón Rondón.[97][102]

Më 14 maj, Van Nistelrooy njoftoi tërheqjen nga futbolli në moshën 35 vjeç.[103] Në një intervistë për Sport1, ai tregoi se e kishte paralajmëruar tërheqjen duke deklaruar se Málaga do të ishte klubi i tij i fundit në karrierë.[104]

Karriera ndërkombëtare

Redakto

Van Nistelrooy e nisi karrierën e tij me kombëtaren holandeze duke luajtur katër ndeshje me ekipin nën-21 në vitet 1997 dhe 1998. Ai bëri debutimin e tij me ekipin e parë më 18 nëntor 1998 në një ndeshje miqësore kundër Gjermanisë.[105] Dëmtimi që pësoi në ligamentin e gjurit gjatë kohës me PSV-në bëri që ai të humbiste Euro 2000.[106]

Van Nistelrooy shënoi gjashtë gola gjatë kualifikueseve të FIFA Kupën së Botës 2002, përfshirë dygolësha në ndeshjet kundër Estonisë dhe Andorrës. Pavarësisht kontributit të tij, Holanda nuk u kualifikua në finalet e turnamentit, duke u mposhtur në play-off nga Irlanda.[107] Më 19 nëntor, Van Nistelrooy shënoi një tregolësh në ndeshjen kualifikuese të Euro 2004 kundër Skocisë, duke i dhënë Holandës një fitore 4–1 dhe kualikimin në turnament.[108] Në turnamentin e luajtur në Portugali, Van Nistelrooy shënoi në barazimin kundër Gjermanisë, në humbjen kundër Republikës Çeke si dhe një dopietë kundër Letonisë. Ai sëbashku me Milan Baroš ishin lojtarët e vetëm që shënuan në të tre ndeshjet e fazës së grupeve.[109]

Gjatë një ndeshje kualifikuese të FIFA Kupës së Botës 2006, Van Nistelrooy shënoi në fitoren 4–0 të Holandës kundër vendit të fundit Andorrës.[110] Pasi shënoi golin, ai u ndëshkua me karton të verdhë pasi festoi para mbrojtësit kundërshtar Antoni Lima. Gjashtë minuta më parë, Van Nistelrooy kishte humbur një penallti dhe ishte tallur nga Lima, i cili i qeshi në fytyrë.[111][112] Në maj 2006, trajneri Marco van Basten e përfshiu në listën me 23 lojtarë për turnamentin, ku ai ishte ambasadori zyrtar i FIFAs dhe SOS.[113] Van Nistelrooy u aktivizua në të tre ndeshjet e grupit si titullar si dhe u zëvëndësua në pjesën e dytë në të treja rastet. Goli i tij i vetëm në turnament erdhi në fitoren 2–1 kundër Bregut të Fildishtë.[114] Ai më pas u la në stol nga Van Basten pa asnjë shpjegim për ndeshjen e raundit të 16-tave kundër Portugalisë, me Holandën që u mposht 1–0 dhe u eliminua nga kompeticioni.[115]

Pas përfundimit të Kupës së Botës, Van Nistelrooy u la jashtë ekipit nga Van Basten për ndeshjen miqësore kundër Irlandës më 16 gusht.[116] Ai gjithashtu u zëvëndësua nga Dirk Kuyt për ndeshjen e rradhës kundër Portugalisë në shtator.[117] Pas dëmtimit të Klaas-Jan Huntelaar, Van Nistelrooy refuzoi ftesën për ndeshjet kualifikuese të Euro 2008 kundër Bullgarisë dhe Bjellorusisë.[118]

Më 23 janar 2007, Van Nistelrooy njoftoi tërheqjen nga ekipi kombëtar pas mosmarrëveshjeve të vazhdueshme me trajnerin Van Basten, të cilat kisin nisur gjatë Kupës së Botës 2006.[119] Megjithatë, pas disa telefonatave si dhe këmbënguljes së portierit veteran Edwin van der Sar, Van Nistelrooy dhe Van Basten bënë paqe dhe sulmuesi u rikthye në kombëtare katër muaj më pas.[120][121] Më 8 shtator, Van Nistelrooy zuri vëndin e Huntelaar, ashtu siç Van Basten kishte kërkuar më parë, për ndeshjen kualifikuese kundër Bullgarisë, duke shënuar në një fitore 2–0,[122] kurse katër ditë më vonë shënoi golin e fitores në minutat shtesë kundër Shqipërisë në transfertë.[123]

Në Euro 2008, Van Nistelrooy shënoi në fitoren vendimtare 3–0 kundër Italisë në fazën e grupeve.[124] Ai gjithashtu shënoi golin e vetëm në humbjen 3–1 kundër Rusisë në çerek-finale, e cila solli eleminimin e Holandës nga kompeticioni.[125] Pas përfundimit të turnamentit, Van Nistelrooy njoftoi tërheqjen nga ekipi kombëtar për herë të dytë.[126][127]

Para nisjes së FIFA Kupës së Botës 2010, Van Nistelrooy deklaroi se do të ishte i disponueshëm për t'u rikthyer në ekipin kombëtar, por nuk u ftua nga trajneri Bert van Marwijk.[128] Pasi e mori vesh këtë vendim, Van Nistelrooy deklaroi se karriera e tij ndërkombëtare kishte marr fund.[129]

Pas një dëmtimi të sulmuesit kryesor Van Persie me klubin e tij Arsenal, Van Marwijk i dha një mundësi Van Nistelrooyt për t'u bërë sërisht sulmuesi kryesor i Holandës, duke e ftuar për dy ndeshjet kualifikuese të Euro 2012 kundër Finlandës dhe San Marinos.[130] Ai shënoi në fitoren 5–0 kundër San Marinos më 3 shtator 2010.[131]

Van Nistelrooy u rikthye sërisht në ekipin kombëtar në mars 2011 për ndeshjet e rradhës kualifikuese të Euro 2012 kundër Hungarisë, pas dëmtimeve të Huntelaar, Arjen Robben dhe Theo Janssen.[132] Në ndeshjen e parë në transfertë më 25 mars, ai u aktivizua në minutat e fundit në vend të Dirk Kuyt.[133] Në ndeshjen e luajtur në Amsterdam, ai hyri si zëvëndësues dhe shënoi golin e 35të ndërkombëtar.[134] Në intervistën pas ndeshjes me Berend Scholten, ai deklaroi se ishte ce mrekullueshme të jesh në gjendje të shtosh diçka në këtë ekip".[135]

Profili i lojtarit

Redakto

Van Nistelrooy ishte një golashënues i njohur i cili dallohej për cinizmin e tij në zonë, lëvizjet brënda zonës si dhe për finalizimin e tij të jashtëzakonshëm.[136][5] Ai mund të gjuante me saktësi me të dyja këmbët si dhe ishte një lojtar i rrezikshëm në duelet ajërore,[137] duke shënuar shumë gola me kokë.[138] Këto dhunti bënë që ai të fitonte reputacionin si një nga sulmuesit më të mirë të gjeneratës së tij.[139] Van Nistelrooy shkëlqente në gjetjen e hapsirave brënda zonës kundërshtare falë pozicionimit të tij, manovrave të shpejta si dhe inteligjencës ofensive që zotëronte.[140] Ai gjithashtu bënte vrapime të shpejta për t'ju shmangur mbrojtësve kundërshtar, duke mposhtur kurthin e pozicionit jashtë loje dhe duke finalizuar krosimet dhe pasimet e shokëve të ekipit;[141][142] tendenca e tij për të qënë nē vendin e duhur dhe momentin e duhur bëri që media t'a etiketonte si "gjahtar" në zonë.[143][144][136][5][138]

Van Nistelrooy ishte një sulmues i kompletuar i cili zotëronte shpejtësi, forcë fizike si dhe gjuajtje të fuqishme.[5][145][139] Ai gjithashtu zotëronte teknikë si dhe shquhej për lojën me kurriz nga porta si dhe asistet.[144][146] Van Nistelrooy ishte një gjuajtës i saktë i penalltive, duke pasur një mesatare të lartë shënimi.[147] Pavarësisht talentit dhe aftësisë së shënimit të golave, Van Nistelrooy është kritikuar disa herë nga trajnerë dhe analistë për sjelljen e tij polemizuese, tendencën e të qënit egoist si dhe simulimet në fushë.[136]

Karriera si trajner

Redakto

PSV

Redakto

Më 22 qershor 2013, Van Nistelrooy i'u bashkua PSV-së si trajneri i ekipit nën-17.[148] Tre vite më pas, ai punoi si trajneri i sulmuesve të ekipit nën-17, -19 dhe ekipit rezervë.[149]

Më 25 qershor 2018, Van Nistelrooy u emërua trajneri i ekipit nën-19, duke zëvëndësuar Mark van Bommel, i cili u vendos trajner i ekipit të parë.[150] Në dhjetor 2019, ai gjithashtu u bë pjesë e stafit të trajnerit të Holandës Ronald Koeman në rolin e zëvëndës-trajnerit sëbashku me Maarten Stekelenburg.[151]

Në mars 2022, Van Nistelrooy u emërua trajneri i ekipit të parë të PSV-së pas largimit të Roger Schmidt. Ai firmosi një kontratë tre-vjeçare dhe e mori drejtimin e ekipit para nisjes së sezonit 2022–23.[152] Pasi fitoi superkupën dhe kupën, Van Nistelrooy dha dorëheqjen një ndeshje para mbarimit të kampionatit, duke cituar mungesën e mbështjetjes nga klubi.[153]

Manchester United

Redakto

Më 11 korrik 2024, Van Nistelrooy u emërua në rolin e zëvëndës-trajnerit nga klubi anglez Manchester United në një marrëveshje dy-vjeçare. Ai supozohej të punonte me trajnerin Erik ten Hag, por shkarkimi i tij më 28 tetor bëri që Van Nistelrooy të emërohej trajneri i përkohëshëm i ekipit.[154] Dy ditë më pas, në ndeshjen e tij të parë, United fitoi 5–2 kundër Leicester Cityt në Kupën e Ligës.[155] Më 7 nëntor, Van Nistelrooy udhëhoqi ekipin drejt fitores së parë në Evropë pas 13 muajsh pas suksesit 2–0 kundër PAOK.[156] Me mbërritjen e trajnerit të ri Ruben Amorim, Van Nistelrooy u largua nga klubi. Ai e drejtoi ekipin në katër ndeshje, duke fituar tre dhe barazuar një.[157]

Jashtë futbollit

Redakto

Jeta personale

Redakto

Van Nistelrooy u martua me të dashurën e tij Leontien Slaats në korrik 2004.[158] Ata sëbashku një vajzë dhe një djal.[159][160][161] Ai është katolik.[162][163]

Bamirësia

Redakto

Van Nistelrooy dhe gruaja e tij janë të dy të përfshirë në organizatën bamirëse SOS Children's Villages. Organizata ekziston që nga viti 1949 dhe është një shoqatë bamirësie ndërkombëtare e cila shërben për të mbrojtur interesat dhe të drejtat e fëmijëve. Van Nistelrooy u emërua zyrtarisht ambasadori në Holandë i "FIFAs për SOS Children's Villages" më 1 shtator 2001.[164]

Më 17 nëntor 2009, Van Nistelrooy dhe gruaja e tij pritën SOS në Ciudad Real Madrid. Qëllimi i këtij eventi ishte të ndihmonte në krijimin e një kalendari i cili do të shitej për t'i sigurar fitime organizatës.[165]

Angazhimet

Redakto

Van Nistelrooy u sponsorizua nga kompania e veshjeve sportive Nike, duke u shfaqur në reklamat e tyre. Në një fushatë reklamuese globale të Nike në prag të Kupës së Botës 2002 në Kore dhe Japoni, ai mori pjesë në një reklamë të quajtur "Secret Tournament" (e markës "Scorpion KO") me regjizor Terry Gilliam, duke u shfaqur përkrah lojtarëve si Thierry Henry, Ronaldo, Edgar Davids, Fabio Cannavaro, Francesco Totti, Ronaldinho, Luís Figo dhe Hidetoshi Nakata, me ish-lojtarin Eric Cantona si "arbitër" i turneut.[166][167]

Media

Redakto

Gjatë FIFA Kupës së Botës 2014, Van Nistelrooy punoi si analist në studion e ESPN.[168]

Statistikat e karrierës

Redakto

Klube

Redakto

Burimi: [169][170][171]

Ndeshjet dhe golat sipas klubit, sezonit dhe kompeticionit
Klubi Sezoni Liga Kupa Kombëtare Kupa e Ligës Evropa Tjetër Gjithsej
Divizioni Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola
Den Bosch 1993–94 Eerste Divisie 2 0 0 0 — — — 2 0
1994–95 Eerste Divisie 15 3 2 3 — — – 17 6
1995–96 Eerste Divisie 21 2 0 0 — — — 21 2
1996–97 Eerste Divisie 31 12 0 0 — — — 31 12
Gjithsej 69 17 2 3 — — — 71 20
Heerenveen 1997–98 Eredivisie 31 13 5 3 — 4[a] 0 — 40 16
PSV 1998–99 Eredivisie 34 31 4 4 — 7[b] 6 1[c] 0 46 41
1999–2000 Eredivisie 23 29 1 0 — 8[b] 3 — 32 32
2000–01 Eredivisie 10 2 2 2 — — — 12 4
Gjithsej 67 62 7 6 — 15 9 1 0 90 77
Manchester United 2001–02 Premier League 32 23 2 2 0 0 14[b] 10 1[d] 1 49 36
2002–03 Premier League 34 25 3 4 4 1 11[b] 14 0 0 52 44
2003–04 Premier League 32 20 4 6 0 0 7[b] 4 1[d] 0 44 30
2004–05 Premier League 17 6 3 2 0 0 7[b] 8 0 0 27 16
2005–06 Premier League 35 21 2 0 2 1 8[b] 2 0 0 47 24
Gjithsej 150 95 14 14 6 2 47 38 2 1 219 150
Real Madrid 2006–07 La Liga 37 25 3 2 — 7[b] 6 0 0 47 33
2007–08 La Liga 24 16 1 0 — 7[b] 4 1[e] 0 33 20
2008–09 La Liga 6 4 0 0 — 4[b] 3 2[e] 3 12 10
2009–10 La Liga 1 1 2 0 — 1[b] 0 0 0 4 1
Gjithsej 68 46 6 2 — 19 13 3 3 96 64
Hamburger SV 2009–10 Bundesliga 11 5 0 0 — 7[f] 2 0 0 18 7
2010–11 Bundesliga 25 7 1 3 — — — 26 10
Gjithsej 36 12 1 3 — 7 2 0 0 44 17
Málaga 2011–12 La Liga 28 4 4 1 — — — 32 5
Gjithsej karriera 449 249 39 32 6 2 92 62 6 4 592 349
  1. ^ Të gjitha ndeshjet në UEFA Kupën Intertoto
  2. ^ a b c d e f g h i j k Të gjitha ndeshjet në UEFA Ligën e Kampioneve
  3. ^ Ndeshje në Johan Cruijff Schaal
  4. ^ a b Ndeshje në FA Community Shield
  5. ^ a b Të gjitha ndeshjet në Supercopa de España
  6. ^ Të gjitha ndeshjet në UEFA Ligën e Evropës

Kombëtarja

Redakto

Burimi: [172][173]

Ndeshjet dhe golat sipas ekipit kombëtar dhe vitit
Ekipi kombëtar Viti Ndsh Gola
Holanda 1998 1 0
1999 8 1
2000 1 0
2001 7 7
2002 4 1
2003 8 5
2004 11 6
2005 9 5
2006 5 3
2007 5 2
2008 5 3
2009 0 0
2010 3 1
2011 3 1
Gjithsej 70 35

Golat me kombëtaren

Redakto

Burimi: [172]

Rezultatet e Holandës të listuara të parat, kolonat e golave tregojnë rezultatin pas çdo goli të shënuar nga van Nistelrooy.
List of international goals scored by Ruud van Nistelrooy
Nr. Data Vendi Ndsh Kundërshtari Goli Rezultati Kompeticioni
1 28 prill 1999 GelreDome, Arnhem, Holandë 3   Morocco 1–2 1–2 Ndeshje miqësore
2 25 prill 2001 Philips Stadion, Eindhoven, Holandë 11   Qiproja 4–0 4–0 Kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2002
3 2 qershor 2001 Lilleküla Stadium, Tallinn, Estoni 12   Estonia 2–2 4–2 Kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2002
4 4–2
5 15 gusht 2001 White Hart Lane, Londër, Angli 13   Anglia 2–0 2–0 Ndeshje miqësore
6 5 shtator 2001 Philips Stadion, Eindhoven, Holandë 15   Estonia 5–0 5–0 Kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2002
7 6 tetor 2001 GelreDome, Arnhem, Holandë 16   Andorra 3–0 4–0 Kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2002
8 4–0
9 20 nëntor 2002 Arena AufSchalke, Gelsenkirchen, Gjermani 21   Gjermania 3–1 3–1 Ndeshje miqësore
10 29 mars 2003 De Kuip, Rotterdam, Holandë 23   Republika Çeke 1–0 1–1 Kualifikueset e UEFA Euro 2004
11 2 April 2003 Sheriff Stadium, Tiraspol, Moldova 24   Moldavia 1–1 2–1 UEFA Euro 2004 qualifying
12 19 November 2003 Amsterdam Arena, Amsterdam, Netherlands 29   Skocia 3–0 6–0 UEFA Euro 2004 qualifying
13 4–0
14 6–0
15 15 June 2004 Estádio do Dragão, Porto, Portugal 34   Gjermania 1–1 1–1 UEFA Euro 2004
16 19 June 2004 Estádio Municipal de Aveiro, Aveiro, Portugal 35   Republika Çeke 2–0 2–3 UEFA Euro 2004
17 23 June 2004 Estádio Municipal de Braga, Braga, Portugal 36   Letonia 1–0 3–0 UEFA Euro 2004
18 2–0
19 13 October 2004 Amsterdam Arena, Amsterdam, Netherlands 39   Finlanda 2–1 3–1 2006 FIFA World Cup qualification
20 3–1
21 30 March 2005 Philips Stadion, Eindhoven, Netherlands 42   Armenia 2–0 2–0 2006 FIFA World Cup qualification
22 8 June 2005 Helsinki Olympic Stadium, Helsinki, Finland 44   Finlanda 1–0 4–0 2006 FIFA World Cup qualification
23 3 September 2005 Hanrapetakan Stadium, Yerevan, Armenia 46   Armenia 1–0 1–0 2006 FIFA World Cup qualification
24 7 September 2005 Philips Stadion, Eindhoven, Netherlands 47   Andorra 3–0 4–0 2006 FIFA World Cup qualification
25 4–0
26 27 May 2006 De Kuip, Rotterdam, Netherlands 50   Kameruni 1–0 1–0 Friendly
27 4 June 2006 De Kuip, Rotterdam, Netherlands 51   Australia 1–0 1–1 Friendly
28 16 June 2006 Gottlieb-Daimler-Stadion, Stuttgart, Germany 53   Bregu i Fildishtë 2–0 2–1 2006 FIFA World Cup
29 8 September 2007 Amsterdam Arena, Amsterdam, Netherlands 56   Bullgaria 2–0 2–0 UEFA Euro 2008 qualifying
30 12 September 2007 Qemal Stafa Stadium, Tirana, Albania 57   Shqipëria 1–0 1–0 UEFA Euro 2008 qualifying
31 29 May 2008 Philips Stadion, Eindhoven, Netherlands 60   Danimarka 1–0 1–1 Friendly
32 9 June 2008 Stade de Suisse, Bern, Switzerland 62   Italia 1–0 3–0 UEFA Euro 2008
33 21 June 2008 St. Jakob-Park, Basel, Switzerland 64   Rusia 1–1 1–3 UEFA Euro 2008
34 3 September 2010 Stadio Olimpico, Serravalle, San Marino 65   San Marino 5–0 5–0 UEFA Euro 2012 qualifying
35 29 March 2011 Amsterdam Arena, Amsterdam, Netherlands 70   Hungaria 3–2 5–3 UEFA Euro 2012 qualifying

Referime

Redakto
  1. ^ "2006 FIFA World Cup Germany: List of Players: Netherlands" (PDF) (në anglisht). FIFA. 21 mars 2014. fq. 19. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 10 qershor 2019.
  2. ^ Gabim referencash: Etiketë <ref> e pavlefshme; asnjë tekst nuk u dha për refs e quajtura PremProfile
  3. ^ "Pele's list of the greatest" (në anglisht). BBC Sport. 4 mars 2004. Arkivuar nga origjinali më 19 tetor 2018. Marrë më 16 nëntor 2013.
  4. ^ a b c Simon Kuper (12 gusht 2001). "Polite Ruud shocks United" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 17 dhjetor 2018. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  5. ^ a b c d Alan Smith (14 janar 2002). "Van Nistelrooy emerges as complete centre-forward" (në anglisht). The Daily Telegraph. Arkivuar nga origjinali më 12 janar 2022. Marrë më 18 qershor 2018.
  6. ^ "HJK taipui ennätysyleisön edessä". MTV Uutiset (në finlandisht). 25 nëntor 1998. Arkivuar nga origjinali më 17 dhjetor 2018. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  7. ^ "Ruud van Nistelrooij PSVweb.nl profile". PSVweb.nl (në holandisht). Arkivuar nga origjinali më 17 dhjetor 2018. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  8. ^ "Netherlands – Player of the Year and other awards" (në anglisht). RSSSF. Arkivuar nga origjinali më 17 mars 2015. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  9. ^ "Eredivisie 1999/2000 " Top Scorer" (në anglisht). World Football. Arkivuar nga origjinali më 5 mars 2016. Marrë më 12 maj 2015.
  10. ^ "Record signing for Man Utd" (në anglisht). BBC Sport. 21 prill 2000. Arkivuar nga origjinali më 16 shkurt 2009. Marrë më 9 gusht 2014.
  11. ^ "Van Nistelrooy deal collapses" (në anglisht). The Guardian. 27 prill 2000. Arkivuar nga origjinali më 11 gusht 2014. Marrë më 9 gusht 2014.
  12. ^ "Man Utd record transfer postponed" (në anglisht). BBC Sport. 25 prill 2000. Arkivuar nga origjinali më 2 janar 2007. Marrë më 9 gusht 2014.
  13. ^ "Man Utd record transfer halted" (në anglisht). BBC Sport. 27 prill 2000. Arkivuar nga origjinali më 10 prill 2003. Marrë më 9 prill 2014.
  14. ^ "Van Nistelrooy suffers new injury" (në anglisht). BBC Sport. 28 prill 2000. Arkivuar nga origjinali më 7 prill 2003. Marrë më 9 gusht 2014.
  15. ^ "Van Nistelrooy out for a year with cruciate ligament injury" (në anglisht). The Guardian. 28 prill 2000. Arkivuar nga origjinali më 11 gusht 2014. Marrë më 9 gusht 2014.
  16. ^ "Man Utd clinch Van Nistelrooy deal" (në anglisht). BBC Sport. 23 prill 2001. Arkivuar nga origjinali më 7 tetor 2007. Marrë më 30 prill 2010.
  17. ^ a b c Henry Winter (27 prill 2001). "Van Nistelrooy in melting pot" (në anglisht). Londër: The Daily Telegraph. Arkivuar nga origjinali më 26 janar 2009. Marrë më 30 prill 2010.
  18. ^ Henry Winter (12 gusht 2001). "Liverpool shut out raging storm" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 12 janar 2022. Marrë më 16 dhjetor 2014.
  19. ^ David Lacey (20 gusht 2001). "Winning habit sees United home" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 5 shtator 2014. Marrë më 4 shtator 2014.
  20. ^ David Lacey (18 tetor 2001). "United sunk by Barthez blunders" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 17 dhjetor 2014. Marrë më 16 dhjetor 2014.
  21. ^ Dominic Fifield (24 dhjetor 2001). "Van Nistelrooy wires up United and strings up the Saints" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 5 shtator 2014. Marrë më 4 shtator 2014.
  22. ^ Mark Bradley (7 janar 2002). "Van Nistelrooy breaks Villa in three-goal comeback" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 16 dhjetor 2014. Marrë më 16 dhjetor 2014.
  23. ^ "Van Nistelrooy nets Golden Boot" (në anglisht). BBC Sport. 11 maj 2003. Arkivuar nga origjinali më 23 korrik 2004. Marrë më 8 gusht 2014.
  24. ^ Kevin McCarra (25 nëntor 2002). "Van Nistelrooy helps United capitalise on their reserves" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 11 gusht 2014. Marrë më 8 gusht 2014.
  25. ^ "Van Nistelrooy sends Man Utd top" (në anglisht). BBC Sport. 22 mars 2003. Arkivuar nga origjinali më 1 shtator 2017. Marrë më 8 gusht 2014.
  26. ^ Paul Wilson (4 maj 2003). "Van Nistelrooy's title role" (në anglisht). The Observer. Arkivuar nga origjinali më 11 gusht 2014. Marrë më 8 gusht 2014.
  27. ^ "Ruud nets Player of the Year award" (në anglisht). ESPN FC. 14 maj 2003. Arkivuar nga origjinali më 9 gusht 2014. Marrë më 8 gusht 2014.
  28. ^ "Van Nistelrooy has final say" (në anglisht). The Daily Telegraph. 14 maj 2003. Arkivuar nga origjinali më 12 janar 2022. Marrë më 8 gusht 2014.
  29. ^ Paul Atherton (2 maj 2003). "Man Utd in Ruud health" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 2 qershor 2022. Marrë më 8 gusht 2014.
  30. ^ "Ranking the five players to score in the most consecutive Champions League games". The Football Faithful (në anglisht). 18 gusht 2020. Arkivuar nga origjinali më 26 tetor 2020. Marrë më 23 tetor 2020.
  31. ^ "Van Nistelrooy wins award" (në anglisht). BBC Sport. 29 gusht 2003. Arkivuar nga origjinali më 29 janar 2022. Marrë më 2 shtator 2014.
  32. ^ "Ruud van Nistelrooy deserves more than being a footnote to Jamie Vardy's achievements" (në anglisht). The Daily Telegraph. 23 nëntor 2015. Arkivuar nga origjinali më 24 nëntor 2015. Marrë më 24 nëntor 2015.
  33. ^ "Jamie Vardy breaks record for goals in consecutive games" (në anglisht). BBC Sport. 28 nëntor 2015. Arkivuar nga origjinali më 28 nëntor 2015. Marrë më 29 nëntor 2015.
  34. ^ "Deadlock at Old Trafford" (në anglisht). BBC Sport. 21 shtator 2003. Arkivuar nga origjinali më 29 nëntor 2022. Marrë më 9 gusht 2014.
  35. ^ "Arsenal players banned" (në anglisht). BBC Sport. 30 tetor 2003. Arkivuar nga origjinali më 3 maj 2009. Marrë më 9 gusht 2014.
  36. ^ "Arsenal Fined For Old Trafford Battle" (në anglisht). Sky News. 30 tetor 2003. Arkivuar nga origjinali më 10 gusht 2014. Marrë më 9 gusht 2014.
  37. ^ "Van Nistelrooy accused" (në anglisht). BBC Sport. 22 shtator 2003. Arkivuar nga origjinali më 7 dhjetor 2005. Marrë më 9 gusht 2014.
  38. ^ Mark Buckingham (22 shtator 2003). "Vieira in stamp claim" (në anglisht). Sky Sports. Arkivuar nga origjinali më 10 gusht 2014. Marrë më 9 gusht 2014.
  39. ^ Pete Oliver (21 shtator 2003). "Ferguson anger after Wenger claims Van Nistelrooy cheated" (në anglisht). ESPN FC. Arkivuar nga origjinali më 11 gusht 2014. Marrë më 9 gusht 2014.
  40. ^ "Red-hot United stun Foxes" (në anglisht). BBC Sport. 27 shtator 2003. Arkivuar nga origjinali më 13 janar 2016. Marrë më 8 gusht 2014.
  41. ^ "Everton 3–4 Man Utd" (në anglisht). BBC Sport. 7 shkurt 2004. Arkivuar nga origjinali më 29 janar 2022. Marrë më 8 gusht 2014.
  42. ^ Paul Wilson (15 shkurt 2004). "City left red-faced by Ruud and Co" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 12 shtator 2014. Marrë më 16 dhjetor 2014.
  43. ^ "Van Nistelrooy proves point" (në anglisht). BBC Sport. 6 mars 2004. Arkivuar nga origjinali më 9 qershor 2004. Marrë më 16 dhjetor 2014.
  44. ^ "Man Utd win FA Cup" (në anglisht). BBC Sport. 22 maj 2004. Arkivuar nga origjinali më 25 shkurt 2009. Marrë më 26 janar 2010.
  45. ^ "Lyon 2–2 Man Utd" (në anglisht). BBC Sport. 15 shtator 2004. Marrë më 12 nëntor 2024.
  46. ^ Phil McNulty (16 shtator 2004). "Ruud lays down Law" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 23 shkurt 2010. Marrë më 30 prill 2010.
  47. ^ "Arsenal the Invincibles" (në anglisht). BBC Sport. 15 maj 2004. Arkivuar nga origjinali më 12 janar 2016. Marrë më 20 qershor 2020.
  48. ^ "Man Utd 2–0 Arsenal" (në anglisht). BBC Sport. 24 tetor 2004. Arkivuar nga origjinali më 31 korrik 2017. Marrë më 9 gusht 2014.
  49. ^ "United end Arsenal's unbeaten run" (në anglisht). CNN. 24 tetor 2004. Arkivuar nga origjinali më 11 gusht 2014. Marrë më 9 gusht 2014.
  50. ^ Glenn Moore (27 tetor 2004). "Van Nistelrooy repents while Wenger fumes" (në anglisht). The Independent. Arkivuar nga origjinali më 10 gusht 2014. Marrë më 9 gusht 2014.
  51. ^ Daniel Taylor (4 nëntor 2004). "Four-star Van Nistelrooy runs riot" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 11 gusht 2014. Marrë më 8 gusht 2014.
  52. ^ "Newcastle 1–4 Man Utd" (në anglisht). BBC Sport. 17 prill 2005. Arkivuar nga origjinali më 5 mars 2012. Marrë më 9 gusht 2014.
  53. ^ Amy Lawrence (22 maj 2005). "Vieira holds his nerve to claim historic penalty prize for Arsenal" (në anglisht). The Observer. Arkivuar nga origjinali më 13 maj 2019. Marrë më 9 gusht 2014.
  54. ^ Daniel Taylor (26 shkurt 2006). "Van Nistelrooy can't disguise misery of public dressing-down" (në anglisht). The Guardian. Marrë më 13 nëntor 2024.
  55. ^ "Van Nistelrooy left on bench for final" (në anglisht). The Irish Examiner. 26 shkurt 2006. Marrë më 13 nëntor 2024.
  56. ^ Daniel Taylor (31 gusht 2006). "Saha questions Van Nistelrooy sale" (në anglisht). The Guardian. Marrë më 13 nëntor 2024.
  57. ^ "Man Utd 4–0 Charlton" (në anglisht). BBC Sport. 7 maj 2006. Arkivuar nga origjinali më 14 gusht 2017. Marrë më 9 gusht 2014.
  58. ^ Tim Rich (8 maj 2006). "United move on without Van Nistelrooy" (në anglisht). The Daily Telegraph. Arkivuar nga origjinali më 12 janar 2022. Marrë më 9 gusht 2014.
  59. ^ Alex Ferguson (2013). Alex Ferguson: My Autobiography (në anglisht). Hodder & Stoughton. ISBN 978-1-84894-863-1. Arkivuar nga origjinali më 30 tetor 2023. Marrë më 15 prill 2022.
  60. ^ Samuel Luckhurst (7 mars 2013). "Wayne Rooney Another Manchester United Man To Lose Battle With Sir Alex Ferguson?" (në anglisht). The Huffington Post. Arkivuar nga origjinali më 17 prill 2017. Marrë më 5 maj 2016.
  61. ^ Daniel Taylor (11 janar 2011). "Ruud van Nistelrooy apologises to United's manager Sir Alex Ferguson" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 11 gusht 2014. Marrë më 9 gusht 2014.
  62. ^ "Bolton 1–2 Man Utd" (në anglisht). BBC Sport. 1 prill 2006. Arkivuar nga origjinali më 8 tetor 2007. Marrë më 8 gusht 2014.
  63. ^ "Real Madrid sign Dutch striker Van Nistelrooy" (në anglisht). ESPN FC. 27 korrik 2006. Arkivuar nga origjinali më 24 tetor 2012. Marrë më 30 mars 2011.
  64. ^ "Ruud finally makes debut for Real". New Straits Times (në anglisht). 6 gusht 2006. fq. 69. Arkivuar nga origjinali më 29 janar 2022. Marrë më 9 maj 2015.
  65. ^ "Ruud van Nistelrooy names Brazil legend Ronaldo as the best player he ever played with" (në anglisht). The Mirror. Arkivuar nga origjinali më 27 qershor 2018. Marrë më 5 shtator 2018.
  66. ^ "The last 6 winners of the 'Pichichi' award who weren't Messi or Ronaldo" (në anglisht). Planet Football. 3 korrik 2022. Marrë më 13 nëntor 2024.
  67. ^ "We won our 30th LaLiga title 16 years ago". Real Madrid C.F. (në anglisht). One Football. 16 qershor 2023. Marrë më 13 nëntor 2024.
  68. ^ "Van Nistelrooy goals rescue Real" (në anglisht). BBC Sport. 9 qershor 2007. Arkivuar nga origjinali më 4 prill 2023. Marrë më 4 korrik 2007.
  69. ^ "Van Nistelrooy extends contract with Real Madrid to 2010" (në anglisht). Reuters. 10 janar 2008. Arkivuar nga origjinali më 24 nëntor 2020. Marrë më 30 prill 2010.
  70. ^ "Van Nistelrooy has ankle surgery" (në anglisht). FIFA. 19 mars 2008. Arkivuar nga origjinali më 27 mars 2008.
  71. ^ Paul Fletcher (7 maj 2008). "Real Madrid 4–1 Barcelona" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 9 korrik 2018. Marrë më 9 maj 2008.
  72. ^ "We won our 31st LaLiga title 16 years ago". realmadrid.com (në anglisht). Real Madrid C.F. 4 maj 2024. Marrë më 14 nëntor 2024.
  73. ^ "Knee surgery ends Van Nistelrooy's season" (në anglisht). UEFA. 13 nëntor 2008. Marrë më 14 nëntor 2024.
  74. ^ "Real's Van Nistelrooy out for season after knee injury" (në anglisht). Agence France-Presse. 13 nëntor 2008. Arkivuar nga origjinali më 26 janar 2009. Marrë më 14 nëntor 2008.
  75. ^ "Van Nistelrooy out for season with knee injury" (në anglisht). ESPN FC. 13 nëntor 2008. Arkivuar nga origjinali më 20 tetor 2012. Marrë më 30 prill 2010.
  76. ^ "Knee injury puts Van Nistelrooy out for the season" (në anglisht). The Guardian. 13 nëntor 2008. Marrë më 14 nëntor 2024.
  77. ^ "Real's Van Nistelrooy returns after injury" (në anglisht). Reuters. 25 gusht 2009. Marrë më 14 nëntor 2024.
  78. ^ "Cristiano Ronaldo scores twice as Real Madrid hammer Xerez" (në anglisht). The Guardian. 20 shtator 2009. Marrë më 14 nëntor 2024.
  79. ^ "Real Madrid Star Ruud van Nistelrooy Injured Against Xerez" (në anglisht). Goal.com. 20 shtator 2009. Arkivuar nga origjinali më 19 gusht 2022. Marrë më 30 prill 2010.
  80. ^ "Third division Alcorcón ridicules Real Madrid". France 24 (në anglisht). Reuters. 28 tetor 2009. Arkivuar nga origjinali më 17 dhjetor 2018. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  81. ^ "HSV verpflichtet Ruud van Nistelrooy" (në gjermanisht). Hamburger SV. 23 janar 2010. Arkivuar nga origjinali më 27 janar 2010. Marrë më 30 prill 2010.
  82. ^ "Dutch striker Ruud van Nistelrooy joins Hamburg" (në anglisht). BBC Sport. 23 janar 2010. Arkivuar nga origjinali më 31 maj 2023. Marrë më 26 janar 2010.
  83. ^ "Three-star Robben strikes as Bayern draw level" (në anglisht). Agence France-Presse. 6 shkurt 2010. Arkivuar nga origjinali më 21 shkurt 2014. Marrë më 27 prill 2010.
  84. ^ "Van Nistelrooy at the double for Hamburg" (në anglisht). Agence France-Presse. 13 shkurt 2010. Arkivuar nga origjinali më 17 shkurt 2010. Marrë më 30 prill 2010.
  85. ^ "Jarolím gives Hamburg breathing space" (në anglisht). UEFA. 11 mars 2010. Arkivuar nga origjinali më 29 shtator 2015. Marrë më 27 prill 2010.
  86. ^ "Torgelower SV Greif 1–5 Hamburg SV" (në anglisht). ESPN FC. 15 gusht 2010. Arkivuar nga origjinali më 23 tetor 2012. Marrë më 23 gusht 2010.
  87. ^ "Jose opens door for Ruud" (në anglisht). Sky Sports. 15 janar 2011. Arkivuar nga origjinali më 29 tetor 2013. Marrë më 15 nëntor 2012.
  88. ^ "Ruud reveals Real appeal" (në anglisht). Sky Sports. 16 janar 2011. Arkivuar nga origjinali më 29 tetor 2013. Marrë më 15 nëntor 2012.
  89. ^ "Hamburg – Hands off Ruud" (në anglisht). Sky Sports. 19 janar 2011. Arkivuar nga origjinali më 29 tetor 2013. Marrë më 15 nëntor 2012.
  90. ^ "Ruud committed to Hamburg" (në anglisht). Sky Sports. 12 shkurt 2011. Arkivuar nga origjinali më 5 mars 2016. Marrë më 15 nëntor 2012.
  91. ^ "Ruud van Nistelrooy to miss rest of the season". Fox Sports (në anglisht). 17 prill 2011. Arkivuar nga origjinali më 17 dhjetor 2018. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  92. ^ "Hamburger SV vs. Borussia Mönchengladbach 1 – 1" (në anglisht). Soccerway. 14 maj 2011. Marrë më 15 nëntor 2024.
  93. ^ "Hamburger SV Squad Summary 2010/11" (në anglisht). WhoScored.com. Arkivuar nga origjinali më 5 prill 2023. Marrë më 15 shtator 2011.
  94. ^ "Van Nistelrooy returns to La Liga with Malaga" (në anglisht). BBC Sport. 2 qershor 2011. Arkivuar nga origjinali më 30 tetor 2023. Marrë më 2 qershor 2011.
  95. ^ "Presentación galáctica de Van Nistelrooy ante 15.000 personas" (në spanjisht). Madrid: Marca. 2 qershor 2011. Arkivuar nga origjinali më 18 qershor 2013. Marrë më 15 nëntor 2012.
  96. ^ "Negredo at the double in Sevilla win". Eurosport (në anglisht). 29 gusht 2011. Arkivuar nga origjinali më 30 tetor 2023. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  97. ^ a b c "Ruud van Nistelrooy" (në anglisht). ESPN FC. Arkivuar nga origjinali më 17 dhjetor 2018. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  98. ^ "Van Nistelrooy trefzeker tijdens overwinning Málaga". Voetbal International (në holandisht). 1 tetor 2011. Arkivuar nga origjinali më 30 tetor 2023. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  99. ^ Rocío Bonachera (21 dhjetor 2011). "Buonanotte y Van Nistelrooy clasifican al Málaga para octavos de Copa". Vavel (në spanjisht). Arkivuar nga origjinali më 17 dhjetor 2018. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  100. ^ "Malaga comes from behind to beat Espanyol". Sportsnet (në anglisht). Associated Press. 25 mars 2012. Arkivuar nga origjinali më 17 dhjetor 2018. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  101. ^ "El Málaga vence sin problemas y ya es tercero". Cuatro (në spanjisht). Reuters. 9 prill 2012. Arkivuar nga origjinali më 17 dhjetor 2018. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  102. ^ "El Málaga completa una sensacional temporada clasificándose para la Champions League". El Economista (në spanjisht). Europa Press. 13 maj 2012. Arkivuar nga origjinali më 17 dhjetor 2018. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  103. ^ "Ruud van Nistelrooy calls time on career at age of 35" (në anglisht). Londër: The Daily Telegraph. 14 maj 2012. Arkivuar nga origjinali më 12 janar 2022. Marrë më 3 gusht 2012.
  104. ^ "Van Nistelrooy admits he could retire this summer" (në anglisht). Goal.com. 20 mars 2012. Arkivuar nga origjinali më 14 qershor 2012. Marrë më 15 nëntor 2012.
  105. ^ Roberto Di Maggio (5 shkurt 2015). "Ruud van Nistelrooij – Goals in international matches" (në anglisht). RSSSF. Arkivuar nga origjinali më 10 korrik 2022. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  106. ^ "Van Nistelrooy out for a year with cruciate ligament injury" (në anglisht). Londër: The Guardian. 28 prill 2000. Arkivuar nga origjinali më 11 gusht 2014. Marrë më 31 mars 2011.
  107. ^ "Holland – Failure to qualify for World Cup" (në anglisht). When Saturday Comes. nëntor 2001. Marrë më 29 tetor 2024.
  108. ^ "Scotland thrashed by Dutch" (në anglisht). BBC Sport. 19 nëntor 2003. Marrë më 29 tetor 2024.
  109. ^ Harry Diamond (28 qershor 2024). "Every player to score in all three group games at a European Championship" (në anglisht). The Football Faithful. Marrë më 29 tetor 2024.
  110. ^ "2006 FIFA World Cup preliminaries: Netherlands vs Andorra" (në anglisht). FIFA. 7 shtator 2005. Arkivuar nga origjinali më 8 shtator 2011. Marrë më 27 maj 2011.
  111. ^ Adnan Riaz (29 janar 2023). "'That smirky face!' - Ruud van Nistelrooy's revenge celebration against Antoni Lima was peak s**thousery in football" (në anglisht). Sport Bible. Marrë më 16 nëntor 2024.
  112. ^ Nathan Egerton (10 mars 2021). "Haaland's sh*t-talking is not a patch on Van Nistelrooy's revenge celebration" (në anglisht). Planet Football. Marrë më 26 mars 2021.
  113. ^ "FIFA for SOS Children's Villages Ambassadors" (në anglisht). SOS Children's Villages. 21 shkurt 2006. Arkivuar nga origjinali më 28 shtator 2006. Marrë më 18 gusht 2006.
  114. ^ "Netherlands 2–1 Ivory Coast" (në anglisht). BBC Sport. 16 qershor 2006. Marrë më 16 nëntor 2024.
  115. ^ Mandeep Sanghera (26 qershor 2006). "Ruud turns attention to Man Utd" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 29 tetor 2024.
  116. ^ "Van Basten drops Van Nistelrooy" (në anglisht). News24. 11 gusht 2006. Arkivuar nga origjinali më 28 shtator 2012. Marrë më 30 mars 2011.
  117. ^ "Van Nistelrooij haalt uit naar bondscoach" (në holandisht). nos.nl. 26 shtator 2006. Arkivuar nga origjinali më 11 shtator 2007. Marrë më 6 shtator 2007.
  118. ^ "Duo reject call-up to Dutch squad" (në anglisht). BBC Sport. 2 tetor 2006. Marrë më 29 tetor 2024.
  119. ^ "Van Nistelrooy in Dutch decision" (në anglisht). BBC Sport. 23 janar 2007. Arkivuar nga origjinali më 7 prill 2023. Marrë më 23 janar 2007.
  120. ^ "Ruud to make Holland return" (në anglisht). Sky Sports. 25 maj 2007. Marrë më 25 maj 2007.[lidhje e vdekur përfundimisht]
  121. ^ "Ruud primed for Dutch return" (në anglisht). RTÉ Sport. 25 maj 2007. Arkivuar nga origjinali më 22 dhjetor 2007. Marrë më 25 maj 2007.
  122. ^ "Madrid duo do the Netherlands proud" (në anglisht). UEFA. 9 shtator 2007. Arkivuar nga origjinali më 29 tetor 2014. Marrë më 9 gusht 2014.
  123. ^ "Van Nistelrooy times it right in Tirana" (në anglisht). UEFA. 12 shtator 2007. Marrë më 10 nëntor 2024.
  124. ^ "Slick Netherlands stun world champions Italy in EURO 2008 Group C" (në anglisht). UEFA. 9 qershor 2008. Marrë më 10 nëntor 2024.
  125. ^ "Classy Russia squeeze out Netherlands in EURO 2008 quarter-finals" (në anglisht). UEFA. 21 qershor 2008. Marrë më 10 nëntor 2024.
  126. ^ Theo Ruizenaar (4 gusht 2008). "Van Nistelrooy retires from international football" (në anglisht). Reuters UK. Arkivuar nga origjinali më 27 dhjetor 2008. Marrë më 4 gusht 2008.
  127. ^ "Van Nistelrooy quits Dutch set-up" (në anglisht). BBC Sport. 4 gusht 2008. Arkivuar nga origjinali më 5 prill 2023. Marrë më 4 gusht 2008.
  128. ^ "Trio omitted from Dutch Cup squad" (në anglisht). BBC Sport. 15 maj 2010. Arkivuar nga origjinali më 30 tetor 2023. Marrë më 23 maj 2010.
  129. ^ "Dutch striker accepts fate" (në anglisht). Sky Sports. 13 maj 2010. Arkivuar nga origjinali më 29 tetor 2013. Marrë më 15 nëntor 2012.
  130. ^ "Van Nistelrooij terug bij Nederlands Elftal" (në holandisht). Nu.nl. 30 gusht 2010. Arkivuar nga origjinali më 5 prill 2023. Marrë më 30 gusht 2010.
  131. ^ "Huntelaar hits hat-trick" (në anglisht). ESPN FC. 3 shtator 2010. Arkivuar nga origjinali më 7 shtator 2010. Marrë më 3 shtator 2010.
  132. ^ "Dutch recall Van Nistelrooy" (në anglisht). Sky Sports. 21 mars 2011. Arkivuar nga origjinali më 15 gusht 2016. Marrë më 29 mars 2011.
  133. ^ "Lineups: Hungary 0–4 Netherlands" (në anglisht). UEFA. 25 mars 2011. Arkivuar nga origjinali më 4 nëntor 2017. Marrë më 30 mars 2011.
  134. ^ Berend Scholten (29 mars 2011). "Kuyt kills off brave Hungary for Netherlands" (në anglisht). UEFA. Arkivuar nga origjinali më 26 tetor 2014. Marrë më 9 gusht 2014.
  135. ^ Berend Scholten (30 mars 2011). "Van Nistelrooy vaunts Dutch class" (në anglisht). UEFA. Arkivuar nga origjinali më 17 tetor 2013. Marrë më 9 gusht 2014.
  136. ^ a b c Will Magee (7 dhjetor 2016). "The Cult: Ruud van Nistelrooy" (në anglisht). Vice Sports. Arkivuar nga origjinali më 18 qershor 2018. Marrë më 18 qershor 2018.
  137. ^ "Southampton 1-2 Man Utd" (në anglisht). BBC Sport. 15 maj 2005. Arkivuar nga origjinali më 27 prill 2009. Marrë më 18 qershor 2018.
  138. ^ a b Ben Welch (26 gusht 2011). "Ruud van Nistelrooy: Time your run to perfection" (në anglisht). FourFourTwo. Arkivuar nga origjinali më 18 qershor 2018. Marrë më 18 qershor 2018.
  139. ^ a b Mark Ogden (23 nëntor 2015). "Ruud van Nistelrooy deserves more than being a footnote to Jamie Vardy's achievements" (në anglisht). The Daily Telegraph. Arkivuar nga origjinali më 19 qershor 2018. Marrë më 18 qershor 2018.
  140. ^ "Van Nistelrooy: a life in goalscoring" (në anglisht). UEFA. 30 nëntor 2007. Arkivuar nga origjinali më 19 qershor 2018. Marrë më 18 qershor 2018.
  141. ^ Oliver Kay (16 shtator 2004). "United in debt to Van Nistelrooy after great escape" (në anglisht). The Times. Arkivuar nga origjinali më 18 qershor 2018. Marrë më 18 qershor 2018.
  142. ^ Evan Fanning (10 mars 2008). "Charlton Athletic 1 Preston North End 2: Brown goals are a Ruud awakening for Charlton" (në anglisht). The Independent. Arkivuar nga origjinali më 18 qershor 2018. Marrë më 18 qershor 2018.
  143. ^ Glenn Moore (4 nëntor 2004). "Van Nistelrooy trumps Rooney's trick" (në anglisht). The Independent. Arkivuar nga origjinali më 18 qershor 2018. Marrë më 18 qershor 2018.
  144. ^ a b Alex Hayes (13 janar 2002). "A toast to Van extraordinaire" (në anglisht). The Independent. Arkivuar nga origjinali më 18 qershor 2018. Marrë më 18 qershor 2018.
  145. ^ Gabim referencash: Etiketë <ref> e pavlefshme; asnjë tekst nuk u dha për refs e quajtura That finishing Dutch
  146. ^ Stuart Mathieson (24 nëntor 2015). "How former Manchester United striker legend Ruud van Nistelrooy set the benchmark for Jamie Vardy" (në anglisht). Manchester Evening News. Arkivuar nga origjinali më 18 qershor 2018. Marrë më 18 qershor 2018.
  147. ^ "Ruud still Reds penalty king says Fergie" (në anglisht). Manchester Evening News. 11 gusht 2004. Arkivuar nga origjinali më 18 qershor 2018. Marrë më 18 qershor 2018.
  148. ^ "Van Nistelrooy, Ooijer, Kolkka and Zenden undertake internship" (në holandisht). PSV Eindhoven. 22 qershor 2013. Arkivuar nga origjinali më 19 maj 2014. Marrë më 19 maj 2014.
  149. ^ "Ruud van Nistelrooy roped in at Dutch side PSV Eindhoven". Kick Off (në anglisht). 3 shkurt 2016. Arkivuar nga origjinali më 17 dhjetor 2018. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  150. ^ "Ruud van Nistelrooy volgt Mark van Bommel op bij PSV-jeugd: 'Het trainersvak heeft me gegrepen'". Omroep Brabant (në holandisht). 25 qershor 2018. Arkivuar nga origjinali më 17 dhjetor 2018. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  151. ^ "Van Nistelrooy roped in as Dutch assistant coach for Euro 2020". channelnewsasia.com (në holandisht). 18 dhjetor 2019. Arkivuar nga origjinali më 1 dhjetor 2020. Marrë më 21 gusht 2020.
  152. ^ "Ruud van Nistelrooy: PSV Eindhoven appoint former Manchester United striker as boss from the 2022-23 season" (në anglisht). BBC Sport. 30 mars 2022. Arkivuar nga origjinali më 11 prill 2022. Marrë më 11 prill 2022.
  153. ^ "Van Nistelrooij vertrekt per direct als trainer PSV wegens gebrek aan steun" (në holandisht). 24 maj 2023. Arkivuar nga origjinali më 24 maj 2023. Marrë më 24 maj 2023.
  154. ^ "Man Utd official club statement on Erik ten Hag". manutd.com (në anglisht). Manchester United F.C. 28 tetor 2024. Marrë më 28 tetor 2024.
  155. ^ "Man Utd 5-2 Leicester: Ruud van Nistelrooy gets off to winning start in Carabao Cup" (në anglisht). Sky Sports. 30 tetor 2024. Marrë më 31 tetor 2024.
  156. ^ "Manchester United 2–0 PAOK: Amad Diallo scores twice as Ruud van Nistelrooy oversees long-awaited European win" (në anglisht). Sky Sports. 7 nëntor 2024. Marrë më 10 nëntor 2024.
  157. ^ "Statement: Van Nistelrooy later fully leaves the club, not remaining as an Assistant Manager or a member of the coaching staff following Amorim's changes". manutd.com (në anglisht). Manchester United F.C. Marrë më 11 nëntor 2024.
  158. ^ "Ruud celebrates match of the day" (në anglisht). BBC Sport. 10 korrik 2004. Arkivuar nga origjinali më 10 nëntor 2011. Marrë më 2 shkurt 2011.
  159. ^ "New father Van Nistelrooy rejoins Real squad" (në anglisht). Yahoo! Sport. 26 shtator 2006. Marrë më 6 shtator 2007.[lidhje e vdekur përfundimisht]
  160. ^ "Proud dad Ruud set for Real berth" (në anglisht). CNN. 26 shtator 2006. Arkivuar nga origjinali më 12 tetor 2007. Marrë më 6 shtator 2007.
  161. ^ "Van Nistelrooy happy" (në anglisht). Real Madrid C.F. 26 shtator 2006. Arkivuar nga origjinali më 29 shtator 2007. Marrë më 6 shtator 2007.
  162. ^ "Europe | Ruud celebrates match of the day" (në anglisht). BBC Sport. 10 korrik 2004. Arkivuar nga origjinali më 18 korrik 2022. Marrë më 20 korrik 2022.
  163. ^ "What Dutch football tells us" (në anglisht). The Tablet. 4 nëntor 2000. Arkivuar nga origjinali më 24 nëntor 2015. Marrë më 12 nëntor 2014.
  164. ^ "The Netherlands: Ruud van Nistelrooy" (në anglisht). SOS Children's Villages. Arkivuar nga origjinali më 17 qershor 2010. Marrë më 19 nëntor 2009.
  165. ^ "Van Nistelrooy's Charity Work" (në anglisht). Real Madrid C.F. 17 nëntor 2009. Arkivuar nga origjinali më 20 nëntor 2009. Marrë më 19 nëntor 2009.
  166. ^ "A lighter shoe, cooler kits, a faster ball, a Secret Tournament – every touch counts". NikeBiz (në anglisht). Nike. Arkivuar nga origjinali më 2 qershor 2002. Marrë më 21 korrik 2012.
  167. ^ Claire Cozens (3 korrik 2002). "Cantona hosts World Cup with a difference" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 1 korrik 2018. Marrë më 21 korrik 2012.
  168. ^ "Silva and Van Nistelrooy join ESPN for World Cup" (në anglisht). ESPN FC. 11 janar 2014. Arkivuar nga origjinali më 8 gusht 2014. Marrë më 19 korrik 2014.
  169. ^ "Ruud van Nistelrooy" (në holandisht). PSV Eindhoven. 18 prill 2002. Arkivuar nga origjinali më 27 korrik 2021. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  170. ^ "Ruud van Nistelrooy The Top Forward profile". The Top Forward (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 29 janar 2022. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  171. ^ "Ruud van Nistelrooy" (në anglisht). World Football. Marrë më 20 nëntor 2024.
  172. ^ a b "Ruud van Nistelrooy". EU-football.info (në anglisht). European Football. Arkivuar nga origjinali më 30 tetor 2023. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  173. ^ Benjamin Strack-Zimmermann. "Ruud van Nistelrooy" (në anglisht). National Football Teams. Marrë më 29 tetor 2022.
Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Ruud_van_Nistelrooy&oldid=2718631"