Wikipedia

Álvaro Morata

futbollist spanjoll

Álvaro Borja Morata Martín (lindur më 23 tetor 1992) është një futbollist profesionist spanjoll i cili luan sulmues për klubin italian Milan dhe kombëtaren spanjolle.

Álvaro Morata

Morata me Juventus në vitin 2014
Të dhënat vetjake
Emri i plotëÁlvaro Borja Morata Martín
Datëlindja (1992-10-23) 23 tetor 1992 (32 vjeç)
VendlindjaMadrid, Spanjë
Gjatësia1.87 m (6 ft 2 in)[1]
PozicioniSulmues
Të dhënat e klubit
Klubi aktual
Milan
Numri9
Karriera me të rinjtë
2005–2007Atlético Madrid
2007–2008Getafe
2008–2010Real Madrid
Karriera me klube*
VitetKlubiNdeshje(Golat)
2010–2013Real Madrid B83(45)
2010–2014Real Madrid37(10)
2014–2016Juventus64(15)
2016–2017Real Madrid26(15)
2017–2020Chelsea47(16)
2019–2020→ Atlético Madrid (huazim)49(18)
2020–2024Atlético Madrid68(28)
2020–2022→ Juventus (huazim)67(20)
2024–Milan5(2)
Karriera ndërkombëtare‡
2009Spanja U176(2)
2010Spanja U182(3)
2010–2012Spanja U1913(11)
2013–2014Spanja U2113(13)
2014–Spanja80(36)
*Ndeshjet dhe golat me klubet llogariten vetëm për ligën vendase – redaktuar më 7 tetor 2024
‡ Ndeshjet dhe golat me ekipin kombëtar të redaktuar më 14 korrik 2024

Ai filloi karrierën e tij me Real Madridin, duke bërë debutimin me skuadrën e parë në vitin 2010. Ai u aktivizua në 52 ndeshje dhe shënoi 11 gola, duke fituar Ligën e Kampioneve në sezonin 2013–14. Pas kësaj, ai u transferua në Itali te Juventusi në vitin 2014 për 20 milion €, duke fituar kampionatin dhe kupën në të dyja sezonet. Ai u rible nga Reali në verën e vitit 2016, duke fituar sërisht Ligën e Kampioneve në sezonin 2016–17. Morata më pas u transferua në Premier Ligë te Çelsi për rreth 60 milion £. Në janar 2019, ai u rikthye në Spanjë te Atlético Madridi në huazim dhe firmosi përfundimisht më 1 korrik 2020. Nga viti 2020 e deri në 2022, Morata u rikthye te Juventusi në huazim, duke fituar Superkupën Italiane. Ai u rikthye te Atlético në verën e vitit 2022 kurse dy vite më pas u transferua te Milani për 13 milion €.

Morata ka zhvilluar 34 paraqitje me të rinjtë e Spanjës, duke ndihmuar vendin e tij që të fitonte 2013 Kampionatin Europian U–21. Ai bëri debutimin e tij me kombëtaren e parë në vitin 2014.

Karriera me klube

Redakto

Real Madrid

Redakto

Morata u bë pjesë e Real Madridit në vitin 2008, duke ardhur nga klubi tjetër madrilen Getafe pasi fillimisht e kishte nisur me Atlético Madridin.[2][3] Ai e nisi karrierën me klubin e ri fillimisht duke luajtur me ekipin C.[4] Në korrik 2010, ai u provomovua në ekipin e dytë pas një sezoni të suksesshëm me Juvenil A, me të cilën fitoi dy tituj dhe shënoi 34 gola.[5] Po në atë muaj, ai u thirr në ekipin e parë nga trajneri José Mourinho sëbashku me katër lojtarë të tjerë për fazën përgatitore të ekipit të parë.[6]

 
Morata në stërvitje me Real Madridin në vitin 2010.

Më 15 gusht 2010, Morata debutoi me ekipin e dytë në ndeshjen miqësore kundër Alcorcón, duke shënuar golin e vetëm të takimit.[7] Debutimi i tij në Segunda División B erdhi në fitoren 3–2 kundër Coruxos më 29 gusht,[8] kurse goli i parë zyrtar erdhi në barazimin 1–1 kundër Alcalás më 31 tetor.[9]

Më 12 dhjetor 2010, Morata bëri debutimin e tij me ekipin e parë në fitoren 3–1 në La Liga kundër Real Zaragozës, duke zëvëndësuar argjentinasin Ángel Di María në minutën e 88të të ndeshjes.[10] Dhjetë ditë më pas, ai u aktivizua sërisht si zëvëndësues në minutat e fundit të fitores madhore 8–0 kundër Levantes në Kupën e Mbretit. Në janar 2011, pas dëmtimit të Gonzalo Higuaín, mediat spanjolle spekulluan se Morata do të ishte zëvëndësuesi i tij.[11] Megjithatë, ishte vetëm Mourinho i cili i hodhi poshtë këto zëra, duke thënë: "Morata nuk është ende gati të jetë titullar te Madridi. Ai stërvitet me ne por duhet të vazhdojë të mësojë te Castilla." Gjatë kësaj kohe, ai shënoi pesë gola në katër ndeshje me Castillan kurse Reali bleu sulmuesin togolez Emmanuel Adebayor në merkaton e dimrit.[12][13]

Më 13 shkurt 2011, Morata shënoi tregolëshin e parë në karrierë në fitoren 7–1 kundër Deportivo Fabril.[14] Ai e mbylli sezonin e parë si profesionist me 14 gola në kampionat, ashtu si Joselu, por Castilla nuk e arriti fazën play-off për ngjitje në Segunda División.[15]

 
Morata duke festusr fitimin e Kupës Puskás 2013 me ekipin rezervë.

Morata shënoi golin e parë zyrtar me ekipin e parë më 11 nëntor 2012 në fitoren 2–1 në transfertë kundër Levantes, duke shënuar vetëm 60 sekonda pasi kishte hyrë si zëvëndësues.[16] Në ndeshjen e tij të parë si titullar më 17 shkurt 2013, Morata shënoi brënda tre minutash kundër Rayo Vallecanos por u zëvëndësua në fund të pjesës së parë për Raúl Albiol pas daljes me karton të kuq të Sergio Ramos.[17]

Më 2 mars 2013, Morata luajti 90 minuta të plota në El Clásicon kundër Barcelonës, duke asistuar golin e Karim Benzemas në një fitore 2–1 në shtëpi.[18] Në sezonin e ardhshëm, u thirr rregullisht në ekipin e parë nga trajneri Carlo Ancelotti, por shprehu dëshirën për t'u aktivizuar më shumë gjatë merkatos së janarit.[19]

Më 18 mars 2014, Morata shënoi golin e parë në UEFA Ligën e Kampioneve në fitoren 3–1 kundër Schalke 04 në shtëpi në raundin e 16-tave.[20] Më 17 maj, në ndeshjen e fundit të kampionatit, ai shënoi një dopietë në minutat e fundit të fitores 3–1 kundër Espanyolit, duke e mbyllur sezonin me 8 gola.[21] Ai gjithashtu u aktivizua në finalen e Ligës së Kampioneve kundër Atlético Madridit, duke zëvëndësuar Benzeman dhjetë minuta para fundit të kohës së rregullt; Reali fitoi 4–1 në kohën shtesë.[22]

Juventus

Redakto
 
Morata me Juventusin, tetor 2014.

Më 19 korrik 2014, Juventus njoftoi se kishte arritur një marrëveshje për blerjen e Moratës për 20 milion €.[23] Lojtari firmosi një kontratë pesë-vjeçare kurse Reali ruajti të drejtën e riblerjes së tij në të ardhmen.[24] Ai bëri debutimin e tij në Serie A më 13 shtator, duke zëvëndësuar Fernando Llorenten në minutën e fundit të fitores 2–0 kundër Udineses.[25] Ai shënoi golin e parë me klubin dy javë më vonë në fitoren 3–0 kundër Atalantës në Bergamo, sërisht duke u aktivizuar si zëvëndësuesi i Llorentes.[26]

Më 5 tetor 2014, Morata u aktivizua si zëvëndësues në fitoren 3–2 kundër Romës por u përjashtua me karton të kuq për një ndërhyrje të gabuar ndaj mbrojtësit Kostas Manolas, i cili gjithashtu mori karton të kuq për shkak se kreu një ndërhyrje të ngjashme ndaj Moratës në shenjë hakmarrje.[27] Më 9 nëntor, ai shënoi një dygolësh në fitoren madhore 7–0 kundër Parmës; ai u zëvëndësua në minutën e 71të nga Llorente, i cili gjithashtu shënoi dy gola.[28] Morata hyri në minutat e fundit të Superkupës Italiane kundër Napolit në Doha, me Juventusin që u mposht 6–5 me penallti (Morata e shënoi penalltinë e tij).[29]

Më 28 janar 2015, Morata luajti 13 minutat e fundit të ndeshjes çerek-finale të kupës kundër Parmës, duke shënuar golin e vetëm në Stadio Ennio Tardini që i dha kualifikimin Juventusit në gjysëm-finale.[30] Në muajin e ardhshëm, ai shënoi në të dy ndeshjet e raundit të 16-tave të Ligës së Kampioneve kundër Borussia Dortmundit, duke ndihmuar ekipin të kalonte në çerek-finale me rezultatin e përgjithshëm 4–0.[31][32]

Më 7 prill 2015, Morata u përjashtua me karton të kuq për një faull ndaj Alessandro Diamantit në ndeshjen gjysëm-finale të kupës kundër Fiorentinës, duke humbur finalen.[33] Një javë më vonë, ai fitoi një penallti që u shënua nga Arturo Vidal në fitoren 1–0 kundër Monacos në ndeshjen e parë çerek-finale të Ligës së Kampioneve.[34] Në ndeshjen e parë gjysëm-finale kundër ish klubit të tij Real Madrid, ai shënoi me portën bosh brënda tetë minutash në një fitore 2–1 në Bernabéu.[35] Ai gjithashtu shënoi edhe në ndeshjen e kthimit, duke i dhënë Juventusit finalen e Ligës së Kampioneve; ai nuk festoi në të dyja rastet.[36] Më 6 qershor, ai luajti si titullar në finalen e Ligës së Kampioneve kundër Barcelonës, duke shënuar golin e barazimit të përkohshëm në humbjen 3–1 në Berlin.[37]

Në gusht 2015, Morata pësoi një këputje të muskulit të shputës në pulpën e majtë gjatë një seance stërvitore, gjë që e mbajti jashtë fushave për një muaj, duke humbur ndeshjen e Superkupës Italiane.[38] Në ndeshjen e dytë pas rikthimit nga dëmtimi më 15 shtator, Morata luajti 85 minuta dhe shënoi golin e fitores në suksesin 2–1 kundër Manchester Cityt në fazën e grupeve të Ligës së Kampioneve.[39] Dy javë më pas, ai shënoi në fitoren 2–0 kundër Seviljes, duke regjistruar golin e pestë në po kaq ndeshje për klubin në këtë kompeticion, po aq sa legjenda Alessandro Del Piero.[40] Më 24 nëntor, ai u nominua për UEFA Ekipin e Vitit.[41]

Më 10 dhjetor 2015, Morata rinovoi kontratën e tij me klubin deri në vitin 2020.[42] Më 20 mars 2016, ai shënoi një dygolësh si zëvëndësues në fitoren 4–1 në Derby della Mole kundër Torinos.[43] Më 21 maj, ai hyri sërisht si zëvëndësues dhe shënoi golin e fitores në minutën e 20të të kohës shtesë në finalen e kupës kundër Milanit në Stadio Olimpico.[44]

Rikthimi te Real Madrid

Redakto

Më 21 qershor 2016, Real Madrid ushtroi të drejtën e riblerjez së Moratës nga Juventusi për 30 milion €.[45] Ai luajti ndeshjen e parë zyrtare të sezonit të ri më 9 gusht në UEFA Super Kupë kundër Seviljes, duke e nisur ndeshjen si titullar me Realin që fitoi 3–2; ai u zëvëndësua në minutën e 62të nga Benzema.[46] Ai shënoi golin e parë të sezonit më 27 gusht në fitoren 2–1 kundër Celta Vigos.[47]

Më 5 prill 2017, Morata përfitoi nga rotacioni i trajnerit Zinedine Zidane dhe shënoi tre gola në fitoren 4–2 në transfertë kundër Leganés për ta mbajtur ekipin dy pikë para Barcelonës në renditje.[48] Ai e shpenzoi shumicën e sezonit 2016–17 si rezerva e Benzemas por arriti të shënoj 15 gola në kampionat,[49] duke ndihmuar Realin të shpallej kampion pas pesë vitesh.[50][51] Ai gjithashtu shënoi tre gola[52][53][54] në nëntë ndeshje në Ligën e Kampioneve që u fitua nga Reali për të dytin vit rresht.[55]

Chelsea

Redakto
 
Morata në aksion me Çelsin në vitin 2017.

Më 19 korrik 2017, Çelsi njoftoi arritjen e marrëveshjes për transferimin e Moratës në Londër për 60 milion €, duke u bërë blerja më e shtrenjtë në historinë e klubit.[56] Dy ditë më pas, ai kaloi me sukses vizitat mjeksore dhe u prezantua si lojtari më i ri i klubit.[57][58]

Morata bëri debutimin e tij zyrtar me klubin në ndeshjen e Superkupës Angleze kundër Arsenalit, duke hyrë si zëvëndësues në minutën e 74të me ekipin e tij që u mposht me penallti pasi koha e rregullt dhe shtesa u mbyllën në barazim 1–1; Morata gaboi në penalltinë e tij.[59] Më 12 gusht 2017, ai shënoi me kokë dhe asistoi golin e David Luizit në humbjen 3–2 kundër Burnleyt në debutimin e tij në Premier Ligë.[60] Më 23 shtator, ai shënoi një tregolësh në fitoren 4–0 në transfertë kundër Stoke Cityt,[61] duke u bërë lojtari i 17të në historinë e klubit që e arrin këtë gjë.[62]

Më 5 nëntor, Morata shënoi golin e vetëm të takimit ndaj Manchester United, ekip i drejtuar nga Mourinho, ish trajneri i tij te Reali.[63] Më 26 dhjetor, ai shënoi në suksesin 2–0 kundër Brighton & Hove Albion, duke arritur në kuotën e 10 golave në Premier Ligë..[64] Dy javë më pas, ai u përjashtua pasi mori dy kartonë të verdhë në fitoren kundër Norwich Cityt në kupë.[65] Morata e mbylli sezonin e parë në Angli me 15 gola në të gjitha kompeticionet me Çelsin që u rendit në vendin e 5të në kampionat.[66]

Morata shënoi golin e parë të sezonit të ri në fitoren 3–2 në Stamford Bridge kundër Arsenalit në javën e parë të Premier Ligës.[67] Më 4 tetor, ai shënoi golin e vetëm të fitores minimale 1–0 kundër MOL Vidi në fazën e grupeve të UEFA Ligës së Evropës.[68] Një muaj më pas, ai shënoi një dopietë në suksesin 3–1 kundër Crystal Palace në shtëpi.[69]

Atlético Madrid

Redakto
 
Morata duke luajtur me Atlético Madridin në vitin 2019.

Më 27 janar 2019, Morata u transferua te Atlético Madrid në formë huazimi për 18 muaj.[70] Debutimi i tij erdhi më 3 shkurt në humbjen 1–0 në transfertë kundër Real Betis.[71] Më 24 shkurt, ai shënoi golin e parë me Los Colchoneros në fitoren 2–0 në shtëpi kundër Villarrealit.[72] Më 6 korrik 2019, Atlético konfirmoi blerjen përfundimtare të kartonit të Moratës për 58 milion £. Transferimi do të zyrtarizohej më 1 korrik 2020 dhe ai do të vazhdonte të luante si i huazuar.[73][74]

Më 18 gusht 2019, Morata shënoi golin e vetëm të ekipit në fitoren 1–0 kundër Getafes në ndeshjen hapëse së La Ligas për sezonin e ri.[75] Ai luajti ndeshjen e tij të 300të si profesionist në fitoren 2–0 kundër Lokomotiv Moskës në fazën e grupeve të Ligës së Kampioneve, duke asistuar golin e parë të ekipit.[76] Tre javë më vonë, Morata shënoi golin e parë në Ligën e Kampioneve si lojtar i Atléticos kundër ekipit gjerman Bayer Leverkusenit; ai shënoi me kokë pas një krosimi të Renan Lodit. Me këtë gol, Morata u bë lojtari i parë në histori që shënon gol në Ligën e Kampioneve për Realin dhe Atléticon.[77] Morata vazhdoi të ishte protagonist në Ligën e Kampioneve; në ndeshjen e kthimit të raundit të 16-tave kundër Liverpoolit, ai hyri si zëvëndësues në kohën shtesë dhe shënoi golin që i dha ekipit fitoren 3–2 në Anfield dhe kualifikimin në çerek-finale me rezultatin e përgjithshëm 4–2.[78]

Rikthimi te Juventus

Redakto
 
Morata duke luajtur në Ligën e Kampioneve.

Më 22 shtator 2020, Morata u rikthye te Juventusi në formë huazimi për një sezon për 10 milion € me mundësi blerje për 45 milion €.[79] Juventus gjithashtu kishte mundësinë për të zgjatur huazimin edhe për një sezon tjetër; në këtë rast, mundësia për blerjen e lojtarit do ishte 35 milion €.[79] Ai luajti ndeshjen e parë të sezonit pesë ditë më vonë në barazimin 2–2 kundër Romës në transfertë.[80][81] Goli i tij i parë pas rikthimit erdhi më 17 tetor në barazimin 1–1 kundër Crotones.[82] Më 20 tetor, Morata shënoi një dopietë në fitoren 2–0 në transfertë kundër Dynamo Kyiv në fazën e grupeve të Ligës së Kampioneve.[83] Në ndeshjen e rradhës në grupe kundër Barcelonës, Moratës i'u anulluan tre gola për pozicion të parregullt, me Juventusin që u mposht 2–0 në shtëpi.[84] Më 20 janar 2021, ai fitoi sërisht Superkupën Italiane, duke shënuar një nga dy golat e fitores kundër Napolit.[85]

Më 15 qershor 2021, Juventusi vendosi të zgjaste huazimin e Moratës edhe për një sezon.[86] Në sezonin 2021–22, ai shënoi 9 gola në 35 ndeshje në Serie A, me klubin që vendosi të mos e ushtronte të drejtën e blerjes së lojtarit për 35 milion €.[87]

Rikthimi te Atlético Madrid

Redakto

Në korrik 2022, Atlético Madrid konfirmoi rikthimin e Moratës në klub pas qëndrimit dy-vjeçar te Juventusi.[88] Në Ligën e Kampioneve 2022–23, ku Atlético e mbylli grupin në vendin e fundit duke u eliminuar nga të gjitha kompeticionet evropiane,[89] Morata nuk arriti të shënoj asnjë gol. Megjithatë, ai shënoi 13 gola në La Liga, duke vendosur një rekord të ri personal me klubin.[90]

Më 28 gusht 2023, Morata shënoi një dopietë në fitoren 7–0 kundër Rayo Vallecanos, e cila ishte fitorja më e madhe në transfertë në historinë e klubit.[91] Më 24 shtator, ai shënoi një tjetër dopietë, këtë here në fitoren 3–1 kundër ish klubit të tij Real Madrid, duke regjistruar golat e parë kundër tyre.[92] Më 3 janar 2024, ai shënoi tre gola në humbjen 4–3 kundër Gironës,[93] duke arritur në kuotën e 15 golave në La Liga për këtë sezon, shifër e cila ishte një rekord i ri personal që e bëri golashënuesin e dytë më të mirë të ekipit mbrapa Antoine Griezmann.[94]

Milan

Redakto

Më 19 korrik 2024, Morata u transferua te Milani në një marrëveshje katër-vjeçare me mundësi rinovimi për një vit nëse ai kontribon në të paktën 20 gola (gol ose asist) në sezonin 2024–25.[95][96] Ai debutoi më 17 gusht në ndeshjen hapëse të Serie A kundër Torinon, duke hyri si zëvëndësues dhe shënuar një nga golat e barazimit 2–2 në San Siro.[97]

Karriera ndërkombëtare

Redakto

Të rinjtë

Redakto
 
Morata duke luajtur me ekipin nën-19.

Morata u thirr në ekipin nën-17 për Kupën e Botës 2009 në Nigeri. Gjatë turnamentit, ai shënoi dy gola në katër ndeshje me Spanjën që u rendit në vendin e tretë.[98][99] Pas kësaj, ai luajti me ekipin nën-19 në Turnamentin Ndërkombëtar të Japonisë,[100] aty ku Spanja u mposht në finale nga vendi organizator.[101]

Në qershor 2011, Morata luajti në UEFA Kampionatin Evropian nën-19, duke ndihmuar ekipin të fitonte turnamentin. Ai u shpall golashënuesi më i mirë me gjashtë gola.[102] Pas kësaj, ai mori pjesë në UEFA Kampionatin Evropian nën-21 2013 me ekipin nën-21. Ai ishte protagonist në dy ndeshjet e para të grupit, duke shënuar në të dy ndeshjet e para të grupit kundër Rusisë dhe Gjermanisë (të dyja të mbyllura në fitore 1–0).[103][104] Ai shënoi edhe në fitoren 3–0 kundër Holandës në ndeshjen e tretë të grupit, e cila u fitua nga Spanja.[105] Në ndeshjen gjysëm-finale kundër Norvegjisë, Morata hyri në minutën e 58të si zëvëndësues në vend të Rodrigo Morenos dhe shënoi golin e katërt në po kaq ndeshje si dhe asistoi golin e Iscos, duke kualifikuar Spanjën në finale.[106] Ai e nisi finalen si titullar, duke asistuar një nga tre golat e kapitenit Thiago Alcântara me Spanjën që fitoi 4–2 kundër Italisë dhe u shpall kampion.[107] Morata fitoi Këpucën e Artë si golashënuesi më i mirë i turnamentit me katër gola në pesë ndeshje si dhe u emërua në ekipin më të mirë të turnamentit.[108][109]

Ekipi i parë

Redakto

Më 7 nëntor 2014, Morata u ftua nga trajneri Vicente del Bosque në ekipin e parë për ndeshjet kundër Bjellorusisë dhe Gjermanisë.[110] Ai debutoi shtatë ditë më vonë kundër Bjellorusisë, duke u aktivizuar si zëvëndësues në minutat e fundit me Spanjën që fitoi 3–0 në ndeshjen e vlefshme për kualifikueset e UEFA Euro 2016.[111] Ai shënoi golin e parë ndërkombëtar në fitoren 1–0 kundër Ukrainës në Sevilje më 27 mars 2015.[112]

Morata u zgjodh në listën e lojtarëve që do të luanin në turnament.[113] Ai shënoi dy gola në fitoren 3–0 kundër Turqisë në Nice.[114] Më 2 shtator 2017, ai hyri në fushën e lojës në minutën e 77të dhe shënoi golin e tretë të fitores 3–0 kundër Italisë në kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2018.[115] Ai u la jashtë listës me 23 lojtar për turnamentin e mbajtur në Rusi pas një sezoni poshtë pritshmërive te Çelsi.[116]

Më 24 maj 2021, Morata u ftua nga trajneri Luis Enrique për UEFA Euro 2020, e cila u zhvillua një vit me vonesë për shkak të pandemisë së COVID-19.[117] Ai shënoi golin e parë në turnament në barazimin 1–1 kundër Polonisë në ndeshjen e dytë në grup.[118] Në ndeshjen e raundit të 16-tave kundër Kroacisë, ai shënoi golin e katërt të ekipit në minutën e 100të në një fitore 5–3.[119] Në gjysëm-finalen kundër Italisë, ai u aktivizua si zëvëndësues dhe shënoi golin që e dërgoi ndeshjen në kohën shtesë dhe më pas në penallti, aty ku Spanja u mposht 4–2 dhe u eliminua nga kompeticioni; penalltia e tij u prit nga Gianluigi Donnarumma.[120] Goli kundër Italisë ishte i gjashti për të, duke kaluar Fernando Torresin (5) si golashënuesi më i mirë i Spanjës në Kampionatin Evropian.[121]

Më 27 shtator 2022, Morata shënoi golin e fitores në minutën e 88të në fitoren 1–0 kundër Portugalisë në Ligën e Kombeve; me këtë fitore, Spanja u kualifikua në finalet e turnamentit si fitues i grupit.[122] Në nëntor, ai u ftua për FIFA Kupën e Botës 2022 në Katar.[123] Ai shënoi gol në të tre ndeshjet e fazës së grupeve, respektivisht kundër Kosta Rikës, Gjermanisë dhe Japonisë, duke u bërë lojtari i dytë spanjoll që e arrin këtë gjë që nga Telmo Zarra në vitin 1950.[124]

 
Morata me trofeun e UEFA Kampionatit Evropian.

Në mars 2023, Morata u emërua kapiten i ekipit nga trajneri Luis de la Fuente për ndeshjet e rradhës kualifikuese të Euro 2024.[125] Tre muaj më pas, ai mori pjesë në finalet e Ligës së Kombeve; Spanja fitoi turnamentin për herë të parë pasi mposhti Kroacinë 5–4 me penallti pasi koha e rregullt dhe shtesa u mbyllën në barazim pa gola.[126][127] Më 8 shtator, ai shënoi tregolëshin e parë ndërkombëtar në fitoren 7–1 kundër Gjeorgjisë në kualifikueset e Euro 2024.[128]

Morata u konfirmua kapiten i ekipit për UEFA Euro 2024.[129] Ai shënoi golin e parë të fitores 3–0 kundër Kroacisë në ndeshjen e parë të grupit.[130] Në gjysëm-finalen kundër Francës, ai asistoi golin e Lamine Yamal me Spanjën që fitoi 2–1 me përmbysje.[131] Spanja e fitoi turnamentin duke mposhtur Anglinë 2–1 në finale; Morata u bë një nga 12 lojtarët, sëbashku me bashkëkombasit e tij Mikel Merino, Ferran Torres, Nacho dhe Rodri, që fiton Kampionatin Evropian për të rinjë dhe të rritur.[132] Ai e ngriti trofeun si kapiten.[133]

Profili i lojtarit

Redakto

Morata është një sulmues[134] i cili në fillimet e karrierës u krahasua me ish sulmuesin e Realit dhe Spanjës Fernando Morientes për shkak të karakteristikave të ngjashme.[135] Gjatë sezonit të tij të parë te Juventusi, ai u dallua për shpejtësinë, energjinë dhe nivelin e punës në fushë, kurse teknika, instikti për gol dhe gjuajtjet me kokën e ndihmuan të shënojë disa gola vendimtar për ekipin.[136][137][138][139] Pavarësisht kësaj, Morata është kritikuar për mungesën e vazhdimësisë dhe mentalitetin e dobët, veçanërisht gjatë kohës së tij në Angli te Çelsi.[140] Megjithatë, ai është lavdëruar për lidershipin e tij.[141]

Jeta personale

Redakto

Morata ka lindur në Madrid.[142] Ai është djali i Susana Martín dhe Alfonso Moratës. Babai i tij përfshihet në negociatet e transferimit sëbashku me agjentin e Álvaros, Juanma López.[143]

Në mars 2014, Morata rruajti kokën e tij në shenjë solidariteti me fëmijët e sëmurë, duke thënë: "Fëmijët me kancer donin modelin tim të flokve por nuk mundeshin, keshtu që un mora modelin e tyre."[144]

Morata u martua me të dashurën e tij italiane Alice Campello në Venecia më 17 qershor 2017.[145] Ata kanë katër fëmijë: binjakët Alessandro dhe Leonardo (lindur në vitin 2018), Edoardo (lindur në vitin 2020) dhe një vajzë, Bella (lindur në vitin 2023).[146][147] Në vitin 2018, Morata ndryshoi fanellën e tij te Çelsi nga numri 9 në atë 29 për të nderuar datën 29 korrik, ditën kur lindën binjakët e tij.[148] Më 12 gusht 2024, Morata njoftoi se çifti ishte ndarë.[149]

Gjatë festimeve të Spanjës pas suksesit në Euro 2024, Morata dhe shoku i tij i ekipit Rodri u filmuan duke thirrur "Gjibraltari është spanjoll".[150] Qeveria e Gjibraltarit i etiketoi këto thirrje si "diskriminuese" dhe "ofenduese ndaj gjibraltarasve", duke bërë një ankesë zyrtare te UEFA nëpërmjet Federatës Gjilbraltarase të Futbollit.[151][152] UEFA nisi një hetim më 19 korrik dhe katër ditë më pas Morata dhe Rodri u shpallën fajor nën Artikullin 11 të rregullores,[153] duke u pezulluar me një ndeshje.[154]

Statistikat e karrierës

Redakto

Klube

Redakto
Redaktuar më 17 gusht 2024[155][142]
Ndeshjet dhe golat sipas klubit, sezonit dhe kompeticionit
Klubi Sezoni Liga Kupa Kombëtare Kupa e Ligës Evropa Tjetër Gjithsej
Divizioni Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola
Real Madrid Castilla 2010–11 Segunda División B 26 14 — — — 2[a] 1 28 15
2011–12 33 15 — — — 4[a] 3 37 18
2012–13 Segunda División 18 12 — — — — 18 12
Gjithsej 77 41 — — — 6 4 83 45
Real Madrid 2010–11 La Liga 1 0 1 0 — 0 0 — 2 0
2011–12 1 0 0 0 — 0 0 0 0 1 0
2012–13 12 2 2 0 — 1[b] 0 0 0 15 2
2013–14 23 8 6 0 — 5[b] 1 — 34 9
Gjithsej 37 10 9 0 — 6 1 0 0 52 11
Juventus 2014–15 Serie A 29 8 4 2 — 12[b] 5 1[c] 0 46 15
2015–16 34 7 5 3 — 8[b] 2 0 0 47 12
Gjithsej 63 15 9 5 — 20 7 1 0 93 27
Real Madrid 2016–17 La Liga 26 15 5 2 — 9[b] 3 3[d] 0 43 20
Chelsea 2017–18 Premier League 31 11 6 2 3 1 7[b] 1 1[e] 0 48 15
2018–19 16 5 1 2 2 0 4[f] 2 1[e] 0 24 9
Total 47 16 7 4 5 1 11 3 2 0 72 24
Atlético Madrid (huazim) 2018–19 La Liga 15 6 0 0 — 2[b] 0 — 17 6
2019–20 34 12 0 0 — 8[b] 3 2[g] 1 44 16
Gjithsej 49 18 0 0 — 10 3 2 1 61 22
Juventus (huazim) 2020–21 Serie A 32 11 3 2 — 8[b] 6 1[c] 1 44 20
2021–22 35 9 5 1 — 7[b] 2 1[c] 0 48 12
Gjithsej 67 20 8 3 — 15 8 2 1 92 32
Atlético Madrid 2022–23 La Liga 36 13 4 2 — 5[b] 0 — 45 15
2023–24 32 15 5 1 — 10[b] 5 1[g] 0 48 21
Gjithsej 68 28 9 3 — 15 5 1 0 93 36
Milan 2024–25 Serie A 1 1 0 0 — 0 0 0 0 1 1
Gjithsej karriera 435 163 47 17 5 1 86 30 17 6 590 218
  1. ^ a b Të gjitha ndeshjet në fazën play-off të Segunda División B
  2. ^ a b c d e f g h i j k l Të gjitha ndeshjet në UEFA Ligën e Kampioneve
  3. ^ a b c Ndeshje në Supercoppa Italiana
  4. ^ Një ndeshje UEFA Super Kupë, dy ndeshje në FIFA Kupën e Botës për Klube
  5. ^ a b Ndeshje në FA Community Shield
  6. ^ Të gjitha ndeshjet në UEFA Ligën e Evropës
  7. ^ a b Të gjitha ndeshjet në Supercopa de España

Kombëtarja

Redakto
Redaktuar më 14 korrik 2024[156]
Ndeshjet dhe golat sipas ekipit kombëtar dhe vitit
Ekipi kombëtar Viti Ndsh Gola
Spanja 2014 2 0
2015 4 1
2016 12 7
2017 5 5
2018 4 0
2019 6 4
2020 3 1
2021 14 5
2022 11 7
2023 8 4
2024 11 2
Gjithsej 80 36

Golat me kombëtaren

Redakto
Rezultatet e Spanjës të listuara të parat, kolonat e golave tregojnë rezultatin pas çdo goli të shënuar nga Morata.
Lista e golave ndërkombëtar të shënuar nga Álvaro Morata
Nr. Data Vendi Ndsh Kundërshtari Goli Rezultati Kompeticioni
1 27 mars 2015 Ramón Sánchez Pizjuán, Seville, Spanjë 3   Ukraina 1–0 1–0 Kualifikueset e UEFA Euro 2016
2 1 qershor 2016 Red Bull Arena, Salzburg, Austri 9   South Korea 4–0 6–1 Ndeshje miqësore
3 6–1
4 17 qershor 2016 Allianz Riviera, Nice, Francë 11   Turqia 1–0 3–0 UEFA Euro 2016
5 3–0
6 21 June 2016 Nouveau Stade, Bordeaux, Francë 12   Kroacia 1–0 1–2 UEFA Euro 2016
7 5 shtator 2016 Reino de León, León, Spain 15   Lihtenshtajni 6–0 8–0 Kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2018
8 7–0
9 7 qershor 2017 Nueva Condomina, Murcia, Spanjë 20   Kolumbia 2–2 2–2 Ndeshje miqësore
10 2 shtator 2017 Santiago Bernabéu, Madrid, Spanjë 21   Italia 3–0 3–0 Kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2018
11 5 shtator 2017 Rheinpark Stadion, Vaduz, Lihtenshtajn 22   Lihtenshtajni 2–0 8–0 Kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2018
12 6–0
13 11 nëntor 2017 La Rosaleda, Málaga, Spanjë 23   Kosta Rika 2–0 5–0 Ndeshje miqësore
14 26 mars 2019 National Stadium, Ta' Qali, Maltë 29   Malta 1–0 2–0 Kualifikueset e UEFA Euro 2020
15 2–0
16 10 qershor 2019 Santiago Bernabéu, Madrid, Spanjë 31   Suedia 2–0 3–0 Kualifikueset e UEFA Euro 2020
17 15 nëntor 2019 Ramón de Carranza, Cádiz, Spanjë 32   Malta 1–0 7–0 Kualifikueset e UEFA Euro 2020
18 17 nëntor 2020 La Cartuja, Seville, Spanjë 36   Gjermania 1–0 6–0 UEFA Liga e Kombeve A 2020–21
19 25 mads 2021 Nuevo Los Cármenes, Granada, Spanjë 37   Greqia 1–0 1–1 Kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2022
20 19 qershor 2021 La Cartuja, Seville, Spanjë 42   Polonia 1–0 1–1 UEFA Euro 2020
21 28 qershor 2021 Parken Stadium, Copenhagen, Danimark 44   Kroacia 4–3 5–3 p.k.sh. UEFA Euro 2020
22 6 korrik 2021 Wembley Stadium, Londër, Angli 46   Italia 1–1 1–1 p.k.sh.
2–4 pen.		 UEFA Euro 2020
23 14 nëntor 2021 La Cartuja, Seville, Spanjë 50   Suedia 1–0 1–0 Kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2018
24 29 mars 2022 Riazor, A Coruña, Spanjë 52   Islanda 1–0 5–0 Ndeshje miqësore
25 2–0
26 2 qershor 2022 Benito Villamarín, Seville, Spanjë 53   Portugalia 1–0 1–1 UEFA Liga e Kombeve A 2022–23
27 27 shtator 2022 Estádio Municipal, Braga, Portugali 57   Portugalia 1–0 1–0 UEFA Liga e Kombeve A 2022–23
28 23 nëntor 2022 Stadiumi Al Thumama, Doha, Katar 58   Kosta Rika 7–0 7–0 FIFA Kupa e Botës 2022
29 27 November 2022 Al Bayt Stadium, Al Khor, Katar 59   Gjermania 1–0 1–1 FIFA Kupa e Botës 2022
30 1 dhjetor 2022 Stadiumi Ndërkombëtar i Kalifës, Al Rayyan, Katar 60   Japonia 1–0 1–2 FIFA Kupa e Botës 2022
31 8 shtator 2023 Boris Paichadze Dinamo Arena, Tbilisi, Gjeorgji 65   Gjeorgjia 1–0 7–1 Kualifikueset e UEFA Euro 2024
32 4–0
33 5–1
34 12 tetor 2023 La Cartuja, Seville, Spanjë 67   Skocia 1–0 2–0 Kualifikueset e UEFA Euro 2024
35 8 June 2024 Estadi Mallorca Son Moix, Palma, Spanjë 73   Irlanda Veriore 2–1 5–1 Ndeshje miqësore
36 15 qershor 2024 Olympiastadion, Berlin, Gjermani 74   Kroacia 1–0 3–0 UEFA Euro 2024

Trofe

Redakto

Klube

Redakto
Real Madrid Castilla[157]
Real Madrid[157]
Juventus[157]
Chelsea[157]

Kombëtarja

Redakto
Spanja nën-17
Spain nën-19
Spain nën-21
Spanja

Personale

Redakto
  • Ekipi i Turnamentit i UEFA Kampionatit Evropian nën-19: 2011[159]
  • Golashënuesi më i mirë i UEFA Kampionatit Evropian nën-19: 2011[160]
  • Ekipi i Turnamentit i UEFA Kampionatit Evropian nën-21: 2013[161]
  • Golashënuesi më i mirë i UEFA Kampionatit Evropian nën-21: 2013[161]
  • Ekipi i Sezonit i UEFA Ligës së Kampioneve: 2014–15[162]

Referime

Redakto
  1. ^ "Álvaro Morata" (në italisht). Juventus F.C. Arkivuar nga origjinali më 26 shkurt 2015. Marrë më 25 shkurt 2015.
  2. ^ "El traspaso de Morata deja dinero al Atlético y al Getafe". Diario AS (në spanjisht). Madrid. 20 korrik 2017. Marrë më 10 tetor 2017.
  3. ^ "El esfuerzo del Atlético y Morata por demostrar su pedigrí rojiblanco". El Confidencial (në spanjisht). 29 janar 2019. Marrë më 2 shkurt 2019.
  4. ^ "Un año inolvidable para Morata" (në spanjisht). Real Madrid C.F. 7 dhjetor 2009. Arkivuar nga origjinali më 12 dhjetor 2013. Marrë më 11 gusht 2010.
  5. ^ Hugo Cerezo (26 qershor 2010). "Una generación para la historia". Marca (në spanjisht). Madrid. Marrë më 11 gusht 2010.
  6. ^ "At the gates of the first team" (në anglisht). Real Madrid C.F. 30 korrik 2010. Arkivuar nga origjinali më 12 dhjetor 2013. Marrë më 11 gusht 2010.
  7. ^ "El Alcorcón cae ante un buen Real Madrid Castilla". Marca (në spanjisht). Madrid. 15 gusht 2010. Marrë më 25 shtator 2017.
  8. ^ "3–2 Primeros tres puntos para el Castilla" (në spanjisht). Real Madrid CF. 29 gusht 2010. Arkivuar nga origjinali më 10 janar 2014. Marrë më 29 gusht 2010.
  9. ^ "Morata salvó un punto para el filial blanco en el último suspiro del choque". Mundo Deportivo (në spanjisht). Barcelona. 1 nëntor 2010. Marrë më 10 tetor 2017.
  10. ^ "Madrid claim Zaragoza triumph" (në anglisht). ESPN FC. 12 dhjetor 2010. Arkivuar nga origjinali më 26 tetor 2012. Marrë më 4 korrik 2011.
  11. ^ Manu Sainz (15 janar 2011). "No tengo esperanzas de que se fiche un delantero". Diario AS (në spanjisht). Madrid. Marrë më 25 shtator 2017.
  12. ^ Alberto Piñero; Tom Bellwood (5 shkurt 2011). "Especial Real Madrid: Estas son las joyas de La Fábrica que persigue la Premier" (në spanjisht). Goal.com. Marrë më 25 shtator 2017.
  13. ^ Esther Arroyo (1 prill 2011). "Para esto quería Mourinho a Adebayor: la plaga de lesiones de la delantera le da la razón". El Confidencial (në spanjisht). Marrë më 10 tetor 2017.
  14. ^ "Morata hace un 'hat trick' en el 7–1 del Castilla". Marca (në spanjisht). Madrid. 13 shkurt 2011. Marrë më 25 shtator 2017.
  15. ^ "Morata, Sarabia y Joselu, el tridente de oro del Castilla" (në spanjisht). Defensa Central. 5 maj 2011. Marrë më 10 tetor 2017.
  16. ^ "Morata earns Madrid the win" (në anglisht). ESPN FC. 11 nëntor 2012. Arkivuar nga origjinali më 27 tetor 2013. Marrë më 11 nëntor 2012.
  17. ^ "Real claim derby spoils" (në anglisht). ESPN FC. 17 shkurt 2013. Arkivuar nga origjinali më 25 shkurt 2014. Marrë më 18 shkurt 2013.
  18. ^ "Real win Clasico ahead of United decider" (në anglisht). ESPN FC. 2 mars 2013. Arkivuar nga origjinali më 23 korrik 2018. Marrë më 10 tetor 2017.
  19. ^ "Ancelotti cierras las puertas a la salida de Morata en enero". 20 minutos (në spanjisht). Madrid. 11 janar 2014. Marrë më 10 tetor 2017.
  20. ^ "Cristiano Ronaldo double completes Real Madrid's thrashing of Schalke". The Guardian (në anglisht). Londër. 18 mars 2014. Arkivuar nga origjinali më 7 prill 2014. Marrë më 31 mars 2014.
  21. ^ "Real Madrid 3–1 Espanyol" (në anglisht). BBC Sport. 17 maj 2014. Marrë më 25 shtator 2017.
  22. ^ Phil McNulty (25 maj 2014). "Real Madrid 4–1 Atlético Madrid" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 10 shkurt 2020.
  23. ^ "Morata signs for Juventus" (në anglisht). Juventus F.C. 19 korrik 2014. Marrë më 19 korrik 2014.
  24. ^ "Official announcement: Morata" (në anglisht). Real Madrid C.F. 19 korrik 2014. Marrë më 19 korrik 2014.
  25. ^ "Juventus 2–0 Udinese: Tevez and Marchisio seal comfortable win" (në anglisht). Goal.com. 13 shtator 2014. Marrë më 2 tetor 2014.
  26. ^ "Atalanta 0–3 Juventus" (në anglisht). BBC Sport. 27 shtator 2014. Marrë më 25 shtator 2017.
  27. ^ Sam Sheringham (5 tetor 2014). "Juventus 3–2 Roma" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 25 shtator 2017.
  28. ^ "Juventus put seven past Parma as Llorente, Tevez, Morata net braces" (në anglisht). ESPN FC. 9 nëntor 2014. Arkivuar nga origjinali më 4 mars 2016. Marrë më 9 nëntor 2014.
  29. ^ "Juventus 2–2 Napoli (5–6 on pens)" (në anglisht). BBC Sport. 22 dhjetor 2014. Marrë më 25 shtator 2017.
  30. ^ "A la salud de Morata". Marca (në spanjisht). Madrid. 28 janar 2015. Marrë më 29 janar 2015.
  31. ^ "First-half goals give Juve victory over Dortmund" (në anglisht). UEFA. 24 shkurt 2015. Marrë më 25 shkurt 2015.
  32. ^ "Tévez leads Juventus to Dortmund stroll" (në anglisht). UEFA. 18 mars 2015. Marrë më 18 mars 2015.
  33. ^ "Fiorentina 0–3 Juventus (agg. 2–4): Bianconeri brush Viola aside to reach Coppa Italia final" (në anglisht). Goal.com. 7 prill 2015. Marrë më 7 prill 2015.
  34. ^ Jacopo Gerna (14 prill 2015). "Juventus-Monaco 1–0: Vidal su rigore fa godere Allegri e lo Stadium". La Gazzetta dello Sport (në italisht). Milano. Marrë më 14 prill 2015.
  35. ^ "Tévez gives Juventus the edge against Real Madrid" (në anglisht). UEFA. 5 maj 2015. Marrë më 5 maj 2015.
  36. ^ Neil Johnston (13 maj 2015). "Juventus beat Real to reach final" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 25 shtator 2017.
  37. ^ "Barcelona see off Juventus to claim fifth title" (në anglisht). UEFA. 6 qershor 2015. Marrë më 6 qershor 2015.
  38. ^ "Morata ruled out for a month" (në anglisht). Goal.com. 5 gusht 2015. Marrë më 5 gusht 2015.
  39. ^ "Morata earns Juventus victory at Manchester City" (në anglisht). UEFA. 15 shtator 2015. Marrë më 15 shtator 2015.
  40. ^ "Morata on equalling Del Piero's Juventus record" (në anglisht). UEFA. 1 tetor 2015. Marrë më 1 tetor 2015.
  41. ^ Paul Sumeet (24 nëntor 2015). "Six Juventus stars nominated for UEFA Team of the Year". La Gazzetta dello Sport (në anglisht). Milano. Arkivuar nga origjinali më 19 shkurt 2016. Marrë më 26 nëntor 2015.
  42. ^ "Official: Morata extends Juve deal" (në anglisht). Football Italia. 10 dhjetor 2015. Marrë më 10 dhjetor 2015.
  43. ^ "Torino 1-4 Juventus" (në anglisht). BBC Sport. 20 mars 2016. Marrë më 25 gusht 2020.
  44. ^ "Coppa Italia: Morata in extra time" (në anglisht). Football Italia. 21 maj 2016. Marrë më 21 maj 2016.
  45. ^ "Official announcement: Morata" (në anglisht). Real Madrid C.F. 21 qershor 2016. Marrë më 21 qershor 2016.
  46. ^ "Dani Carvajal's late goal in ET helps Real Madrid win UEFA Super Cup" (në anglisht). ESPN FC. 9 gusht 2016. Marrë më 9 gusht 2016.
  47. ^ "Real Madrid 2–1 Celta Vigo" (në anglisht). BBC Sport. 27 gusht 2016. Marrë më 27 gusht 2016.
  48. ^ Rubén Jiménez (5 prill 2017). "Asensio es un pepino". Marca (në spanjisht). Spanjë. Marrë më 25 shtator 2017.
  49. ^ "Morata; un goleador letal siendo suplente" (në spanjisht). Ovación. 6 maj 2017. Arkivuar nga origjinali më 28 gusht 2017. Marrë më 22 maj 2017.
  50. ^ "El Real Madrid, campeón de LaLiga Santander 2016/17" (në spanjisht). La Liga. 21 maj 2017. Marrë më 22 maj 2017.
  51. ^ "Malaga 0–2 Real Madrid" (në anglisht). BBC Sport. 21 maj 2017. Marrë më 25 shtator 2017.
  52. ^ "Real Madrid 2–1 Sporting" (në portugalisht). Rádio e Televisão de Portugal. 14 shtator 2016. Marrë më 6 qershor 2017.
  53. ^ Luke Reddy (18 tetor 2016). "Real Madrid 5–1 Legia Warsaw" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 25 shtator 2017.
  54. ^ Louise Gwilliam (7 mars 2017). "Napoli 1–3 Real Madrid" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 25 shtator 2017.
  55. ^ "Majestic Real Madrid win Champions League in Cardiff" (në anglisht). UEFA. 3 qershor 2017. Marrë më 4 qershor 2017.
  56. ^ "Alvaro Morata: Chelsea agree £60m deal to sign Real Madrid striker" (në anglisht). BBC Sport. 19 korrik 2017. Marrë më 30 mars 2018.
  57. ^ "Alvaro Morata: Chelsea complete £60m deal for Real Madrid striker" (në anglisht). BBC Sport. 21 korrik 2017. Marrë më 25 shtator 2017.
  58. ^ "Morata is a Blue". chelseafc.com (në anglisht). Chelsea F.C. 21 korrik 2017. Marrë më 21 korrik 2017.
  59. ^ Tom Rostance (6 gusht 2017). "Arsenal 1–1 Chelsea (Arsenal win 4–1 on penalties)" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 25 shtator 2017.
  60. ^ Phil Dawkes (12 gusht 2017). "Chelsea 2–3 Burnley" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 25 shtator 2017.
  61. ^ Kal Sajad (23 shtator 2017). "Stoke City 0–4 Chelsea" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 25 shtator 2017.
  62. ^ Mark Brus (23 shtator 2017). "Alvaro Morata scores Chelsea's 17th Premier League hat-trick, closing in on Arsenal's record of 19". Metro (në anglisht). Marrë më 25 shtator 2017.
  63. ^ "Chelsea 1–0 Manchester United" (në anglisht). BBC Sport. 5 nëntor 2017. Marrë më 5 nëntor 2017.
  64. ^ Jack Pitt-Brooke (27 dhjetor 2017). "Chelsea 2 Brighton 0: Blues close on Manchester United after stylish win over sloppy Albion". The Independent (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 7 maj 2022. Marrë më 27 dhjetor 2017.
  65. ^ Louis Sealey (18 janar 2018). "Antonio Conte admits he is 'not happy' with Alvaro Morata's reaction which led to FA Cup red card". Metro (në anglisht). Marrë më 18 janar 2018.
  66. ^ Billy Hawkins (25 qershor 2018). "BVB BLOW Chelsea transfer news: Borussia Dortmund rule out Alvaro Morata move as misfiring forward is 'too expensive'" (në anglisht). Talksport. Marrë më 19 gusht 2018.
  67. ^ "Morata makes his mark but Sarri's hopes of success hinge on Hazard" (në anglisht). Goal.com. 18 gusht 2018. Marrë më 19 gusht 2018.
  68. ^ "Chelsea 1 Vidi 0: Morata ends drought to earn Group L win". FourFourTwo (në anglisht). 4 tetor 2018. Arkivuar nga origjinali më 5 tetor 2018. Marrë më 5 tetor 2018.
  69. ^ "Chelsea 3 Crystal Palace 1: Morata double maintains momentum". FourFourTwo (në anglisht). 5 nëntor 2018. Arkivuar nga origjinali më 5 nëntor 2018. Marrë më 5 nëntor 2018.
  70. ^ "Alvaro Morata joins Atletico Madrid from Chelsea on loan". Sky Sports (në anglisht). 28 janar 2019. Marrë më 29 janar 2019.
  71. ^ "Real Betis 1–0 Atlético Madrid" (në anglisht). BBC Sport. 3 shkurt 2019. Marrë më 4 shkurt 2019.
  72. ^ "Atlético Madrid 2–0 Villarreal" (në anglisht). BBC Sport. 24 shkurt 2019. Marrë më 24 shkurt 2019.
  73. ^ "Agreement with Chelsea FC over the transfer of Morata" (në anglisht). Atlético Madrid. 6 korrik 2019. Marrë më 6 korrik 2019.
  74. ^ "Chelsea confirm Morata sale to Atletico" (në anglisht). ESPN FC. 6 korrik 2019. Marrë më 6 korrik 2019.
  75. ^ "Atletico Madrid start the season in typical fashion". Marca (në anglisht). 19 gusht 2019.
  76. ^ "Morata reaches 300 matches". Marca (në anglisht). 3 tetor 2019. Marrë më 3 tetor 2019.
  77. ^ "Alvaro Morata makes his point by scoring winner for Atletico Madrid". The New Indian Express (në anglisht). 23 tetor 2019. Marrë më 23 tetor 2019.
  78. ^ "Rio Ferdinand trolls Chelsea flop Alvaro Morata after Liverpool's CL exit" (në anglisht). Metro. 11 mars 2020.
  79. ^ a b "Welcome home, Alvaro! - Juventus" (në anglisht). Juventus F.C. Marrë më 22 shtator 2020.
  80. ^ "AS Roma vs. Juventus - Football Match Report" (në anglisht). ESPN FC. 27 shtator 2020. Marrë më 27 shtator 2020.
  81. ^ "Roma-Juve 2–2: doppiette di Veretout e Ronaldo" (në italisht). Il Corriere dello Sport. 27 shtator 2020. Marrë më 27 shtator 2020.
  82. ^ "Crotone 1–1 Juventus: Chiesa hero and villain" (në anglisht). Football Italia. 17 tetor 2020.
  83. ^ "Morata double as Juve beat Dynamo Kyiv" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 20 tetor 2020.
  84. ^ "Alvaro Morata scores hat-trick of offside goals as Barcelona beat Juventus". talkSPORT (në anglisht). 28 tetor 2020. Marrë më 29 tetor 2020.
  85. ^ "Supercoppa, Juventus-Napoli 2–0: Ronaldo e Morata gol. Insigne, rigore fatale" (në italisht). La Repubblica. 20 janar 2021. Marrë më 17 qershor 2021.
  86. ^ "Ufficiale - Morata: è rinnovo!" [Official - Morata: renewal!] (në italisht). Juventus F.C. 15 qershor 2021. Marrë më 15 qershor 2021.
  87. ^ "Morata prepares for Atletico return after Juventus decision" (në anglisht). Football Italia. 14 qershor 2022.
  88. ^ "Morata: "I'm very motivated, I can't wait to start training"" (në anglisht). Atlético Madrid. 7 korrik 2022. Marrë më 23 nëntor 2022.
  89. ^ "Atletico Madrid knocked out of Europe: Diego Simeone under pressure after 'darkest night' of his reign" (në anglisht). Sky Sports. 2 nëntor 2022.
  90. ^ "La Liga top scorers 2022-23: Benzema, Lewandowski & players in Pichichi race" (në anglisht). Goal.com. 4 qershor 2023.
  91. ^ "Alvaro Morata scores twice as Atletico thrash Rayo 7-0" (në anglisht). ESPN FC. 29 gusht 2023.
  92. ^ "Atletico's Alvaro Morata Reaches New Goalscoring Milestone After His Brace vs. Real Madrid" (në anglisht). Sports Brief. 25 shtator 2023. Arkivuar nga origjinali më 18 prill 2024. Marrë më 21 gusht 2024.
  93. ^ "Girona snatch thrilling 4–3 win over Atletico" (në anglisht). Sports Brief. 3 janar 2024. Arkivuar nga origjinali më 3 janar 2024. Marrë më 3 janar 2024.
  94. ^ Abhinav Sharma (27 maj 2024). "La Liga top scorers 2023-24: Jude Bellingham, Robert Lewandowski & players with the most goals in Spain this season" (në anglisht). Goal.com.
  95. ^ "Official statement: Álvaro Morata". acmilan.com (në anglisht). A.C. Milan. 19 korrik 2024. Arkivuar nga origjinali më 20 korrik 2024. Marrë më 19 korrik 2024.
  96. ^ "Alvaro Morata joins AC Milan from Atletico Madrid" (në anglisht). BBC Sport. 19 korrik 2024. Marrë më 19 korrik 2024.
  97. ^ Susy Campanale (17 gusht 2024). "Morata: 'Milan comeback sent a message, this team was dead'" (në anglisht). Football Italia. Marrë më 18 gusht 2024.
  98. ^ "Goleada antes de lo serio". Marca (në spanjisht). Madrid. 1 nëntor 2009. Marrë më 9 janar 2019.
  99. ^ a b "Consuelo de bronce". El Mundo (në spanjisht). 15 nëntor 2009. Marrë më 9 janar 2019.
  100. ^ "Convocatoria Torneo Internacional de Japón Sub-19" (në spanjisht). Federata Mbretërore Spanjolle e Futbollit. 7 gusht 2010. Arkivuar nga origjinali më 8 mars 2012. Marrë më 17 gusht 2010.
  101. ^ "La Sub-19 gana y se adjudica el segundo puesto" (në spanjisht). Federata Mbretërore Spanjolle e Futbollit. 24 gusht 2010. Arkivuar nga origjinali më 8 mars 2012. Marrë më 26 gusht 2010.
  102. ^ Andrew Haslam (1 gusht 2011). "Spain's Morata takes U19 scoring plaudits" (në anglisht). UEFA. Marrë më 25 shtator 2017.
  103. ^ Simon Hart (6 qershor 2013). "Morata late show gives Spain winning start" (në anglisht). UEFA. Marrë më 25 shtator 2017.
  104. ^ "Morata sends Spain through as Germany crash out" (në anglisht). UEFA. 9 qershor 2013. Marrë më 25 shtator 2017.
  105. ^ Simon Hart (12 qershor 2013). "Spain beat Netherlands to top Group B" (në anglisht). UEFA. Marrë më 25 shtator 2017.
  106. ^ "Spain 3–0 Norway" (në anglisht). UEFA. 15 qershor 2013. Marrë më 9 prill 2024.
  107. ^ "Italy 2–4 Spain" (në anglisht). UEFA. 19 qershor 2013. Marrë më 9 prill 2024.
  108. ^ Sam Adams (18 qershor 2013). "Morata wins Golden Boot in Spanish clean sweep" (në anglisht). UEFA. Marrë më 25 shtator 2017.
  109. ^ "2023 Under-21 EURO Team of the Tournament" (në anglisht). UEFA. 11 korrik 2023. Marrë më 9 prill 2024.
  110. ^ "Chelsea's Diego Costa left out of Spain squad to play Belarus and Germany". The Guardian (në anglisht). Londër. 7 nëntor 2014. Marrë më 7 nëntor 2014.
  111. ^ Graham Hunter (15 nëntor 2014). "Much-changed Spain dominate Belarus" (në anglisht). UEFA. Marrë më 15 nëntor 2014.
  112. ^ Graham Hunter (27 mars 2015). "Morata ensures Spain beat Ukraine" (në anglisht). UEFA. Marrë më 28 mars 2015.
  113. ^ Luis Martín (1 qershor 2016). "Isco y Saúl fuera de la lista de Del Bosque para la Eurocopa 2016". El País (në spanjisht). Madrid. Marrë më 25 shtator 2017.
  114. ^ "Spain cruise past Turkey to advance to knockout stage" (në anglisht). ESPN FC. 17 qershor 2016. Marrë më 17 qershor 2016.
  115. ^ "Watching, Conte? Morata shows UNREAL pace and movement to finish off Spain goal". Metro (në anglisht). 3 shtator 2017. Marrë më 25 shtator 2017.
  116. ^ "Chelsea forward Álvaro Morata left out of Spain's World Cup squad" (në anglisht). The Guardian. 21 maj 2018. Marrë më 22 maj 2018.
  117. ^ Jamie Braidwood (24 maj 2021). "Euro 2020 news LIVE: Sergio Ramos left out of Spain squad plus latest before England announcement" (në anglisht). The Independent. Arkivuar nga origjinali më 7 maj 2022. Marrë më 24 maj 2021.
  118. ^ "Lewandowski scores as Poland hold Spain" (në anglisht). BBC Sport. 19 qershor 2021. Marrë më 19 qershor 2021.
  119. ^ "Spain beat Croatia in eight-goal thriller" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 28 qershor 2021.
  120. ^ "Euro 2020: Italy 1–1 Spain Post-match analysis". Football Express.co.uk (në anglisht). 7 korrik 2021.
  121. ^ "Italy 1–1 Spain" (në anglisht). BBC Sport. 6 korrik 2021.
  122. ^ "Nations League round-up: Alvaro Morata strikes late to send Spain into finals at expense of old foes Portugal" (në anglisht). Sky Sports. 27 shtator 2022.
  123. ^ "OFICIAL | Lista de convocados para la Copa Mundial de Fútbol de la FIFA Catar 2022". sefutbol (në spanjisht). 11 nëntor 2022.
  124. ^ "Japan vs. Spain Highlights | 2022 FIFA World Cup". Fox Sports (në anglisht). 1 dhjetor 2022.
  125. ^ "Rubiales y el fuera de juego semiautomático: "Se le ofreció a LaLiga desde el primer momento..."" (në spanjisht). AS.com. 21 mars 2023.
  126. ^ "OFICIAL | Lista de convocados para la fase final de la UEFA Nations League" (në spanjisht). Federata Mbretërore Spanjolle e Futbollit. 2 qershor 2023.
  127. ^ "Croatia 0–0 Spain" (në anglisht). BBC Sport. 18 qershor 2023.
  128. ^ "Morata scores hat-trick as Spain thrash Georgia 7–1" (në anglisht). ESPN FC. 8 shtator 2022. Marrë më 27 maj 2024.
  129. ^ Ryan Dabbs; Tom Hancock; Andrew Murray; Ketchell Matthew; Steven Chicken (21 shtator 2023). "Spain Euro 2024 squad: Luis de la Fuente's full team". FourFourTwo (në anglisht). Marrë më 10 korrik 2024.
  130. ^ "Spain 3–0 Croatia: Impressive La Roja make convincing start" (në anglisht). UEFA. 15 qershor 2024. Marrë më 10 korrik 2024.
  131. ^ "Spain 2–1 France: Lamine Yamal makes history as Spain reach Euro 2024 final" (në anglisht). BBC Sport. 9 korrik 2024. Marrë më 10 korrik 2024.
  132. ^ "Junior-senior EURO double roll of honour: Rodri, Morata, Merino, Nacho, Ferran Torres join Chiellini, Iniesta, Henry" (në anglisht). UEFA. 14 korrik 2024. Marrë më 15 korrik 2024.
  133. ^ Jane Eastick (15 korrik 2024). "How Spain won Euro 2024: Decisive De la Fuente, Morata's leadership, Yamal and Williams' bond". Natura Hoy (në anglisht). Marrë më 15 korrik 2024.
  134. ^ "Morata: I hate to say it, but playing with a false nine against Italy is a good idea" (në anglisht). Marca. 31 gusht 2017. Marrë më 10 korrik 2024.
  135. ^ Eleonora Giovio (13 dhjetor 2010). "Morata, el recogepelotas atlético que admiraba a Raúl". El País (në spanjisht). Madrid. Marrë më 25 shtator 2017.
  136. ^ "The case for Morata" (në anglisht). Football Italia. 6 shkurt 2015. Marrë më 15 mars 2016.
  137. ^ Craig Battle (3 qershor 2015). "Morata an unsung hero for Juventus this season" (në anglisht). Sportsnet. Marrë më 15 mars 2016.
  138. ^ "Triplete Barcellona: E' campione d'Europa. Peccato, Juve". Sky Sport (në italisht). 6 qershor 2015. Arkivuar nga origjinali më 14 maj 2016. Marrë më 15 mars 2016.
  139. ^ Luciano Danza (7 qershor 2015). "Buffon non-molla mai, Morata una rete Real, Pogba e Tevez non-lasciano il segno" [Buffon never gives up, Morata a "Real" goal, Pogba and Tevez don't leave their mark]. Il Messaggero (në italisht). Romë. Marrë më 25 shtator 2017.
  140. ^ Pete Sharland (31 dhjetor 2021). "'A good striker' with a bad perception: The curious career of Alvaro Morata" (në anglisht). Eurosport.
  141. ^ Julia Ranney (9 korrik 2024). "Euro 2024 Takeaways: Lamine Yamal leads silky Spain to semifinal win" (në anglisht). Sportsnet. Marrë më 10 korrik 2024.
  142. ^ a b "Álvaro Morata" (në anglisht). World Football. Marrë më 30 korrik 2020.
  143. ^ "Morata agent, father hold Real Madrid exit talks at Bernabéu". AS.com (në anglisht). 3 korrik 2017. Arkivuar nga origjinali më 2 gusht 2019. Marrë më 16 prill 2020.
  144. ^ "Álvaro Morata se rapa la cabeza por solidaridad con los niños enfermos de cáncer". 20 minutos (në spanjisht). Madrid. 30 mars 2014. Marrë më 27 tetor 2015.
  145. ^ Martin Domin (18 qershor 2017). "Alvaro Morata marries Alice Campello in stunning Venice ceremony as striker considers Manchester United move". Daily Mirror (në anglisht). Londër. Marrë më 18 qershor 2017.
  146. ^ "Alice Campello e Alvaro Morata: è nato Edoardo, il terzo figlio". VanityFair.it (në italisht). 29 shtator 2020. Marrë më 29 shtator 2020.
  147. ^ "Morata shock: nasce la quarta figlia, la moglie è in terapia intensiva" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 10 janar 2023. Marrë më 11 janar 2023.
  148. ^ "Alvaro Morata will wear the No 29 shirt for Chelsea this season" (në anglisht). Sky Sports. 3 gusht 2018. Marrë më 27 maj 2024.
  149. ^ Enrico Ferrazzi (12 gusht 2024). "Morata annuncia la separazione dalla moglie: "Ma non inventate storie, non c'è stata nessuna mancanza di rispetto"". milannews.it (në italisht). Marrë më 18 gusht 2024.
  150. ^ Graham Keeley (16 korrik 2024). "Watch: Rodri sings 'Gibraltar is Spanish' in Euro 2024 celebrations" (në anglisht). The Daily Telegraph. Marrë më 16 korrik 2024.
  151. ^ Sam Jones (16 korrik 2024). "Gibraltar's government and FA criticise Spain players' chants at Euro 2024 party" (në anglisht). The Guardian. Marrë më 16 korrik 2024.
  152. ^ Stephen Ignacio (16 korrik 2024). "Gibraltar FA to make formal complaint after Spanish national team chants 'Gibraltar Español'" (në anglisht). Gibraltar Chronicle. Marrë më 16 korrik 2024.
  153. ^ "Manchester City star Rodri charged by UEFA over 'deeply offensive' Gibraltar chant after Spain's Euros win" (në anglisht). Sky News. Marrë më 24 korrik 2017.
  154. ^ "The Gibraltar FA welcomes UEFA's decision to ban Rodrigo Hernández Cascante (Rodri) and Álvaro Morata" (në anglisht). Federata Gjibraltarase e Futbollit. Marrë më 8 gusht 2024.
  155. ^ "Álvaro Morata" (në anglisht). Soccerway. Marrë më 24 gusht 2024.
  156. ^ "Álvaro Morata". EU-Football.info (në anglisht). European Football. Marrë më 14 qershor 2021.
  157. ^ a b c d e f "Álvaro Morata – Achievements" (në anglisht). Transfermarkt. Marrë më 25 gusht 2024.
  158. ^ "FIFA U-17 World Cup Nigeria 2009 - Matches - Spain-Nigeria" (në anglisht). FIFA. Arkivuar nga origjinali më 15 nëntor 2009.
  159. ^ "Technical report" (PDF) (në anglisht). UEFA. fq. 13. Marrë më 10 qershor 2017.
  160. ^ "Morata, talent in abundance" (në anglisht). Juventus F.C. 19 korrik 2014. Marrë më 10 dhjetor 2015.
  161. ^ a b Nenad Rankovic (20 korrik 2024). "Alvaro Morata – Raised the Trophy and Became a Player of Another Great!". 12UEFA (në anglisht). UEFA. Marrë më 25 gusht 2024.{{cite web}}: Mirëmbajtja CS1: Gjendja e adresës (lidhja)
  162. ^ "UEFA Champions League squad of the season" (në anglisht). UEFA. 9 qershor 2015. Marrë më 9 qershor 2015.

Lidhje të jashtme

Redakto
 
Wikimedia Commons ka materiale multimediale në lidhje me: Álvaro Morata.
Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Álvaro_Morata&oldid=2730556"