Wikipedia

Ruud van Nistelrooy

Rutgerus Johannes Martinus van Nistelrooij (lindur më 1 korrik 1976), i njohur gjërësisht si Ruud van Nistelrooy, është një trajner holandez futbolli dhe ish futbollist profesionist i cili është trajneri i përkohëshëm i klubit anglez Manchester United. Van Nistelrooy konsiderohet një nga sulmuesit më të mirë të gjeneratës së tij, duke u shpallur golashënuesi më i mirë në UEFA Ligën e Kampioneve në tre sezone të ndryshme, si dhe është golashënuesi i gjashtë më i mirë me 56 gola. Ai gjithashtu është shpallur golashënuesi më i mirë në tre kampionate të ndryshme. Në vitin 2004, ai u përfshi në listën e 100 lojtarëve më të mirë të të gjitha kohërave, të quajtur FIFA 100.[3]

Ruud van Nistelrooy

Van Nistelrooy në vitin 2017
Të dhënat vetjake
Emri i plotëRutgerus Johannes Martinus van Nistelrooij[1]
Datëlindja (1976-07-01) 1 korrik 1976 (48 vjeç)
VendlindjaOss, Holandē
Gjatësia1.88 m (6 ft 2 in)[2]
PozicioniSulmues
Të dhënat e klubit
Klubi aktual
Manchester United
(trajner i përkohshëm)
Karriera me të rinjtë
1981–1990Nooit Gedacht
1990–1991RKSV Margriet
1991–1993Den Bosch
Karriera me klube*
VitetKlubiNdeshje(Golat)
1993–1997Den Bosch69(17)
1997–1998Heerenveen31(13)
1998–2001PSV Eindhoven67(62)
2001–2006Manchester United150(95)
2006–2010Real Madrid68(46)
2010–2011Hamburger SV36(12)
2011–2012Málaga28(4)
Gjithsej449(249)
Karriera ndërkombëtare
1997–1998Holanda U214(0)
1998–2011Holanda70(35)
Skuadra të menaxhuara
2021–2022Jong PSV
2022–2023PSV Eindhoven
2024–Manchester United (i përkohëshëm)
*Ndeshjet dhe golat me klubet llogariten vetëm për ligën vendase

Van Nistelrooy e nisi karrierën e tij në Holandë te Den Bosch në vitin 1993, duke u transferuar te Heerenveeni në vitin 1997. Ai më pas fitoi famë te PSV Eindhoven, duke fituar dy tituj të Eredivisies. Performancat e tij tërhoqën vëmëndjen e Manchester United, të cilët siguruan kartonin e tij në vitin 2000. Megjjthatë, një dëmtim i sulmuesit bëri që transferimi të kryhej një vit më vonë për 19 milion £, një rekord në Britani në atë kohë. Koha e tij në Old Trafford ishte e suksesshme, duke i fituar të gjithë trofetë vendor si dhe çmimin Sir Matt Busby Lojtari i Vitit dy herë. Ai shënoi 150 gola në vetëm 219 ndeshje për klubin, duke u bërë edhe golashënuesi rekord i tyre në kompeticionet evropiane, por e humbi vendin e titullarit në vitin e fundit. Në vitin 2006, Van Nistelrooy u transferua te Real Madridi. Pavarësisht se periudha e tij në Madrid u kushtëzua nga dëmtimet, ai arriti të fitojë dy tituj të La Ligas si dhe një superkupë. Në janar 2010, ai u transferua te Hamburger në Gjermani si dhe e mbylli karrierën te Málaga në Spanjë.

Në nivel ndërkombëtar, Van Nistelrooy luajti 70 ndeshje dhe shënoi 35 gola me kombëtaren holandeze. Ai mori pjesë në dy edicione të UEFA Kampionatit Evropian (2004 dhe 2008) si dhe në FIFA Kupën e Botës 2006.

Karriera me klube

Redakto

Vitet e para

Redakto

Van Nistelrooy lindi në Oos të Holandës dhe e nisi karrierën e tij në vitin 1993 në moshën 17 vjeç me Den Bosch në Eerste Divisie. Ai fillimisht luante si mesfushor qëndror por u zhvendos në rolin e sulmuesit pasi luajti dy ndeshje kundër klubeve lokale Nooit Gedacht dhe RKSV Margriet.[4][5] Pasi shënoi 12 gola në sezonin 1996–97, ai u transferua te Heerenveeni për 360,000 €, duke regjistruar 13 gola në 31 ndeshje në sezonin e tij të vetëm në klub.

PSV Eindhoven

Redakto

Në verën e vitit 1998, Van Nistelrooy u transferua te PSV Eindhoven për 6.3 milion €, duke u bërë transferimi më i shtrenjtë në futbollin holandez.[4] Ai ishte fillimisht një lojtar rezervë nën drejtimin e trajnerit Bobby Robson,[4] por arriti të shënonte 31 gola në 34 ndeshje, duke u shpallur golashënuesi më i mirë në Eredivisie dhe i dyti në Evropë. Më 25 nëntor 1998, Van Nistelrooy shënoi tregolëshin e parë në Ligën e Kampioneve kundër HJK Helsinkit në fazën e grupeve.[6][7] Ai e mbylli sezonin duke fituar çmimin Futbollisti Holandez i Vitit.[8] Në sezonin e ardhshëm, ai fitoi sërisht kampionatin, duke shënuar 29 gola.[9]

Në verën e vitit 2000, Van Nistelrooy ishte gati të transferohej te Manchester United për 18.5 milion £.[10] Katër ditë pas arritjes së marrëveshjes, ai do të prezantohej, por shqetësimi në gju që ndjente bëri që klubi ta anullonte transferimin.[11][12] PSV gjithashtu refuzoi teste të mëtejshme mjekësore për lojtarin.[13] Një ditë pas kësaj, ai këputi ligamentet e kryqëzuara anteriore të gjurit, duke qëndruar jashtë fushave për një vit.[14][15]

Manchester United

Redakto

Transferimi

Redakto

Në prill 2001, Van Nistelrooy firmosi një kontratë pesë-vjeçare me klubin pasi kaloi me sukses vizitat mjeksore.[16] Klubi pagoi 19 milion £ për kartonin e tij; i pyetur për këtë, Van Nistelrooy deklaroi: "Çmimi nuk është i madh për mua, më motivon sepse do të thotë që United ka besim të madh te unë."[17] Sipas një interviste të Alex Ferguson me The Daily Telegraph, ai tregoi se djali i tij, Darren, i cili më parë kishte qënë në provë te Heerenveeni, e luti babain e tij të firmoste me Van Nistelrooy, duke thënë: "Duhet të firmosësh me Van Nistelrooy menjëherë, ai është i jashtëzakonshëm. E kemi parë."[17] Stafi i Fergusonit dërgoi përfaqësues për të parë Van Nistelrooy në ndeshjen e rradhës të PSV-së dhe klubi firmosi me të një ditë më pas.[17]

2001–2003: Titulli i Premier Ligës dhe Këpuca e Artë

Redakto

Van Nistelrooy bëri debutimin e tij me ekipin më 12 gusht 2001 në humbjen 2–1 kundër Liverpoolit në FA Charity Shield, duke shënuar në minutën e 51të.[18] Një javë më pas, ai luajti ndeshjen e parë në Premier Ligë duke shënuar një dopietë në fitoren 3–2 kundër Fulhamit në Old Trafford.[19] Më 17 tetor, ai shënoi golat e parë në Ligën e Kampioneve në humbjen 3–2 kundër Deportivo La Coruñas në fazën e grupeve.[20]

Më 22 dhjetor, Van Nistelrooy shënoi tregolëshin e parë në Premier Ligë në suksesin 6–1 kundër Southamptonit.[21] Në FA Cup, ai e nisi si zëvëndësues ndeshjen e raundit të tretë kundër Aston Villës për shkak të një dëmtimi në kofshë. Megjithatë, ai hyri si zëvëndësues në pjesën e dytë dhe shënoi dy gola në tre minuta që rezultuan vendimtar në përmbysjen dhe fitimin e ndeshjes me rezultatin 3–2.[22]

Në sezonin e tij të parë në Angli, Van Nistelrooy shënoi 23 gola në 31 ndeshje. Ai gjithashtu barazoi rekordin e Mark Stein, Alan Shearer dhe Thierry Henry duke shënuar në tetë ndeshje rresht në kampionat. Ai gjithashtu shënoi dhjetë gola në Ligën e Kampioneve si dhe u shpall fitues i çmimit PFA Lojtari i Vitit i Lojtarëve.

Në sezonin 2002–03, Van Nistelrooy fitoi Këpucën e Artë të Premier Ligës si golashënuesi më i mirë i kampionatit me 25 gola. Goli i tij në ndeshjen e fundit kundër Evertonit bëri që ai t'a mbyllte sezonin me një gol më shumë se Thierry Henry.[23] Gjatë këtij sezoni, ai regjistroi tregolësha kundër Newcastle United,[24] Fulhamit[25] dhe Charlton Athletic.[26] Van Nistelrooy shënoi në secilën nga tetë ndeshjet e fundit të kampionatit, duke ndihmuar United të shpallej kampion. Ai gjithashtu u nderua me çmimin Lojtari i Sezonit i Premier Ligës.[27][28] Van Nistelrooyt i'u dha merita si udhëheqësi i ekipit drejt titullit si dhe mesatarja e shënimit të tij u quajt "e jashtëzakonshme".[29] Në Ligën e Kampioneve, ai shënoi 12 gola në 9 ndeshje[30] dhe u shpall sulmuesi më i mirë në Evropë nga UEFA.[31]

2003–2004: 100 gola dhe suksesi në FA Cup

Redakto

Van Nistelrooy e nisi sezonin 2003–04 duke shënuar dy gola në dy ndeshjet e para në kampionat. Ai vendosi një rekord të ri si lojtari që kishte shënuar në dhjetë ndeshje rresht në Premier Ligë,[32] e cila u thye në vitin 2015 nga Jaime Vardy i Leicester Cityt.[33] Më 21 shtator, në barazimin pa gola kundër Arsenalit, një ndeshje e etiketuar si Beteja e Old Trafford, Van Nistelrooy ishte në qëndër të një incidenteve më famëkeqe midis dy klubeve. Pasi humbi një penallti në minutën e fundit që do t'i kishte fituar ndeshjen Unitedit,[34] Van Nistelrooy u sulmua nga Martin Keown, e cila nisi një sherr midis lojtarëve të të dy ekipeve; pesë lojtarë të Arsenalit përfshirë Keown u pezulluan dhe u gjobitën kurse klubi u gjobit me një gjobë rekord prej 175,000 £.[35][36] Gjatë ndeshjes, Van Nistelrooy gjithashtu pësoi një ndërhyrje të gabuar nga Patrick Vieira, i cili u përjashtua me kartonin e dytë të verdhë. Trajneri Wenger dhe Vieira e akuzuan Van Nistelrooy se kishte shkelur këmbën e Vieiras dhe kishte bërë hile.[37][38] Holandezi më pas u mbrojt nga Ferguson, i cili hodhi poshtë akuzat e Wenger dhe Vieiras.[39]

Më 27 shtator, Van Nistelrooy shënoi një tregolësh në fitoren 4–1 kundër Leicester Cityt.[40] Goli i tij i 100të me klubin erdhi në fitoren dramatike 4–3 kundër Evertonit në shkurt 2004.[41] Ai ishte protagonisti kryesor në ecurinë e ekipit në FA Cup; ai fillimisht shënoi një dopietë në fitoren 4–2 kundër Manchester Cityt,[42] të cilën e ndoqi me një tjetër dopietë në fitoren 2–1 me përmbysje kundër Fulhamit në çerek-finale.[43] Ai shënoi edhe dy gola të tjerë, përfshirë një me penallti, në fitoren kundër Millwallit në finale.[44]

2004–2006: Golashënuesi më i mirë në Evropë dhe largimi

Redakto

Van Nistelrooy humbi një pjesë sezonit 2004–05 për shkak të një dëmtimi, por u shpall sërisht golashënuesi më i mirë në Ligën e Kampioneve me tetë gola. Mē 15 shtator 2004, Van Nistelrooy shënoi një dygolësh në barazimin 2–2 kundër Lyonit,[45] duke arritur në kuotën e 30 golave në kompeticionet evropiane me klubin. Ai theu rekordin e legjendës Denis Law, i cili deklaroi: "Jam i lumtur për Ruud. Nuk mund t'i ndodhte një njeriu më të mirë."[46]

Më 24 tetor, Arsenali u rikthye në Old Trafford për një tjetër ndeshje dramatike. Ata vinin si fituesit e Premier Ligës pa asnjë humbje, të quajtur The Invincibles (të pamposhturit) si dhe me një rekord prej 49 ndeshjesh pa humbje.[47] United fitoi 2–0 falë një goli të Van Nistelrooy, i cili shleu gabimin e sezonit të kaluar, dhe një goli të Wayne Rooney.[48][49] Ai më pas u pezullua me tre ndeshje për një ndërhyrje të gabuar nga Ashley Cole të cilën gjyqtari nuk e kishte parë.[50] Në Ligën e Kampioneve, ai shënoi plot katër gola në fitoren 4–1 kundër Sparta Pragës në fazën e grupeve.[51] Më 17 maj 2005, ai shënoi një dopietë në gjysëm-finalen e FA Cup kundër Newcastle United.[52] Manchester United fitoi ndeshjen 4–1 dhe kaloi në finale, ku u mposht me penallti nga Arsenali.[53]

Van Nistelrooy e nisi sezonin 2005–06 duke shënuar në katër ndeshjet e para të Premier Ligës. Ai e mbylli sezonin me 21 gola, por këtë herë e humbi Këpucën e Artë kundrejt Henry. Më 26 shkurt 2006, Van Nistelrooy u la në stol për finalen e Kupës së Ligës kundër Wigan Athletic,[54][55] duke hapur zërat se kishte një mosmarrëveshje midis tij dhe trajnerit Ferguson, të cilën ai e mohoi.[56] Pas kësaj, ai u la në stol për gjashtë ndeshjet e rradhës në kampionat, duke u rikthyer si titullar kundër West Ham United dhe Bolton Wanderers; ai shënoi golin e fitores në të dyja ndeshjet. Pavarësisht kësaj, dyshimet për të ardhmen e tij u rritën pasi u la në stol për ndeshjen e fundit të sezonit kundër Charlton Athletic.[57] Ferguson deklaroi se Van Nistelrooy nuk ishte i lumtur me këtë vendim dhe u largua nga stadiumi tre orë para nisjes së ndeshjes.[58] Më 9 maj 2006, u raportua se përjashtimi i tij nga ekipi erdhi pas një zënke me portugezin Cristiano Ronaldo gjatë një seance stërvitore. Sipas raportimeve, Van Nistelrooy kritikoi Ronaldon për tendencën e tij për të mbajtur topin në vend që të pasonte, e cila shkaktoi një sherr. Gjatë sherrit, Van Nistelrooy u dëgjua duke i thënë Ronaldos: "Çfarë do të bësh? Do t'i ankohesh babit?" Van Nistelrooy i'u referua ndihmës-trajnerit portugez të ekipit, Carlos Queiroz,[59] por Ronaldo, i cili shpërtheu në lot, e mori të mirëqënë, duke menduar se ai e kishte me babain e tij, i cili kishte ndërruar jetë disa muaj më parë.[60] Van Nistelrooy i kërkoi falje Fergusonit për sjelljen e tij në muajt e fundit.[61]

Van Nistelrooy u largua nga Old Trafford në verën e vitit 2006. Ai regjistroi 150 gola në 219 ndeshje, 38 prej të cilave në kompeticionet evropiane. Rekordi i tij për numrin e golave në Evropë me United u thye nga Rooney. Goli i tij i fundit me klubin erdhi më 1 prill në fitoren kundër Boltonit.[62]

Real Madrid

Redakto

2006–2007: Debutimi në Spanjë dhe Pichichi

Redakto

Më 15 korrik 2006, Ferguson konfirmoi se Van Nistelrooy do të transferohej në Spanjë te Real Madridi. Dy javë më vonë, klubi konfirmoi transferimin dhe holandezi firmosi një kontratë tre-vjeçare. Reali pagoi 14 milion € për kartonin e tij.[63]

Van Nistelrooy debutoi me ekipin në fitoren 1–0 në miqësoren kundër ekipit italian Reggina.[64] Më 10 shtator, ai shënoi një tregolësh në fitoren 4–1 kundër Levantes në ndeshjen e tij të dytë në La Liga. Pas kësaj, ai shënoi katër gola një tjetër fitore 4–1, këtë herë kundër Osasunës në nëntor. Në gjashtë muajt e parë të sezonit 2006–07, Van Nistelrooy ishte shok ekipi me Ronaldo Nazárion, të cilin e konsideroi lojtarin më të mirë me të cilin ai kishte luajtur.[65] Ai e mbylli sezonin e parë në Madrid duke fituar çmimin Pichichi ai golashënuesi më i mirë i La Ligës me 25 gola në 37 ndeshje.[66] Real Madridi e fitoi kampionatin për herë të 30të nē histori.[67] Gjatë fundit të sezonit, Van Nistelrooy barazoi rekordin e Hugo Sánchez për ndeshjet rresht me gol në La Liga, duke shënuar në shtatë ndeshje rresht.[68]

2007–2010: Dëmtimet e vazhdueshme dhe largimi

Redakto

Sezoni 2007–08 ishte i vështirë për Van Nistelrooy, i cili pësoi disa dëmtime. Në janar 2008, ai firmosi një kontratë të re deri në qershor 2010.[69] Dy muaj më pas, ai kreu një operacion në kyçin e këmbës, që e mbajti jashtë fushave për dy muaj.[70] Ai u rikthye në aksion më 7 maj në El Clásicon kundër Barcelonës, duke shënuar me penallti vetëm dy minuta pasi hyri në fushë si zëvëndësues.[71] Ai regjistroi 20 gola në 33 ndeshje në të gjitha kompedicionet, me Realin që fitoi një tjetër titull të La Ligës.[72]

Në nëntor 2008, klubi njoftoi se Van Nistelrooy do të humbiste pjesën e mbetur të sezonit 2008–09 pasi kirurgjia eksploruese artroskopike zbuloi një menisk pjesërisht të këputur në gjurin e tij të djathtë, e cila do të duhej gjashtë deri në nëntë muaj për t'u shëruar pas një operacioni të dytë për të rregulluar dëmin.[73][74] Ai udhëtoi në Shtetet e Bashkuara për t'u takuar me specialistin Richard Steadman, i cili e kishte operuar holandezin në të njëjtin gju në vitin 2000.[75] Në momentin e pësimit të dëmtimit, Van Nistelrooy kishte regjistruar 10 gola dhe 2 asiste në 12 ndeshje me ekipin. Pas dëmtimit, Van Nistelrooy u hoq nga ekipi për pjesën e mbetur të sezonit dhe numri i tij u mor nga Dani Parejo.[76]

Van Nistelrooy u rikthye në aksion më 24 gusht 2009 duke u aktivizuar në minutat e fundit të ndeshjes miqësore para-sezonale kundër Rosenborgut.[77] Më 20 shtator, në ndeshjen e tretë të kampionatit kundër Xeres, Van Nistelrooy luajti ndeshjen e parë zyrtare që nga dëmtimi që pësoi vitin e kaluar; ai hyri në fushë në minutën e 80të dhe asistoi golin e francezit Karim Benzema një minutë më vonë si dhe shënoi në minutën e 88të.[78] Megjjthatë, ai pësoi një dëmtim në kofshë që e mbajti jashtë fushave për një muaj.[79] Van Nistelrooy u rikthye sërisht më 27 tetor në humbjen 4–0 kundër Alcorcón në Kupën e Mbretit, duke zëvëndësuar kapitenin Raúl në minutën e 71të.[80]

Hamburger SV

Redakto

Më 23 janar 2010, Van Nistelrooy firmosi një kontratë deri në qershor 2011 me klubin gjerman Hamburger SV.[81][82] Ai luajti ndeshjen e parë me klubin më 6 shkurt në barazimin 3–3 kundër 1. FC Köln në kampionat, duke hyrë në fushë në dy minutat e fundit.[83] Ai regjistroi dy golat e parë me klubin një javë më pas në fitoren 3–1 kundër Stuttgartit, duke shënuar në minutat 75të dhe 77të pasi kishte hyrë si zëvëndësues disa minuta më parë.[84] Më 11 mars 2010, Van Nistelrooy shënoi golin e parë në UEFA Ligën e Evropës në fitoren 3–1 kundër ekipit belg Anderlecht në ndeshjen e parë të raundit të 16-tave.[85]

Referime

Redakto
  1. ^ "2006 FIFA World Cup Germany: List of Players: Netherlands" (PDF) (në anglisht). FIFA. 21 mars 2014. fq. 19. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 10 qershor 2019.
  2. ^ Gabim referencash: Etiketë <ref> e pavlefshme; asnjë tekst nuk u dha për refs e quajtura PremProfile
  3. ^ "Pele's list of the greatest" (në anglisht). BBC Sport. 4 mars 2004. Arkivuar nga origjinali më 19 tetor 2018. Marrë më 16 nëntor 2013.
  4. ^ a b c Simon Kuper (12 gusht 2001). "Polite Ruud shocks United" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 17 dhjetor 2018. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  5. ^ Alan Smith (14 janar 2002). "Van Nistelrooy emerges as complete centre-forward" (në anglisht). The Daily Telegraph. Arkivuar nga origjinali më 12 janar 2022. Marrë më 18 qershor 2018.
  6. ^ "HJK taipui ennätysyleisön edessä". MTV Uutiset (në finlandisht). 25 nëntor 1998. Arkivuar nga origjinali më 17 dhjetor 2018. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  7. ^ "Ruud van Nistelrooij PSVweb.nl profile". PSVweb.nl (në holandisht). Arkivuar nga origjinali më 17 dhjetor 2018. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  8. ^ "Netherlands – Player of the Year and other awards" (në anglisht). RSSSF. Arkivuar nga origjinali më 17 mars 2015. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  9. ^ "Eredivisie 1999/2000 " Top Scorer" (në anglisht). World Football. Arkivuar nga origjinali më 5 mars 2016. Marrë më 12 maj 2015.
  10. ^ "Record signing for Man Utd" (në anglisht). BBC Sport. 21 prill 2000. Arkivuar nga origjinali më 16 shkurt 2009. Marrë më 9 gusht 2014.
  11. ^ "Van Nistelrooy deal collapses" (në anglisht). The Guardian. 27 prill 2000. Arkivuar nga origjinali më 11 gusht 2014. Marrë më 9 gusht 2014.
  12. ^ "Man Utd record transfer postponed" (në anglisht). BBC Sport. 25 prill 2000. Arkivuar nga origjinali më 2 janar 2007. Marrë më 9 gusht 2014.
  13. ^ "Man Utd record transfer halted" (në anglisht). BBC Sport. 27 prill 2000. Arkivuar nga origjinali më 10 prill 2003. Marrë më 9 prill 2014.
  14. ^ "Van Nistelrooy suffers new injury" (në anglisht). BBC Sport. 28 prill 2000. Arkivuar nga origjinali më 7 prill 2003. Marrë më 9 gusht 2014.
  15. ^ "Van Nistelrooy out for a year with cruciate ligament injury" (në anglisht). The Guardian. 28 prill 2000. Arkivuar nga origjinali më 11 gusht 2014. Marrë më 9 gusht 2014.
  16. ^ "Man Utd clinch Van Nistelrooy deal" (në anglisht). BBC Sport. 23 prill 2001. Arkivuar nga origjinali më 7 tetor 2007. Marrë më 30 prill 2010.
  17. ^ a b c Henry Winter (27 prill 2001). "Van Nistelrooy in melting pot" (në anglisht). Londër: The Daily Telegraph. Arkivuar nga origjinali më 26 janar 2009. Marrë më 30 prill 2010.
  18. ^ Henry Winter (12 gusht 2001). "Liverpool shut out raging storm" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 12 janar 2022. Marrë më 16 dhjetor 2014.
  19. ^ David Lacey (20 gusht 2001). "Winning habit sees United home" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 5 shtator 2014. Marrë më 4 shtator 2014.
  20. ^ David Lacey (18 tetor 2001). "United sunk by Barthez blunders" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 17 dhjetor 2014. Marrë më 16 dhjetor 2014.
  21. ^ Dominic Fifield (24 dhjetor 2001). "Van Nistelrooy wires up United and strings up the Saints" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 5 shtator 2014. Marrë më 4 shtator 2014.
  22. ^ Mark Bradley (7 janar 2002). "Van Nistelrooy breaks Villa in three-goal comeback" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 16 dhjetor 2014. Marrë më 16 dhjetor 2014.
  23. ^ "Van Nistelrooy nets Golden Boot" (në anglisht). BBC Sport. 11 maj 2003. Arkivuar nga origjinali më 23 korrik 2004. Marrë më 8 gusht 2014.
  24. ^ Kevin McCarra (25 nëntor 2002). "Van Nistelrooy helps United capitalise on their reserves" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 11 gusht 2014. Marrë më 8 gusht 2014.
  25. ^ "Van Nistelrooy sends Man Utd top" (në anglisht). BBC Sport. 22 mars 2003. Arkivuar nga origjinali më 1 shtator 2017. Marrë më 8 gusht 2014.
  26. ^ Paul Wilson (4 maj 2003). "Van Nistelrooy's title role" (në anglisht). The Observer. Arkivuar nga origjinali më 11 gusht 2014. Marrë më 8 gusht 2014.
  27. ^ "Ruud nets Player of the Year award" (në anglisht). ESPN FC. 14 maj 2003. Arkivuar nga origjinali më 9 gusht 2014. Marrë më 8 gusht 2014.
  28. ^ "Van Nistelrooy has final say" (në anglisht). The Daily Telegraph. 14 maj 2003. Arkivuar nga origjinali më 12 janar 2022. Marrë më 8 gusht 2014.
  29. ^ Paul Atherton (2 maj 2003). "Man Utd in Ruud health" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 2 qershor 2022. Marrë më 8 gusht 2014.
  30. ^ "Ranking the five players to score in the most consecutive Champions League games". The Football Faithful (në anglisht). 18 gusht 2020. Arkivuar nga origjinali më 26 tetor 2020. Marrë më 23 tetor 2020.
  31. ^ "Van Nistelrooy wins award" (në anglisht). BBC Sport. 29 gusht 2003. Arkivuar nga origjinali më 29 janar 2022. Marrë më 2 shtator 2014.
  32. ^ "Ruud van Nistelrooy deserves more than being a footnote to Jamie Vardy's achievements" (në anglisht). The Daily Telegraph. 23 nëntor 2015. Arkivuar nga origjinali më 24 nëntor 2015. Marrë më 24 nëntor 2015.
  33. ^ "Jamie Vardy breaks record for goals in consecutive games" (në anglisht). BBC Sport. 28 nëntor 2015. Arkivuar nga origjinali më 28 nëntor 2015. Marrë më 29 nëntor 2015.
  34. ^ "Deadlock at Old Trafford" (në anglisht). BBC Sport. 21 shtator 2003. Arkivuar nga origjinali më 29 nëntor 2022. Marrë më 9 gusht 2014.
  35. ^ "Arsenal players banned" (në anglisht). BBC Sport. 30 tetor 2003. Arkivuar nga origjinali më 3 maj 2009. Marrë më 9 gusht 2014.
  36. ^ "Arsenal Fined For Old Trafford Battle" (në anglisht). Sky News. 30 tetor 2003. Arkivuar nga origjinali më 10 gusht 2014. Marrë më 9 gusht 2014.
  37. ^ "Van Nistelrooy accused" (në anglisht). BBC Sport. 22 shtator 2003. Arkivuar nga origjinali më 7 dhjetor 2005. Marrë më 9 gusht 2014.
  38. ^ Mark Buckingham (22 shtator 2003). "Vieira in stamp claim" (në anglisht). Sky Sports. Arkivuar nga origjinali më 10 gusht 2014. Marrë më 9 gusht 2014.
  39. ^ Pete Oliver (21 shtator 2003). "Ferguson anger after Wenger claims Van Nistelrooy cheated" (në anglisht). ESPN FC. Arkivuar nga origjinali më 11 gusht 2014. Marrë më 9 gusht 2014.
  40. ^ "Red-hot United stun Foxes" (në anglisht). BBC Sport. 27 shtator 2003. Arkivuar nga origjinali më 13 janar 2016. Marrë më 8 gusht 2014.
  41. ^ "Everton 3–4 Man Utd" (në anglisht). BBC Sport. 7 shkurt 2004. Arkivuar nga origjinali më 29 janar 2022. Marrë më 8 gusht 2014.
  42. ^ Paul Wilson (15 shkurt 2004). "City left red-faced by Ruud and Co" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 12 shtator 2014. Marrë më 16 dhjetor 2014.
  43. ^ "Van Nistelrooy proves point" (në anglisht). BBC Sport. 6 mars 2004. Arkivuar nga origjinali më 9 qershor 2004. Marrë më 16 dhjetor 2014.
  44. ^ "Man Utd win FA Cup" (në anglisht). BBC Sport. 22 maj 2004. Arkivuar nga origjinali më 25 shkurt 2009. Marrë më 26 janar 2010.
  45. ^ "Lyon 2–2 Man Utd" (në anglisht). BBC Sport. 15 shtator 2004. Marrë më 12 nëntor 2024.
  46. ^ Phil McNulty (16 shtator 2004). "Ruud lays down Law" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 23 shkurt 2010. Marrë më 30 prill 2010.
  47. ^ "Arsenal the Invincibles" (në anglisht). BBC Sport. 15 maj 2004. Arkivuar nga origjinali më 12 janar 2016. Marrë më 20 qershor 2020.
  48. ^ "Man Utd 2–0 Arsenal" (në anglisht). BBC Sport. 24 tetor 2004. Arkivuar nga origjinali më 31 korrik 2017. Marrë më 9 gusht 2014.
  49. ^ "United end Arsenal's unbeaten run" (në anglisht). CNN. 24 tetor 2004. Arkivuar nga origjinali më 11 gusht 2014. Marrë më 9 gusht 2014.
  50. ^ Glenn Moore (27 tetor 2004). "Van Nistelrooy repents while Wenger fumes" (në anglisht). The Independent. Arkivuar nga origjinali më 10 gusht 2014. Marrë më 9 gusht 2014.
  51. ^ Daniel Taylor (4 nëntor 2004). "Four-star Van Nistelrooy runs riot" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 11 gusht 2014. Marrë më 8 gusht 2014.
  52. ^ "Newcastle 1–4 Man Utd" (në anglisht). BBC Sport. 17 prill 2005. Arkivuar nga origjinali më 5 mars 2012. Marrë më 9 gusht 2014.
  53. ^ Amy Lawrence (22 maj 2005). "Vieira holds his nerve to claim historic penalty prize for Arsenal" (në anglisht). The Observer. Arkivuar nga origjinali më 13 maj 2019. Marrë më 9 gusht 2014.
  54. ^ Daniel Taylor (26 shkurt 2006). "Van Nistelrooy can't disguise misery of public dressing-down" (në anglisht). The Guardian. Marrë më 13 nëntor 2024.
  55. ^ "Van Nistelrooy left on bench for final" (në anglisht). The Irish Examiner. 26 shkurt 2006. Marrë më 13 nëntor 2024.
  56. ^ Daniel Taylor (31 gusht 2006). "Saha questions Van Nistelrooy sale" (në anglisht). The Guardian. Marrë më 13 nëntor 2024.
  57. ^ "Man Utd 4–0 Charlton" (në anglisht). BBC Sport. 7 maj 2006. Arkivuar nga origjinali më 14 gusht 2017. Marrë më 9 gusht 2014.
  58. ^ Tim Rich (8 maj 2006). "United move on without Van Nistelrooy" (në anglisht). The Daily Telegraph. Arkivuar nga origjinali më 12 janar 2022. Marrë më 9 gusht 2014.
  59. ^ Alex Ferguson (2013). Alex Ferguson: My Autobiography (në anglisht). Hodder & Stoughton. ISBN 978-1-84894-863-1. Arkivuar nga origjinali më 30 tetor 2023. Marrë më 15 prill 2022.
  60. ^ Samuel Luckhurst (7 mars 2013). "Wayne Rooney Another Manchester United Man To Lose Battle With Sir Alex Ferguson?" (në anglisht). The Huffington Post. Arkivuar nga origjinali më 17 prill 2017. Marrë më 5 maj 2016.
  61. ^ Daniel Taylor (11 janar 2011). "Ruud van Nistelrooy apologises to United's manager Sir Alex Ferguson" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 11 gusht 2014. Marrë më 9 gusht 2014.
  62. ^ "Bolton 1–2 Man Utd" (në anglisht). BBC Sport. 1 prill 2006. Arkivuar nga origjinali më 8 tetor 2007. Marrë më 8 gusht 2014.
  63. ^ "Real Madrid sign Dutch striker Van Nistelrooy" (në anglisht). ESPN FC. 27 korrik 2006. Arkivuar nga origjinali më 24 tetor 2012. Marrë më 30 mars 2011.
  64. ^ "Ruud finally makes debut for Real". New Straits Times (në anglisht). 6 gusht 2006. fq. 69. Arkivuar nga origjinali më 29 janar 2022. Marrë më 9 maj 2015.
  65. ^ "Ruud van Nistelrooy names Brazil legend Ronaldo as the best player he ever played with" (në anglisht). The Mirror. Arkivuar nga origjinali më 27 qershor 2018. Marrë më 5 shtator 2018.
  66. ^ "The last 6 winners of the 'Pichichi' award who weren't Messi or Ronaldo" (në anglisht). Planet Football. 3 korrik 2022. Marrë më 13 nëntor 2024.
  67. ^ "We won our 30th LaLiga title 16 years ago". Real Madrid C.F. (në anglisht). One Football. 16 qershor 2023. Marrë më 13 nëntor 2024.
  68. ^ "Van Nistelrooy goals rescue Real" (në anglisht). BBC Sport. 9 qershor 2007. Arkivuar nga origjinali më 4 prill 2023. Marrë më 4 korrik 2007.
  69. ^ "Van Nistelrooy extends contract with Real Madrid to 2010" (në anglisht). Reuters. 10 janar 2008. Arkivuar nga origjinali më 24 nëntor 2020. Marrë më 30 prill 2010.
  70. ^ "Van Nistelrooy has ankle surgery" (në anglisht). FIFA. 19 mars 2008. Arkivuar nga origjinali më 27 mars 2008.
  71. ^ Paul Fletcher (7 maj 2008). "Real Madrid 4–1 Barcelona" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 9 korrik 2018. Marrë më 9 maj 2008.
  72. ^ "We won our 31st LaLiga title 16 years ago". realmadrid.com (në anglisht). Real Madrid C.F. 4 maj 2024. Marrë më 14 nëntor 2024.
  73. ^ "Knee surgery ends Van Nistelrooy's season" (në anglisht). UEFA. 13 nëntor 2008. Marrë më 14 nëntor 2024.
  74. ^ "Real's Van Nistelrooy out for season after knee injury" (në anglisht). Agence France-Presse. 13 nëntor 2008. Arkivuar nga origjinali më 26 janar 2009. Marrë më 14 nëntor 2008.
  75. ^ "Van Nistelrooy out for season with knee injury" (në anglisht). ESPN FC. 13 nëntor 2008. Arkivuar nga origjinali më 20 tetor 2012. Marrë më 30 prill 2010.
  76. ^ "Knee injury puts Van Nistelrooy out for the season" (në anglisht). The Guardian. 13 nëntor 2008. Marrë më 14 nëntor 2024.
  77. ^ "Real's Van Nistelrooy returns after injury" (në anglisht). Reuters. 25 gusht 2009. Marrë më 14 nëntor 2024.
  78. ^ "Cristiano Ronaldo scores twice as Real Madrid hammer Xerez" (në anglisht). The Guardian. 20 shtator 2009. Marrë më 14 nëntor 2024.
  79. ^ "Real Madrid Star Ruud van Nistelrooy Injured Against Xerez" (në anglisht). Goal.com. 20 shtator 2009. Arkivuar nga origjinali më 19 gusht 2022. Marrë më 30 prill 2010.
  80. ^ "Third division Alcorcón ridicules Real Madrid". France 24 (në anglisht). Reuters. 28 tetor 2009. Arkivuar nga origjinali më 17 dhjetor 2018. Marrë më 16 dhjetor 2018.
  81. ^ "HSV verpflichtet Ruud van Nistelrooy" (në gjermanisht). Hamburger SV. 23 janar 2010. Arkivuar nga origjinali më 27 janar 2010. Marrë më 30 prill 2010.
  82. ^ "Dutch striker Ruud van Nistelrooy joins Hamburg" (në anglisht). BBC Sport. 23 janar 2010. Arkivuar nga origjinali më 31 maj 2023. Marrë më 26 janar 2010.
  83. ^ "Three-star Robben strikes as Bayern draw level" (në anglisht). Agence France-Presse. 6 shkurt 2010. Arkivuar nga origjinali më 21 shkurt 2014. Marrë më 27 prill 2010.
  84. ^ "Van Nistelrooy at the double for Hamburg" (në anglisht). Agence France-Presse. 13 shkurt 2010. Arkivuar nga origjinali më 17 shkurt 2010. Marrë më 30 prill 2010.
  85. ^ "Jarolím gives Hamburg breathing space" (në anglisht). UEFA. 11 mars 2010. Arkivuar nga origjinali më 29 shtator 2015. Marrë më 27 prill 2010.
Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Ruud_van_Nistelrooy&oldid=2715670"